Naar huis

Vanmorgen tot 8.30 geslapen, rustig aan gedaan en de laatste spullen ingepakt, nu maar hopen dat t gewicht in de koffers straks acceptabel is. De auto nog even bij t hotel laten staan en naar de Denny's gelopen om voor de laatste keer van een echt Amerikaans ontbijt te genieten. Het is ontzettend druk in deze Denny's, allemaal gezinnen die straks naar Disney gaan (en wij gaan naar huis :( ) We hebben wel al snel een tafel maar voor we onze bestelling hebben is er al bijna een uur voorbij. We genieten wel lekker van t eten. We bestellen twee gerechten en delen dit met zijn drieeen. Nu hebben we eieren, worstjes, spek, toast, french toast en pancakes. We krijgen t ook niet op..
Terug naar t hotel, uitchecken en op weg naar t vliegveld, maar we zijn iets te vroeg dus maken we een extra rondje langs de wallmart want ik wil nog pijnstillers kopen. (zijn goedkoop en aleve in liquid vorm hebben we hier in NL niet) Daarna even zoeken naar Alamo want in tegenstelling tot Florida zit Alamo hier niet op de vliegveld maar er iets vandaan. Auto ingeleverd en met een bus naar LAX. Daar staat een enorme rij voor onze incheckbalie, maar omdat het een grote groep samen reizende jongeren is die er daarna allemaal uit moeten en een iemand laten inchecken zijn we al aan de beurt. Helaas heeft t vliegtuig een uur vertraging. Sophia vermaakt zich nog even in de play area en we eten een pizza op t foodcourt. Na het uur vertraging kunnen we boarden wat heel chaotisch verloopt. Iedereen staat in de rij en ze willen steeds maar 4 rijen tegelijk laten boarden wat helemaal niet goed loopt. Omdat wij Sophia bij ons hebben mogen we er wel meteen in. Even later komt ineen iedereen tegelijk binnen dus zijn ze er maar mee gestopt met die 4 rijen per keer.
De vlucht verloopt vlot. Het eten is acceptabel alleen Sophia weigert meer te eten dan t chocolade reepje. We kijken samen Frozen, daarna speelt Sophia wat spelletjes en kijkt Rio twee. Dan valt ze in slaap met dr hoofd op mij en dr voeten op mijn moeder. Ik kijk de hobbit, op zich wel leuk en mooi gemaakt maar die draak achtervolging duurt wel erg lang en nu moet er dus van dat dunne boekje zelfs een deel 3 worden gemaakt.
Na de hobbit val ik ook enigszins in slaap en ik laat t ontbijt aan me voorbij gaan. Hoewel we tijdens de reis de vertraging hebben ingehaald is het op Londen zo druk dat we een uur in de lucht moeten blijven hangen.
Als we geland zijn is het vreselijk onduidelijk waar we heen moeten. Op de schermen zien we nergens Amsterdam staan, als we t eindelijk zien staan moeten we helemaal naar Terminal 4 en dat is een half uur met de bus dus die vlucht hebben we gemist. Komen we in Terminal 4 blijkt t de verkeerde vlucht naar Amsterdam te zijn en moeten we weer naar Terminal 5, weer een half uur in de bus. We worden omgeboekt op een andere vlucht en er wordt ontkent dat de overstap onduidelijk was.. nou laat maar zitten t scheelt maar anderhalf uur. We hebben alleen dorst, er zijn geen drinkkraantjes en we hebben geen ponden. We moeten opnieuw door de controle en voor ons is een hele oude vrouw in een rolstoel die uitgebreid gecontroleerd wordt, het ziet er ontzettend zielig uit.
Het duurt nu weer tot vlak voor boarden voor we horen bij welke gate we moeten zijn, bah wat een vervelend vliegveld dat Heathrow (hoewel t er wel mooi uit ziet hoor) Laatste korte vluchtje kan ik mijn ogen niet meer open houden en om 16.30 halen we de koffers op en zien Kader staan.
Dat was weer t einde van een heel bijzondere en mooie reis.
Ik zat er lang over na te denken en ik zou geen eens een hoogte punt kunnen noemen want elke dag stond ik verstelt van alles wat we gezien hebben!
Hopelijk kunnen we snel weer zo'n reis maken.

california adventure

Lekker tot 8.15 geslapen, Kader even op factime gesproken en toen t park in. Vandaag stond t tweede park van Disney, California adventure op t programma. Een heel park met als thema Califorie. Je komt binnen via Hollywood met de Hollywood boulevard een gezellige straat met winkeltjes, restaurantjes en palmbomen. Als eerste halen we een soort fastpass voor de show World of Colour van vanavond dan kan je op een gereserveerde plek staan. Daarna lopen als eerste naar de Paradise pier, lijkt op een hele grote pier zoals bij Santa Monica en gaan daar in Toy story midway mania. Een soort interactieve game vanuit een karretje. Bordjes kapot schieten, pijltjes gooien en dit alles met een 3d brilletje op. Ik was de winnaar van t karretje. In tegenstelling tot Orlando stond er hier nauwelijks een rij voor. We lopen nu weer terug naar t begin van t park en halen onderweg een fastpass voor Soarin, al staat hier ook nauwelijks een rij voor. Bij de starbucks halen we wat lekkere dingen. Sophia neemt weer een Mickeykoekje. We gaan in Soarin, waarin je over Californie vliegt en nu we er net een hele reis op hebben zitten vinden we m extra leuk. We zien een groot gedeelte van de reis nog eens terug. Na Soarin willen we in de Grizzly river running, een wildwaterbaan en Sophia ruilt tijdelijk haar prinsessenjurk voor een korte broek en hemdje want een natte prinsessenjurk ziet ze niet echt zitten. Er staat echter een vrij lange rij voor de wildwaterbaan en de fastpass automaat werkt tijdelijk niet. Dan gaan we eerst naar t trainingskamp van Dug en Russel uit de film up. Dit is een heel leuk wildernis trainingskamp met kabelbaantjes, glijbanen, touwbruggen. Sophia (en wij ook) vermaken ons er prima alleen is Sophia erg teleurgesteld dat ze niet mag meedoen aan het Rock climbing. (over nep rotsen, de castmember vindt haar schoenen niet geschikt, ze droeg dezelfde tefa's waar ze echte hikes mee gelopen heeft maar nee regels zijn regels) Als we uit het trainingskamp komen is de rij voor de wildwaterbaan nog steeds lang maar nu doen de fastpass automaten het wel. Als we een fastpass hebben lopen we weer naar t gedeelte bij de pier. We gaan daar in de attractie van de zeemeermin darkride (hetzelfde als die in Orlando maar zonder wachttijd) en daarna wil ik toch wel de achtbaan uitproberen. Sophia wil in de eerste instantie mee maar bedenkt zich toch. Het is een leuke achtbaan waarbij je wordt afgeschoten. Sophia en mijn moeder gaan in de tussentijd in de draaimolen. Sophia vindt me de stoerste moeder van de wereld hoewel de achtbaan eigenlijk niet zo heftig was. Nu konden we weer terug naar de wildwaterbaan. Wat prachtig gemaakt, je waant je echt in Yosemite. Sophia bleef praktisch droog, ik had wat spetters en mijn moeder een natte broek maar niet zo erg als in de wildwaterbanen in Florida.
We bekeken Cars land maar de attractie cars racers, had zo'n lange wachttijd van 120 minuten dat we t maar tijdelijk oversloegen.
Muppetfilm bekeken, blijft grappig. Bugs land doorgelopen maar was meer voor kleinere kinderen, is Sophia ook alweer wat te groot voor. We deden een attractie in een soort draaimolen met een chagrijnige castmember. Nu zakten we een beetje in en gingen dus maar alvast een plekje zoeken voor de parade. Bij de ijswinkel kochten we een enorme bak ijs om te delen en die aten we lekker in de schaduw op terwijl we met een Australische vrouw spraken. Leuke parade van de pixar films!
Na de parade meteen door naar de Alladin show. Wauw, wauw, wauw wat was dat geweldig. De beste pretpark show die ik ooit heb gezien. Toen Aladin prins Ali werd reed hij op een levensgrote (geen echte maar wel prachtige) olifant door de zaal en tijdens a whole new world vlogen ze op een vliegend kleed over de zaal heen.
Toen we hier uitkwamen was t alweer half 8 en we wilden echt nog in die Cars attractie. De wachttijd was nu 70 minuten dus t moest maar. In de rij Sophia beziggehouden met uitbeeldspelletjes, steen papier schaar en verhalen over toen ik nog kind was. Maar de attractie was geweldig, hadden we echt niet over willen slaan. Door een prachtige nep woestijn, het land van cars rijdt je eerst met een auto door het stadje en zie je figuren uit cars. Ook maak je bochten, moet je hard optrekken, remmen etc en de rit eindigt met een race waarbij je auto heel hard door de woestijn rijdt. De attractie lijkt op een soort Test Track met cars auto's. Na deze attractie snel wat te eten gehaald en meegenomen naar de world of colour. Daar hebben we t lekker opgegeten en werden daarna verrast door alweer een schitterende show. Een soort Aquanura van de Efteling maar dan met kleuren en diaprojecties op t water. Het was schitterend. Het was een heerlijke dag en een leuke afsluiting van deze laatste vakantie dag.
Morgen vertrekken we alweer naar Nederland. Wat is de tijd weer snel gegaan. Het was een heerlijke vakantie en elke dag was leuk en de moeite waard!

Disneyland

Wat heerlijk om weer in een lekkere hotel kamer te slapen. De cabins waren leuk en bijzonder maar het is toch wel weer lekker om in een zacht bed te slapen. Om 8.30 waren we wakker om 9.00 stonden we voor de poorten van Disney wat recht tegenover ons hotel lag. We moesten nog kaartjes kopen maar kozen daarvoor per ongeluk de verkeerde rij. Een rij voor mensen die een speciaal ticket moesten hebben of problemen hadden enz, dus t duurde heel lang. Toen we aan de beurt waren moest er met een telefoon een nummer gebeld worden om het geld van de creditcard af te halen maar de creditcard weigerde. Ook mijn creditcard weigerde (waarschijnlijk omdat het over de telefoon ging en dan vanuit Amerika dat het een soort extra beveiliging was) dus moesten we de rij uit pinnen en weer terug, gelukkig niet achteraan in de rij.
Toen waren we dan eindelijk binnen. Ons eerste doel voor vandaag een prinsessenjurk kopen. Die waren alleen te koop in de winkel naast het kasteel. Sophia was heel zorgvuldig bekeek alle jurken, paste de jurk van Rapunzel en Doornroosje en koos die van Doornroosje, ze kocht er ook een kroontje bij. (Ze heeft zelf voor de jurk gespaard) van mij kreeg ze nog een handtekeningen boekje en zodra de jurk aan was zagen we al Peter Pan om mee op de foto te gaan. Hierna gingen we lekker ontbijten bij een leuk terras op town square. Een cinnamon brood in vanille saus, echt erg lekker. Terwijl  mijn moeder en Sophia het ontbijt haalden ben ik vast naar Indiana Jones gelopen om Fast passes te halen dus dat scheelde weer
Na het ontbijt gingen we kijken bij de fotosessie voor Frozen maar die wachtrij was 120 minuten en dat vinden we toch echt te lang. Voor alle andere prinsessen was de wachtrij maar een kwartiertje dus hebben we dat gedaan. Sophia is op de foto geweest met Belle, Ariel, Sneeuwwitje en Cinderella. Daarna vonden we het tijd dat we eens in attracties gingen. Eerst in Indiana Jones, dat is hier geen achtbaan zoals in Parijs maar een jeeptour door een donkere grot, heen en weer schudden, overal komen vijanden vandaan en op het laatst zo'n grote bal/steen. In Winnie the Pooh (5min wachttijd),de trein (geen wachttijd) en Splash mountain (met fast pass) geweest. Echt drijfnat in geworden, heel anders dan in Orlando.
Sophia is op de foto geweest met Pooh en zijn vrienden en we hebben geroeid. In een hele lange kano door het water waar ook die grote boot vaart. Het was heel grappig en leuk om te doen. Sophia moest alweer een zwemvest om want dat gaat hier op leeftijd en niet op lengte of zwemvaardigheid. (Dan heb ik dus mijn C voor niets hier in Amerika)
Lekker gelunchd met chowder (dikke vissoep in een brood) en een lekkere shrimp salad.
In Fantasyland in mr Toad geweest. Een leuke show gezien met liedjes uit allerlei films. De parade gezien.Met veel dans en alle liedjes op een leuke vlotte manier. Sophia kreeg veel aandacht van de figuren op de parade. De krokodil van Tiana maakte een buiging voor haar, Terk de aap kwam met haar dansen, prinses Aurora gaf dr een kushandje en Bert (van Mary Poppins) nam zijn hoed voor haar af. Toontown bezocht, dat bestaat hier in tegenstelling tot Orlando nog wel. Leuk de huizen van Minnie en Mickey bekijken.
In de Matterhorn Bobslee geweest. Wat een gammele achtbaan, je gaat niet hard naar beneden ofzo maar hij  vreselijk bumpy.
Op tijd een plekje gezocht voor Fantasmic wat ook weer in het water waar de grote boten varen wordt gehouden. Terwijl we zaten te wachten aten we zo'n kalkoenpoot. Er was hier wel een vervelende familie die plekken bezet hield, 100 familie leden naar voren haalde toen het begon en niet de kleine kinderen voor wilde laten staan. Gelukkig stond Sophia goed maar de kinderen van de mensen naast ons hadden minder geluk.
Fantasmic was weer schitterend, weer heel anders dan in Orlando, maar wel mooi. Voor het vuurwerk hadden we eigenlijk moeten blijven staan maar wij dachten dat we naar main street moesten lopen. Nu hebben we t wel goed gezien maar niet echt goed de muziek kunnen horen.
Wat erg lekker is dat we nu binnen een kwartiertje weer op de kamer zijn, niet met een metro of een boot, geen grote parkeerterreinen maar meteen lekker naar t hotel.
Wat was t weer een heerlijke dag. Leuk om dit Disneyland ook eens te zien, het is toch weer anders dan in Orlando. En wat is t toch leuk om te zien dat je kind zoveel leuke aandacht krijgt. De meisjes worden altijd prinses genoemd en omdat Sophia in dr nieuwe prinsessenjurk rondliep was dat extra leuk. Regelmatig boog er iemand voor haar of zeiden ze wat leuks en ook heeft ze van een medewerkster een button gekregen. Heerlijke dag waardoor we weer bijna vergeten dat we bijna naar huis gaan. Morgen nog een allerlaatste leuke dag in het andere park: California adventures.

naar Anaheim

Tot 8.15 geslapen, niet heel erg lekker want eerst was t heet in t huisje en waren we onder de lakens gaan slapen en ’s nachts was t ineens weer koud. ’s Morgens eerst de boel ingepakt en Sophia mocht eerst even op het springkussen. Om 10.00 waren we onderweg. We zagen nog een keer een hertje. Ook zagen we borden van pas op overstekende beren met kleintjes. Het is zo grappig dat ze voor elk dier een apart bord hebben. Helaas hebben we weer geen beren gezien.

Nu ging weer t lampje van de autobanden branden dus maar weer eerst naar een garage. Ook deze monteur kon niets aan de banden ontdekken en heeft bij een achterband er een beetje lucht ingedaan. Gelukkig ging t lampje toen weer uit.

Onderweg reden we weer een stukje langs de kust en voorbij Santa Barbara gingen we lekker even een statebeach op waar we nog de restanten van de kip opaten en lekker wat dronken en Sophia ging lekker met zand spelen. Ze heeft de grand canyon, antelope canyon, de zion narrows en de waterval van Yosemite gemaakt. Leuk dat ze toch al die namen onthouden heeft.

Na deze pauze reden we verder tot we een best buy zagen en daar heb ik mijn ipad gekocht, nu hoef ik niet meer steeds die van mijn moeder te lenen.

Weer een stukje doorrijden naar Camarillo waar outlets zitten en we denken nog net wat plek in de koffer te hebben dus zijn we weer gaan shoppen.

Bij een zonnebril winkel hebben we 2 zonnenbrillen gekocht, voor mij een van Tommy en voor mijn moeder een van Guess. Daarna gingen we naar Gap en daar hebben we echt flink gekocht! Ik heb een broek, 2 blouses en een vest, mijn moeder twee broeken, Voor Sophia vijf broeken en twee jurken. Ja t is wel veel maar vorig jaar was ze toch snel door dr broeken heen, hadden allemaal kapotte knieeen en deze broeken waren echt goedkoop. (2 voor 25 dollar)

Daarna was het de file in richting Los Angeles. Poeh elke keer dat je denkt dat je door kan rijden ontstaat de volgende file. We waren dan ook pas om 19.30 in Anaheim. Ons hotel, alweer een ridder kasteel de Camelott inn (met uitzicht op Disney) heel even voorbij gereden want we wilden eerst wel weer eens eten. Bij de outback kon je lekker buiten zitten en onder het genot van een heerlijke sangria en een lekkere steak hebben we heerlijk gezeten. Toen naar het hotel, we zitten op de bovenste verdieping kunnen vanaf de kamer de matterhorn zien en het is zo lekker om nu weer een lekkere mooie grote kamer te hebben na die kleine hutjes. Alle bagage alvast naar de kamer gebracht zodat we straks alle koffers vast kunnen inruimen. Maar om 21.30 daar even pauze van genomen want vanaf onze kamer konden we zo t vuurwerk van Disney zien. Leuk! Het voelde bij Outback net alsof t al onze laatste avond was, omdat we alweer terug zijn in LA. Maar gelukkig hebben we nog twee dagen Disney te gaan.

naar Santa Margarita

Alweer heerlijk geslapen in onze hut. ’S Morgens doen we het kalm aan er is internet in de hut, wel langzaam maar net snel genoeg om foto’s bij het blog te zetten. Dan pakken we rustig alle spullen in, maar als we de auto starten gaat er een lampje branden. We kijken in het boekje en het blijkt om de bandenspanning te gaan. We rijden naar tankstation 1 maar daar is het snoer van de luchtpomp stuk. We rijden naar tankstation 2 en proberen de banden bij te vullen maar het is een ander systeem dan bij ons dus we hebben geen idee of het goed gaat. De mevrouw van het tankstation probeert ons te helpen en ziet dat een band er veel leger uit ziet dan de rest. Met veel moeite pompt ze er lucht in maar het lampje blijft branden. We mogen de telefoon van het tankstation gebruiken en ik bel naar Alamo. Ze kunnen roadside assitence sturen dat kost ons 50 dollar. Ik vraag of er ook een Alamo in Monterey zit en die is er. Omdat de banden niet lek zijn kiezen we er voor om daar heen te rijden. We hoeven niet lang te zoeken dankzij de tomtom en staan dan bij de balie van Alamo Monterey. De dame achter de balie geeft aan geen SUV’s voorradig te hebben, anders hadden we m mogen ruilen maar ze geeft ons het adres van een garage die de band op hun kosten kan maken. De garage zit maar 3 min van Alamo af en we worden direct geholpen. Een aardige monteur controleert de bandenspanning en wat blijkt het is niet dat ene voorwiel (daar zit nu zelfs teveel lucht in) het zijn beide achterwielen. De monteur vertelt dat dit veel voorkomt door verwisseling van klimaat. Hij pompt er nieuwe lucht in en de banden zijn niet lek. We geven hem een fooitje en nu kunnen we eindelijk de dag beginnen. We zijn opgelucht dat het zo is afgelopen en met een uurtje vertraging beginnen we aan de kustweg.

We rijden Monterey nu voorbij en via allemaal prachtige uitzichten op de zee via hoge kliffen rijden we naar Big Sur. Hier zien we een leuk restaurant/hotel/winkel. We hebben nog niet veel gegeten en het is 12.15. We gaan heerlijk lunchen. We worden naar buiten gebracht waar je op een schitterend terras aan een riviertje zit. Wat een heerlijke plek! Ik eet een lekkere club sandwich, mijn moeder een warm broodje met zalm en Sophia wat een verrassing een hamburger.

Als we ons lekker vol hebben gegeten rijden we weer verder. Door bossen, langs riviertjes en dan weer over hoge kliffen langs de zee. Bij het Julia Pfeifer burns statepark stoppen we. Het is hier enorm druk. Vroeger zijn we hier ook geweest en toen waren er nauwelijks mensen, nu is de parkeerplaats afgeladen vol. Maar toch is het de moeite waard. Via een tunneltje loop je richting kust en daar heb je een schitterend uitzicht op een verlaten strandje waar een watervalletje naar beneden klettert en waar alleen de vogels komen. (en een zekere Rob, die zijn naam daar beneden met witte stenen heeft neergelegd)

Na dit wandelingetje keren we terug naar de auto en rijden verder highway 1 af naar het zuiden. We stoppen regelmatig en kijken  naar het mooie uitzicht. Het is vandaag langs de zee heel erg mistig, zodra de weg een paar meter naar het binnenland gaat is het weer heerlijk zonnig. Bij San Simeon stoppen we om naar de zeeolifanten te kijken. Wat een reusachtige logge beesten zijn dat. Ze liggen lui in het zand, soms komt er heen omhoog en schuift een stukje over het strand. Leuk om te zien. Even verderop verlaten we de 1 en gaan we naar de 101 want we hebben een camping in Santa Margarita wat iets in het binnenland ligt. Onderweg zoeken we eerst een supermarkt. We willen iets te eten vinden voor bij de cabin die we gehuurd hebben. In de eerste supermarkt hebben ze niets. In de tweede (Vons) hebben ze allemaal lekkere dingen. We kopen een gegrilde kip, lekker brood, en een lekker stukje cheesecake, appelsap en kleine flesjes wijn. Dan rijden we door naar onze camping waar we weer een cabin gehuurd hebben. Het is een hele mooie camping in de heuvels. Sophia gaat eerst naar de playground en het springkussen en dan eten we lekker aan de picknicktafel ons eten op. We hadden zien staan Friday night film night dus gingen we een kijkje nemen. Een groot filmscherm stond buiten op een veld. Er waren strobalen met matjes waar je op kon zitten en ze draaiden de film planet 51. Het was een hele leuke film en zo bijzonder om onder de sterren. (en er waren heel veel sterren, we konden zelfs de melkweg zien) op een strobaal een film te zitten kijken. We hebben er erg van genoten. Terug naar de hut, helaas is hier alleen internet bij de receptie dus het blog zet ik pas morgen online. Een klein minpuntje het is erg warm in de hut. Wel is er een ventilator en in plaats van onder onze slaapzak gaan we er maar op slapen. Maar het was alweer een fantastische dag.

Monterey

Weer erg lekker geslapen en om 8.15 wakker geworden. Bij de kampwinkel hebben we sandwiches, koekjes, sap en koffie gehaald en op de picknick tafel voor onze Cabin opgegeten. Daarna mocht Sophia een uurtje op de camping spelen. Eerst op het springkussen, daarna op de playground en om 10.00 reed er een treintje de camping over. Ze heeft zich heerlijk vermaakt. Daarna de auto in en naar Monterey rijden. De auto geparkeerd en lekker over de Fishermans wharf gewandeld tot het tijd was om ons te melden voor onze whale watch tour.
Saskia omdat je zo aandringt hebben we nu dus een cadeautje voor je gekocht!
Om 12.00 konden we aan boord van de boot, The princes of Monterey. We zaten lekker buiten in het zonnetje. Een half uurtje later vertrok de boot. Sophia moest een zwemvest om en was hierom hoogst beledigd want zij heeft dr C diploma toch. Maar ja veiligheid voor alles!
Het eerste deel van de reis was varen varen en nog eens varen. In het begin zag je nog zeehonden en zeeleeuwen later was er niet veel te zien, maar de kapitein zei ons geen zorgen te maken want ze wisten precies waar de walvissen zaten. Sophia kon maar nauwelijks wakker blijven, dat heeft ze op een of andere manier altijd als we op een boot zitten. Gelukkig lukte het haar wakker te blijven want na een uur varen zagen we in de verte bij een andere boot, spray omhoog komen. Ja hoor in de verte zagen we de eerste walvissen. We kwamen steeds dichterbij en toen zagen we iets heel aparts, een enorme troep zeeleeuwen die op vis aan het jagen was en vlak daarna wel vijf humpback whales aan de hand die met de zeeleeuwen samen werkten. De walvissen (en zeeleeuwen) kwamen heel dichtbij. We konden ze ontzettend goed zien. Ruggen boven water, staarten boven water. En zoveel we waren gewoon omgeven door die enorme beesten. Soms waren ze ineens weg, net als de zeeleeuwen en dan zag je ineens alle zeeleeuwen weer komen en dan wist je ook dat de walvissen er ook weer aankwamen. Het was net een documentaire van Animal planet, het samenwerken tussen de zeeleeuwen en de walvissen. Toen was het tijd om terug te gaan en de terugweg ging een stuk minder lekker. We werden misselijk, niet vreselijk maar wel net erg genoeg om je niet lekker te voelen. Ik denk dat meerdere mensen er last van hadden en zag dat veel mensen in slaap vielen en dat deed ik dus ook maar. (Sophia ging meteen al slapen zodra we aan de terug weg begonnen maar ze was wel blij dat ze was wakker gebleven om de walvissen te zien).
Ik werd pas wakker toen we er waren. We hebben eerst nog even wat rond de kade gelopen en weer veel zeeleewen en ook zeehonden en zeeotters gezien. Daarna gingen we lekker in een van de visrestaurants eten. Alle restaurants deelden gratis dingen om te proeven uit en voor een restaurant hadden we een bonnetje voor een gratis drankje. Maar op de deur stond een heel verhaal over dat kinderen die schreeuwden en huilden en dus een last voor andere gasten waren zouden worden verwijderd. Nou schreeuwt en huilt Sophia heus niet. En vind ik ook dat kinderen zich in een restaurant goed moeten gedragen maar als er zo'n bord staat voel ik me toch niet welkom en dan denk ik bekijk het maar met je restaurant.
We kozen dus voor een andere waar we ook een gratis voorproefje van hadden gekregen. Dit was ook een super restaurant met uitzicht op de haven. Vanaf je raam zag je de zeeleeuwen rond zwemmen. We hebben heerlijk gegeten en de bediening was super vriendelijk en omdat t wat langer zou duren kregen we zonder er om te vragen een gratis apetizer (calamaris)
Ik heb voor mijn hoofdgerecht heerlijke scallops gegeten en mijn moeder Mahimahi. Sophia nam een hamburger die kan lekkere vis nog niet zo waarderen.
Om 17.30 zaten we weer in de auto naar de camping. Net als gisteren duurde dit vrij lang want er staat een file tussen Monterey en Santa Cruz op dit tijdstip. We hoefden nu in ieder geval niet meer te eten, daarom hadden we op de camping nog wat tijd over. We hebben een was gedaan in de laundry en Sophia heeft gezwommen in heerlijk verwarmd water. Het weer is erg apart hier s'morgens en 's avonds is het nevelig maar in de loop van de dag gaat het zonnetje lekker schijnen. Morgen rijden we een stukje verder langs deze prachtige kustweg.