The hills are alive with the sound of music

 Ons uitzicht is net de sound of music. (dat is ook in en om Salzburg opgenomen) We ontbijten lekker in het zonnetje. Nu is het zonnetje nog niet heet en gaan daarna de auto in. 

We rijden naar Hellbrun hier vlakbij. Hier is een groot park (gratis) en je kan hier Schloss Helbrunn en de bijbehorende Wasserspiele bezoeken (niet gratis) en de Salzburg zoo (ook niet gratis) We gaan eerst naar het slot, voor de Wasserspiele moeten we wachten op het volgende tijdslot. Het slot vinden we niet zo leuk, na al die pracht en praal in Wenen maar de wasserspiele zijn echt geweldig. Ik ben hier geweest dat ik heel klein (kleuter? ) was en toen regende het de hele dag dus had alles niet echt indruk gemaakt. Maar nu hebben we heel erg gelachen. De wasserspiele is aangelegd in opdracht van een gekke bisschop die graag grappen uithaalde met zijn gasten. Zo is er een tafel en stoelen waar water uit komt, de gasten gingen zitten, de bisschop zat zelf op de enige stoel die droog bleef, hij zette het water aan en iedereen rende gillend weg. Daarna volg je je weg weer met een auditour maar over staan ook medewerkers die regelmatig allerlei dingen in werking zetten. Zoals poppetjes die op waterkracht werken, fluitjes, fonteinen en regelmatig allerlei dingen waar water uit komt je en je dus nat wordt. De medewerkers hebben het extra vaak op Sophia gemunt want die gilt zo leuk bij ieder straaltje water.

Na de Wasserspiele lopen we door het park en zien het tuinhuisje van de Sound of Music. 

Op een terrasje eten we een heerlijke lunch een lekkere salade capresse, hamburger en patat. En nu weer lekkere Almdudler. 

Na de lunch willen we eigenlijk naar de Salzburg zoo maar het gaat regenen en met regen in de dierentuin is ook niet echt leuk. Buienradar zegt dat het ook wel een buitje voor de hele dag wordt. Het centrum van Salzburg hebben we expres morgen staan want vandaag is het zondag en dan zijn alle winkels dicht en dan is zo'n stad in de regen ook niet echt leuk.

We besluiten om dan maar met de auto wat te gaan rondrijden en op de kaart (ja ik heb ook een ouderwetse kaart bij me) zien we dat er een mooie weg is langs verschillende meren en dat we naar Bad Ischl kunnen rijden. Ook een belangrijke plaats van Elisabeth want hier hebben zij en Frans Joseph elkaar ontmoet. 

De weggetjes erheen zijn ook erg mooi, allemaal bossen, bergen, meertjes, riviertjes en als we in Bad Ischl aankomen is het daar wonderwel droog. Bad Ischl is wederom een heel leuk stadje. Ondanks dat het zondag is en de winkels dicht zijn. Bad Ischl is een oude kuuroord stad, er rijden koetsjes, er is een mooi park, terrasjes (maar we hadden in Hellbrun al geluncht en voor avond eten is het te vroeg)

We rijden via leuke weggetjes weer terug en onderweg kijk in de weersvooruitzichten. Komende dagen blijft het regenen in Salzburg dus we beslissen om morgen weg te gaan ondanks dat we de stad nog niet hebben gezien. Dan gaan we gewoon straks het centum van Salzburg in voor het diner.

Als we daar zijn hebben we grote moeite met een het vinden van een parkeerpaats. We hebben namelijk een dakkoffer op de auto en dus kunnen we niet in een parkeergarage staan. We zoeken en rijden weer langzaam en zoekend en dan geeft die auto weeeeer code 4 aan. Dat is raar want we hebben dit keer geen airco aan en het is ook niet heet. Als ie langs de weg heeft staan afkoelen rijden we dus direct terug naar de camping en terwijl we dan maar weer een wienerschnitzel op het camping terras eten bellen we opel assistance. We krijgen een niet erg hulpvaardige medewerker die zegt dat we veilig op een camping staan, dat het wel dagen zou kunnen duren voor we bij een garage terrecht kunnen en dat we dan maar de verwarming aan moeten zetten als de motor weer dreigt te heet te worden en dat we zo dan wel thuis kunnen komen. We hebben er niet zo veel vertrouwen in maar we gaan het maar proberen...

In de nacht hoor ik het al gieten van de regen en dat blijft ook even zo door gaan. Ook 's morgens als we opstaan regent het flink. We halen broodjes maar willen die maar onderweg opeten en nu eerst alles gaan opruimen. Wat een rotwerk. Met 37 graden een tent opzetten is niet grappig. Maar met 10 graden in de regen afbreken ook niet. Het is ook nooit eens goed.. Alles is nat, overal ligt modder en plassen en ook de slaapzakken zijn nat aan de punten. 

Als een soort geit, wolf en koolspel pakken we alles zo droog mogelijk in. Het is zelfs gelukt de slaapmatjes kleiner op te rollen dan de vorige keer. 

We rijden Salzburg uit, rijden de snelweg op en komen in een file voor de grens met Duitsland en ja hoor daar gaat de motor en code 4 weer. We zetten de verwarming aan het helpt niks. We gaan op de luchtstrook en willen de motor laten afkoelen maar deze keer blijft hij het signaal geven als je de motor daarna weer aanzet, dus bellen we weer met opel die ons doorverbindt met de wegenwacht. We moeten de wielen op een bepaalde manier neerzetten voor als iemand tegen ons aanrijdt en we moeten de auto uit, even achter ons is een plek waar je redelijk veilig staan kan. En daar staan we dan.. dit is een hele nieuwe ervaring voor ons en altijd dacht ik dat hulp altijd wel snel komt. Maar we hebben daar 3 uur langs de weg gestaan. Auto's rijden aan ons voorbij, twee keer vraagt iemand of ze kunnen helpen maar nee niemand kan echt iets doen. Sophia beweert dat ze bepaalde mensen meerdere keren voorbij heeft zijn rijden maar t zullen wel mensen met een algemeen uiterlijk zijn.. We lopen nog een keer voorzichtig naar de auto voor de broodjes want we hadden nog niks gegeten. In het begin terwijl we daar staan regent het daarna wordt het gelukkig wel droog. 

Wat het nog extra erg maakt, vandaag hadden we eigenlijk aan boord zullen gaan van de Disney Dream...

Na 3 uur komt er een man van de wegenwacht en we moeten ondanks de code 4 die direct weer komt achter hem aanrijden. Soms gaat het even weg en dan komt het weer terug en dan stoppen we bij  garage Walch in het Duitse Bad Reichenhall. We moeten even wachten maar dan zeggen ze dat er een onderdeel vervangen moet worden en dat het niet vandaag kan want er moet een onderdeel bestelt worden... Nou ja morgen en het bedrag valt mee dus zoek ik op internet een hotel op. In Bad Reichenhall zelf wat weer een kuuroord stad is, is alles vreselijk duur maar een stukje terug weer Oostenrijk in vind ik een leuk betaalbaar hotel. Bij de garage mogen we voor 35 euro een auto huren en zo halen we wat nodige bagage uit de auto en rijden we met de huurauto naar het Oostenrijkse Furstenbrunn. Het is een klein gezinshotelletje en nog niet open. Dus rijden we met de auto wat door de omgeving. Geluk bij een ongeluk de omgeving is hier echt prachtig, bossen, bergen, riviertjes, watervalletjes. Wat pech is het regent weer dus wandelen is niet erg aantrekkelijk. We rijden langs Bergtesgaden en willen daar het bezoekerscentrum bezoeken maar op internet staat dat dat door Corona gesloten is. 

Via landweggetjes met skiliften en koeien op de weg en overal bronnen waar je water kunt drinken.

Om 16.00 is het hotel open. Oooooh wat heerlijk is die hotel kamer nu. Wat een lekker zacht en groot bed, de wifi werkt snel en zalig om weer je eigen douche te hebben. We brengen lekker de middag en avond op de hotelkamer door en gaan lekker in de stube van het hotel eten. Hoewel er allerlei lekkers op de kaart staat heb ik weer trek in Wiener schnitzel.. mijn moeder neemt mixed grill en Sophia pizza en ik drink heerlijke wijn. Oh wat is dat toch genieten! Als we weer op de kamer zijn horen we het keihard regenen echt een vreselijk noodweer. Wat zijn we blij dat we lekker op de hotel kamer zijn!

Waar nagelschaartjes niet goed voor kunnen zijn

 Ook deze nacht goed geslapen, nu het matje de juiste hoeveelheid lucht heeft vind ik het veel lekkerder liggen dan een luchtbed. Vandaag gaan we echter richting Salzburg en dus moet alles weer opgeruimd worden, en die matjes zijn nu wel heel lastig weer leeg te krijgen, ze nemen behoorlijk wat ruimte in. Ongelooflijk dat Kader en zijn tas ook nog in de auto pasten..

We rijden 300 km, het wordt weer aardig heet. Maken een keer pauze en eten op een picknick plek restantjes van gister en eergisteravond. Mijn moeder probeert wederom een lemonade die we bij de supermarkt hebben gekocht en alweer is ie niet lekker. Help ons onthouden, niet meer proberen lemonade te drinken als we niet in Amerika zijn. 

Om 15.00 komen we in Salzburg aan. Op internet had ik meerdere campings uitgezocht die mogelijk leuk waren. De eerste camping is al helemaal vol en de meeste plekken liggen ook vol in de zon. Als we langzaam over deze camping rijden zoekend naar een eventuele plekken geeft onze auto weer die stomme code 4. We laten hem weer afkoelen en rijden deze camping af want dit is echt niks. We rijden naar een volgende camping en in de eerste instantie zien we weer alleen plekken in ze zon maar de eigenaar wijst ons dan een hele mooie plek aan de rand met schaduw en prachtig uitzicht. Je ziet overal bergtoppen en je ziet in de bergen de burg van Salzburg liggen.

 In de bloedhitte moesten we nu weer de tent opzetten. Het is echt geen pretje, ik roep meerdere keren dat ik nooit meer ga kamperen. Als ie eindelijk staat hebben we ook een fout gemaakt want we hebben de opening met de achterkant verward en nu staat de voordeur in de brandnetels. Maar het is zulk zwaar werk om hem opnieuw op te zetten en je kan hem niet gewoon omdraaien dus laten we hem maar zo staan en met mijn nagelschaartje knip ik alle brandnetels weg. 

Nu alles staat is het inmiddels etenstijd. Deze camping heeft een restaurant met een terras en daar gaan we lekker zitten. Als ik aan een groot bier en een bord Wiener Schnitzel zit vind ik het weer leuk. Soms kan eten en drinken echt het verschil maken. 

Als we weer bij de tent zitten komt onze buurman ons waarschuwen, het gaat straks (wat verrassend) weer onweren. We zetten de tent extra vast en zorgen dat dit keer alles klaar is, dat alle spullen liggen waar ze moeten liggen en dat we klaar zijn met douchen. We zijn er helemaal klaar voor en ik maak foto's van de omgeving want dat ziet er met die onweerswolken heel speciaal uit.

Als de eerste regendruppels komen gaan we de tent in. Het weerlicht een paar keer er komt een buitje en na 15 min is het weer afgelopen. Was dit het nou? Ja dit was het. Omdat we alles nu al hebben opgeruimd blijven we maar in de tent en gaan we lezen (en Sophia op haar telefoon) tot we gaan slapen.

Oh Vienna

 Iets beter geslapen, nu vind ik het matras weer aan de harde kant, dus na het ontbijt trek ik m uit de tent en experimenteer ik net zo lang met meer en minder lucht tot ik hem lekker vind. Daarna draaien we ook nog even een was want je weet nooit wanneer dat weer kan.

De auto van de buurman is weg, zijn caravan staat er nog wel en uit zijn caravan lijkt geluid te komen van een radio of tv.. Komt dit geluid ergens anders vandaan of is het gewoon eng ons buurman verhaal..

Om 12.00 zijn we klaar en met kaartjes die we bij de receptie van de camping hebben gekocht gaan we met het openbaar vervoer wenen in. Naast de camping is een bushalte. Sophia mag trouwens gratis reizen want de jeugd tm 15 jaar mag gratis op zon. feest en vakantie dagen. Na de bus moeten we met de metro en een keer overstappen en dan zijn we in het centrum van Wenen. Eerst lopen we door een mooie winkelstraat en zien we weer een Claires dit keer zonder wachtrij en mag Sophia zich uitleven. Als je bij Claires 3 producten koopt mag je nog gratis 3 producten (die dan wel goedkoper of net zo duur zijn als je goedkoopste artikel) dat is dan altijd een uitdaging en dit keer besteed ze zelf haar vakantie/zakgeld hier dus worden alle prijzen uitgebreid bekeken, alle producten meerdere keren gekeurd en weer geruild, tot haar buit is: een zonnenbril, een harry potter etui, harry potter sokken, een grote badbruisbal in de vorm van een ananas, frozen scrunchies nadrukkelijk niet met plaatjes van Anna en Elsa erop maar in blauwe kleuren en kleine sneeuwvlokjes, haar elastiekjes. We bekijken de Stephansdom en het plein erom heen, het is mooi rustig, ook weer niet uitgestorven maar echt precies goed. 

Dan willen we lunchen en we vragen ons af of er een subway in de buurt zal zijn.Volgens google maps wel maar als we de route volgen komen we alleen maar er verder vandaan... huh dan blijkt dat ie op auto staat en dat we eigenlijk weer moeten terug lopen. Nou dan kiezen we maar de Mac, ook lekker voor een keertje. Het smaakt prima alleen de almdudler van mijn moeder smaakt niet naar echte almdudler. Mijn voeten doen nu al pijn... dus even uitrusten is wel lekker. Nu willen we naar de hofburg, het andere keizerlijke vertrek. Hier verbleef de keizerlijke familie in de winter, in het hartje van de stad. Het moet heel dichtbij zijn toch kunnen we het niet direct vinden. (ondanks of juist door google maps die in de war is omdat er een straat is afgesloten) Ondertussen genieten we wel van alle andere prachtige straten, huizen, gevels. Wenen is een schitterende stad. 

Om 16,00 komen we bij de Hofburg aan. Ze sluiten om 17.00 en we kunnen kiezen tussen de tentoonstelling over de donkere kant van het leven van Elisabeth of het tafelzilver. Nou de keuze voor mij als fan is dan snel gemaakt. De rondleiding geeft echt een heel mooi beeld van haar leven en komt heel erg overeen met de musical en nauwelijks met de Sissi films. We zien hier nog veel meer vertrekken zoals haar badkamer en de salon met haar gymtoestellen. Ook twee replica's van jurken die ik ook uit de musical ken. Jammer genoeg niet de beroemde sterrenjurk. 

We hebben de tour, wederom weer een audiotour precies gered voor het 17.00 was, dat we het zilver gemist hebben vind ik niet zo heel erg, dit was veel interessanter en sprak mij persoonlijk heel erg aan. Bij de souvenir winkel koop ik een magneet (ik spaar magneten) en een licht opvouwbaar tasje met Elisabeth. Sophia en ik genieten nog van het bekijken van alle souvenirs en ik moet meteen denken aan de uitspraak van Lucheni in de musical:  "wat bleef er van haar leven nog over in de tijd slechts Kitsch!" 

Als we uit de hofburg komen doen mijn voeten echt ontzettend pijn. We gaan even bij een fonteintje zitten en Sophia raakt nog even in paniek want ze denkt dat haar Roblox account gehackt is en dat ze alles kwijt is. Gelukkig blijft dat niet zo te zijn en kan ook zij met een gerust hart weer verder. We dwalen weer wat door straten. Op een hoekje speelt een bandje klassieke muziek met violen op een moderne manier met versterker. Leek een beetje op zo'n band die vaak in Disneysprings optreed alleen deden zij Mozart want dat is natuurlijk de andere beroemde inwoner van Wenen. 

In de straat bij het pest monument zitten allemaal terrassen en hier gaan we even zitten en bestellen we weer eens een ijsje. Mijn moeder ijskoffie, ik ijschocolade en Sophia een cheesecake. Het is weer heerlijk en hoewel Sophia haar cheesecake heerlijk vindt, vindt ze mijn ijschocolade ook heerlijk en hoopt ze deze vakantie dit ook een keer te kunnen bestellen. 

Nu moeten we met het openbaar vervoer weer terug. Eerst met de metro, dan een stukje met de trein (die kwam eerder dan de metro) en dan weer met de bus tot de camping. We komen om 19.55 daar aan en de supermarkt sluit om 20.00. In een racetempo halen we daar lekker allemaal worstjes en kaasjes en in plaats van echt avondeten gaan we hier vanavond van genieten. Had het idee op het terras opgedaan en gelukkig hadden we het nog gered. Kaarsje aan, wijntje erbij echt lekker genieten.

Deze nacht is het slapen echt goed gegaan, had mijn matras eindelijk zoals ik het wilde. Bij het boodschappen doen voor het ontbijt zijn we onze mondkapjes vergeten dus kunnen we weer terug. Gelukkig ligt de supermarkt echt naast de camping. We ontbijten rustig aan en stappen dan eens in de auto. Het plan was om eerst wat in de omgeving rond te rijden, het wiener wald, daar een kleine wandeling te doen en dan te gaan zwemmen op het Donau strand.

Update over de buurman, hij lijkt in geen velden of wegen te bekennen. Wel staat zijn caravan er nog maar zijn auto is weg..

We stappen dus in de auto en rijden over kleine weggetjes langs allerlei kleine dorpjes. Oa langs Mayerling waar Rudolf Elsiabeths zoon zelfmoord heeft gepleegd. We stoppen hier verder niet en rijden door allemaal landweggetjes en door bossen. Best vlakbij een grote stad en zo mooi hier. Dan zien we ineens een bordje met zwembad en we gaan eens kijken. 

Wat een leuk zwembad dit, we laten het plannen gaan en gaan lekker hier naar het zwembad, lijkt ons toch lekkerder zwemmen dan in de Donau. Het zwembad wordt omringt door allerlei bergen, prachtig uitzicht. Er is een glijbaan en er zijn bubbels en een lekker groot koel zwembad om gewoon te zwemmen. Er is een soort heuvel voor kinderen met allemaal wateractiviteiten zoals sluizen, fonteinen enz. Er zijn grasvelden en overal parasols zodat we lekker in de schaduw kunnen liggen. Bij het "restaurant" halen we lekker een patatje. We moeten alleen best lang wachten op een familie voor ons. Die hadden een gigantische bestelling en willen er steeds meer bij en als ze alles hebben weer extra saus, nog meer servetten, iets moet weer terug en gesneden worden en zo gaat het nog even door. Maar het patatje smaakt! 

Na een lekkere middag zwemmen gaan we weer via mooie weggetjes weer terug naar de camping. We halen vlees bij de supermarkt, we hadden nog houtskool van Bostalsee en we gaan weer eens lekker bbqen! Alweer een heerlijke avond! 

van tent tot keizerlijk paleis

 Wekker staat om 8,00, omdat we het grootste gedeelte van het inpakken al gisteravond hebben gedaan, zijn we nu snel klaar maar hoe kan het nou toch... een man en tas minder en toch is de auto nog even vol als daarvoor. (ok er is een floatie bij) Sophia heeft op de achterbank een bedje gemaakt van slaapzakken en kussens. Maar voor we op reis gaan is het tijd voor een traditie, laatste dag centerparcs is ontbijten bij de Marketdome. Normaal is dit een buffet en ook nu is het all you can eat maar dan even anders..

Op een papiertje moet je alles invullen wat ze moeten komen brengen, alleen zijn ze op dat papiertje niet even duidelijk over de grote van de porties. Zo denken wij bij een portie kaas aan 1 a 2 plakjes maar nee dat is een heel bord vol en idem met de worst etc. Als onze bestelling komt wordt alles van het karretje op onze tafel geladen, huh is dat allemaal voor ons... oh ok.. het is heerlijk en we eten bijna alles op. Alleen de croissantjes hebben we mee genomen voor onderweg. Ik heb tot aan het avondeten ook niets meer gegeten, Sophia had wel 's middags de croissantjes opgegeten. 

We rijden in een keer naar Passau en onderweg hebben we een keer iets van een file maar niet vreselijk. Om 17.30 zijn we in Passau. We hebben een Best Western hotel op het industrie gebied, de kamer is echt ontzettend klein, de badkamer nog kleiner. Oh als ik in Amerika een Best Western heb is die wel een stukje groter.. maar goed we hoeven er toch alleen maar te slapen. Bij het hotel zelf is niet veel te doen. Er ligt een Chinees restaurant dat alleen van vrijdag tm zondag open is en wat winkels. Naar het centrum lopen is te ver en dus gaan we met de auto.

We moeten even zoeken maar aan de overkant van rivier de Inn, Passau ligt tussen 3 rivieren in, vinden we een parkeerplaats die na 18.00 gratis is. Vanaf daar lopen we over een grote brug de rivier over en komen we in het centrum.

Ons eerste doel is iets eten, het eerste restaurant dat we zien is al vol, het tweede heeft plaats genoeg. Het blijkt een hamburger restaurant te zijn maar wel echt een hele goeie! We eten super lekker en ik heb er weer een heerlijk biertje bij. Mijn moeder probeert de lemonade maar dat smaakt in Europa toch nergens als in Amerika. 

Na het eten lopen we nog lekker door het stadje rond, hoewel alle winkels al dicht zijn is het toch erg leuk. Wat een leuke gebouwen, poortjes, pleintjes, hoekjes, geveltjes en een leuke fontein. We nemen bij een ijssalon nog een hoorntje die we lopend eten. Bij de fontein ben ik met Kader aan het video bellen en ondertussen zoekt een oude labrador contact met me en loopt met me mee. (hij is niet zielig ofzo hoor, gewoon van de mensen die bij de fontein rondhangen maar op een of andere manier trek ik altijd honden en katten aan) 

Het is een beetje warm in de hotel kamer maar met het raam open gaat t wel, Alleen horen we de hele nacht hoe de winkels bevoorraad worden, toch slaap ik daar redelijk door heen.

Het ontbijt wordt de volgende ochtend aan onze tafel geserveerd, brood, kaas, ei, croissant en drinken mag je zelf pakken. We moeten vandaag 280 km rijden, klein stukje dus, Wel wordt t steeds warmer, temperatuur ligt boven de 30 graden. Onderweg eten we weer een ijsje maar als we in de auto stappen airco aanzetten en niet direct wegrijden krijgen we code 4, iets met een hete motor en de airco.. gelukkig gaat deze code snel weg en kunnen we onze route naar Wenen hervatten.

Nu gaan we voor het eerst sinds 6 jaar weer kamperen (ok soms een weekendje op de Veluwe) We rijden door het industrie gebied van Wien sud en denken een camping hier kan niks zijn dus ik ben al in de aanslag om op internet een camping buiten Wenen te zoeken. Maar als we de camping oprijden zijn we blij verrast, een prachtig stukje dennenbos midden in het industrie gebied. We mogen staan waar we willen en kiezen een mooie schaduwrijke plek uit. Gelukkig maar want het intussen 37 graden en nu moeten we ook de tent nog opzetten. Het kost ons even van hoe was het ook al weer.. maar na een tijdje hard werken staat hij. Direct naast de camping is een heerlijk grote (en lekkere koele) supermarkt waar ze echt veel lekkere dingen hebben. Ook zit naast de winkel een Imbiss (zo'n hutje waar ze iets te eten verkopen) daar kopen we een kant en klare kip en patat dan hoeven we niet te koken. Bij de winkel zelf kopen we een overheerlijk gebakje voor later op de avond.

Het plan is eerst even wat eten want we hebben alleen een ijsje vanmiddag en dan vanwege de hitte toch nog even een zwembad in de buurt op te zoeken want ook in de schaduw is het nauwelijks uit te houden. 

Ondertussen is er ook nog een rare buurman gekomen. Er is op de camping overal plek maar hij kiest het plaatsje naast ons. Hij is in zijn eentje met een caravan, zet zijn caravan naast ons en gaat maar naar ons zitten kijken.. brrrrr krijg er de kriebels van en nu mag Sophia niet meer alleen bij de tent blijven. Na een tijdje gaat hij in de caravan zitten met de raam op een kiertje, maar ik voel me nog steeds bespied.

Op de site van de camping staat dat er hier vlakbij een zwembad is dat het Schlossbad heet. Er staat alleen geen adres bij op internet vind ik het adres van het park waar het moet liggen. Het is 6 km dus te ver om te lopen en dus weer met de auto. We rijden met die 37 graden maar kunnen echt nergens de ingang van het park vinden en nergens bordjes zwembad. We zien dat schloss Shonbrunn (paleis van Sissi) hier ligt en ook een dierentuin maar geen zwembad... Ik zoek op internet naar een ander zwembad en 3 km hier vandaan ligt iets. Maar als we daar aankomen is het gewoon een stads pierenbad en het lijkt hier wel Amsterdam Oost. Nou we geven het op. Als we terug willen geeft de auto weer code 4, ja we hebben de airco ook vol aan en we rijden heel onrustig met optrekken stoppen ed, als we hem even rust geven is de code weer weg en kunnen we terug naar de camping rijden. Jammer van onze zwempartij... Om 19.30 is de zon weg en is het weer een beetje uit te houden, we hebben net een kopje koffie en thee gezet en ons gebakje op een bordje gelegd als het ineens flink bewolkt is. Het zou ook gaan onweren maar dan pas rond 23.00. We hebben ons gebakje net op als het begint te rommelen. Ik ga douchen en als ik uit te douche kom is het flink aan het waaien en donderen, Ik besluit nog even naar de wc te gaan en mijn tanden te poetsen en als ik weer buiten kom, regent het kei en kei hard. Ik ren dus naar de tent en ben weer drijfnat als ik daar aankom en chips ik heb mijn toilettas in het wc gebouw laten staan... Sophia en mijn moeder moeten nog tandenpoetsen en als de regen iets minder is gaan ze erheen en nemen meteen mijn toilettas weer terug. Een mevrouw dacht nog dat Sophia hem wilde jatten maar toen mijn moeder er ook aan kwam was het goed.

Het blijft heel lang regenen en te keer gaan dus we gaan maar naar bed. Onze tent heeft wel een middenstuk tussen de slaapgedeeltes in, maar echt lekker zitten we daar ook niet, dus maar lezen op het bed. Gelukkig is het ook meteen wat afgekoeld en niet meer bloed heet in de tent. 

Onweer bleef tot lang in de nacht doorgaan. Toch slaap ik er lekker door heen. Wordt alleen in de nacht wakker omdat ik ondanks mijn mooie slaapmatje toch de grond voel... oh wat een domoor ben in de hectiek vergeten de dop er terug op te draaien, als ik dat gedaan heb kan ik verder slapen. Volgende ochtend is het weer, weer prachtig. Ik experimenteer met mijn matras door er meer lucht in te blazen en heb m dan keihard. 

We gaan ontbijt halen bij de winkel. Sophia moet ook mee want de buurman zit ook weer in zijn caravan. Na het ontbijt moeten we eerst alles een beetje organiseren want daar zijn we gisteren niet meer aan toe gekomen. Als alles netjes is stappen we om 113.0 in de auto en rijden we naar Shonbrunn. Echt heel dichtbij, parkeren voor de deur, kost niet eens zoveel. We kopen een uitgebreid pas waar we ook allemaal extra's mee kunnen bezoeken.

Sinds ik in 2000 de musical Elisabeth (9 keer bezocht) ben ik erg gefacineerd door haar en haar leven. Ik vind het dan ook heel speciaal dat ik nu op het zelfde terrein loop waar zij geleefd heeft. We mogen het paleis zelf pas 13,15 in, Maar mogen wel de andere delen van het terrein verkennen. Zo zijn er veel delen ook gratis te bezoeken. Een enorm park en nu zie ik waar de ingang van het zwembad van gisteren te vinden was, dat ligt in dit park en kun je dus niet met de auto bereiken tenzij je dus parkeert bij het paleis. Naast de gratis tuin mogen wij met ons pas de orangerie en de kroonprins tuinen bezoeken en zo dwalen we buiten rond tot we het paleis in mogen.

Op de foto's is wel te zien hoe rustig het op het terrein is. Dat is dan een voordeel van deze coronatijd, het is echt heerlijk rustig! 

In het paleis krijgen we een audiotour mee die bij elke kamer vertelt wat er te zien is. Prima op je eigen tempo, geen irritante gids en toch allerlei informatie. We zagen de vertrekken van Elisabeth, Frans Joseph (die heel spartaans leefde)  en uit de tijd daarvoor van Maria Theresia. Ook zagen we de spiegelzaal die in de musical genoemd wordt. "de spiegelzaal verstikkend en muf van sfeer"Je mocht helaas geen foto's maken behalve in een zaal, daar gaven ze dan aan dat het daar wel mocht.

Na deze uitgebreide interessante tour gaan we buiten verder kijken. Er is bijv een prachtige fontein, de neptunes fontein. Ook is er een heuvel met daarop een soort poort en met onze kaart mag je daar ook op. Het is wel even klimmen, eerst die heuvel op en dan nog de trappen maar dan heb je een schitterend uitzicht op Wenen.

Na het klimmen genieten we onder deze poort op het terras, alweer een heerlijk gebakje en een lekker koud glaasje fris. MMm Almdudler net als met wintersport! Nu willen we eigenlijk nog het labyrinth doen want dat hoort ook bij ons kaartje maar die is niet gesloten. Sluit om 16.30 en het was 16.45. Aan de ene kant jammer want ik had het graag willen zien maar voor de voetjes is het beter. Wauw ik voel deze dag echt aan mijn voeten het lijkt wel of ik in Disneyworld ben geweest. 

Om 17.00 rijden we dus weer naar de camping. Het is de hele dag 30 graden geweest maar helemaal geen last van gehad. Het voelde juist erg aangenaan. Ook nu op de camping voelt het heerlijk, het is iets afgekoeld maar niet zo dat we een trui aanmoeten. Bij de supermarkt kopen we kant en klare Gordon bleu en aardappelsalade. We zitten deze avond heerlijk buiten tot het bedtijd is en dan is het ook niet meer heet in de tent, echt een ideale temperatuur zo.