marktdag

 

Echt niet lekker geslapen, gisteren was mijn bed kapot en dat was gemaakt maar toen ik naar bed ging voelde ik de hele tijd dingen door het matras heen steken, in bepaalde houdingen lukte het wel maar soms deed het echt zeer, ik voelde mezelf net de prinses op de erwt. In de ochtend deed nog steeds het internet het niet en van Kader ook niet. Bij het ontbijt bleek dat niemand meer internet had, maar na het ontbijt alles opnieuw opgestart en toen deed alles het weer.

Het is vandaag alweer bewolkt, goede dag om te gaan winkelen maar eerst ontbijt. Ik neem een lekker gebakken eitje en een Marokkaanse oliebol. Om 10.30 in de lobby afgesproken en Kader was bezig een taxi te regelen. Het lukt hem redelijk snel. We (Manon, Hugo, Bram, Sophia, Kader en ik) gaan eerst naar de Marjan, een grote supermarkt. We kopen voornamelijk drogisterij producten want die zijn hier goedkoper dan in Nederland. Maar Manon en Sophia vinden ook nog wat leuke kleren bij de Marjan en bij Waikiki een andere winkel in het complex.

 Daarna gaan we met dezelfde taxi naar een lokale markt, hier komen echt geen toeristen. Er is hier vanalles te zien, karren met fruit die door de straat rijden, kraampjes op de grond die vis verkopen, brommers die dwars door de markt heen rijden. We laten Sophia haar tas (is een riempje van stuk) repareren door een man op de naaimachine) We kijken voor Hugo en Bram naar voetbalshirtjes maar ze zijn hier alleen in kindermaten en dat passen ze niet meer.

Hierna rijden we met de taxi naar een toeristenmarkt, Artistian Village, maar het is hier ook super rustig. Aan de overkant zitten allemaal kamelen die mensen kunnen boeken voor een tochtje (dat hebben we vroeger ook een paar keer gedaan) De markt is overdekt en bij een leer en tassenwinkel slagen Manon en Sophia allebei voor een mooie tas waarbij Kader een goede prijs voor ze heeft weten te krijgen. In een ander winkeltje worden dan toch de voetbal shirts gevonden, goed geslaagd gaan we weer met dezelfde taxi die op ons gewacht heeft terug naar het hotel.

We gaan lekker lunchen in het restaurant en daarna treffen we de rest van de familie weer bij het zwembad. Het regent gelukkig niet meer en uit de wind is het best warm maar het is nog wel steeds bewolkt. We liggen lekker op onze ligstoelen, mijn moeder schrikt zich nog dood van een medewerker van het entertainment team die van de muur boven ons naar beneden is gesprongen, daarna hebben we wel een gezellig gesprekje met hem. We halen weer oliebollen en ruiken precies weer wanneer de snackbar open is.

Om 16.30 ga ik toch nog even zwemmen, wel in het verwarmde bad dit keer bijna voor mezelf. Even omkleden op de kamer en dan naar de receptie want daar is vandaag een feestje. Er zijn prachtige hapjes er is (nep) champagne en er wordt gedanst, niet door ons maar wel leuk om te kijken. 

Om 19.00 door naar het restaurant, het thema is vandaag vis en Sophia en ik hebben lekker oesters gegeten. Ook waren er weer prachtige desserts zoals altijd. 

Na het eten loop ik met Annelies en mijn moeder een kort rondje over de boulevard, Sophia gaat naar de kamer en de rest gaat in de zaal naar een voetbalwedstrijd op een groot scherm kijken. 

Dan gaan mijn moeder en ik naar de muziek op het balkon luisteren en nemen lekker nog een drankje. Omdat er beneden voetbal is wordt de bollywoodshow boven op het balkon gecombibeerd met een movie sound quiz. 

Sophia komt erbij, de DJ laat eerst een kort stukje muziek horen, iedereen die het weet mag zijn hand op steken en als je het raad krijg je een bonnetje. Dan laten ze steeds een stukje meer horen en kan je nog steeds meedoen. We weten niks, mijn moeder heeft het koud en geeft het op. Kader komt er bij en net als Sophia drinken halen is weet ik eindelijk 1 soundtrack Hawaii 5.0 en krijg ik een bonnetje en daarna met Sophia erbij Seks and the City, ik heb dus twee bonnetjes gewonnen maar de winnaars hadden er 9. Heel veel wisten we echt niet, zijn dan Franse of Engelse programma’s. Tussendoor kwamen de Bollywooddansers optreden. Een man uit India was super enthousiast en zette zijn stoel steeds front row. Bij het laatste Bollywood dansje geven Sophia en ik het ook op, we hebben het ondertussen ook koud en gaan we ieder naar onze kamer. Ook daar werkt het internet het nu weer goed, ik zet t blog van gisteren erop en maak een start met het blog van vandaag zodat ik dat er morgen op kan zetten.

Surf´s up!

 

Ik kon eerst niet slapen, was het erg warm op de kamer. Kader sliep wel al direct. Maar toen ik eenmaal sliep heb ik heel lekker geslapen. Om 8uur wakker wat dus eigenlijk 9 uur Nederlandse tijd is, dat is best laat maar ook lekker. S morgens hoor je overal vogeltjes er zat er ook een op ons balkon maar hij wou liever niet op de foto. Het is heel erg mistig (zeemist) en daardoor ook een beetje nattig/vochtig buiten en best wel kil.

Even rustig aan want om 9.15 hadden we afgesproken voor het ontbijt met mijn moeder, Annelies en Sjaak. Manon, Hugo en Bram en Sophia gingen wat later bij de snackbar ontbijten.Ik had lekker een omeletje laten maken en een Marokkaanse oliebol (een oliebol maar met een gat in het midden als een donut)

Na het ontbijt lopen we langs het strand naar de surfschool om een surfles voor Sophia, Hugo, Bram en Manon te regelen. Helaas kwamen we ook een zielige zwerfhond tegen, die lopen hier wel meer maar het is vaak zielig.

Na het regelen is het nog steeds bewolkt maar de temperatuur begint wel wat toe te nemen dus ik ga bij het zwembad zitten met mijn boek, even later komen Manon, Hugo en Bram erbij, daarna mijn moeder en als het animatieteam een dansje naast het zwembad gaat doen komt Sophia ook kijken. Even later volgen ook Annelies en Sjaak.

Kader is naar de kapper in het niet toeristische deel van Agadir. Na een tijdje wordt het wat warmer, soms breekt de zon even door maar dat lukt bijna nooit helemaal maar het is niet meer koud dus ik ga wat zwemmen. Ik in het koudere bad, mijn moeder in het verwarmde bad, Sophia ook meer in het warme bad en Hugo en Bram wisselen het warme en koude bad om en om. We hebben om 14.30 afgesproken richting de surfschool te gaan dus eerst nog even snel lunchen. Mijn moeder, Kader, Sophia en ik boven het buffetrestaurant en de rest bij de snackbar.

Ik neem allemaal lekkere kleine hapjes. Sophia natuurlijk spaghetti alleen is er helaas geen spaghetti guy meer die persoonlijk je spaghetti maakt.

Om 14.30 staan we inderdaad allemaal klaar en we lopen naar de surfschool. Sophia krijgt een wetsuit te leen en Manon, Hugo en Bram hebben hun eigen pakken.

De zee is aardig wild en ze zijn met twee groepen waardoor je af en toe bij elkaar in de weg ligt, maar iedereen doet enorm zijn best en iedereen redt t wel eens om te gaan staan, Sophia zelfs vrij vaak maar zij heeft ook al eerder hier gesurft.

Na het surfen is nog net de snackbar open en halen we allemaal lekker een oliebol en wat te drinken, dan gaat iedereen zijn eigen weg. Ik ga eerst met mijn moeder nog even aan het zwembad lezen, daarna naar de kamer. In de kamer ga ik eerst douchen en dan wil ik eigenlijk een klein dutje doen maar dan zakt mijn bed helemaal in, al die latten van de lattenbodem eruit.. Kader gaat naar de receptie en ze zullen het straks komen maken maar mijn kleine dutje kan ik dus vergeten.

Met Kader, mijn moeder, Annelies en Sjaak gaan we vanavond in het traditionele Marokkaanse restaurant eten. De anderen hebben daar geen trek in en gaan naar het buffet. We komen al een aantal jaar hier in Iberostar maar altijd had het Marokkaanse restaurant geen plek, het is ook maar een klein restaurant. Maar nu de familie al voor ons was gekomen en allemaal best wel lang blijven hadden we een keer de kans om hier te eten.

Het is een gezellig restaurant en we eten heerlijk. We eten eerst harira (Marokkaanse soep met linzen) daarna een bastilla, kip in bladerdeeg met heel verrassend (als je t niet kent) een beetje kaneel en poedersuiker.

Voor het hoofdgerecht konden we kiezen tussen Tajine of Couscous en omdat sommige van ons niet van couscous houden en omdat Kader altijd zegt dat je Couscous alleen maar lekker bij mensen thuis kan eten en niet in een restaurant kiezen we Tajine. De tajine is heerlijk met heerlijk zacht vlees, gedroogd fruit en noten.

Als dessert (en we zitten al helemaal vol) nog fruit salade, Marokkaanse thee koekjes. Het was echt heerlijk!

Na het eten willen we eerst wat gaan wandelen maar ik wil even naar de kamer om mijn vest te halen, plotseling ziet Kader voetbal op tv en gaan we niet meer wandelen. Ik ga met Manon, Sophia, Hugo en Bram op het balkon zitten. Ze spelen een potje uno, en dan gaan we eerst samen naar het spectakel beneden. Het spectacel van vandaag is around the world met allerlei liedjes en dansen van allerlei landen in wereld. Manon en de jongens gaan eerst weg, we zijn allemaal moe maar Sophia en ik houden het nog even vol. We hebben Egypte, Portugal, Ierland, Marokko en Spanje gehad als Sophia en ik het ook opgeven en om 22.00 naar de kamer gaan. Daar tref ik Kader niet aan, ik weet niet of hij nou alsnog is gaan wandelen of ergens anders voetbal is gaan kijken. Nou heb ik mooi alle tijd en ruimte voor het blog. Helaas doet mijn internet het ineens niet, dan werkt foto’s opslaan anders en zit er daarmee te rommelen en kan ik het blog nog niet plaatsen, morgenochtend nog maar eens proberen….

It´s a long way to Agadir

 Vanmorgen om 6.00 de wekker want Driss, (Kaders broer) zou ons om 7uur komen halen. Stipt 7uur stond hij ook voor de deur en was het even passen en meten met de koffers, uiteindelijk hadden we de koffer van Kader tussen ons in. Sophia viel al snel in slaap en ik zelf ook. We vliegen dit keer vanaf Eindhoven airport met Ryanair. Om 9.00 zijn we er, zeggen Driss gedag en willen we de koffer inchecken maar dat lukt niet.. Ik weet zeker dat ik voor de koffers extra betaald heb dus ik snap er niks van. Er komt een vrouwtje bij en die zegt dat het inchecken voor Marrakech pas om 9.30 begint dus we moeten even wachten. Zodra het 9.30 is het ook een stuk drukker en moeten we even wachten.Dan zijn we aan de beurt.Sophia's koffer eerst, daarna Kaders koffer maar als ik aan de beurt ben is er ineens een storing in het systeem en valt alles stil. Niet alleen bij mij maar bij alle anderen ook, na een tijdje is het gereset en kunnen we verder. Dan zijn we dus als een van de eerste bij security en dat schiet lekker op. Electronica etc mag in de tas blijven dus dat scheelt weer. Na security is er voor Marrakech nog geen gate bekend en gaan we naar de starbucks. Als er een gate bekend is moeten we door de paspoort controle en dan komen we in een kleine hal met weinig zitplekken, het zijn een beetje Casablanca vibes. Gelukkig gaan de mensen van de vlucht naar Londen net boarden en kunnen we zitten. Verder is er niks in deze hal. Ik doe Duo Lingo Arabish op de Ipad tot ik af ben. Om 12.15 gaan we boarden, we gaan een rij door en dan staan we buiten en buiten blijkt het nog een heel eind lopen te zijn, via allemaal ijzeren  steigers met looppaden lopen we naar het vliegtuig, dan is het wachten tot onze voorgangers eruit zijn en kunnen wij erin. Ik was alweer vergeten dat ik plaatsen bij de nooduitgang dus met extra beenruimte had geboekt dus dat was wel een fijne verrassing.

De vlucht ging lekker, we hebben allemaal veel geslapen en na 3 uur en 10 minuten (10 minuten te vroeg) landen we in Marrakech. Oef dat is ineens heel erg heet. Het was bij vertrek in Nederland ook best lekker maar hier staan we in de volle zon te wachten op het busje die ons naar de grote hal brengt. Kader heeft ineens haast, hij is al in de eerste bus waar Sophia en ik niet meer bij passen maar in de volgende bus zijn wij praktisch alleen. Snel zijn we door de douane, Kader moet een tijd alleen met ze praten en wij moeten bij de streep blijven staan, Dan mogen wij ook komen, stempel in ons paspoort en door. Kader schiet er weer vandoor haalt in no time de koffers of en dan moeten we met de koffers weer door een scan. Dan staan we buiten en treffen we meteen Mohammed (Kaders broer uit Marrakech) en zijn zoon, dus ons neefje Youssef. We zijn blij elkaar te zien maar het is niet voor lang. We geven de tas met de dingen die we voor ze hebben meegenomen en zij hebben voor ons heerlijke broodjes en flessen water en Mohamed brengt ons naar de taxi die Kader geregeld heeft. Dat ging niet meteen goed want de accu doet t niet goed en de auto moest eerst geduwd worden. Dan rijden we Marrakech door en we vinden het zo fijn, het is zo vertrouwd om hier te zijn. De straten met de palmbomen, de eettentjes waar je niet moet eten, de winkeltjes met al die plastic spullen. Jammer dat we dit keer geen tijd hebben om in Marrakech te blijven.

Voor degene die het nog niet weten, we hadden dus al ruim een week geleden weg moeten gaan maar toen bleek dat Sophia geen vakantie had, ik had nooit gedacht dat t MBO andere vakanties had dan basis en middelbaar.. En niet alleen geen vakantie maar zelfs examens dus we hebben de eerste week van onze vakantie helaas moeten annuleren en dat ging niet zoals we het hadden gewild maar nu gaan we dus naar Agadir wat het einde van de vakantie had moeten zijn. Onze familie is dinsdag wel al in Agadir aangekomen en wij dus pas vandaag.

Dan volgt een lange taxirit, in het begin is het wel te doen maar de airco in de taxi werkt natuurlijk weer niet en dan het stuk dat je door de woestijn rijdt, kale stenige hete landschappen is het bloedheet, gelukkig na een tijdje wordt t bergachtig en iets koeler en als we Agadir naderen is het al lekker afgekoeld. 

We komen om 19.00 in Agadir aan, in ons lievelingshotel Ibero star! De familie staat al op ons te wachten. Bij binnenkomst herkent heel veel personeel ons, vooral Kader. De reservering is snel gevonden we hoefden dit keer niet eens een formulier in te vullen (de familie moest dit wel disndag) en we gaan naar onze kamer.We hebben een kamer aan de andere kant van het gebouw op een rustige plek, je hebt zelfs als je gaat staan een beetje zeezicht.

Dan gaan we lekker eten, er wordt meteen een tafel voor 10 voor ons klaargemaakt. Het thema van vandaag is sushi en hoewel ik dol op sushi ben sla ik dat hier over, t is een ander soort sushi dan ik gewend ben. Gelukkig is er nog genoeg ander lekkers.

Na het eten willen we naar karaoke maar dat begint nog lang niet en gaan Sophia, mijn moeder, Manon en Hugo en Bram nog op het grote balkon zitten en een drankje halen. Om 21.30 is het karaoke maar omdat de doelgroep toch wel heel erg dronken Engelse mannen zijn wil Sophia toch niet meedoen. We supporteren wel een groepje Nederlandse kleine kinderen dat van links naar rechts doet en we lachen om de dronken Engelse mannen die staan te zingen.

Tijd om naar bed te gaan, een drukke eerste dag maar we zijn blij dat we er zijn! Nog geen foto's vandaag...