en daar gaan we..

Vandaag is de dag van vertrek, we vliegen pas om 13.25 dus we hoeven niet echt vroeg op ofzo, toch ben ik alweer heel vroeg wakker nog voor Sophia wakker is en dat wil wat zeggen.  Mijn moeder heeft bij ons gelogeerd en rond 9.00 komen Annelies en Sjaak ons ophalen. Het is wel heel raar om zonder Kader te vertrekken die nog steeds in Marokko is. Zijn ticket is geanuleerd en ik wel al op internet gezocht naar mogelijkheden om ons achterna te reizen, die zijn er wel maar voorlopig kunnen we alleen afwachten..

Op schiphol gaat alles heel vlot. We kopen een speciale tas om de wandelwagen in te laten verlopen. Inchecken gaat makkelijk. Wel vertellen ze dat doordat de stoel van Kader is geanuleerd dat we van New York naar Miami geen stoelen naast elkaar hebben en dat we dat daar moeten regelen.

Bij Mac Donnalds heeft Sophia in het speelhoekje gespeeld en wij wat gedronken. Toen door de security. Geen interview of we onze koffer wel zelf hebben ingepakt dit keer. Omdat we Sophia hadden mochten we legaal voordringen dat was wel leuk. Ik had al die tijd de autostoel bij me gedragen ik had gedacht dat ze daar in het vliegtuig in kon zitten maar dat mocht toch niet. Stoel is toen naar het ruim gegaan maar het ging prima met Sophia in het vliegtuig.

Met enige vertraging vlogen we de lucht in en wat een groot vliegtuig was dit. Het had zelfs meerdere ingangen. Heerlijk waren de eigen schermpjes.

Sophia heeft het eerste deel van de vlucht geslapen, daarna lief filmpjes gekeken en met de cadeautjes voor onderweg gespeeld. Ik heb ook lekker een film gekeken, (Narnia 3) spelletjes gespeeld en wat puzzeltjes gemaakt. Het eten was ook best lekker. Kip (in groene curry met rijst) Voor Sophia had ik een kindermaaltijdbesteld maar dat was niet doorgekomen. Gelukkig vond ze de pasta ook lekker en de perser heeft onze gegevens opgenomen dat er op de weg terug wel een maaltijd voor haar zijn zal.

Toen kwamen we op New York JFK aan. Het landen was erg leuk je zag echt de skyline van New York liggen. Maar toen naar immigrations en wat een schrik, wat een rij. Nou ben ik toch al vaker naar Amerika geweest en vaker langere rijen gezien maar dit sloeg alles, wat een enorme rij. Sophia die zich tijdens de vlucht zo goed had gedragen zat er nu wel doorheen en was aan het jengelen. Nou anderhalf uur gingen er extra hokjes open en toen ging t sneller. Vinger scans gemaakt, foto gemaakt en door naar de koffers waar de autostoel er in de eerste instantie niet was, na een tijdje zoeken werd hij gevonden. De rij van customs ging snel. Toen het overstappen dat was ook zo appart. We moesten naar een andere terminial. Eerst met een treintje je dat ben ik wel gewend van Atlanta en Orlando. Maar toen moest je voor binnenlandse vluchten van Delta helemaal naar buiten, oversteken en een ander gebouw in. De hele tijd hadden we t gevoel dat we het fout deden maar dat bleek niet zo te zijn. Security door dat ging gelukkig heel snel. Colaatje en appelsap gedronken, bij de delta balie stoelen naast elkaar geregeld en toen wachten.

Nu kregen we weer vertraging en duurde het lang voor we eindelijk konden vertrekken. Met 3 kwartier vertraging +/- 20.45 vertrokken we. We hebben alle drie wat geslapen en tegen 23.00 kwamen we in Miami. Gelukkig kwam alle bagage meteen en toen met de shuttle naar Alamo. Geen road assistance genomen en geen upgrade. We hadden een midsize suv gereserveerd, toen we bij de garage kwamen moesten we even wachten op een meneer.  Maar dat was t wachten waard want hij zei, ach die kleine autootjes daar, ik heb een betere voor jullie voor de zelfde prijs en hij reed  een enorme ford explorer voor. De achterste rij stoelen naar beneden geklapt en wat een bak van een auto hebben we nu WAUW, dat was ons geluk voor vandaag.

Op naar het hotel. Tomtom liet even op zich wachten maar halverwege de rit loosde hij ons naar ons hotel, Casablanca aan de ocean. Terwijl we er reden herkende ik allerlei straten van vorige keer. We komen er om 1.30 aan. Het hotel ziet er aardig uit. Wel klemt de deur van mijn kamer heel erg wat een rot herrie maakt als ik hem open of dicht doe.

Sophia die de laatste vlucht en in de auto had geslapen kon niet meteen in slaap komen maar gelukkig rond 2.00 vallen alle ogen dicht en om 7.15 zijn we al weer wakker.