zandscrub

Ik was weer super vroeg wakker 5.15 en doordat ik de Ipad pakte om te gaan lezen werd Sophia ook wakker maar die vond t niet erg. Lekker rustig de tijd gehad om te ontbijten, we hadden gisteren een soort cake en yoghurt gekocht en na t ontbijt zaten we om 7.15 in de auto. Eerste bestemming was t strandje dat door Charlotte de eigenaresse was aangeraden. Het eerste strandje was toen wij om 7.30 daar aankwamen al vol, (de parkeerplaats) maar op de parkeerplaats ernaast een kleiner strandje was nog wel plek. Veel mensen kwamen hier om te duiken en waren bezig hun duikuitrusting aan te doen doen en gingen zo vanaf het strand de zee in. Wij gingen hier lekker snorkelen, het was nog mooier dan Hanauma bay van gisteren want hier was heel veel mooi koraal. We zagen ook weer allerlei schitterende vissen.

Helaas hebben we nu nog steeds geen schildpadden gezien. Gelukkig komen ze op de andere eilanden ook vaak voor dus hebben we nog alle kans ze te zien. Tegen 11 uur waren we uitgesnorkeld en Sophia ging nog even gewoon zwemmen terwijl mijn moeder en ik even op de handdoeken gingen zitten. Toen we allemaal weer aangekleed waren reden we naar de supermarkt Foodland, we hadden gisteren gezien dat die een grote traiteur afdeling hadden. We kochten er nu lekkere dingen voor de lunch. Ik probeerde voor het eerst de Poke bowl. Een Hawaiiaanse specialiteit. Lijkt een beetje op sashimi maar dan in kleine stukjes en met kruiden. Sophia koos loempiaatjes en we kochten nog een klein stukje taart.
Met de voorraad reden we naar Waimea valley. Dit is een park in een kloof met allerlei inheemse maar ook aangelegde planten. Er was een voorbeeld van een oud Hawaiaans dorpje en je kon wandelen naar een waterval.
Als eerste zochten we een lekker plekje voor de lunch. Mmmmm wat is die Poke bowl lekker. Ga ik zeker nog een keer kopen. De loempiaatjes van Sophia waren ook lekker.
Toen liepen we naar de waterval. Je mocht daar ook zwemmen, je moest dan een lifejacket aan die je daar gratis mocht lenen. Helaas hadden wij geen zwemspullen mee maar de waterval was ook al mooi om alleen naar te kijken. Later zagen we dat deze waterval ook een locatie was waar ze Lost hebben gefilmd. Voor de kenners Sawyes en Kate gingen zwemmen bij deze waterval.

Vlakbij deze waterval was een soort snackbar en daar hebben we een andere Hawaiiaanse specialiteit gekocht, shaved ice. Lekkere afkoeling na de wandeling.

Na het bezoek aan de waterval gingen we met de auto een ritje maken via de noordkust naar de oostkust. We bezochten verschillende uitzichtpunten op zee en bergen. Wat is de zee mooi blauw, het leek wel een reclame ipv echt. We kwamen nog langs de kualoa ranch, hier kan je allerlei tours langs filmlocaties maken. We hebben het niet gedaan maar wel leuk om te weten dat oa Jurassicpark, Godzilla en Lost hier gefilmd zijn.

We begonnen weer aan de terugtocht op dezelfde manier terug. We hadden onderweg een fruitstalletje gezien en daar wilde we fruit ophalen en dan nog een strandje opzoeken en nog een laatste keer zwemmen/snorkelen (op dit eiland dan)
Het duurde even maar we vonden het fruitstalletje. We kochten een zakje met gemend fruit, erg lekker alleen het dragonfruit vond ik wat smakeloos.
Nu nog een strandje vinden. De parkeerplaatsen van de eerste strandjes waren vol maar na een tijdje vonden we er toch een. We trokken onze zwemspullen aan maar toen we naar de zee liepen merkten we dat er hier enorme golven en stroming waren. We hebben het even geprobeerd maar we werden echt helemaal omgegooid door de golven en dan t strand opgespoeld. We zitten helemaal onder t zand, het zand zit overal op ons lichaam en we stoppen er verder mee. Niet alleen vinden we t niet leuk maar we vinden t ook gevaarlijk. We zien soms echt enorme golven die een heel eind het strand opkomen. Mooi om naar te kijken maar niet om in te zwemmen. We eten lekker t fruit op en gaan dan weer weg. Vlakbij ons huisje stoppen we bij de foodtrucks en bestellen weer een gerecht met shrimp. Het is lekker maar die van gisteren waren lekkerder. Beneden bij deze foodtrucks ligt nog een baai, sharks cove. Hier hadden we wel leuk kunnen snorkelen maar t wordt nu al te laat, de zon gaat onder. Het ziet er wel schitterend uit, die ondergaande zon boven de baai.

Nog even naar foodlands voor t ontbijt voor morgenochtend en dan naar t huisje waar we nu alles weer moeten inpakken want morgen moet we weer vliegen. Ok t is maar een half uurtje naar t eiland Kauai maar alles moet wel weer ingepakt.

Bezorgde mangoest weet hoe je je voelt

Gisteravond het uit gehouden tot 20.00 en toen wilde ik echt weer slapen. Vannacht meerdere keren wakker geweest maar toch tot 6uur geslapen dus we hadden een lange nacht. We doen heerlijk rustig aan, ontbijten met de tuindeuren open en maken rustig alles klaar. Als je alle tijd hebt dan neem je ook lang de tijd en daarom vertrokken we pas 7.30 uit t huisje terwijl ik eigenlijk vroeger wilde zijn omdat we een hike naar de Diamond Head wilde maken en i.v.m de warmte kan je dat t beste zo vroeg mogelijk doen.
Om 8.30 kwamen we bij de Diamond Head (een uitgedoofde vulkaan in Honolulu) aan. Helaas stond er een bord parking lot vol en we hebben pech. De tweede auto voor ons mag nog naar binnen maar de auto voor ons en wij en alles wat achter ons komt moet weer gaan. We balen hier wel van, nou waren we niet super vroeg maar ook niet heel erg laat.
Dan rijden we door naar mijn tweede punt van het lijstje, Hanauma bay. Deze baai ligt iets ten zuiden van waar we nu zijn en is een beroemde baai om te snorkelen. Ook de parkeerplaats van Hanuma bay is vaak al vol maar wij hadden geluk, we mochten er op en we hadden snel een parkeerplek.
Voor je naar beneden, naar de baai mag lopen moet je eerst een film kijken over hoe je er voor zorgt dat je niet het koraal beschadigd. Maar de film doet het niet dus doet de ranger maar een kort woordje. Hij vertelt ook dat er in Hanauma bay heel veel kleine dieven rondlopen, vooral etensdieven. Nee je kinderen hebben het niet opgegeten en je buren ook niet.. er lopen heel veel mangoesten rond. (een klein knaagdier zo groot als een wezel)
Ik wist niet zo goed wat een mangoest was, maar Sophia wel. Want in Littelest pet shop is ook een mangoest en er is een aflevering die heet: bezorgde mangoest weet hoe je je voelt. Nou deze mangoesten waren helemaal niet bezorgd. Ze liepen dwars langs alle handdoeken op zoek naar eten. We zagen ook dat er een wat uit de tas van een vrouw mee nam.

We vonden een mooi plekje voor onze spullen en gingen toen snel het water in. Het water is super helder. Het water voelt wat fris aan, niet zoals het badwater in Florida maar het is niet koud en je bent snel aan de temperatuur gewend, het is warmer dan het zwembad in Hoorn. Ik zie al snel de eerste vissen maar als ik om hoog kom zie ik mijn moeder en Sophia niet. Sophia droeg flippers maar die zijn toch iets te groot en is ze gaan uit doen. Mijn moeder wist wel dat ze het aan het uit doen was maar ik niet. Gelukkig hebben we elkaar al snel weer gevonden en blijven nu naast elkaar snorkelen. Het koraal is niet zo indrukwekkend dat was in Florida mooier, hier is veel beschadigd geraakt voor ze er een statepark van hebben gemaakt. Maar we zien super veel vissen. Hele mooie gekleurde, grote, kleine, hele scholen en zelfs een Murene. 

We snorkelen een tijd door, gaan nog even op het strand zitten. Onze camelback zit vol met ijs en dat is een prima koelkastje voor de andere flesjes water. Daarna gaan we weer snorkelen en na een poosje vinden we het mooi geweest. Onze belangrijke spullen hebben we trouwens in een kluisje die je kon huren dus konden we tegelijk gaan zwemmen. Als we weet boven komen is het 13.15 en tijd om wat te eten. Bij de snackbar van Hanauma bay eten we vis met rijst en salade. Lekker! Als alternatief (voor als er iets niet door zou gaan) had ik de Tantalusdrive op het programma staan en omdat de Diamondhead niet door ging gaan we dit nu rijden. Het is een slingerweggetje bij Waikiki omhoog de bergen in. We rijden door een prachtig tropisch bos en we rijden heel hoog. We hebben op verschillende keren een schitterend uitzicht. 

Als we weer beneden zijn maken we een rit langs de zuidkust. We zien Hanauma bay nog een keer van boven en we komen langs een blowhole. Een plek waar de zee het water door een gat in een rots omhoog spuit. Heel mooi gezicht. 

De weg rijdt nu ook langs de bergen. De bergen zijn prachtig, zo groen en zo wild en ongerept. Je zou niet eens vreemd opkijken als om de hoek een dino aangestampt komt. Wat is het hier schitterend! 

Vervolgens rijden we terug naar het noorden met een stop bij de Dole plantation. Als eerste bekijken we de enorme winkel waar je allerlei ananas producten kan kopen. In het restaurantje kopen we lekker twee ananas ijsjes, een dole whip ananas ijs met stukken ananas erover heen en een pineapple float, ijs in ananas sap. Ook kopen we een stuk ananas macademia cake, heerlijk! 

Op de plantage doen we een ritje met een treintje en zien de velden waar ananassen groeien en ook allerlei andere gewassen, suikerriet, koffie, bananen het leek wel hayday. 

Nu nog een klein stukje rijden naar Haleiwa waar ons huisje staat. We zoeken foodtrucks op. Die staan in de dit gedeelte van Oahu veel en je kan er voor niet veel geld lekker eten. We kiezen hier lekkere garlic shrimp met noodles, het smaakt prima. Nog even een klein boodschapje doen en dan naar het huisje. Lekker rustig tv kijken, het blog maken etc. 

waar is nou die walmart

De wekker stond om 5.15 maar om 5.00 waren we toch al wakker dus laatste restjes in de koffers doen, auto inladen en op weg naar de auto verhuur. Dat hadden we snel gevonden en ruim van te voren waren we op LAX. Inchecken bij een incheck paal ging heel vlotjes. De koffers afleveren, nieuw was hier dat het verplicht was een nametag op je koffer te hebben. Nou hadden wij dat wel maar veel mensen niet en dat zorgde voor oponthoud. Toen de koffers weg waren naar security eerst paspoort controle door een nogal vreemde man, het was onduidelijk of hij grapjes maakte of serieus was en ik kreeg een beetje de zenuwen van hem. Alle andere controles gingen snel voorbij en om 6.45 zaten we bij de gate. Daar kregen we een wel een soort van verrassing want we zouden om 8.45 vertrekken maar nu vertrekken we om 8.00 dat is natuurlijk fijn maar stel je voor dat we te laat waren geweest.. We hadden nu ook nog net tijd om een ontbijtje te halen, nog even naar de wc en het boarden begon al.
De vlucht naar Honolulu doen we met United, het was een super groot vliegtuig maar verder weinig te doen aan boord. Omdat het een binnenlandse vlucht is krijg je geen eten. (wel twee keer drinken en een keer een stroopwafel!!!) en ook is er geen entertainment systeem, je kunt een Ipad huren die je aan je stoel kan ophangen maar dat hebben we niet gedaan (bijna niemand trouwens) dus vermaakten we ons maar met lezen en wat slapen.. hoewel dat laatste steeds maar heel kort was.
Tussen Hawaii en het vasteland zit ook weer drie uur tijdsverschil dus ondanks dat de vlucht 5,5 uur duurde waren we toch al rond 11 uur op Hawaii.
Aangekomen bij de terminal moest je eerst naar buiten dan bij de bagagehal weer naar binnen. Gelukkig zagen we de koffers al snel voorbij komen. Hierna met je bagage naar buiten lopen. In het vliegtuig moesten we trouwens nog een formulier invullen dat je geen etenswaren bij je had en allerlei vragen wat je op Hawaii ging doen etc. Dit formulier moest je dan weer aan de stewardess geven dat was wel apart.
Met de koffers dus naar de auto verhuur. Wij en een heleboel andere mensen moesten de bus van Alamo hebben maar die kwam maar niet. Toen die bus er eindelijk was (we hebben er echt lang gewacht) was ie ook al half vol. Gelukkig deed de chauffeur echt zijn best om ons er allemaal in te krijgen. Prop en prop vol dus naar het kantoortje van Alamo. Weer mochten we skip the counter niet gebruiken maar konden we wel de kiosken gebruiken, dat scheelt toch weer iets want voor de balie is de rij enorm en de medewerkers willen je altijd van alles aansmeren..
Toen we ons papiertje hadden naar de rij midsize auto's maar dat viel hier echt behoorlijk tegen. Er stonden er maar 3 waarvan 1 maar 2 deuren had en dat is niet handig met een kind achterin. De ford zag er het mooist uit maar daar pasten onze twee koffers niet in, iets wat bij de vorige auto geen probleem was geweest.
Er stond verder nog een Honda accord en daar kregen we de koffers wel in, Toen we gingen rijden bleek dit wel echt een veel mindere auto dan de auto die we in LA hadden. Geen snufjes, alles is krap en stug maar ja we moeten t er maar mee doen...
Nu we de auto hadden konden we op weg, we dachten eerst maar even wat boodschapjes te gaan doen bij een walmart. We reden door Honolulu en alles was hier net als een Amerikaanse grote stad. Maar de walmart is in een drukke straat en je moet parkeren in een garage dus stel ik de Tomtom in op een andere walmart een stuk uit het centrum.
In de verte zien we de prachtige groene bergen liggen, maar wij blijven maar door een soort industrie terrein rijden.. Op de plek waar deze walmart moet zijn, is wel een winkelcentrumpje maar geen walmart dus stel ik weer een andere in, Ook daar zien we geen walmart maar wel een Safeway. Dus dan maar de safeway, We kopen een gegrilde kip voor de lucnh en wat te drinken en voor 's avonds koop ik Ananas wijn uit Maui, ik ben benieuwd.
Als we van de safeway wegrijden zie ik dan de walmart nou dan pech. Het is inmiddels 14.00 lokale tijd en we hebben alleen nog maar door industriegebied gereden met in de verte die prachtige bergen.
Ik typ Haleiwa (aan de noordkust ons huisje ligt er ook in de buurt) in op Tomtom. Ik had ook een kaartje van Oahu maar die ligt nog in de koffer. (net als mijn korte broeken en slippers trouwens want ik had me warm aangekleed voor de vlucht)
Ik had nog een mooi uitzichtpunt opgeschreven maar omdat ik geen kaart heb kan ik dat niet vinden en rijden we rechtstreeks naar Haleiwa. Het is nog te vroeg om in te checken dus ik wil graag nog ergens zwemmen maar bij elk strand staat dat zwemmen gevaarlijk is. Ik zit er nu even een beetje doorheen met mijn langebroek, in de krakkemikkige auto en geen een strand is geschikt.. We stoppen toch bij een strandje en daar zitten we echt heerlijk. We eten lekker de kip en gaan toch het water in maar niet diep. Nu kom ik weer een beetje bij, het is hier echt heerlijk! Om 15.30 gaan we ons aankleden en rijden een stukje verder noord/oostwaarts en we zien echte prachtige baaien en inhammen in de bergen. Ook zien we nog een klein diertje de weg oversteken, geen idee wat het was. Om bij ons huisje te komen moeten we na een poosje een klein weggetje naar rechts de bergen in. Wauw wat is het hier mooi! Zo'n tropische omgeving, alles is zo anders, de bomen zien er zo anders uit, het ruikt hier heel lekker en de geluiden van de vogels klinken net of je in een volliere bent.
We worden hartelijk welkom geheten door Charlotte de eigenaresse van het huisje. Ze laat ons het huis zien en we maken een praatje. Wat ligt het huisje op een schitterende locatie, het is net een paradijsje. Na wat spulletjes te hebben opgeruimd gaan we lekker zitten op de bank met uitzicht op de prachtige tuin en hebben een rustige eind van de middag/avond met internetten en tv kijken. Het voelt al aan of het veel later is.. nu moeten we dus echt weer aan deze tijd wennen en niet te vroeg naar bed willen. Het ananas wijntje is trouwens erg apart, ik moest er even aan wennen maar was wel lekker.
Van de eigenaresse hebben we ook nog allerlei tips gehad over waar we het beste kunnen snorkelen en waar je een grote kans hebt op schildpadden, we zijn benieuwd.

Er zat geen coyote huilend op een steen..

Het slapen ging goed, heb tot 6.00 geslapen dat moet ik door de weeks thuis ook maar nu voelde ik me er ook echt uitgeslapen bij..
Gelukkig heeft het hotel ontbijt want in deze middle of nowhere is echt niet veel te vinden. Als we het ontbijt hebben gaan we een beetje op goed geluk op stap. Ik wil in ieder geval naar de premium dessert outlets en de rest van de dag staat nog open. We rijden wat rond in de buurt en zien een bordje regional park dus denken we daar te gaan kijken maar dat is nog gesloten want het is 8.00 en het gaat pas om 9.00 open. Het is wel een mooie omgeving om rond te rijden en we zien nog een heel groepje kleine haasjes op de weg zitten.

Ik voer de tomtom in op de outlets en om 11.15 komen we daar al aan. Ik ben al aan het nadenken wat we verder zullen gaan doen want ik hou veel van shoppen maar om dat nu de hele dag te gaan doen terwijl we ook beperkt in onze kofferruimtes zijn, lijkt me niet een heel goed idee. Ik deel met Sophia een koffer omdat je bij alle binnenlandse vluchten (straks naar Hawaii) moet betalen voor je koffers. Het plan is op de terugweg in Las Vegas dan nog wel een extra tas te kopen en nog wat te shoppen maar nu moeten we ons een beetje inhouden.
Ik zie op de kaart dat deze outlets vlakbij Joshua tree np liggen. Ik ben er wel al twee keer geweest maar ik vind het ook wel erg mooi en vraag aan mijn moeder wat zij vindt. Zij vindt het ook een goed idee en we besluiten na het shoppen daar heen te rijden. Dit is echt de eerste keer dat ik in Amerika zo weinig georganiseerd heb, maar straks op Hawaii heb ik wel weer een mooie planning.
Het is een apart gezicht een outlet midden in de woestijn. Het is nog vroeg dus echt heel heet is het nog niet.

We slagen bij Gap, voor ons alle drie. Bij Saks voor mijn moeder en bij Tommy voor Sophia. Niet teveel en we zien zoveel leuks maar dat moet echt wachten tot Las Vegas.
In het foodcourt drinken we een smoothie en dan rijden we naar Joshua Tree. In het dorpje ervoor stoppen we bij de seven eleven om wat extra water te kopen want we gaan wel de woestijn in. Ook kopen we er een hotdog voor de lunch en dan gaan we weer op weg.
Het is even zoeken naar de juiste afslag en als we hem zien willen we rechts afslaan. Direct daarna worden we staande gehouden door een agent. Wat is er aan de hand? We reden niet te hard..toch? Op de weg stonden groene stroken die er uit zagen als parkeervakken maar dat bleek het voorsorteervak naar rechts te zijn en nu zijn we dus een doorgetrokken streep overgegaan. Nou ja hij zou het bij een waarschuwing laten maar we moesten wel beter opletten. Nou ja gelukkig geen bekeuring maar echt leuk is het niet.
In Joshua tree rijden we naar verschillende uitzichtpunten en Sophia klimt soms op een rots. Het is midden op de dag dus wildlife is er niet te zien op een paar eekhoorntjes na. En we willen zo graag een coyote zien en dan het liefst een die op zo'n grote steen staat en dan jankt. (zoals in Disney bij de Big thunder mountain) Maar nee we zien er nergens een. (En ook geen roadrunner die voor m op de vlucht is) We stoppen bij de trail naar de Barkerdam, dit is een korte trail en we denken dit wel te kunnen dus we stoppen onze rugzak vol met water. Maar omdat het echt midden op de dag is vinden we het toch echt veel te heet en na een paar 100 meter geven we het maar op.
We rijden dan verder naar Keys vieuwpoint een weg omhoog en dan met een mooi uitzicht op het dal. Heel erg mooi gezicht!
We rijden weer terug naar beneden. Sophia nog steeds speurend naar een coyote al dan niet op een steen.

Bij een volgend uitzichtpunt eten we de kersen op want die kunnen morgen niet mee het vliegtuig is.
Nu gaan we weer aan de terug tocht beginnen. Het is 15.45 maar we moeten nog helemaal naar LA. Tomtom zegt dat we daar om 19.00 zullen aankomen maar dat is zonder file en in LA is altijd file.
Net na Joshua tree is nog een omleiding waardoor we ook nog op een verlaten weggetje rijden. We kijken nog steeds uit naar de coyote huilend op steen (huilend huilend de hele dag alleen grappen we al) maar nee hoor we hebben er echt geen een gezien..
Vlakvoor LA is er inderdaad een lekkere file. Het blijkt om een ongeluk te gaan en er is een baan afgesloten. 45 min in de file gestaan maar daarna konden we gelukkig weer doorrijden.
Om even voor 19.00 zoek ik een Outback op de tomtom want daar hebben we nou echt trek in!
Nieuw bij de Outback is dat een tablet op je tafel staat. Je kunt je bestelling via de tablet doen maar wij doen m nog ouderwets bij de serveerster. Tijdens het wachten kan Sophia er wel allerlei spelletjes op spelen. We eten weer heerlijk lekkere malse steak en ik drink er lekker een Sangria in een jampotje bij. Mmmm!

Bij het afrekenen maken we wel gebruik van de tablet, je klikt op pay. Je rekening verschijnt en je kijkt of die correct is. Vervolgens stel je je tip in, creditcard er door heen, handtekening op het scherm en klaar.

Na het eten is het nog een half uur rijden. Er is geen file gelukkig en er hangt een mooie oranje lucht.

Wel voel ik me erg slaperig. We rijden de oprit van het hotel op, ditmaal super 8 Inglewood. Ziet er van buiten super armoedig uit maar de kamers zijn prima. (maar t vorige hotel Best western was toch wat beter) Maar als we met de koffers gaan slepen bedenken we dat we nog moeten tanken want de auto moet dit keer vol worden teruggebracht. Jakkes we hebben geen zin meer maar nog even doorzetten. Gelukkig zit naast ons hotel een benzine pomp en voor 22 dollar tanken we m weer vol. Op de kamer kan Sophia meteen gaan slapen. (Het is inmiddels 21.00) en mijn moeder en ik organiseren alles met de bagage zo dat t morgen t vliegtuig is kan. Vreemd hoor net aangekomen en nu al weer naar t vliegtuig. Maar gelukkig nog laaaaaang niet naar huis want morgen beginnen we aan het hoofddoel deze vakantie.