een beer maakt de regen zoet

Bijtijds wakker geworden en dat kwam goed uit want vandaag gaat onze roadtrip verder en we gaan de natuur in. Wel eerst lekker in het hotel ontbeten, dit keer het buffet. Er waren allemaal lekkere dingen bij en we hebben ons lekker volgegeten. Om 9.30 zaten we in de auto en al snel reden we Shenandoah nationalpark in. Dit is een lang en dun park, waar een weg doorheen rijdt van noord naar zuid, de skyline drive. Om 11 stopten we bij het visitor center in het noorden en haalde Sophia een junior ranger boekje op. We konden meteen aansluiten bij het rangerpraatje over beren. Weer leuke dingen over beren geleerd, zoals dat kleine beertjes tijdens de winterslaap geboren worden en dat de moeder beren t niet eens door hebben en als ze uit de winterslaap wakker worden ze al een groot kind hebben.
Hierna gingen we de weg op, al snel zagen we naast de weg een wilde kalkoen. En even verderop een mooi uitzichtpunt.

Maar toen we verder reden werd t donkerder en donkerder en begon t te regenen en met de regen kwam ook de mist. Nou is Shenandoah een park wat het vooral van zijn uitzichtspunten moet hebben en 9 van de 10 keer was er door de mist niets te zien. Soms regende t zo hard dat de hele parkeerplaats onderwater liep.

We reden maar een stuk door, tot een giftshop onderweg, Sophia mocht nog een knuffeltje uitkiezen en t werd een hertje. Terwijl we aan het rijden waren werkten we in haar junior ranger boekje. Soms stopte het even met regenen maar door de mist was er niks te zien. Ok een keer een grappig insect..

Ik had diverse wandelingen en uitzichtspunten opgeschreven maar de wandelingen die met uitzichtpunten te maken hadden en toen er een wandeling naar een waterval was regende het pijpenstelen en daar hadden we ook niet echt zin in. Bij het visitor center het Junior ranger boekje door de ranger laten bekijken, Sophia moest de eed afleggen maar de gewone badges waren op, ze mocht kiezen of de gewone badge laten opsturen, (dat kon ook naar Nederland) maar de mocht ook een stoffenbadge kiezen en dat heeft ze gedaan.
Na het visitor center stopten we bij een uitzichtspunt en we besloten de vesten maar uit de koffer te halen want we hadden t koud. En daar was een geluk want nu reden we achter een auto die plotseling stopte. Een auto die stopt dan is er wildlife te zien en jawel daar tussen de bossen loopt een beer. Hij loopt tussen de bosjes door en rent dan in tegengestelde richting weg. Foto's maken is niet gelukt maar we hebben hem alledrie goed gezien. We draaien nog even om, om te kijken of we m nog een keer kunnen zien, maar hij is weg.
Even later zien we ook nog een donkere marmot, (een groundhog, bekend van de film) 
Nu trekt de regen en de mist ook wat weg dus op sommige uitkijkpunten kunnen we een mooi uitzichtpunt zien.

We besluiten dat het nu genoeg is geweest, we moeten nog 200 km en dat gaat sneller buiten het nationaalpark. De weg erbuiten is trouwens ook erg leuk, heel landelijk met in de verte de bergen. Ik zie wel 4 keer hertjes maar zo op de gewone weg kan je niet stoppen voor foto's. Om 18.45 komen we aan bij ons hotel, Country inn and suites in Roanoke. Het is weer een prima hotel, naast ons hotel zit een Mexicaans restaurant en we hebben er echt heerlijk gegeten. En ook nog eens lekkere Mexicaanse biertjes gedronken en duur was t ook niet.
Helaas is de weersverwachting voor morgen weer niet best, zucht.. Nou ja we maken er het beste van.