als godinnen in Epcot

Zoals gepland om 7uur opgestaan, klein ontbijtje genomen, iets later weg dan de vorige keer dat we naar Avatar gingen maar toch iets eerder aangekomen. Bij de ingang van Animal Kingdom moeten we even wachten tot de poorten open gaan, het is rond 8.30. Dan mag iedereen tot aan de brug en dan mag iedereen verder lopen. We praten met een opa oma en kleindochter in de rij voor ons en exact om 9.00 kunnen we instappen in flight of passage. Het is net zo geweldig als de vorige keer, dat vliegen op een banshee. Echt zo'n geweldige attractie hebben we nog nooit meegemaakt.
Als we uit de attractie stappen is de wachtrij om 9.15 alweer 120 min. Maar de andere Pandora attractie, de Navi river journey heeft maar een heel kleine rij dus die pakken we ook mee. Het is zo'n lekker rustig tochtje met een heel aanstekelijk liedje dat we de hele dag gezongen hebben.
Nog voor 10en lopen we Animal Kingdom weer uit want hij stond voor vandaag niet op de planning maar ja Avatar is zo gaaf dat wilden we echt nog een keer doen.
We lopen weer terug naar de auto en om 10.30 zijn we in Epcot. We hebben inmiddels wel trek in iets lekkers en lopen daarom meteen world show case in. Ze openen pas om 11.00 en het is nog net geen 11 uur. Om 11 uur mogen we doorlopen en als eerste halen we in Frankrijk een lekker gebakje.

Als we dit lekker op hebben ziet Sophia, Belle staan en daar wil ze graag mee op de foto.

We lopen via Engeland weer naar future world maar onderweg komen we heel veel characters tegen. Eerst in Engeland , Alice en Mary Poppins. 

Dan lopen we langs een oprit waar heel veel disney figuren staan. Ook allemaal figuren waar Sophia nog nooit mee op de foto geweest is. Terwijl Sophia staat te wachten op Konijn, komt Turbo mcKwek op ons af en begeleid Sophia naar zijn plaatsje. De castmember zegt: Oh look he found himself a princes! Hij danst met Sophia, het is erg grappig. Dan nog op de foto met Konijn en Eeyore.

Daarna gaan ze allemaal weg maar Sophia is tevreden met zoveel Disneyfiguren op de foto. Nu lopen we in een keer door Soarin waar we een fastpass voor hebben, daarna direct naar de seas ook me een fatspass. Dat schiet lekker op zo. We kijken naar de vissen de manatees, heel even laat een dolfijn zich zelf zien maar die is al snel weg. 

Hierna wil Sophia graag eens in Mission space, we zijn er in al die jaren nog nooit ingeweest omdat het een heel heftige attractie is waarin je wordt afgeschoten in een raket. Gelukkig is er nu ook een mildere versie. Ik zeg tegen Sophia als je die mildere versie neemt ga ik mee, als je de heftige versie neemt dan sta je er alleen voor. Ze neemt de minder intense versie en het is best leuk. In een ruimte cabine voel je omhoog gaan en je ziet de aarde. Het is leuk maar ik weet al dat ik niet in die heftigere hoef. Sophia laat het er ook bij en we gaan naar spaceship earth. Het eerste stuk is een soort fatamorgana over de communicatie. Het tweede stuk moet je allemaal vragen over jezelf invullen en je krijgt een soort toekomstvoorspelling. Op aanraden van een medewerker halen we vast een verjaardagbutton voor Sophia ook al is ze pas morgen jarig.

Nu hebben we alle attracties gedaan en gaan we weer naar de landen. Eerst met het bootje naar de overkant. Bij Japan halen we lekker sushi en Sophia rijst. We luisteren naar de grote trommels en Sophia gaat in elk land naar binnen om een kaartje op te halen. Dit is in plaats van Duffy de bear wat ze eerst hadden. Hierna horen we bij Marokko muziek en we gaan kijken. Het is grappig ze zingen een lied over walou en kolchi en precies die woorden ken ik, walou is niks en kolchi is alles. Daarna mag Sophia naar voren komen en wordt er in het arabisch happy birthday voor haar gezongen. Ze vinden het erg leuk dat Sophia half Marokkaans is en ook leuk dat ik happy birthday in het arabisch kan meezingen.

 Mijn moeder wil graag de film over Canada zien dus lopen we weer die kant op. Daarna lopen we de andere kant op. Mexico kunnen we overslaan want die hebben we de vorige keer al gehad, (behalve de kidcot stop, Noorwegen doen we vanavond) We gaan naar China waar we rondkijken en Sophia een loempia haalt. Vervolgens naar Duitsland waar wij een braadworst en een biertje halen. 

Via Italie lopen we naar Amerika waar we de lange show bekijken, dat is lekker voor de voetjes en lekker in de airco. Sophia dacht dat ze de show over de geschiedenis van Amerika saai zou vinden maar ze vond het best leuk. Op een rustig tempo lopen we weer helemaal naar voren tot het tijd is  voor de Frozen dessert party. Op een mooie gereserveerde plek aan het meer staan allemaal tafeltjes. Wij zitten met een andere moeder en dochter aan tafel 16 met een grappig Frozen lampje. Op de tafels staan allerlei lekkere dingen. Vooral zoetigheid omdat het een dessert party is maar ook kaasfondue en nootjes. Wat ook grappig is, is het ijspopcorn als dat voor je opgeschept wordt komt er allemaal stoom vanaf. Verder zijn er onbeperkt drankjes, blikjes in een schaal met ijs, fruit dranken, koffie thee en water en er is zelfs een bar. Heerlijk lekker een wijntje erbij! Wat zitten we hier heerlijk. De zon gaat langzaam onder en het wordt steeds donkerder en de gebouwen verlicht en wij zitten hier met onze lekkere dingen. We krijgen nog een speciale bril om het vuurwerk meer in de stemming van Frozen te krijgen. Als je hier namelijk doorheen kijkt zie je waar lichtjes zijn allemaal sterretjes.

Dan begint het vuurwerk en wat hebben we een topplaatsen, kunnen lekker blijven zitten en tegelijk zitten we vooraan. 

Als het vuurwerk voorbij is moeten we allemaal blijven zitten. Je mag nog meer eten en drinken maar wij zitten echt vol. Dan gaan we in optocht naar de Frozen attractie. We moeten rechtshouden en de mensen met de lichtgevende blauwe stokken volgen. Bij de attractie moet iedereen zijn polsbandje laten zien. (er is een familie die mee gesneakt is en die moet weg) En we mogen instappen. We voelen ons zo vip. Het is zo leuk. De attractie van Frozen is ook leuk, Sophia krijgt nog een beetje een natte jurk en door een bijna leeg Epcot lopen we naar de uitgang. Maken nog een foto van de bol die nu mooi verlicht is en dan met het trammetje waar al bijna niemand meer voor in de rij is naar de auto. Om 22.30 zijn we thuis en kan Sophia meteen door naar bed en kan ik het blog schrijven.