afscheid van het vreties paradijs

 Vandaag verlaten we Agadir en gaan we naar Marrakech maar omdat we pas na lunchtijd weggaan kunnen we gewoon ´s morgens rustig aan doen. Toen we in Marokko aan kwamen gaven de meeste van onze telefoons twee uur tijdverschil aan, terwijl er maar 1 uur tijdsverschil is, nu hadden we dat ondertussen bijna allemaal opgelost door te resetten maar bij Kaders telefoon was dat niet gelukt, tot het plotseling vanmorgen ineens op zijn telefoon ook goed was maar dat zelf niet wist. Hij maakt me wakker om 7 uur en zegt zullen we op staan t is 8 uur, ik kijk en zeg nee het is 7 uur. Heb daarna nog wat licht geslapen en zijn toen de koffers gaan inpakken. Om even voor 9en zaten we weer op ons vertrouwde plek voor het ontbijt met omelet, oliebol en yoghurt. Daarna de koffers naar beneden en uitchecken. Als alles geregeld is gaan Annelies en Sjaak en later ook Kader en Sophia nog wat wandelen en ga ik met mijn moeder zwemmen. Het is zo lekker zwemmen hier, zo´n groot zwembad en bijna niemand erin. Als iedereen terug komt geven Annelies en Sophia zich op voor een spel, eerst moeten ze een toren maken van plastic bekertjes, ze hebben allebei verloren, Annelies ging netjes maar te langzaam en Sophia ging snel en wild waardoor ze omvielen, het spijt me u bent niet de alleskunner! Daarna gingen ze nog met elkaar dansen rond het zwembad. Ik ging nog even met Kader samen zwemmen want dat hadden we nog bijna niet samen gedaan en toen Kader met Sophia.

Dan nemen we allemaal nog een drankje, de meeste van ons de Virgin Pina Colada, ik lees nog een paar bladzijde en dan moeten we ons aankleden want voor 1uur moeten de handdoeken ingeleverd anders krijg je geen borg. Dus kleden we ons aan en gaan we voor de laatste keer naar ons buffetje. Ik neem nog lekker een wijntje als afsluiting! Keurig op tijd staat de taxi alweer op ons te wachten. Deze taxi is wel iets kleiner want de koffers gaan er met moeite in. Ook de banken zijn kleiner. Annelies en Sophia zitten op losse stoelen maar mijn moeder, Sjaak en ik zitten op de achterbank en daar pas ik net niet op, mijn ene bil hangt er net overheen en dat voelt niet echt lekker. Bovendien is het erg warm in de auto, in het begin was er nog enige airconditioning maar het wordt steeds warmer. Ik deel een oortje met Sophia en we luisteren samen een podcast maar door die warmte val ik al vrijwel direct in slaap. Nu ik slaap zit ik helemaal niet meer lekker want dan zak je een kant op. Na een tijdje begrijpen we waarom het zo heet is, Kader heeft het ventilatiegat dicht gedraaid, hij zet hem weer open en nu wordt t tenminste koeler. We houden even een pauze en gaan weer op weg. 

We zoeken naar ons hotel want in de email staat Grand Mogador Menara en we staan nu voor Riad Mogador Menara, maar het blijkt toch het goede hotel te zijn. Op het formulier hoeven we alleen maar naam en en paspoort nummer in te vullen dus geen beroep dit keer. Het duurt wel allemaal weer heel lang. Dan mogen we naar de kamers. Keurige, schone, nette kamers met een goed werkende en vooral stille airconditioning! Na een half uurtje spreken we af. Eerst bekijken we het hotel. Het is een prachtig hotel met overal van die Marokkaanse randjes, kroonluchters, er zitten twee mannen muziek te maken, deuren van houtsnijwerk etc. Het zwembad voor morgen ziet er ook aangenaam uit.

Het plan is om eerst een rondje te wandelen en dan in het hotel te eten. Maar tijdens het wandelen komen we uit bij allerlei terrassen van de Menara mall en het ziet er hier heel gezellig uit, met fonteinen, licht reclame, iedereen op straat dus we besluiten hier te gaan eten. Het is een heel gezellig terras en wat zitten we lekker. Het is niet heet buiten zoals de vorige keer maar er staat een lekker windje en het terras heeft van die verkoelers door kleine druppeltjes water te blazen. Het enige vervelende is, is dat in Marokko overal gerookt mag worden dus zitten we op een terras steeds in de rook. Het eten is ok, niet heel bijzonder maar wel lekker en we zitten hier dus vooral heel lekker. We hebben alleen citroendrankjes besteld en dat zijn hier ook echt citroendrankjes, heel zuur, Ik ben wel een beetje jaloers op Sophia die een Virgin Mojito heeft. Dan lopen we weer terug naar het hotel. 

Kader gaat nog Marrakech in om zijn broer op te zoeken en ook zijn andere broer is gekomen dus ze willen gezellig samen gaan koffiedrinken en heb ik deze grote hotelkamer voor mezelf!

net als de Efteling

 Niet zo lekker geslapen vannacht, de airco´s gaan het pas vanaf 1 mei doen en dus liggen we elke avond met onze balkon deuren open, dat is op de kamer van Kader en mij wel lekker omdat onze kamer op een hoek ligt een beetje richting de zee, op de twee andere kamers komt er nauwelijks wind naar binnen en is het elke nacht te warm. Maar vannacht hadden Kader en ik pech want tegenover onze kamer ligt een trouwlocatie en vannacht om twee uur kwam er een kabaal aan van toeters en trommels vanwege een huwelijk, het was echt een kabaal maar in de andere kamers hebben ze het niet gehoord (gelukkig voor hun) Ik deed mijn oordoppen in en toen was het te doen, in de vroege ochtend gingen ze met luidgetoeter weer weg (dat hebben ze in de andere kamers ook gehoord)

Om 7.45 in de ontbijtzaal en er is nog bijna niemand, lekker hoor zo'n rustige eetzaal (al ben ik ook niet van plan om morgen weer vroeg op te staan) Sophia en ik hebben allebei een lekker omeletje en een oliebol. Om 8.30 moet de taxi voorrijden maar hij is er nog niet en daarom zitten we dit keer aan de voorkant van ons hotel, (ook mooi) naar een meeuw te kijken die een bad neemt, Sophia noemt hem Jopie! 

Dan komt de taxi eraan, een mooi groot busje, dit keer weer met stoelen achter elkaar en Sophia en ik gaan samen op de achterste rij, maar omdat er met een van de stoelen op de middelste rij iets mis met de gordel is komt mijn moeder er ook bij. Annelies en Sjaak op de tweede rij en Kader met de chauffeur voorin.

Onze eerste stop is al vrij snel na ongeveer een half uur bij het dorpje Tagazout, hier moet veel gesurfd worden maar de zee is nu rustig. We staan wel op een heel mooi uitkijkpunt over strand en zee. In de verte zien we ook kamelen op het strand lopen.

We willen nog even naar de wc voor we verder gaan en de taxichauffeur brengt ons naar een heel leuk koffietentje waar we van de wc gebruik mogen maken, Kader koopt een beker koffie waarvan hij de beker mag houden (hij had er borg voor betaald die hij dan niet terug krijgt, hebben wij weer een leuke erbij) We gaan weer op weg en rijden een prachtige route langs de zee, meestal rotskust en het water heeft een hele mooie kleur. Soms staan er tentjes en hutjes langs de weg en Annelies zegt dat ze op de 1001nacht tent van Sprookjeswonderland lijken. 

De volgende stop is Addar, hier zitten we op een super leuk terras hoog boven het strand, prachtig uitzicht op de zee en de mensen die aan het surfen zijn! We willen een Hawaii drinken maar ze hebben het niet dus dan maar sprite.

Als we weggaan zien we nog een superschattige kleine kitten. 

Hierna gaan we weer op weg en nu rijden we voornamelijk door de binnenlanden, soms van die typisch Marokkaanse dorpjes met van die winkels en huizen etc, dan weer droge landschappen met bomen die Argan bomen zijn. Mijn moeder vraagt zich af of ze eens Arganolie voor haar huid zal kopen en Kader overlegt met de chauffeur, hij weet een plek waar ze goede verkopen want er is heel veel rotzooi te koop met maar een klein percentage Argan.

We komen een erf op van een cooperatie gerund door vrouwen. Een jonge vrouw die goed Engels spreekt vertelt ons hoe ze te werk gaan en neemt ons mee naar een hal waar oudere vrouwen op kleedjes op de grond bezig zijn met de bonen, de ene pelt ze, dan worden ze geroosterd en wordt er een tweede pel afgehaald, daarna worden ze vermalen. Ze moeten de noten verzamelen voor de geiten dat doen, de geiten eten alleen de schillen en poepen de noten juist uit maar dan stinken ze naar geitenpoep, dus de dames verzamelen de noten, halen de schil eraf en geven die weer aan de geiten. Ook de tweede schil wordt niet weggegooid maar wordt gebruikt voor kunstwerken. Dan komen we in de winkel waar we van alles mogen proberen en proeven. We kopen twee potten honing, Sophia een product voor haar haar en mijn moeder iets voor haar huid.

We gaan hier naar de wc en zitten nog even op het binnenplaatsje, wat een mooie bloemen groeien hier.

Nu rijden we door naar Essaouira, ons doel voor vandaag. We worden door de taxi afgezet en omdat we weer rond 8uur vanavond in het hotel willen zijn, hebben we hier nu 2 uur te besteden. Dat bleek best kort en we moesten behoorlijk doorlopen maar het was het waard, wat een mooie stad.

Als eerste gingen we naar de vismarkt, hier worden de vissen heengebracht en worden ze zo voor je klaar gemaakt. Eerst dachten we, we gaan niet meer op een tentje van de straat eten (toen we vroeger in Marrakech er ziek van geworden waren) maar dat was vlees, dit is is vis. De vis is echt heel vers, het stinkt niet, de ogen zien er helder uit en het is er superdruk met zowel toeristen als locals. Je kiest je vis van de kraam en die wordt dan voor je klaar gemaakt. Alleen Sophia lust dit niet maar ze zeggen voor haar een patatje te hebben (dat hadden ze toch niet maar hebben er uiteindelijk een voor haar gehaald) 

Er lopen hier weer piepkleine poesje, er wordt wel goed voor gezorgd, ze krijgen zelf een visje en als hij m niet open krijgt brengen ze een nieuwe die al gefileerd is.

Na het eten gaan we de rest van de stad in. Er zijn prachtige uitzichten op zee, wit met blauwe huizen zoals in Griekenland, een fort met kanonnen en allemaal sprookjes 1001 en nacht straten en deuren. Af en toe klinkt er een fluitje, het is hier echt niet fata Morgana maar dan in het echt! Jammer genoeg  vliegt de tijd voorbij want een ander deel van de stad hebben we nog niet eens kunnen bezoeken.

Om 16.00 stappen we weer in de taxi en hebben een korte stop met een prachtig uitkijkpunt boven de zee en een vallei waar we even de benen strekken.

Om 19.30 zijn we weer bij het hotel en gaan we direct naar de eetzaal, er is een Japans thema met een soort van sushi, het is wel ok maar niet zo lekker als de sushi die we kennen en gelukkig is er nog heel veel anders. Terwijl we zitten te eten klinkt er ineens veel lawaai, geklap, gejuich etc. Een aantal medewerkers lopen met een gigantisch dessert door de eetzaal met allerlei sterretjes erop, een heel spektakel. 

Na het eten ga ik met mijn moeder en Sophia nog even op het balkon terras een cocktail drinken en daarna naar de kamer.

Everybody goes surfing, surfing Agadir!

 We zaten weer met zijn allen om 9.00 bij het ontbijt, deze ochtend ziet de lucht er helemaal grijs uit, het is hier steeds dan weer zonnig en dan weer bewolkt, nooit koud wel soms fris. In de eerste instantie zegt Sophia dat ze later komt voor het ontbijt maar omdat ze vandaag gaat surfen vind ik dat niet goed en moet ze goed ontbijten. Ik heb lekker een gebakken eitje en Sophia een omelet. 

Na het ontbijt maken we ons klaar, vooral Sophia en Annelies maar ik meer met alle electronica om naar de surfschool te gaan. We wachten eerst op een bankje terwijl Annelies en Sophia een wetsuit aantrekken, dan krijgen ze een surfplan en lopen het strand op richting de zee.

Op het strand moeten ze eerst opwarm oefeningen doen, rennen en allerlei stretch oefeningen en daarna droog oefenen, eerst liggen, dan als een zeemeermin omhoog, dan op je knieeen en dan staan.

Dan gaan ze het water in, de eerste ronde moeten ze liggen, de tweede ronde op hun knieeen en vanaf daarna proberen te gaan staan. De instructeur weet precies welke golf goed is en wanneer ze er op moeten gaan enz. 

De les duurt twee uur, Annelies lukt t niet om te gaan staan, bij Sophia wel soms! Bij elkaar duurt het twee uur en zijn ze flink wat keer op het bord geweest. 

Trots op ze, ik zou het niet kunnen! 

Op een gegeven moment moesten ze een stuk opschuiven en wij voor de foto´s dus ook want er kwam een stroming aan.

Na het surfen terwijl Annelies zich aan het omkleden is, zien Sophia en ik wil iets bijzonders op het strand er loopt een Mickey Mouse, zoiets verwacht je op Cast Away Key, niet in Marokko, t enige probleem met deze Mickey Mouse is dat is zijn hoofd er soms even afhaalt, heel bijzonder.

Er was trouwens ook nog een professionele fotograaf, waar Kader hele mooie foto´s bij gekocht heeft. Hij gaf Sophia zelfs een compliment dat dit haar eerste keer surfen was, hij dacht dat het de tweede of de derde keer was. Ze was (en terecht) erg trots op zich zelf.

Terug bij het hotel lunchen we dit keer bij de snackbar, daarna gaan Sophia, mijn moeder en ik even zwemmen. Annelies doet een dutje en als we later uitgezwommen zijn doet Sophia ook een dutje. Ik snap ze helemaal want het zag er echt uit als een enorme work out! 

Even voor 16.00 kleed ik me om, we hebben bij de snackbar afgesproken, drinken nog een drankje (ik heb virgin pina colada) en we nemen weer zo'n lekkere oliebol! Daarna gaan we wandelen, Sophia onder protest. Annelies en Sjaak en Kader en Sophia over de boulevard en mijn moeder en ik over het strand. Wat is er in de loop der jaren veel veranderd, ik herken veel hotels niet meer er zijn nieuwe maar er staat ook heel veel leeg. We wilden eigenlijk naar t dierentuintje maar dat wordt gerenoveerd en het enige dat je ziet zijn de hekken en platen met hoe het moet worden. We gaan met het treintje terug. Terwijl we daar wachten zien we een stel zwerfhonden, we hebben het over ze en hoe zielig ze zijn als er een naar ons toekomt en vlak voor ons neus een enorme drol draait. Het stinkt ook behoorlijk. Kader wil t met een stuk karton weghalen want t ligt precies voor ons neus te stinken, maar het lukt niet. Dus begraaft hij hem onder al het grind en stenen die er liggen, nu is het een bergje.. We houden goed in de gaten dat niet iemand in dat bergje gaat staan, vooral wij zelf niet als we naar het treintje toe lopen.

In het treintje zegt Sophia, ik heb vandaag wel een ding geleerd, als ik in het grind ooit een bergje tegenkom weet ik dat ik daar niet in moet stappen.

Dan komt het treintje eraan, (we stappen niet in het bergje)

Tijdens het treinritje zien we nog meer hoe Agadir is verandert en niet ten goede, zoveel hotels failliet, de camping weg, alles een bouwput, of hotels waar ze wel aan begonnen zijn en niet hebben afgemaakt. Het is ook een herkenning, in die straat waren we naar de dokter met Sophia toen ze baby was, daar is het hotel waar we met Manon en de jongens waren, dat is het hotel waar we de eerste keer waren, dat is een plek waar Annelies heeft gegeten, een plek waar Kader ruzie heeft gemaakt met een verkoper. Het treintje stopt bij ons hotel, daar komen nieuwe mensen erin en stappen wij eruit.

We spreken af op het balkon. Sophia en ik zijn er als eerste en bestellen samen een cocktail en een virgin cocktail en dan komt de rest er een voor een bij. Om 19.30 gaan we naar het restaurant wat weer wat nieuwe en wat vertrouwde dingen heeft, vandaag is er ook enorm veel soorten vers fruit met daarnaast een chocofotein. 

Tijdens het eten verlaat Kader ons als eerste om een Marokkaanse voetbalwedstrijd te kijken. Dan Annelies en Sjaak die vandaag op tijd naar de kamer willen en Sophia gaat douchen, ik zit met mijn moeder op het terras op het balkon en daarna komt Sophia er weer bij. Dan gaat mijn moeder ook naar haar kamer en gaan Sophia en ik naar de show van vanavond the 90's! Wat grappig allemaal liedjes uit mijn jeugd en Sophia kende ze allemaal op een na en die kende ik ook niet.

Dan ook maar naar de kamer want morgen moeten we vroeg op!