voorwerk voor de creditcard

 Gisteren hield ik na 21.00 mijn ogen bijna niet meer open, heb het nog gerekt tot 22.00 maar toen diep in slaap gevallen. Bijna in een keer doorgeslapen maar wel weer last van dat licht en van 5.00 tot 6.30 steeds maar een beetje slapen en weer kijken hoe laat het is. Om 6.30 geloof ik het wel en ga er weer uit en naar de woonkamer, maak weer een filmpje van Sophia´s GOpro opnames wanneer er dan internet is kan ik het uploaden. 

Om 7.30 komt mijn moeder er ook bij en we maken ontbijt van de dingen die we in het huis hebben, ei, melk met cereals, poptart.. Dan aankleden en spullen inpakken. Sophia blijft slapen, ze blijft thuis terwijl wij op pad gaan. Als we de deur om 9.30 uitgaan is zij ook net wakker.

We rijden via de tolbrug naar het eiland Sanibel, vroeger had je naast de brug allemaal strandjes waar je ook dolfijnen kon spotten maar nu is allemaal een bouwput, ik denk herstelwerkzaamheden van Ian. We zien ook dat onze oude vertrouwde Dairy Queen waar we altijd een ijsje in de jungle namen nu alleen nog maar een bouwval is. De meeste andere gebouwen, winkels, huizen etc hier in Sanibel zien er nog wel goed uit maar sommige dingen zijn toen echt verwoest.

Bij Ding Darling Wildlife refuse op Sanibel gaan we de wildlife drive rijden. We zijn er even na 10en en het is hier heerlijk rustig. Er zijn bijna geen andere bezoekers, we rijden dus lekker stapvoets en stoppen voor alle vogels die we zien. Het is hier ook zo stil, je hoort hier alleen de insecten en soms wat vogels.

Het is een heerlijke temperatuur, 28 graden en soms een briesje. We rijden van bruggetje naar bruggetje, die voornamelijk om te vissen gebouwd zijn, als er een visser staat slaan we hem over maar er is bijna niemand in dit park. Halverwege is er een wchuisje en een stukje trail, we lopen er een klein stukje van want we vinden het te warm voor een echte wandeling. Hier vind ik ook een gedenksteen terug waar ik herinneringen aan heb van toen Sophia 2 was en deed of ze voorlas wat er op die steen stond.

Het volgende punt is een lage uitkijktoren, we zien met de verrekijker en met de camera roze lepelaars in de bomen zitten.

Na weer een stukje rijden zien we diverse leguanen. Sinds Sophia voor de baardagamen gezorgd heeft vind ik deze extra leuk. 

We zien ook nog een grote dikke oversteken maar die kreeg ik niet op de foto.

Als we weer willen rijden geeft onze auto een mededeling dat de parkeerhulp een storing heeft.. heel raar want hij doet t gewoon nog maar wel irritant want die melding blijft maar in beeld staan.. 

We rijden verder want al zou de parkeerhulp kapot zijn dan valt daar heus nog mee te rijden. We stoppen nog even bij het Wulfurt trail, een korte trail naar het meertje. Er komt een enorme donkere lucht aan en het zou ook 12.00 gaan onweren. We houden het wel droog tot we weer in de auto zijn.

We rijden het park uit. Ik had eerst gedacht nog even naar een strand te gaan maar het is 20 dollar per auto en het kan elk moment gaan onweren dus dat is niet verstandig. We rijden wel even het eiland Sanibel verder af en naar Captiva, het volgende eiland. Er staan hier toch zulke enorme dure en luxe huizen. Een poosje geleden heb ik ook een boek van Steven King gelezen dat Duma heette, over een eilandje Duma key wat zich in deze omgeving afspeelt en deze weg doet we hier erg aan denken. Op de terugweg begint het keihard te regenen en onweren, in een dikke regenbui rijden we terug naar het hotel. We brengen de middag op het balkon van het hotel door, t klinkt vreemd maar ondanks de bouwput zitten we hier heerlijk. Heerlijke temperaturen en bij gebrek aan internet, (gelukkig voor Sophia bij haar wel) ofline entertainment als de boeken en een puzzelboekje.

Om 14.30 maken we ons klaar om de deur uit te gaan. We willen naar de Miramar outlets, die hier 30 km zuidelijk vandaan liggen. We rijden niet door de stad Fort Meyers maar door Fort Meyers beach met de Estero boulevard waar ook ons oude hotel aan lag, dan pas merk je echt de impact van orkaan Ian. Heel veel aan deze kant van het schiereiland is verwoest, er wordt gerenoveerd of stukken liggen brak. Maar waar vroeger allemaal hotels en vakantiehuizen waren zijn er nu veel kale stukken. Ook van ons oude hotel is niet meer dan de helft over.. helemaal niet vol dus wat er op internet (expedia) stond, niet vol maar verwoest. Hopelijk bouwen ze weer het een en ander op... Het hotel waar we nu zitten is op zich prima, we hebben een mooie kamer en lekker balkon maar het strand is hier niet zo mooi als verder op dus voor een volgende keer hoop ik toch weer iets meer zuidelijk te vinden en dat er dan weer het een en ander is opgebouwd. Maar wauw we wisten niet dat het zo erg was me die orkaan.. 

Bij de outlet aangekomen is het heerlijk weer, lekker niet te heet en geen regen. We gaan bij diverse winkels naar binnen en hoewel ik dacht hier nog niet zoveel te kopen, hebben ze hier zulke mooie aanbiedingen dat we toch echt al wat mee moeten nemen. 

De score: Bij Hollister, een dunne lange broek voor mijn moeder, een jurk, een rokje en een blousje voor Sophia

Bij Gap, een spijkerbroek voor mijn moeder, een jumpsuit voor mij en een trainingsbroek voor Sophia

Bij een schoenenwinkel, een paar Adidas voor mij een paar Nike voor Sophia. We zijn er super blij mee.

Dan hebben we honger (17.30 maar klein ontbeten en niet geluncht) Ik had gezien dat hier een Fords garage was en ik heb hier vroeger veel blogs over gelezen dus dat wilde ik eens proberen. Het hele restaurant staat in het teken van een garage, de deur grepen zijn benzine pompen, je bestek zit in een poetsdoek, bij de wc was je je handen in autoband. Ook eten we erg lekker en anders dan anders. Sophia en ik hebben mac en cheese met pulled pork en mijn moeder chicken Henri met een heerlijk sausje en geitenkaas en zongedroogde tomaatjes. Was echt een aanrader dit restaurant.

We rijden weer terug naar het hotel. Sophia gaat met de aankopen naar de kamer. Mijn moeder en ik maken nog een avondstrandwandeling. Ondanks dat ik het strand aan deze kant minder mooi en drukker vind, is dit echt genieten. Wat een schitterende zonsondergang en een regenboog en donkere luchten (die niet doorzetten) maar prachtige kleuren geven.

Wat een heerlijke avond! Op het balkon nog een ijsje, terwijl we luisteren naar de live muziek van de tikibar en wat een verrassing het internet doet t ineens dus ik laad eerst mijn oude blog op, als dat lukt voeg ik foto's toe en als dat lukt maak ik ook het blog voor vandaag rechtstreeks online! 

Gelukkig ben ik dit keer niet moe zoals gisteren dus hopelijk gaat het slapen dan morgenochtend ook beter..

internet perikelen

 

Ik sliep redelijk rustig maar onze slaapkamer heeft een probleem, de luxaflex sluit niet goed en op de galerij naast onze slaapkamer branden felle lampen en die geven me de hele tijd het idee dat het al ochtend is. Om 2.00 en 4.00 kon ik nog wel verder slapen maar om 5.30 ben ik klaar wakker. Ik ga maar naar de woonkamer en het is echt nog heel donker. Ik heb nog even hoop dat ik zo ´s morgens vroeg wel internet heb maar nee hoor. Niet alleen is het lastig om contact met het thuisfront te houden, het blog te uploaden en entertainment te bieden. Ik heb het internet ook nodig om bootkaartjes voor een dolfijnencruise te bestellen en voor Disney Lightning lanes te boeken. Vanaf 24 juli zijn ze in Disney weer op een ander systeem overgegaan. Je kan als niet hotel gast 3 dagen voor je komt lightning lanes reserveren. (een snelle rij, je mag er 3 van te voren uitkiezen per dag en wanneer je daar dan wat hebt opgemaakt mag je de volgende kiezen) en ik verwacht nog een mail met de adresgegevens van het huis in Orlando… dus geen internet komt totaal niet goed uit.

Dan ga ik maar Sophia’s filmpjes van de Gopro uploaden en daarna editten wanneer we dan weer eens wel internet hebben dan kan ik naast het vlog ook een link naar het fimlpje plaatsen. Mijn moeder komt om 7.30 uit haar bed, die heeft dus echt goed doorgeslapen. Voor Sophia is het net alsof ze geen jetleg heeft. Ik moet haar om 9.00 echt wakker maken want ik zit al zo lang en ik heb ontzettend honger. Het gaat niet helemaal van harte maar om 9.40 zitten we in de auto en rijden we Fort Myers beach uit om aan de andere kant naar Perkins te gaan. We ontbijten heerlijk. Ik heb eggs benedict, Sophia een omelet en mijn moeder gebakken ei, met hashbrowns en toast. Er is hier ook Wifi maar eigenlijk moet je dan ook je telefoon nummer opgeven. We geven een half vals nummer op want echte Nederlandse nummers pakt ie toch niet.

Naast lekker eten kunnen we nu ook wat dingen regelen, de mail van VRBO is er nog niet, jammer. Dan begin ik met Disney. Het is vreemd want we blijven niet in een Disney hotel maar toch mogen we nu (7 dagen van de voren) al de lightning lanes boeken, wat ook weer raar is, is dat ze steeds zeggen dat je in Amerika moet zijn om het te regelen maar ik ben in Amerika en mijn locatie staat ook aan. Ik zoek op een facebook groep want ik had daar wat over gelezen. Je moet bij je adresgegevens, je adres veranderen in een Amerikaans adres. We geven het adres van het hotel op en nu lukt het wel. Ik kies 3 lightning lanes uit, zullen we later wel weer rommelen met de tijden want dat kan je veranderen, maar ik moet ook die boottocht nog regelen en ik ben al meer aan het internetten dan aan het ontbijten.

We zouden eigenlijk morgen de boottocht naar Cabbage key doen maar dan wil Sophia niet mee want dat begint te vroeg en ik vind dat we dan wel erg lang zonder haar weg zijn. Later op de dag is ook een dolfijnen boot tour dan ga je niet naar een eilandje maar ga je wel op dezelfde boot op zoek naar dolfijnen. Maar die begint om 16.00 en dat is precies de tijd dat het vaak regent. Op woensdag is er ook zo’n tocht maar dan om 13.00 dat lijkt ons beter en dan boeken we dat.

Na al het geregel is het ook nog gelukt om te ontbijten en na het ontbijt gaan we naar de Walmart die ernaast ligt. We konden thuis Sophia’s drijvende stick voor de GO Pro niet vinden en dat vinden we toch in de zee wel het veiligst dus kopen we een nieuwe.

We kopen ook wat ontbijt dingen want onze kamer is dus een appartement, heeft een keukentje en dan kunnen mijn moeder en ik morgen vast ontbijten als Sophia nog slaapt en kan zij ontbijten als wij dan de deur uit zijn want dan gaan wij morgenochtend naar het Ding Darling Wildlife refuse, daar wil ze niet mee heen en duurt ook niet heel lang dus kan zij lekker op de kamer blijven, ze is tenslotte de enige de wel WIFI heeft.

Na de Walmart rijden we weer terug naar het hotel. We maken ons klaar om lekker naar het strand te gaan.

Het strand is hier wel minder mooi dan bij ons oude hotel waar je direct het strand op liep. Hier moet je alleen de weg oversteken dus we zijn er zo. Maar dit is een vrij smal strand direct achter de gebouwen. Het strand bij ons vorige hotel was veel breder en natuurlijker. Maar ja we zitten nu hier en hebben ook geen zin om meteen al een ander strand op te zoeken. We lopen de zee in en dat is hier in Fort Myers altijd zo bijzonder want de zee is warm. Niet fris, niet lauw maar echt heel erg warm. We zien een grote groep pelikanen zitten op wat de restanten van de fishing pier zijn. Twee jaar geleden vlak nadat wij er waren is Fort Myers beach getroffen door orkaan Ian, dat was echt een flinke orkaan en heeft veel verwoest. Ook een deel  van het hotel waarin wij zitten, het familie gedeelte met het tweede zwembad wordt nu weer opnieuw gebouwd en de pier is dus nog steeds helemaal verwoest.

Na een tijd gaan we eens het water uit, maar op het strand zitten is veel en veel te heet. We proberen het even terwijl we wat drinken maar we vinden het geen van drieeen fijn dus gaan we terug naar het hotel. We hebben een heerlijk balkon, het kijkt wel eens waar uit de bouwput waar ze aan het renoveren zijn maar het is er heerlijk koel. Terwijk douche en ja hoor verbrand… begint het heel hard te regenen maar dat is echt met een kwartier alweer klaar. We zitten nog een tijd op het balkon.

Dan hebben we honger en rijden Fort Myers beach weer uit want langs de weg hebben we een Denny´s gezien en Sophia heeft trek om daar spaghetti te eten dus we gaan op pad. Kleine teleurstelling als we er zijn hebben ze geen spaghetti, ze kiest steak en mijn moeder en ik allebei country fried steak is een soort wiener schnitzel maar dan anders. De ober is een beetje vreemd, hij praat heel hard en in zich zelf maar hij doet heel erg zijn best. (hij is in zijn eentje) We eten erg lekker, ik zit helemaal vol. Vlak voor we weg willen gaan barst het slechte weer los. Het regent echt kei en kei hard, met een soort van sprintje naar de auto. Onderweg rijden we ook door de hoosbui. We hadden eigenlijk nog het idee een avondwandeling over het strand te maken maar dat laten we maar gaan. We gaan wel lekker op ons balkon zitten want je wordt daar niet nat en buiten is het nog steeds erg warm dus juist wel gezellig met het gespetter en het gedonder op ons balkon.

blij er weer te zijn

 

Een eerste nacht is nooit erg lekker, ook al hebben we een prachtig hotel. Hoewel ik eigenlijk de enige ben die goed geslapen heeft. Mijn moeder was gisteravond al snel in slaap gevallen en sliep eigenlijk de hele nacht door tot 6.30 met af en toe even wakker zijn… Sophia en ik gingen pas na 23.00 slapen en eigenlijk kon ik al niet meer slapen maar viel toch in slaap. Sophia sliep lekker door maar ik was om 2.30 wakker met hoofdpijn, eerst proberen weer in slaap te vallen want als ik ga rommelen met pijnstillers maak ik iedereen wakker maar ja dat werkt niet want dan val ik toch niet in slaap. Dus toch stilletjes een pijnstiller genomen, niemand werd wakker gelukkig en weer naar bed. Na een tijdje ging de hoofdpijn wel weg maar kwam de slaap niet meer terug. Om 4.30 was mijn moeder even wakker maar die viel meteen weer in slaap en ik gelukkig ook tot 6.30 maar toen had ik wel weer opnieuw hoofdpijn. Douchen hielp een beetje maar niet helemaal. Ook Sophia was in de tussentijd wakker geworden. Koffers heringericht en de hele tijd maar rommelen met mijn computer. Geprobeerd om de foto´s via een USB kabel op mijn computer te krijgen werkte ook niet.. Wel lukte het om via het blog foto´s direct van de geheugen upteloaden.. Hoewel we al heel lang wakker zijn gaan we pas om 9.00  naar het ontbijt. We kiezen om in het hotel te ontbijten want we hebben even geen zin in gedoe. Het is een buffet, wel erg duur want we zijn uiteindelijk 90 dollar kwijt en dat vinden we voor het ontbijt wel veel geld. Er is ook al bediening bij het bedrag opgenomen maar toch staan er nog weer tips bij over het hele bedrag.. dus betaal je de tip eigenlijk dubbel.. Nou ja wel lekker gegeten en maar weer een pijnstiller genomen.

 Om 10 zitten we in de auto op weg naar de walmart en hoera in de walmart voel ik langzaam de hoofdpijn afnemen.

We doen een redelijk rondje door de walmart, het echte grote rondje doen we als we naar het huis in Orlando gaan maar we lopen er nu ook groot rondje doorheen. We kopen een koelbox, frisdrank, water, snackjes en dingen als shampoo. Vaste prik ook al is Sophia bijna 16 jaar het speelgoed. Het blijft toch bijzonder hoeveel speelgoed ze hier altijd hebben en ook echt leuk speelgoed. Ook kijken we even bij Outdoor waar de jachtgeweren liggen.. blijf dit zo vreemd vinden… Ook werp ik een blik op de computers.. Sophia moet voor haar nieuwe opleiding een eigen laptop hebben en omdat er nu iets mis met de mijne is denk ik eraan om er een hier in Florida te kopen maar ja ik heb me nog nergens op georienteerd en ik weet t niet zo goed dus hou ik het bij kijken..

Om 11.30 zitten we weer in de auto en Sophia vraagt of we even naar de Dairy Queen hier 3 km vandaan kunnen, daar werkt namelijk Zeque (ik weet niet of ik dat goed schrijf) een vriend van Sophia die ze twee jaar geleden op het cruise schip heeft leren kennen. Als we er aankomen is hij er helaas nog niet, hij werkt pas ’s middags en daar kunnen we niet op wachten. Wel heeft ze later deze vakantie als we weer in Orlando zijn met hem afgesproken.

Nu gaan we dan echt op weg, via de I4 rijden we met veel files Orlando uit richting Tampa. In de walmart voelde ik me al beter maar nu is gelukkig alle pijn weg en voel ik me eindelijk echt weer blij. Reizen naar de VS is geweldig maar de reis erheen is altijd zo’n gedoe en gisteren dacht ik, de volgende keer ga ik naar DE camping.. maar nu ik hier dan weer ben, voel ik me zo blij. We zien allemaal reclame borden van Disney en Universal, we zien de outlets, we zien allerlei bekende hotels, we zien de electriciteitspalen in de vorm van de Mickey Mouse oren.. Ja alles is zo heerlijk herkenbaar. Sophia zet via de JBL en Spotify premium een speellist op en we zingen lekker mee. We zijn allemaal vrolijk en blij dat we er zijn.

Om 13.30 rijden we Myakka River statepark binnen, het visitor centrum stelt niet veel voor dus rijden we snel weer weg. We rijden in een keer door naar de Canopy nature trail. Lang geleden eens gedaan, vorige keer niet want toen hadden we een harde regenbui in Myakka. Nu is het wel bloedheet, onderweg was het zelfs een keer 36 graden, nu 34 graden. Maar toch valt het goed te doen. Het is maar een korte wandeling in de schaduw en af en toe een windje. We beklimmen de lage uitkijktoren, lopen via wiebelbrug naar de hoge uitkijktoren en gaan daar nog verder omhoog de uitkijktoren op en zien een prachtig uitzicht op de omgeving.

Daarna weer een klein stukje terug wandelen naar de auto waar we de airco volop aanzetten. We rijden het park een stuk verder in en zien langs de weg een moeder hert met haar kindje, zo schattig. Ze laten zich goed zien en fotograferen.

 Bij de birdingtrail lopen we over de boardwalk, maar daar zie je duidelijk dat het echt erg droog is geweest, waar normaal behoorlijk water stond is het nu eerder modderig dan nat. Ik had wel gehoord dat het de afgelopen weer flink geregend had maar je merkt het hier niet.

 Na dit korte trailtje gaan we naar Outpost, een leuke foodtruck aan het meer (eigenlijk een cafeetje maar ze zijn al heel lang aan het verbouwen) en een winkeltje. Sophia koopt er twee leuke armbandjes met schildpadjes. Bij de foodtruck eten mijn moeder en ik een hotdog en Sophia een broodje pulled pork, het smaakt prima! In het grote meer zien we normaal altijd alligators maar nu zien we er geen een. Ik had ook gehoord dat ze met erge hitte zich niet zo laten zien..

Na de outpost rijden we terug en stoppen nog een keer op de fishing bridge waar ook vaak alligators zijn. Ik denk eerst dat we hier ook niks zien maar Sophia denkt in de verte er een te zien en met mijn videocamera die we vaak als verrekijker gebruiken spotten we er inderdaad een! Ook lukt het om hem op de foto te zetten. We horen roepen van een groep mensen in een auto, zij zien er een aan de andere kant zwemmen en ja wij zien hem ook. Hoera dan toch nog vandaag twee alligators gezien en twee hertjes. Ook hadden we nog onderweg 3 sandill cranes (kraanvogels) gezien maar daar konden we niet voor stoppen.

Het is 17.00 als we het park weer uitrijden. Nu door naar Fort Myers beach, vlak voor we er zijn willen we nog een subway kopen om in het hotel op te eten maar elke subway die ik invoer zit niet meer op die plek en dan is het alweer 19.00 eer we er eindelijk een vinden en die sluit ook nog eens direct na ons, maar goed we hebben onze broodjes.

Dan naar het hotel, het lighthouse resort want ons vaste hotel, de Outrigger beach was in Januari al vol. Dit hotel ligt in Fort Myers beach direct na de grote brug. Het ziet er heel gezellig uit met allemaal huisjes met kleurtjes. Er wordt alleen een deel verbouwd, een ander deel ligt aan de tikibar met veel lawaai, wel gezellig, maar wij zitten in een rustig gedeelte. Het is een soort appartement met een woonkamer en keukentje en apparte slaapkamer. We eten onze broodjes van de subway. Internet werkt hier niet tot nauwelijks, alleen Sophia dr telefoon is verbonden. Op een lastige manier krijg ik de foto’s wel geupload, maar van geen enkele foto (ook alle oude foto’s van andere vakanties) kan ik nog groot via een diashow bekijken.. nou ja ik heb een tussen oplossing en het bloguploaden lukt nu toch niet.. wie weet morgenochtend als iedereen slaapt..