smooth met hier en daar een hobbeltje

 Vrijdag begon de dag met een mail dat ik kon inchecken, ik zat er helemaal klaar voor met al mijn spullen, paspoorten, Amerikaans adres etc.. maar het inchecken lukte maar niet en lukte maar niet. Eerst op de computer maar de paspoorten moesten gescand en dat kan niet op de computer dus toen op de telefoon, alles ingevoerd maar elke keer kreeg ik weer de mededeling dat de Amerikaanse overheid vereist dat je je telefoon en email achterlaat.. en ik maar invullen en elke keer naar het begin scherm terug gestuurd worden. Ondertussen was het tijd dat ik Sophia bij haar vriendin ging ophalen (ze was naar de Beemster kermis geweest) en zij is degene die Pim het beste in het mandje kan doen. Pim mocht dus ondertussen niet naar buiten en liep eerst zeurend om me heen maar is daarna op ons bed gaan liggen dus toen we Sophia hadden gehaald kon Sophia haar direct pakken en in het mandje doen. Netjes om 12.00 kwamen we aan in Middenmeer bij het kattenpension. Pim heeft weer een mooie kamer met een buiten verblijf en ze begin direct de kamer te inspecteren dus dat komt weer goed.

Thuis nog een keer het inchecken geprobeerd nu via de KLM app maar ook dat ging niet, dan maar morgen aan de gate.

Zaterdag de wekker om 5.00 gezet. Kader was allang wakker die is dat gewend. Sophia vroeg om een tosti, ik had er zelf geen zin in maar Kader wel dus stond ik om 5.15 tosti's te bakken. Mijn moeder was er om 5.30 en om 5.40 reden we met de taxi de straat uit. Alles ging lekker smooth, op Schiphol afscheid van Kader genomen en naar de incheck, eerst met de apparaten proberen maar dat lukte ook niet dus toen naar de balie. Nu was het in 5 min geregeld. Bij de eerste vlucht zitten Sophia en ik wel bij elkaar maar mijn moeder op een andere rij, bij de lange vlucht zaten we wel naast elkaar want dat had ik al geregeld bij de boeking. Wat wel apart is, (in ons voordeel) ik had de reis via Expedia en dan via Virgin Atlantic geboekt (eerste deel vlucht gaat met KLM) maar ik had een light pakket en daar horen geen koffers bij, ik dacht die koop ik dan wel als we vertrekken maar ze hebben bij KLM gewoon de koffers ingecheckt en we hebben er niets voor betaald.

Security was in een paar minuten gepiept, niets hoeft meer uit de tas en zelfs een flesje water mag weer mee, lekker makkelijk. 

Daarna ziet Sophia een mac en wil de traditie voortzetten dat we altijd bij de Mac eten als we op Schiphol zijn, maar omdat het nu 7uur 's morgens is kiest ze een mac muffin. Ze heeft er veel zin in, maar na nog geen 1 hap rent ze naar de wc en moet overgeven, de rest van de mac muffin hoeft ze niet meer... We gaan bij de gate zitten en daar slaapt ze even en daarna voelt ze zich weer beter en wil ook wat eten. Gelukkig heeft ze er daarna de rest van de dag geen last meer van gehad. 

We zitten in een uitgestorven hoek en zijn als een van de weinige bij de gate. Maar na een tijdje wordt het drukker en dan boarden. De vlucht is overboekt en er wordt aan mensen gevraagd hun vlucht af te staan en om koffertjes niet in de handbagage te houden maar in te checken maar gelukkig kunnen wij ons koffertje gewoon meenemen.

Binnen een uur zijn we in Edinburgh.Sophia en ik zitten lekker bij de nooduitgang en hebben lekkere beenruimte. Maar waar alles op Schiphol zo mooi smooth ging is dit een heel rommelig vliegveld. Eerst een paspoort controle en je bent het beveiligde gedeelte uit, dan weer door de security om er weer in te komen. Maar hier is het een grote chaos en slaan de apparaten die de boardingpassen moeten scannen op tilt omdat het er te vol is. Vervolgens moet hier alles er wel weer uit en duurt t lang voor de bakken met de handbagage er weer aankomen. Maar goed alles is goed gegaan.

Gate was nog niet bekend en Sophia heeft nu erg honger met dr lege maag dus even naar de BurgerKing, niet zo lekker als de Mac maar ok. Ik had daar trouwens wel een lekker ijsje. Daarna kunnen we naar de gate maar de vlucht heeft een uur vertraging. Ach we vermaken ons wel en om 14.20 kunnen we boarden. Het is een enorm groot vliegtuig van Virgin Atlantic. We zitten op rij 67 in het midden en dat is nog niet eens achteraan. Het zijn ruime stoelen, best veel beenruimte. We kijken leuke films, we hebben zelf eten mee maar ze komen ook heel vaak iets te eten, te drinken of te snacken brengen. Het lekkerste was een high tea in een mooi kartonnendoosje. Er zat een warme scone in en een bakje clotted cream en een zakje jam waarmee je je scone kon beleggen. Ook was er een lekkere mozerella sandwich en een chocolaatje. Een andere snack was een waterijsje maar die was niet zo lekker, een 100% bij en smaakte naar een babyfruit hapje, ik vond t nog wel ok, vond die fruithapjes ook altijd lekker maar Sophia vond er niks aan.

Op het einde is er slecht weer in Florida en moeten we wat langer blijven vliegen tot we kunnen landen. Om 18.15 plaatselijke tijd landen we in Orlando.

Er is niet een hele lange rij bij de immigrations maar t gaat wel langzaam. Bij ons zijn ze wel snel klaar, wat wel opvalt is dat er geen stempel in het paspoort kwam. Van mij alleen een foto want mijn Esta was nog op mijn oude paspoort en mijn moeder en Sophia die een nieuw paspoort hebben ook de vingerafdrukken. 

Dan op naar Alamo, bij de kiosk lukt het niet om het huurcontract uit te printen maar gelukkig hebben we een heel vriendelijke baliemedewerker die het voor ons regelt en ons niks probeert aan te smeren.

Bij de auto's zelf is het ontzettend druk, vroeger mocht je bij Alamo Orlando zelf je auto kiezen maar nu kreeg ik een sleutel. Ze vraagt eerst of we een pick up truck willen, eh nee liever niet. We hebben een SUV gereserveerd maar krijgen de sleutels van een deluxe Audi, erg mooi maar we rijden liever in een SUV. Een andere medewerker gaat voor ons op zoek en komt terug met een prachtige Fort Explorer. Een hele luxe met navigatie, camera's. stoel verwarming/verkoeling. Het stuur dat automatisch omhoog of naar beneden gaat, prachtig, we zijn tevreden.

We vinden ons hotel, het doubletree airport Orlando al snel. Heerlijke kamer, lekkere zachte bedden. De hal is ook erg mooi met een soort glazen piramide en balkons aan de binnenkant. Sophia haalt nog een flatbread en in de eerste instantie heb ik geen honger maar als ik een stukje proef vind ik m ook erg lekker. Nou nu proberen zo lang mogelijk op te blijven en het blog te typen. Heb alleen gedoe met mijn computer want ik krijg de foto's niet geupload, ik probeer het nog even maar anders een blog zonder foto's vandaag en morgen rommelen hoe ik ze er op krijg...