De weg terug

 Lekker geslapen en om 8.15 wakker geworden, lekker dat de wekker nog niet nodig was. We horen nog lekker het geluid van de vogeltjes en de zee. Ik lig rustig duo lingo te doen en wat andere spelletjes als Kader zegt dat de taxi chauffeur toch om 10.00 komt ipv 11.00 dus direct op staan en alles in de koffers want dat hadden we gisteravond niet meer gedaan omdat we vandaag toch laat weg konden. Om 9.30 zitten we voor de laatste keer aan het ontbijt. Een gebakken eitje, een pannekoekje, een oliebol en de chocoladefontein! Dan naar de receptie om proberen de nachtpon van Annelies terug te krijgen maar dat lukte niet. Dan is het 10.00 maar de taxi is er nog niet. We zitten rustig in de grote hal te wachten en uiteindelijk kwam de taxi toch om even voor 11.. Het is wel een hele mooie taxi, een busje. Sophia heeft de achterste bank voor zichzelf, Kader en ik hebben de voorste bank, er zijn geblindeerde ramen dus de zon komt niet zo binnen EN de airco werkt. Ze rond Agadir heb je m niet nodig maar als je over de bergen bent wordt het weer heet. Het mooie is dat deze taxi nog goedkoper was dan die andere. In het hotel werkt een man die excursies enzo regelt (en taxi's) Vroeger werkte hij bij de receptie en Kader kent hem, hij heeft deze taxi goed voor ons geregeld! 

Rond 14.00 komen we aan in Marrakech en hier is het super druk. De Marokkanen zelf hebben namelijk nu  ook vakantie en het is echt ontzettend druk. We rijden steeds optrekkend en remmend en weer stilstaand door Marrakech. Er staat een ambulance naast ons in de fik, je ziet de vlammen eruit komen. Kader en onze taxichauffeur zijn boos want iedereen is met zijn telefoon bezig en zelfs degene met het blusapparaat is met zijn telefoon bezig. Ik rij zelf maar het liefst door, je weet het nooit met een brand en gelukkig rijden we ook door.

Sophia wordt dit laatste stuk misselijk, ik denk wagenziek, steeds maar optrekken en weer afremmen. Bij Mohamed thuis moet ze ook overgeven en wil ze niet van de theetafel mee eten. Wij eten lekker koekjes, croissantjes/pannekoekjes. Dan gaat Kader met zijn broer de stad in en dingen regelen en zijn zus Aicha en haar dochter Ikram ophalen bij het station. Sophia en ik zijn in een van de slaapkamers en ik kan mijn ogen ineens niet meer openhouden. Ik blijf maar slapen met buiten de geluiden van de bouwwerken in het huis ernaast. Om 17.30 maakt Sophia me wakker en als ze dat niet had gedaan was ik maar blijven slapen. We vervelen ons een beetje want het internet is niet zo goed hier. Kader komt rond 18.30 terug. Daarna wachten we ook nog op Amal, Kaders nichtje die eerst in Nederland woonde maar een paar maanden geleden met haar gezin in Marrakech is gaan wonen. 

Als zij er ook is wacht ons een zeer uitgebreide maaltijd gemaakt door Zahra, de vrouw van Mohamed. Eerst hebben we spiesjes met vlees van de gril, daarna salades en kip en in tajine saus, daarna fruit en kleine lekkere desserts. We eten super lekker. 

Dan gaan wij nog even op stap. Mohamed brengt ons met zijn auto naar Djemaa El Fna plein. Het is echt super druk op straat, we gaan vaak eind van de middag dan is het rustiger en bovendien zijn alle Marokkanen dus ineens vrij. Sophia heeft nog een paar wensen zoals armbandjes voor haar vriendinnen en een zonnebril. Mijn moeder wil graag een vest.

Tassen waar door mijn moeder en Marlon om is gevraagd is niet gelukt, de leerafdeling zit echt een stuk dieper in de souk en het is echt verschrikkelijk druk. Ik wil graag op een dakterras een Hawaii drinken want ondanks dat het resort alles had wat we maar wensten maar Hawaii (een Marokkaanse frisdrank) hebben ze niet en dat wilde ik echt graag nog een keer drinken.

We zitten op het het dakterras, mooi uitzicht op de stad met alle lichtjes! Wel is het best fris, ik heb gelukkig een vest aan. 

We lopen beneden nog even over het plein. Het is erg veranderd. De kraampjes met sapjes en noten etc staan nu als een soort straatjes op het plein. We zien de apen en slangen niet (gelukkig maar) maar ook niet de waterverkopers, minder muziek etc. Het ziet er nu iets moderner uit wat aan de ene kant wel leuk is maar aan de andere kant ook jammer.

We willen weer terug naar het huis van Mohammed maar een taxi krijgen is ook vrij lastig, de meeste zijn al vol en anderen willen ons niet meenemen. Ook zijn er veel anderen die ook een taxi willen. Na een tijdje lukt het gelukkig en komen we weer bij Mohammeds huis. Sophia en ik groeten iedereen en gaan dan wel meteen naar bed want we hebben maar een kort nachtje, de wekker staat op 4.30.

De bedden in Marokko zijn altijd zo ontzettend hard, toch slapen we vrij snel en best lekker. Om 4.30 gaat de wekker. Nog snel iets aan de koffers veranderd want bij Iberostar hadden we nog gewogen en hadden Kader en ik nog wat ruimte maar had Sophia een halve kilo teveel en we hebben nu van Mohamed en Zahra ook weer dingen gekregen. 

Mohamed brengt ons naar het vliegveld en Zahra is ook opgestaan om ons gedag te zeggen. Op het vliegveld van Marrakech gaat het lekker vlot, paspoort controle, security etc. Dan gaan we bij de gate zitten op een soort ligstoelen. We halen broodjes waar ik de helft nu van op eet en de andere helft bewaar voor in het vliegtuig. We zitten net weer als we al gaan boarden (vroeger dan was aangegeven) nog snel naar de wc en als een van de laatste gaan we met de bus naar de trap van het vliegtuig. Achter ons komt nog 1 bus met nog 1 familie erin. Bij rij 17 zit er een andere vrouw op onze plek, even dacht ik dat ik het fout had maar zij is gewoon op de verkeerde plek gaan zitten en dan is het goed. Zodra we opgestegen zijn vallen we alle drie meteen in slaap, we slapen zeker 2 uur dus dat schiet lekker op. Dan eten we nog ons broodje al snel landen we. We zijn snel door de paspoort controle heen en ook de koffers komen snel, Gelukkig is Driss er al, hij zei dat we er veel eerder dan verwacht waren.

In de auto ben ik eerst nog wakker terwijl Sophia in slaap valt maar even later val ik ook weer in slaap, ik heb wat afgeslapen de afgelopen dagen. Weer thuis is Pim blij dat we er weer zijn. Koffers naar boven, uitpakken komt later wel, maar hiermee is wel echt helemaal het einde van deze heerlijke vakantie gekomen!