Hoe lang nog? Nog 40 keer moffel en piertje!

Hallo allemaal
Hier het eerste bericht vanuit een lekker zonnig en warm Florida.

Vanmorgen vroeg opgestaan om 5.45 en direct naar het vliegveld gereden. Daar waren we binnen 5 min want de mevrouw van de receptie wist een binnendoor weggetje die niet op de tomtom stond.
Om 6.00 kwamen we op het vliegveld van Dusseldorf aan waar het zeer rustig was. Na iets zoeken vonden we de goede balie van Air Berlin. We waren al snel aan de beurt en checkten in. De vrouw achter de balie was alles behalve vriendelijk en was zeer geirriteerd omdat ik niet direct het adres in Amerika kon vinden. Toen dat achter de rug was liepen we naar de douane waar helemaal geen rij was. We namen afscheid van Kader en toen kreeg ik toch wel de tranen in mijn ogen, want nu kan ik weer niet de fijne vakantie in Florida met hem delen. Maar toen Sophia met me mee ging doen heb ik me snel vermand want we gaan tenslotte een super leuke vakantie tegemoet.
Nog voor 7en waren we bij de gate maar daar was verder niemand en hebben we een beetje rondgehangen en een broodje/sapje/koffie gekocht. Het was behoorlijk duur maar het smaakte wel.

Toen was het eindelijk tijd om te boarden. Maar ohoh wat duurde dat lang. Eerst de gebruikelijke buisnessclass. Toen iedereen met sectie A maar daar kwam niemand van opdagen en ze bleven maar omroepen. Iedereen van sectie A nu boarden, nu boarden sectie A. Na een kwartier was sectie A eindelijk ingestapt en waren wij aan de beurt. We hadden een super goede plaats op rij 36 met niemand voor ons.

Iets te laat stegen we op. Het was een prima vlucht. We hebben ons vermaakt met het schermpje, het eten was redelijk. Alleen Sophia heeft niet veel gegeten. Maar ja hoe lang duurt een vlucht naar Flordida nou eigenlijk. Hoelang duurt 9,5 uur? Nou 40 keer Moffel en Piertje kijken. En ieder uur weer, hoe lang nog? Nog 30 keer Moffel en Piertje, nog 20 keer enz. Tot we er eindelijk waren. Er was een vrij lange rij bij immigrations. Alleen ons vliegtuig maar het duurde best lang. Hoewel het niks is vergeleken bij JFK twee jaar geleden. Na drie kwartier wachten konden we na de vingerafdrukken en foto's door naar Alamo. Niet in de rij hoeven staan. We mochten zelf een fullsize auto uitkiezen. Geen upgrade dit keer zoals twee jaar geleden. We konden kiezen uit 100 Chevrolet Impala's, een Nissan en een Toyata. We wilden toch wel graag een Amerikaan dus we kozen een van de Chevrolet Impala's uit, een witte en hoewel een SUV wel helemaal geweldig was, hebben we met zijn drietjes niet meer nodig dan dit. 

Toen begon de rit naar het hotel. Onderweg herkende we van alles. Oh kijk daar zit de Wallmart, oh kijk Denny's enz. Wat voelt het toch altijd heerlijk en vertrouwd aan om door Amerika te rijden. 

Om 16.00 kwamen we aan bij het hotel, de Outrigger beach resort. Hier zijn we al meerdere keren geweest. Het is een eenvoudig hotel, maar het is schoon, het ligt aan het strand en de bedden liggen goed en meer hebben we die eerste dagen niet nodig. Eerst nog wat boodschapjes bij de publix gedaan, water, fruit, en zo'n lekkere gegrilde kip want de maagjes rommelen en dan hoeven we straks niet meer weg om te gaan eten. Nadat we dit lekker hebben opgegeten naar het strand gegaan. Ook weer zo heerlijk, zo vertrouwd en dat heerlijke warme water van de zee. We hebben er heerlijk een uurtje gezwommen. 

Op de hotelkamer Kader op facetime gesproken, de verbinding hield het niet heel lang maar we hebben elkaar gezien en Sophia heeft laten zien hoe bruin ze alweer geworden is van een uurtje strand. Nu het blog bijwerken terwijl mijn moeder tv kijkt en Sophia zit te spelen. Nu zolang mogelijk rekken met gaan slapen. Het is nu 1.10 in Nederland en Sophia lijkt ook nog klaar wakker, ben benieuwd.

Iedereen bedankt voor de berichtjes. Vind het altijd erg leuk om berichtjes te krijgen van de mensen die meelezen. 

Morgen een rustige dag aan het strand en natuurlijk shoppen! Tot morgen!