Op een onbewoond eiland

De wekker stond vandaag voor de zekerheid om half 7, maar natuurlijk was ik om 6.00 klaar wakker, toch een verbetering met gisteren.
Na de reacties op het blog te hebben gelezen via het blog zelf en via de mail. (bedankt voor de leuke reacties) was het aankleden en spullen inpakken.
We besluiten dat we wel genoeg proviand hebben zonder de sandwiches van gisteren en niet meer eerst naar de publix maar direct naar Captiva te rijden.
Het is een leuke rit naar Captiva toe over allemaal bruggen. Vanaf de tolbrug zien we een dolfijn omhoog komen, geweldig we zijn dol op dolfijnen!
Een half uur te vroeg komen we bij het kantoortje van Captiva cruises waar we de kaartjes krijgen en lekker in de schaduw naar de pelikanen en zeearenden kijken.
Ik wil alles om me heen filmen maar de camera weigert, er verschijnt een mededeling dat er vocht in het filmpje zit en omdat het een nieuw filmpje is heb ik ook geen andere bij me. He wat jammer nou. Ook de camera geeft kuren, tijdens onze vakantie in Marokko heb ik m laten vallen en is het klepje van de batterijen stuk gegaan. Nu zitten de batterijen dus niet goed en gaat de camera steeds uit, wat ik heb verholpen door m dicht te tapen.
Ik weet t een provisorische reparatie maar ik ben zo aan mijn camera gehecht, hij maakt mooie foto's en verder is hij nog goed. Maar door de warmte en vochtigheid heeft de tape losgelaten. Nu moet ik dus steeds de batterijen erin duwen. Morgen maar even nieuwe tape kopen.
Om 9.00 mogen we op de boot, gelukkig doet de videocamera het ineens weer en we maken een leuk boottochtje. Onderweg zien we in verte een groepje dolfijnen spelen. Helaas niet van dichtbij.
Een half uurtje later worden we aan het strand van Caya Costa uit de boot gelaten. Normaal kom je aan een heel andere kant het eiland op en moet je met een trammetje naar het strand. Ik kon niet goed verstaan wat er aan de hand was maar in ieder geval werden we nu met de boot rechtstreeks naar t strand gebracht. Een schitterend strand. Helemaal verlaten, alleen wij en een paar andere mensen van de boot.
Wat een beetje jammer is, is dat je vanaf deze kant geen nature trail kan lopen maar het strand alleen al is prachtig.
We maken een leuk plekje voor onszelf met ons parasolletje en zwemmen en snorkelen wat door het water. Snorkelen is echt Sophia's nieuwe hobby, de hele tijd staat die duikbril op haar hoofd en maar onder water. Soms mag ik hem ook even gebruiken, het water is super helder en er liggen prachtige schelpen.
We picknicken lekker met fruit onder onze parasol. Daarna loop ik even naar de rand waar het strand ophoudt en over gaat in tropische begroeiing. Dan zie ik op een paar meter afstand een enorme slang tussen de struiken liggen. Een grote van meer dan een meter en zo dik als een kinderpols. Ik ben eigenlijk bang voor slangen maar deze lag net ver genoeg om er van te genieten. Ik roep mijn moeder en Sophia om te komen kijken en pak daarna de camera, Maar als ik er met mijn camera aankom is de slang net verdwenen, Jammer dan geen fotografisch bewijs, maar we hebben m alle drie gezien.
We snorkelen en zwemmen nog wat verder. Het water is hier trouwens iets koeler dan bij het hotel. Nog steeds aangenaam maar niet de temperatuur van badwater.
Het wordt steeds bewolkter en er komen meer golfjes. Dan komt de crew van het schip iedereen ophalen om terug de boot op te gaan want er komt een storm aan.
Het is niet heel erg, want we hadden toch nog maar 20 min gehad.
Als we op de boot zijn begint het noodweer. Het regent keihard, de zee is zwart, het waait en in de verte klinkt de donder. Met een noodvaart vaart de boot terug naar het vaste land. We worden wel wat nat van de regen die de boot in spat.
Sophia vindt t wel erg spannend en wat doet ze dan als ze het te spannend vindt.. ze gaat slapen hahaha
Nog voor we aan land komen schijnt de zon alweer, maar het was wel weer een mooi avontuur.
Leuke nieuwe ervaring alleen jammer dat we niet veel dolfijnen hebben gezien, dat hadden we twee jaar geleden met de cruise naar Cabbage key wel.
Als we over Captiva en Sanibel terug rijden zien we dat het daar ook flink geregend heeft, sommige wegen staan helemaal onder water. Het water spat hoog op als we er doorheen rijden.
Op Sanibel stoppen we lekker bij de Dairy Queen en kopen lekker een ijsje.
Daarna gaan we terug naar t hotel, het is inmiddels 14.00.
We hadden eerst het plan om nog naar het strand bij het hotel te gaan maar Sophia wil liever op de kamer een beetje dvd kijken en ik vind eventjes rustig aan doen ook wel een goed idee.
Na een uurtje lukt het me om met Kader te facetimen. Heerlijke uitvinding, dat je zomaar gratis met elkaar kunt praten en elkaar kan zien. Niks geen gedoe met een telefooncel en telefoonkaarten.
Uitgebreid met Kader gepraat en ons uitzicht en aankopen laten zien. Ook Marlon nog even kort gezien, die stoelen kwam halen bij Kader.
Nadat we zijn uitgerust gaan we lekker vroeg op zoek naar een restaurant. Om 17.00 stoppen we bij Ruby Tuesday en we eten lekker een visgerecht en Sophia Mac en Cheese, eindelijk heeft zij ook weer eens haar goed gegeten, bijna t hele schaaltje was leeg.
Tegen 18.30 zijn we weer bij het hotel en we maken een heerlijk avondwandelingetje over het strand met een prachtige zonsondergang. Alleen vlak voor de zon ondergaat komt hij achter een wolk, nou ja jammer dan het maakt het er niet minder mooi op.

Morgen eerst ergens tape kopen. Daarna twijfel ik tussen twee stateparken Lovers Key (dichtbij) of Myakka river (iets verder weg) of misschien kunnen we ze allebei doen. Nou ja dat zien we dan morgen wel.

De haven in Captiva en het strand van Caya Costa

Het strand bij het hotel