donderdag 31 juli 2014

naar monterey

Lekker een beetje uitgeslapen en vanmorgen rustig aangedaan. Bananen en koffie bij de receptie gehaald maar onderweg zouden we wel weer eens een lekker ontbijtje lusten. Het was wel lastig San Francisco uit te komen dus we stelden het ontbijt even uit. Maar toen we op de 1 de mooie kustweg reden kwamen we weer niks tegen of waren we er alweer voorbij voor we iets zagen dus gingen we bij een mooi uitzichtpunt op de kust toch maar aan de bananen en koekjes. De 1 is een schitterende weg langs de kust. In het begin van de ochtend miste het en was t koud, later kwam de zon. We reden door bossen en langs steile kliffen naast de zee. Daarna reden we weer langs velden met groenten en fruit. Overal wordt fruit aangeboden langs de weg op sommige plekken mag je ook zelf fruit plukken. Wij stopten bij een leuk winkeltje waar je homemade pie kon kopen. We hebben lekker drie soorten pie gekocht, het geld moest je zelf in een bakje doen en wisselen.

Daarna reden we weer verder op zoek naar een leuk plekje om de pie op te eten. In de eerste instantie vonden we niets omdat we weer door wat stedelijker gebied reden. (Santa Cruz) maar daar eenmaal voorbij stopten we bij het plaatsje Moss Landing. We gingen hier naar het state beach. Terwijl we de parkeerplaats opgingen zagen we al een strand meertje met allemaal vogels, zoals pelikanen en aalscholvers en verderop in het meertje zagen we zeeleeuwen zwemmen. Op het strand hoorden we een vrouw vertellen dat ze hier soms hele grote groepen dolfijnen ziet langs zwemmen. Een andere vrouw vroeg ons of we ook walvissen hadden gezien want die zag ze hier ook regelmatig. Dit hebben we helaas niet gezien wel zagen we een zeeotter op zijn rug voorbij komen. Dat vonden we ook erg leuk om te zien. We genoten van onze heerlijke taartjes en een drankje op het strand. Daarna reden we weer verder naar Monterey. Daar hebben we eerst geparkeerd op de Fishermans wharf en een walvistoer voor morgen geboekt. Aan de reacties te horen moet er wel een grote kans zijn om dolfijnen of walvissen te zien. Daarna reden we naar de Cannery row, ook een gezellige straat met winkeltjes en restaurantjes en het Monterey zeeaquarium. Dit laatste wilde we graag bezoeken. Na het betalen bekeken we eerst de kwallen afdeling. Heel leuk om te zien en nooit geweten dat er zoveel kwallen zijn. Daarna gingen we naar de zeeotters die gevoerd werden. Sophia had geluk en mocht vooraan staan bij het raam. We bekeken vanalles in het aquarium, leuk waren vooral de octopussen en de voelbakken waar je aan allerlei dingen zoals zeesterren, zeeegels, zeeplanten enz mocht voelen. Om  17.30 hadden we er geen zin meer in en gingen we terug richting Santa Cruz waar we 2 nachten in een Cabin op een KOA camping slapen. Omdat we niet wisten tot hoe laat je daar kon aankomen besloten we maar eerst daarheen te gaan en daarna te eten. Jammer want de visrestaurants in Monterey zagen er goed uit. De camping is erg mooi met veel leuke activiteiten voor kinderen. Helaas hebben we er maar weinig tijd voor ook al blijven we hier twee nachten. We gingen eerst iets eten in Watsonville, we zagen een Panda expres (chinees) en kozen dit maar. Het eten was wel lekker maar echt gezellig eten is het hier niet. Terug naar de camping en daar nog een rondje overheen gewandeld. W




at gezellig overal kampvuurtjes en spelende kinderen. Sophia heeft nog een poosje op de playground gespeeld en toen gingen we naar t hutje. Er is hier wifi maar superzwak, terwijl ik t hele verslag in word zet is internet al bezig. Ik ga t verslag er proberen op te zetten maar foto’s zullen moeten wachten.


woensdag 30 juli 2014

San Francisco

Vanmorgen voor t eerst de wekker gezet. Om 9.30 moesten we aan boord zijn van de boot naar Alcatraz. Ja we gaan naar de gevangenis maar slechts op bezoek. Om 9.00 zou het boarden beginnen en we wilden er er heen lopen dus om 8.00 moesten we wel op weg. Bij de receptie van t hotel kon je koffie/melk/sap, koekjes en banaan en appel krijgen. Dit was genoeg om de honger wat te stillen en dan hoefden we niet uitgebreid te gaan ontbijten. Het was een heerlijke wandeling zo 's morgens. Een lekkere frisse ochtendlucht, mensen de aan het joggen waren langs t strandje en overal was t nog lekker rustig.
Bij de haven naar Alcatraz was alles goed geregeld met een wachtrij voor verschillende vertrek tijden. We waren bijna vooraan in onze rij voor 9.30 en konden een goede plek uitkiezen. We gingen bovenaan langs de zijkant zitten. Vanaf de boot had je een mooi uitzicht op Alcatraz en op de skyline van San Francisco. Op het eiland liepen we meteen naar de audiotour. Met een koptelefoon (in allerlei talen ook in het Nederlands) liep je een route door de gevangenis. Langs de cellen, de isoleercellen, de keuken en eetzaal, de controle post. Het was erg interessant en het moet wel vreselijk geweest zijn hier te moeten zitten. Er was vandaag ook een ex gevangene die een boek geschreven had en kwam signeren. Sophia vond t ook erg interessant en bediende zelf haar audiotour en luisterde aandachtig. Vooral de spaghetti opstand en de ontsnapte gevangenen vond ze erg interessant. Vooral over dat laatste of de ontsnapte gevangen het overleefd zullen hebben bleef haar lang bezighouden. We bekeken nog de winkel, hebben gelachen om alles wat je hier kon kopen (zoals een inmate shirt en een inmate kopje) De rest van het eiland hebben we gelaten want het was inmiddels 13.00 en we wilden nog meer doen vandaag. Terug op het vaste land hebben eerst de zeeleeuwen bij pier 39 bekeken. Er liggen hier allemaal houten vlonders in het water die vol liggen met zeeleeuwen. We hebben een poosje naar ze staan kijken en zijn toen doorgelopen over de Fishermans wharf en hebben een lekker broodje met krabsalade en garnalen gekocht en voor Sophia een hotdog. Vervolgens in de rij voor de cable car. Wel eerst een poosje in de rij gestaan en gezien hoe deze trams steeds met de hand moeten worden gedraaid. Toen we aan de beurt waren kozen we voor een zitplek aan de buitenrand. Je gaat met deze kabeltram de steilste heuvels van SF op en ook weer naar beneden. Heel erg leuk. We reden mee tot aan het eindpunt en zijn daarvandaan Union square gaan bekijken. Ook dit gedeelte van SF is erg gezellig met veel winkelstraten. We gaan ook lekker winkelen. We gaan naar Macy's en kopen daar nieuwe zwempakken. Daarna gaan we naar Ross dress for less, dit is wel de grootste die ik ooit heb gezien. We vinden dit keer mooie zonnenbrillen voor 6 dollar. Een portomonee voor mijn moeder en we kopen een nieuwe Samsonite koffer. We zijn met twee koffers op pad gegaan want onze tas was tijdens de reis naar Marokko in de meivakantie gesneuveld. We hadden al het plan om ergens in Amerika nog een koffer of tas te kopen dus dat is nu mooi gebeurt.
Bij een groot winkelcentrum gaan we naar het foodcourt en bestellen daar lekkere dingen bij de Thai. Omdat we nu een grote koffer hebben kunnen we niet meer met de Cable car terug. Gelukkig hebben we tickets die ook geldig zijn voor de bus. Na wat uitpuzzelen op een kaartje snappen we welke buslijnen we moeten hebben en pas om 9.30 komen we moe maar voldaan terug op onze hotelkamer.








dinsdag 29 juli 2014

Naar San Francisco

Alweer erg lekker geslapen en na het inpakken lekker weer naar het ontbijt. We nemen lekker fruit mee voor onderweg en kopen nieuw ijs voor in onze koelbox. Een van de wegen het park uit richting San Francisco is afgesloten vanwege het vuur. We hebben Glacier point nog niet gezien en daarom besluiten we dan maar wat extra om te rijden en eerst nog Glacier point te bekijken. Glacierpoint is echt enorm hoog. Je kijkt er recht naar beneden de Valley in en kunnen beneden de tenten en het zwembad van Curry village zien liggen. Ook zien we de Vernall fall (en Nevada fall) waar we gisteren hebben gewandeld. Helaas is door de brand het uitzicht beperkt en wazig. Bij de giftshop kopen we wel leuke tassen van Yosemite en een glow in the dark tshirt voor Sophia.
Daarna rijden we het park uit. Net buiten het park stoppen we bij een picknick plek. Dit is de plek waar we 12 jaar geleden een beer gezien hebben. Nu is er geen beer te bekennen maar wel lekker fruit gegeten en wat gedronken.
Na Oakhurst verandert het landschap van bergachtig in heuvelachtig. Daarna is het vlak, zoals een prairie en hoe dichter we bij San Francisco in de buurt komen hoe meer boomgaarden we zien. Daarna wordt de omgeving heel stedelijk en is niet zo leuk meer. Het wordt ook steeds drukker op de weg maar dan voornamelijk de andere kant op de stad uit. Dan zien we in de verte water, de baai waar San Francisco in ligt. Via de Oakland bay bridge rijden we stad binnen. In de verte zien we Alcatraz en de golden gate bridge. In de stad rijden is weer even wennen na al die natuur en wat zijn de straten hier vreselijk stijl. Om 19.00 komen we bij ons motel (Het town house motel) Hier kan je gratis bij parkeren en binnen een kwartiertje ben je op de Fishermans wharf. Na het uitladen lopen we daar even heen. Leuk langs het strandje, de ondergaande zon, Alcatraz en Golden Gate bridge. Bij een visrestaurant eten we heerlijk warme en koude vis met een glaasje wijn. Daarna zijn we te moe om nog iets te gaan doen en gaan terug naar het hotel. Werk mijn blog op internet bij, internet doet het hier prima. Wel is het ontzettend warm op de kamer en airco is er  niet. Buiten is het trouwens hier wel erg fris voor het eerst hebben we weer een lange broek aan. Morgen weer eens vroeg opstaan want we moeten om 9.00 de boot naar Alcatraz nemen.








Yosemite 2e dag

Weer een nacht heerlijk geslapen in onze tent. Als we wakker worden is het net alsof het bewolkt is, maar het is een damp van rook die in de vallei hangt. We zien nu geen asdeeltjes meer vallen dus hopen dat t een goed teken is. De weg 120 is afgesloten net als de campgrounds daar maar verder is alles nog open en bereikbaar. Na weer een overvloedig ontbijt (we nemen ook fruit en koek mee voor onderweg) en even in de guest lounge op internet de verslagen (zonder foto’s) op het blog zetten en dan gaan we op weg. We hoeven maar een klein stukje te rijden en hadden ook met de shuttle bus kunnen gaan maar door onze slechte ervaring gisteren met de shuttle bussen in Wawona gaan we liever met de auto. We parkeren de auto 2 km verderop en beginnen daar te wandelen naar Happy Isle waar we het Mist trail zullen gaan lopen. Het  mist trail is 1,2 km tot de eerste mooie stop en daarna kan je m nog verder lopen zolang als je wilt. Het is een wandeling pittig omhoog, we moeten regelmatig even uitpuffen, wel is het een verhard pad en het grootste deel is in de schaduw. Op veel stukken kan je de rivier onder je zien liggen en we zien ook weer heel veel eekhoorns. Ook zien we twee steller jays, dat zijn knal blauwe vogels met een zwarte kuif. Na een pittige wandeling omhoog komen we op de brug en kunnen we in de verte de Vernall fall zien liggen. Prachtig, alle andere watervallen in Yosemite zijn dit jaar al opgedroogd of zo goed als opgedroogd maar de Vernall fall is nog prachtig. Nu we toch al tot hier gekomen zijn besluiten we dat we net zo goed  nog wat verder kunnen lopen. We gaan de volgende klim aan en zien de waterval steeds dichterbij komen. Na een poosje bereiken we een steile stenentrap. We gaan de trap nog een stuk op maar er zijn geen hekken langs en er is best een diepe afgrond naast ons en plotseling krijg ik de zenuwen van de hoogte. (niet zo zeer voor mezelf maar ik ben doodsbang voor Sophia) we gaan tot aan het boompje, hebben daar een prachtig uitzicht en gaan dan voorzichtig terug. Als we weer van de trap afzijn en op het pad terug zijn zoeken we een lekker plekje op een van de grote stenen en eten ons fruit op. De wandeling weer naar beneden gaat een stuk sneller maar nu moet je wel opletten dat je niet te hard gaat lopen.
Als we weer beneden zijn zien we een snack kraam en we vinden dat we best iets verdient hebben. We kopen een super lekkere hotdog en genieten daarvan voor we aan het laatste stukje tot de auto beginnen.
Met de auto rijden we terug naar camp Curry en gaan eerst naar de tent. In de tussentijd is er veel meer rook in de vallei gekomen en zien we weer overal asdeeltjes neerkomen. Misschien is het overdreven van ons maar we vinden het een veiliger idee om een groot deel van onze bagage vast in de auto te hebben voor het geval de boel toch ontruimt wordt. We laten de spullen die we nu en morgenochtend nodig hebben in de tent maar brengen de koffers vast naar de auto.
Hierna gaan we naar het zwembad. Gisteren was t gesloten vandaag is het open. Het is 15.30 en we zwemmen tot 17,15. Het is een heerlijk groot zwembad met warm water en ligbedden en ook nog eens schitterend uitzicht. Voor we gaan zwemmen hebben we nog een incidentje met een kluis die niet goed werkt. Hij gaat niet meer open en er moet een manager komen. Sophia en ik gaan vast zwemmen terwijl mijn moeder dit afhandelt. Op een gegeven moment zien we dat niemand de kleedkamer meer in mag. Dan gaat het ook nog eens keihard regenen net als mijn moeder eindelijk kan komen zwemmen. (na 10 min stopt de regen weer) Als mijn moeder komt vertelt ze dat de kluis moest worden geopend door mannen van het onderhoudteam en dat er daarom helemaal geen vrouwen de kleedkamers in mochten zolang die mannen daar waren. (het zijn trouwens kleine hokjes) een beetje overdreven vinden wij. Maar goed we hebben heerlijk gezwommen. Na het zwemmen douchen en aankleden en wat eten. We delen met zijn drieeen twee menu’s en hebben nu voor de eerste keer eens een plekje over voor een ijsje. Een ijsje dat je beter een ijs kan noemen maar erg lekker.

Dan gaan we nog even een rondje rijden. We zien dat het met de brand toch al een stuk beter gaat. We stoppen nog even bij swinging bridge en lopen daar wat rond en door de rivier. We zien nog flink wat hertjes en hoe de zon ondergaat wat een prachtig gezicht is op al die rotsen en bergen hier. Helaas zien we verder niet veel ander wildlife. In Camp curry kijken we in het amfi theater in het donker nog wat oude filmpjes over de geschiedenis van Yosemite en dan gaan we weer naar de tent.








zondag 27 juli 2014

Yosemite

Lekker geslapen, wel werd het vannacht toch nog koud en hebben we er een extra deken bij gepakt. S morgens hoorde ik gesnuif naast de tent, het klonk als een paard, later dacht ik dat t dan misschien een hert is geweest. Om 7.30 stonden we op, aankleden en naar de ontbijt ruimte. We hebben toen we de tent reserveerde er ontbijt bijgeboekt en daar hebben we vouchers voor gekregen. We vragen aan een meisje bij de kassa hoe t precies werkt. Ze vertelt dat we voor 15 euro pp mogen besteden. We bestellen allemaal lekkere dingen en nemen ook pastries en fruit mee dat we dan vanmiddag kunnen opeten. Lekker we hebben zo een royaal ontbijt.
Na het ontbijt pakken we alle spullen bij elkaar en stappen in de auto. We willen vandaag de Sequoia’s in Mariposa grove gaan bekijken. We rijden en rustig heen en stoppen nog op mooie uitzicht punten.
Om 11.45 komen we aan bij Wawona waar staat dat de parkeerplaats van Maripose grove vol is en dat we hier moeten parkeren en met de shuttlebus naar Mariposa grove moeten. Het parkeren hier gaat ook al erg moeilijk maar we vinden een plekje naast de weg. Dan moeten we dus met de shuttlebus maar er staat echt een rij, niet normaal meer. We moeten wel vier bussen wachten en de bussen komen ook niet snel zoals in Zion. Het duurt dus erg lang voor we eindelijk in Maripose grove zijn. Het is hier erg druk. Sophia vindt het jammer dat er zoveel hekken om de bomen staan, Bassie en Adriaan konden er wel gewoon door heen lopen. Wel zijn we erg onder de indruk van deze enorme bomen. Vooral de Californian tunnel tree vinden we erg leuk. Na deze boom wordt het ook een stuk rustiger, de meeste mensen gaan nu weer terug naar de parkeerplaats maar wij besluiten verder te lopen. Op een bordje staat dat het nu nog 1 mijl naar het museumpje boven is. We komen eerst bij nog een grote Sequoia waar je gewoon bij kan komen. Er zitten ook gaten in de stam en Sophia kan daar helemaal inkruipen. Maar dan als we verder willen lopen splitst de weg zich. Of wel je neemt de weg langs de volgende Sequoia’s en is het museum ineens nog 1.2 mijl weg of je neemt het kortere steile pas naar het museum van 0.7  mijl. We kiezen het laatste maar dat blijkt een vergissing. We lopen en lopen en lopen een heel steil pad omhoog, er is niet veel te zien en we blijven maar lopen. Als we na een uur aan iemand vragen hoe ver het nog naar t museum is en hij antwoord dat het zeker nog een half uur is, besluiten we toch maar terug te gaan. We vinden het zonde dat we de wandeling niet hebben afgemaakt maar t is inmiddels al 15.15 en we moeten ook nog terug rijden met de shuttle bus en met de auto. We vinden het vooral zonde dat we zolang door zijn blijven gaan met een saaie wandeling, we hadden onze tijd beter kunnen besteden.
Nu kunnen we weer in een enorme rij voor de shuttle bus, gelukkig hebben we nu de tweede bus. Om 16.00 zijn we terug bij de auto en rijden we terug. We zien alweer een bosbrand, dit keer op een andere plek dan gisteren. Op een gegeven moment kun je zelfs de vlammen in het dal zien. Om 17.15 komen we weer terug bij Curry village, het zwembad is al gesloten dus gaan we op zoek naar de rivier. Eerst lopen we verkeerd maar na een poosje komen we bij de rivier aan. Wat is het hier weer mooi, we blijven ons maar verbazen over hoe mooi het weer is. Sophia en ik gaan zwemmen in het koude rivierwater, daar frissen we lekker van op. Het valt ons op dat er allemaal asdeeltjes aanwaaien van de brand verderop. We vinden het zelf wel verontrustend maar blijkbaar voor niets want we kunnen allemaal gewoon blijven. Na het zwemmen wandelen we terug naar Camp Curry. Iemand wijst ons op een hert met haar jonkie, we bekijken ze uitgebreid en fotograferen ze goed. Dan zien we aan de overkant van de weg nog een mannetjes hert met een gewei. En dan weer aan de andere kant nog een weer een vrouwtje dit keer met een tweeling. Later zien we nog een ander mannetje en vrouwtje, kortom we hebben veel herten gezien.

We eten vandaag bij het buffet waar we vanmorgen hebben ontbeten. Daarna wandelen we nog rond en bekijken de gift shop. Als het donker wordt gaan we naar onze tent. 










Naar Yosemite

Zit nu in de guest lounge van Yosemite met zeer slecht internet dus alleen de verslagen en de foto's volgen later.

Gisteravond toen we net in slaap waren gevallen kwam er ineens een man met koffer en al in de kamer. Hij zei excuse me en ging meteen weg. Wij de receptie bellen en die was verbaasd dat we in die kamer zaten. We zaten in kamer 221 en we hadden in 121 moeten zitten. Maar ze had zelf dat nummer op het kaartje geschreven dus wij hadden niks fout gedaan. Daarna niet meteen in slaap kunnen vallen. Bovendien snap ik niet dat de deur opengaat als de kamer niet goed is.
Bij het uitchecken geklaagd en was er een andere receptioniste en die reageerde heel vriendelijk en we kregen 10% korting op de kamer. Snel een hotelontbijtje genomen wat niet veel voor stelde. Daarna spullen inpakken en wegwezen. We reden langs het mono lake, een meer waar tufa’s een soort stenentorentjes uitsteken en we reden nog wat verder naar Bodie, een ghost town. Bodie is vroeger een flinke stad vol met goudzoekers maar toen de mijnen gingen sluiten, vertrok iedereen uit Bodie en lieten alles in hun huizen en gebouwen achter. We hebben een flinke tijd langs al die huisjes lopen slenteren en overal naar binnen gekeken. Er waren gewone huizen maar ook hotels, winkels, een school, een kapper enz. Het was heel interessant om te zien. Sophia vond het ook erg leuk en liep enthousiast van het ene huis naar het andere. Toen we Bodie gezien hadden gingen we aan de picknick tafels fruit eten en iets drinken. Daarna stapten we weer in de auto. Eerst 5 km over een onverharde weg, hadden we op de heenweg ook dus dat is wel schokkerig rijden. Toen een klein stukje terug, bij het plaatsje Lee Vining getankt en toen de Tioga road op. We reden nu echt de bergen in. Grote bergtoppen met sneeuw, weilandjes, meertjes en het werd lekker wat koeler. Wat een prachtige uitzichten hebben we gezien. Bij Lambert liepen we een stukje van het trail naar dog lake, niet helemaal want we moeten nog een stukje rijden. Het was een prachtig bospaadje, dat soms een beetje steeg en wat klimmen was. Onderweg zagen we eerst weer vele eekhoorntjes maar later zag ik iets groters, eerst dacht ik dat het een das was, toen we beter keken bleek het een marmot te zijn. We liepen weer iets verder en zagen een hertje op het pad. Wat prachtig toch al die dieren van zo dichtbij. Toen we een half uurtje gelopen hadden keerden we om en weer zagen we een hertje dit keer een mannetje met een gewei.

We reden met de auto verder tot aan Tenaya lake, een prachtig groot meer. We hebben hier even lekker aangezeten. Na een kwartiertje weer verder en na een poosje zien we een vreemde wolk, even later blijkt het brand te zijn. In het dal onder ons zien we enorme rookwolken opstijgen, ook rijden we met onze auto dwars door de rook heen. Na een poosje is er gelukkig niks meer van te zien. Via allerlei uitzichtpunten komen we aan in Curry Village. Een groot tentenkamp midden in het bos tussen de bergen. Alle etenswaren en toiletartikelen moeten voor de tent in een beerproof kist bewaard worden. Als we ons geinstaleerd hebben gaan naar het pizza dock. Er is een enorme rij en we praten met een Nederlandse familie voor ons. Als zij een tafeltjes vinden delen we met hun het tafeltje. Grappig is dat moeder en dochter net als wij ook in het onderwijs werken. We eten lekker pizza en wisselen deze avond ervaringen uit. Erg gezellig, daarna wil ik graag naar de guest lounge waar wifi is. Helaas lukt het me niet om verbinding te krijgen. Dan maar naar de tent en het verslag in ieder geval in words zetten.