Monument Valley

Vanmorgen sliepen we tot bijna 8.00. Daarna zijn we ook nog even blijven liggen en wat gerommeld op de kamer. Pas om 10.00 zaten we aan het ontbijt in de Yavapai lodge in het Grand Canyon NP. We hadden geluk want we hadden wat laatste dingen van het ontbijt, voor de mensen achter ons waren er bijv geen pannenkoeken meer.
Na het ontbijt reden we verder het park door. We zagen onderweg weer een Elk. We reden richting de Desert vieuw uitgang en onderweg pikten we nog wat mooie uitzichtpunten mee. Sophia had er geen zin meer in en bleef in de auto met haar loomelastiekjes. Ze heeft er nu een voor papa gemaakt. Bij de watchtower moest ze wel even mee. We hebben de toren beklommen en van hieruit de grand canyon bekeken. De grand canyon ziet er bij elk uitzichtpunt anders uit en we blijven het maar bewonderen.
Na de toren reden we naar de uitgang. Je blijft nog een poosje uitlopertjes van de canyon zien. Nu komen ook de indianenstalletjes en we hadden Sophia beloofd dat ze een dromenvanger mocht kopen. Bij een van de kraampjes kiest ze een blauwe met een zilver veertje en een turquoise steentje.
Het landschap is heel afwisselend, dan weer heel woestijnig met allerlei soorten kleuren heuveltjes, dan weer bossig, dan weer kaal en vlak. Na een tijdje beginnen we moe te worden, er is op deze weg geen enkele plek om even te stoppen dus rijden we maar door. Vlakbij Kayenta beginnen we al vreemde soorten rode rotsen in allerlei vormen te zien.
Om 16.00 komen we aan bij monument valley. De toegang is 20 dollar. Omdat we niet zelf met de auto willen rijden, willen we een tour nemen maar die zijn dan ook weel 85 dollar per persoon. Dit is allemaal veel duurder dan toen we hier 12 jaar geleden waren.
Als we twijfelen worden we appart genomen door een vrouw. Ze biedt ons de tour van 2.5 uur aan voor de prijs van de 1,5 uur toer en Sophia mag gratis. Dat doen we dan maar en we hebben er geen spijt van.
Wat een schitterende tour is het toch! We rijden langs allerlei mooie uitzichtpunten in het begin is het nog wel erg druk met mensen die met hun eigen auto komen maar hoe verder we komen hoe rustiger het wordt. De gids vertelt ons de namen van allerlei rotsformaties. Zo is er de olifant, het indianengezicht, de drie zusters, de slapende draak enz.
Bij een punt staat een indiaanse man met een paard en tegen een paar dollar mag Sophia even met cowboyhoed en al op het paard. Dat vindt ze geweldig want zij had het liefst de paardentocht gemaakt.
Ook komen we bij Sun's eye, een groot gat in een rots waar je de zon door heen kan zien. Wind's ear waar we een grote zandberg op moeten klimmen en dan kan je alle geluiden om je heem heel hard horen. Leuk is ook om daarna de grote zandberg af te rennen.
We stoppen ook bij een Hogan een traditionele Navajo hut en een vrouw vertelt ons allerlei gebruiken van de Navajo indianen. Zo is er een wortel waar ze shampoo van maken, een mandje wat ze insmeren met een steen dat het waterdicht wordt en een kinderdraagzakje wat ze ook nu nog gebruiken.
Om even voor 19.00 komen we terug. Nu we zo'n latere tour hadden, zien de kleuren van Monument Valley er heel anders uit dan vroeger toen we 's middags waren. In de avondzon zijn de kleuren zo mooi rood.
Het was een dure tocht maar we hebben er erg van genoten.
Nu moeten we nog naar ons hotel wat 60 mijl verderop in het plaatsje Bluff ligt. Toen ik voor deze dag een hotel wilde boeken kon ik in de buurt niks meer vinden dus daarom hadden we dit hotel gevonden.
De route naar Bluff is prachtig met allerlei rotsformaties en mooie kleuren en de ondergaande zon. Het liefst zouden we nog stoppen en foto's nemen maar we willen voor het donker wordt in Bluff aankomen. Net voor het donker wordt komen we inderdaad aan. We hebben deze dag nog bijna niks gegeten. Het restaurant van het hotel is dicht. (We zijn hier in Utah en daar is het een uur later) maar verderop in de straat is nog een restaurant open. Het is er heel erg druk, we moeten lang wachten op een tafel en daarna ook weer lang op de drankjes en op het eten. Maar wat een leuke sfeer, we zitten buiten (het is nog heerlijk warm) op een pleintje tussen de wild west huisjes. Het is net Disneyland maar dan echt. De steaks worden buiten op een plaat gegrild en smaken heerlijk.
Om 22.30 komen we pas weer bij t hotel. Terwijl we naar de kamer lopen bewonderen we de prachtige sterrenhemel, zo veel sterren zie je bij ons niet. Een Deense man laat zelfs fotos zien die hij van de melkweg heeft gemaakt.
Dan komen we op onze kamer en wat een verrassing. Een hele grote mooie, luxe kamer. Dat hadden we niet verwacht in een klein plaatsje als Bluff bij een hotel die de dessert rose heet.
Helaas hebben we niet veel tijd er van te genieten want we willen morgen weer bijtijds weg om naar Page te gaan, gelukkig niet al te ver rijden.