First post

Gisteren netjes 24 uur van te voren al online geprobeerd in te checken dat lukte niet helemaal want ik had geen app om de paspoorten te scannen, dat was ook nooit eerder nodig geweest.
Ik kon wel de stoelnummers selecteren maar alles bleek al vol te zitten. Hoe kan dat nou ik ben toch 24 uur van te voren... Ik kon wel met Sophia naast elkaar zitten en heb mijn moeder naar dezelfde rij maar 3 stoelen verder verplaatst.
Als we dan gaan inchecken op schiphol maar eens kijken of zij er nog iets aan kunnen veranderen.
Vervolgens super slecht geslapen want ik heb al een paar dagen keelpijn en nu de gebruikelijke reisstress erbij en dat zorgt weer voor wakker liggen, nou ja probeer ik in het vliegtuig wel wat bij te slapen.
's Morgens konden we rustig aan doen want we zouden pas om 14.50 vliegen. Mijn moeder was om 10.00 bij ons en na wat laatste dingetjes gingen we op pad.
Natuurlijk eerst afscheid van onze lieve Pim die er maar niks van snapt dat de kamer vol met koffers staat.
Kader bracht ons met de taxi naar Schiphol. Hij zette ons voor de deur af en toen konden we onze taxichauffeur kussen en knuffels geven, haha ik zei nog wat zullen je collega's raar opkijken dat de taxichauffeur gekust wordt door zijn klanten.
Er waren overal enorme rijen maar we waren super vroeg en bij de balie van United waren we zo aan de beurt.
Helaas kon de medewerkster ons ook niet naast elkaar plaatsen, ik vroeg hoe dat nou kwam, ze vertelde dat United nog maar heel weinig stoelen om zelf te kiezen beschikbaar stelde en dat als je bij elkaar wilde zitten je een stoel moest reserveren (betalen)
Door security ging heel snel, riemen moesten wel af maar laptops ipads ed hoefden niet meer uit de tas.
Eerst een poosje rondgewandeld en toen naar de Mac want dat doet Sophia graag op Schiphol. Daarna naar de gate waar ze nog een vlucht naar HongKong aan het boarden waren. Daarna werd t rustig en gingen we lekker op de ipad/telefoon en ben ik zelfs even in slaap gevallen.
In de rij voor het boarden kregen we nog een zeer kort intervieuw (je zit tegenwoordig niet meer in een aparte ruimte) en we gingen het vliegtuig in.
Sophia en ik zaten bij het raam met een jongen naast ons iets ouder dan Sophia, mijn moeder in het midden van de midden rij.
Vlucht vertrok redelijk op tijd er waren veel leuke films op het entertainment systeem.
De warme maaltijd hebben we geskipt (we zijn tegenwoordig echt verwend en lusten het vliegtuig eten niet meer) en in plaats daarvan genoten we van een zelfgemaakte kip burger.
Later op de vlucht nog wel diverse snacks gekregen die waren wel lekker.
Toen we nog 3,5 moesten vliegen deed ineens mijn entertainment systeem (en die van Sophia en die jongen en ook de rij achter ons het niet meer) De stewardess heeft m wel 8 keer geprobeerd te resetten maar het lukte niet. Toen was t over met de films. De stewardess kwam wel vertellen dat we er voor gecompenseerd zouden worden met geld, weet niet of bedoelde dat we echt geld terug krijgen (50 dollar per persoon) of dat het een voucher is voor een volgende vlucht...
Eventjes een dutje gedaan toen, toen ik wakker werd voelde ik met helemaal niet lekker, was misselijk en vreselijk last van die keelpijn net toen er weer een snackmaaltijd aankwam. Heb deze dus niet geproefd maar mijn moeder zei dat ie wel lekker was.
Om 16.10 landen we op SFO,  misselijkheid was gelukkig over. We waren zelfs 40 minuten te vroeg geland. Maar we moesten wel lang wachten voor we een gate toegewezen kregen,
Toen liepen we de slurf uit en de immigration hall in, wauw wat een rij. Heb al in vele rijen gestaan maar deze spande wel de kroon en het schoot absoluut niet op!
Maar al met al mochten we het land weer in.
Bij Alamo wilde ik inchecken bij een kiosk want dat skip the counter lukt mij maar niet. Alle kiosken waren vrij maar bij de balie was een enorme rij. Bleef een medewerker maar volhouden dat hij toch echt de balie wilde aanbevelen en ik maar zeggen dat ik dat juist absoluut niet willen, gaat veel sneller bij een automaat en je hoeft alleen nee aan te klikken en niet het gezeur over de upgraden aan te horen. We waren bezig met alles in t apparaat in te voeren kwam weer die medewerker eraan om te zeggen dat we dan wel dezelfde creditcard moesten gebruiken, ja meneer dat weten we, laat ons nu maar met rust.
Eindelijk kwam de bon eruit en konden we naar de auto's. We mochten niet zelf kiezen maar kregen een sleutel mee voor een standard SUV, het is een zwarte Toyota 4runner, een enorm bakbeest met een hele grote neus, bochtjes maken in de garage was wel even een uitdaging
De tomtom werkte snel en om 19.00 kwamen we bij het hotel wat echt op 5 minuten van de luchthaven zit, de regency inn, keurige eenvoudige kamer.
Sophia was kapot en is om 19.45 gaan slapen. Mijn moeder en ik zijn nog wakker het is nu 20.36, kijken hoe lang we dat volhouden.

Dat was onze eerste post, heb vandaag geen foto's gemaakt maar die zullen morgen zeker komen!