dinsdag 30 juli 2019

road through the jungle (to Hana)

Vandaag stond The road to Hana op het programma, geadviseerd wordt hier vroeg aan te beginnen maar we waren best moe dus hadden geen zin in de wekker. Toch om kwart voor 9 klaar, alles ingepakt en getankt want dat kan op de road to Hana niet en konden we vertrekken.
Bij het stadje Paya begint de weg, het zag er gezellig uit maar we hebben er verder niet gestopt. Het eerste stukje hebben we nauwelijks gestopt, (hadden we de vorige keer wel gedaan) en we reden door naar de milemarkers die ik genoteerd had.
Bij milemarker 7 even extra rustig rijden want vanuit de auto zijn dan regenboog eucalyptus bomen te zien. Inderdaad wat hebben deze bomen een prachtige stammen. Het is op de foto's niet zo heel duidelijk te zien maar op bepaalde plekken is de stam fel groen, geel, oranje..
De volgende stap is milemarker 16 voor het Kaenae peninsula maar onderweg zien we ook veel moois en maken korte stops om daar foto's van te maken. De weg is prachtig, langs allerlei mooie uitzichten en onder bomen met lianen en allerlei tropische begroeiing. Regelmatig is de weg eenbaans en moet een van de twee kanten elkaar voor laten gaan, we hebben hier dit keer geen een keer problemen mee gehad. 

Bij milemarker 16, het Kaenae peninsula van de weg af en het schiereiland op. Direct in het begin zien we een parkeerplek en kijken hoe de zee op de zwarte rotsen slaat. Achteraf hadden we tot het eind van het schiereiland kunnen door rijden maar wij hebben gelopen. Tot aan het puntje waar je nog meer schitterende uitzichten had van spattende golven op de lava rotsen. 






We lopen weer een stukje terug en hier ziet Aunty Sandy waar ze volgens pinterest de 2 best Bananabread hebben. We besluiten alvast een stuk te kopen (achteraf prima want Julia's wat het beste moet hebben kunnen we nergens vinden) Het bananabread is nog helemaal warm want t komt net uit de oven. Sophia had een vanille ijsje gekozen en een schepje daarvan op t bananabread is helemaal heerlijk.
We rijden weer een stukje verder en de volgende stop is milemarker 23, hier hebben we de vorige keer gestopt en toen had Sophia daar bij een waterval gezwommen. Dit keer wil ik dit zelf ook proberen en we hebben geluk want net als wij aankomen gaat er iemand weg en kunnen we daar parkeren. (verderop zijn ook nog plekken maar nu staan we heel dichtbij) In het wchuisje kleden we ons even om en dan klimmen we naar de waterval. Het water is koud/koel maar zeker niet kouder dan de riviertjes uit Frankrijk uit mijn jeugd, dus hop erin. 
Er zijn ook mensen die van bovenaf de waterval naar beneden springen en daar moeten we even op wachten want die willen we natuurlijk niet op ons nek.





We zwemmen twee keer tot helemaal onder de waterval, wat bijzonder om hier te zwemmen. Als we eruit komen is er weer een meisje naar boven geklommen om te springen maar ze durft niet en moet weer naar beneden klimmen. 
We kleden ons weer in t wchuisje om en rijden een heel klein stukje verder milemarker 23.5 hier is een verborgen lava grot. Alweer geluk met parkeren. Om de grot in te komen moet je eerst even bukken, daarna kan je rechtop staan. 

Het is binnen pikdonker en ik heb geen zaklamp of mijn telefoon mee. Ik heb wel mijn camera en elke keer als ik flits kunnen we een stukje zien welke kant we op moeten (ik had hier van te voren over gelezen dat t een korte tube was en geen zijgangen anders had ik t niet gedaan) Mijn moeder gaat terug die vind t wel mooi zo en Sophia en ik gaan verder. De uitgang van de boom is bij de wortels van een Banyan trea en daar moet je eruit klimmen en dan via de wortels weer naar de weg klimmen. Het was leuk en Sophia vond t fantastisch. Het lijkt precies op de boom en tunnels van de familie Robinson in Disneyland Parijs.






Na dit avontuur rijden we weer een stuk verder met hier en daar een korte stop (oa mm 19 the three bears waterfall) tot aan milemarker 32 naar het Wainapanapana statepark. Hier zijn weer zwarte rotsen in zee, een zee arch en een zwart strand. Mijn moeder en ik klimmen nog omhoog tot waar de golven helemaal omhoog spatten een spectaculair gezicht, Sophia blijft dit keer beneden op een steen en maakt een kunstwerk van de stenen.







Als we weer terug willen lopen zien we mensen in een gat verdwijnen en is daar weer een lavatube, dit keer een die uitkomt bij de zee.



Als we dit gezien hebben en we naar de auto lopen zien we nog een stel mangoesten lopen, ze zijn hier niet zeldzaam, eerder een plaag, toch vinden we t leuk om ze op de foto te zetten.

We rijden een stukje verder tot aan Hana. We gaan dit keer Hana niet voorbij, dat vonden we de vorige keer eng rijden. Hana zelf is niet veel aan, ik had gedacht er nog wel iets te vinden waar we iets konden eten maar dat vonden we niet dus draaien we weer om.
Bij een fruitstalletje kopen we nog banaantjes 5 voor een dollar (geld in t bakje doen) en we rijden een stukje verder tot we een grill zien. Bijna alles is uitverkocht maar ze hebben nog net twee grote porties beef with rice en het is echt heerlijk, heel lekker gekruid en bereid op een grote bbq. Het fruit stalletje heeft ook nog t een en ander en we kiezen ervoor een kokosnoot te laten openhakken en die eerst leeg te drinken en daarna mag je m opeten.


Nu rijden we bijna zonder tussenstops weer terug. Bijna niet helemaal, zien nog een mooi uitzicht op zee en ik bedenk me dat ik helemaal geen foto's heb gemaakt van de bomen met de lianen.


Rond 6 zijn we in Kihei. Bij de foodland halen we sushi voor mijn moeder en mij en pizza voor Sophia en wafels voor morgenochtend. Om 18.30 zijn we weer thuis. Klinkt als een eentonige slotzin maar wat hadden we weer een heerlijke dag!

1 opmerking:

  1. Dat klinkt zéker als een heerlijke dag wel spannend die grotten ik ben blij dat jullie er weer uit zijn

    BeantwoordenVerwijderen