A humuhumunukunukuapua'a bit me in my toe

Vannacht wakker geworden en hoorden het geluiden van uil(en) eerst dacht ik wat raar een haan die om 2 uur 's nachts roept en wat klinkt die haan raar, toen realiseerde ik me dat t een uil was. Ook was de nacht heel helder bij t naar buiten kijken zag ik enorm veel sterren en Sophia en ik moesten echt t dekbed over ons heen trekken (liggen eigenlijk onder een laken)
We hadden dit keer niks voor t ontbijt want dat waren we gisteren vergeten te kopen. We bleven eerst even lekker liggen en om 9.00 vertrokken we met al onze spullen naar Hilo want daar zit een Ihop in een winkelcentrum.
Dat hadden we snel gevonden en toen dus heerlijk bij Ihop ontbeten. Met banana strawberrie pancake, een lekkere omelet en Sophia had crepes met nutella en banaan.
Daarna nog even door t winkelcentrum gedwaald want Sophia zag een Claires en daar heeft ze haar spulletjes gekocht.
Ook gingen we nog even naar de kinderafdeling van Macy's want Sophia wilde kijken of ze hier wel weer galajurken verkochten (hadden ze niet in Maui) maar hier ook maar een paar en die vonden we niet mooi. Wel zagen we in de clearance een supermooie jurk met lange mouwen voor een 10tje dus die mocht ze hebben.
Toen was tijd om echt in actie te komen. Ik wilde naar het Carlsmith beachpark, een strand vlak naast een snorkelplek waar we twee jaar geleden ook zijn geweest.
We kwamen nog langs een haven waar een loei groot cruiseschip lag (dan gaan we ons vast op volgend jaar verheugen) En vlakbij die grote haven ligt een baai met verschillende snorkelplekken.
 Eerst waren we iets te ver en stonden we op een parkeerplek waar beach acces zou zijn. Vanaf de parkeerplek liepen we zo de jungle in. Uiteindelijk kwamen we hier bij een wilde zee en niet bij t beachpark, maar dat paadje door de jungle was al super bijzonder.

Ok tweede poging een klein stukje terug vinden we wel t beachpark. We vinden een leuke plek onder een palmboom (zonder kokosnoten, overal zijn bordjes pasop vallende kokosnoten en Todd heeft vertelt dat er meer mensen sterven aan een kokosnoot op hun hoofd dan aan aanvallen van haaien)

Via trappetje kan je hier het water in, we zijn nog maar net in het water of een man wijst me op een enorme schildpad die aan de overkant op de stenen ligt te slapen.

Er komen allemaal (zoetwater) bronnetjes hier uit, hierdoor is het water wisselend gewoon lekker warm tot ineens heel koud. Ook is het water soms gewoon helder en wordt t even later ineens helemaal troebel om een paar tellen later weer helder te worden.

Er zijn aan de kant van Hilo waar we nu zijn eigenlijk weinig snorkelstranden maar ondanks dat t water soms troebel wordt is dit wel een goede plek. We zien echt heel veel vissen en na een poosje ziet Sophia in een poeltje een schildpad zwemmen. Ik kom er snel naar toe en hij is er nog.

Sophia gaat liever gewoon zwemmen en met t boogieboard spelen en mijn moeder en ik snorkelen verder.

 Na een poosje zien we een humuhumunukunukuapua'a en die zwemt echt helemaal in zijn eentje en komt steeds naar ons toe. Dan zwemt ie weer naar mijn moeder en dan weer naar mij. Eerst denken we wat grappig, dan blijkt dat ie ons serieus wil weg jagen. Voor de niet kenners we spreken over een vis niet veel groter dan mijn hand. Soms doet ie even rustig en dan komt ie weer heel hard aan gezwommen en na een poosje bijt ie me zelfs in mijn teen. Kan niet zeggen dat t pijn doet maar we gaan maar snel ergens anders zwemmen en laten m maar in zijn gebied (en een foto van m is niet eens gelukt) Als ik naar een eilandje aan het zwemmen ben roept Sophia weer Schildpad dus ik kom snel aan, helaas is ie al weg als ik er aan kom. 

Dan zwem ik weer terug om t eilandje te bekijken en net als ik daar weer weg wil gaan roept Sophia alweer want er is weer een schildpad en dit keer ben ik wel op tijd. 

Het grappige is terwijl we naar de ene schilpad staan te kijken, zien we alweer de volgende schildpad aan komen, wat een indrukwekkend gezicht twee van die reuzen. 

Ze komen steeds naar ons en de andere mensen toe. je mag ze zelf niet benaderen maar zij benaderen ons. We zorgen wel dat we ze niet aanraken en dat ze altijd een kans hebben weg te komen. 

Om 14.30 stoppen we er eens mee en gaan we ons weer aankleden. We hebben nu nog het Waipio valley overlook op de planning staan.

We zijn hier even rond 5en. De weg er heen is ook al prachtig met elke keer bruggen over valeien soms met watervallen. Morgen gaan we hier beter naar kijken nu rijden we helemaal door.

(onderweg zien we verschillende zipline bedrijven, Sophia wil dit graag maar we hebben naar de kosten gekeken en dat is echt flink boven ons budget) 

Waipio valley ligt helemaal in het noorden, een stukje vanaf het andere noordelijke uitkijkpunt waar we een paar dagen geleden waren. Je kan echter niet van t ene punt naar het andere punt komen, dit is echt een stuk ruige kust/bergen.

Je kan hier in Waipio naar beneden komen met de auto maar alleen met 4wheel drive, nu hebben we dat wel maar laten t maar aan de locals over en genieten van boven van t uitzicht. Bij de parkeerplaats liepen twee schattige katten die een beetje op Pim leken. Ze liepen samen met hun staarten steeds samen in een krul alsof ze staart aan staart liepen en ze gaven elkaar steeds kopjes.

Na dit mooie uitzicht rijden we terug richting Hilo (dat is ook de richting van ons huisje op) maar in ons plaatsje zijn weinig eetgelegenheden dus rijden we eerst naar Hilo.

Hilo is een leuk havenstadje met gezellige restaurantjes, barretjes en winkeltjes. We kiezen een wat luxer restaurant en eten echt heerlijk! (Ohana grill restaurant maar er kwam nog iets voor maar weet de naam niet meer)

Na dit echt heerlijke eten lopen we weer naar de auto, zelfs in de stad kan je trouwens de kikkers horen. Nog even een snelle stop bij de supermarkt zodat we morgen wel kunnen ontbijten en dan naar t huisje. Daar hebben we een mail van Todd van t vorige huisje dat er nog een tshirt van Sophia ligt. Als we overmorgen weggaan vliegen we op Kona en aangezien we pas 's avonds vliegen vraag ik of we dan eind van de middag langs kunnen komen voor het t shirt. Het is geen duur of bijzonder shirt maar Sophia zou m toch liever terug willen, maar dat is een zaak voor overmorgen en ik doe in mijn hoofd net alsof dat nog heel lang duurt want t betekent bijna naar huis gaan...