natuur geweld

Vanmorgen dus rustig aangedaan en ingepakt maar nu meer in losse tassen ed want we verplaatsen ons dit keer met de auto.
Terwijl we aan t ontbijt zijn komt Daisy ons vergezellen (met mooi kijken)
Na het ontbijt en het inpakken lopen we nog even naar het grote huis om afscheid te nemen van Todd en de meisjes. We ontmoeten nu ook moeder Kimberley. Ze zijn bezig een taart voor Jocelyn te bakken.
We praten nog even gezellig en gaan dan op weg naar de andere kant van het eiland. We rijden via de zuidelijke route.
Onderweg zegt Sophia, eerst miste ik alleen Pim maar nu mis ik ook Daisy.
Bij de afslag naar de most southern point gaan we er even af. Aan het eind kan je kiezen tussen de green beach, hier is een strand van groen zand maar dan moet je dus weer of naar beneden hiken. We hebben vandaag geen strand gepland dus dit laten we gaan. Hoewel een groen strand ons wel heel bijzonder lijkt.
We gaan dus naar rechts naar het meest zuidelijke puntje. Een enorme steile klif, waar mensen zitten te vissen en waar mensen ong 8 meter de diepte in sprongen de zee in, het was eigenlijk verboden.
Tussen de kust en de parkeerplaats zit ook een enorm gat waarin je de zee kan zien.

Hierna rijden we verder, om het zuidelijke puntje heen en daarna aan het oosten weer naar het noorden.
We gaan eerst even naar ons huisje waar we al vroeg mochten inchecken dan zijn we lekker alle bagage kwijt.
We drinken even wat en zetten vast alle ramen op want t is warm in t huisje.
We zijn twee jaar geleden ook in dit huisje geweest en t is zo;n gezellig huisje. We zien in de tuin al 3 ananassen groeien en de boom hangt vol met avocado's, alles wat rijp is mag je plukken. We hebben nog fruit van t vorige huisje over dus we wachten nog even maar we hebben er nu al zin in.

Het is nog vroeg, 15.30 dus stappen we de auto weer in. In deze buurt moet heel veel verwoest zijn door de lava van vorig jaar tot nu toe hebben we er nog niet veel van gezien maar we gaan op verkenning uit.
Als eerste gaan we naar het lava tree monument, hier heeft vroeger ook lava gestroomd en is daarmee tegen de bomen gekomen, lava gestold, bomen dood gegaan maar de vormen staan er nu nog. Verder is hier een prachtige jungle.
We zien nog mensen met een net aan een enorm lange stok en een haak lopen. Als ze een praatje met ons maken vragen we waar dat voor is, ze gaan de avocado's uit de bomen halen. De mevrouw heeft nog nooit van Nederland gehoord maar begrijpt dat t heel ver weg is. Naast avocado's zoekt ze ook bloemen om Lei's mee te maken, ze vindt t zo bijzonder ons te ontmoeten dat we alle drie een bloemetje krijgen (die je in je haar kan dragen) ze ruiken heerlijk!

We rijden het park weer uit en letterlijk na een paar meter kan je niet verder rechtdoor want daar is dus de lava geweest en heeft de weg daar weggevaagd.
Niet alleen stroom over de weg wat ik als eerste zag maar een complete muur van lava daar achter.

Ook de 32 naar rechts is afgesloten, vroeger kon je hier met een loop rondrijden met weg 32 en 37. We kunnen wel op weg 37 komen. Een prachtige weg door de jungle direct naast de zee. Soms zie je de golven heel hoog langs de kust opspatten. Je rijdt direct langs de zee en het water komt heel hoog met hele hoge opspattende golven.

Via een weg dwars door de lava velden, we zijn echt onder de indruk van alle lava die hier heeft gestroomd.
Gelukkig zijn er nog prachtige stukjes weg door de jungle langs de zee over.

Bij het Isaac Hale beachpark slaan we even af. Voorheen was dit een strand waar de de surfers bezig waren maar ook de bootjes te water te water konden. Nu is het helemaal omgeven met zwarte muren van lava. Het strand is helemaal zwart en een stuk uitgebreid richting zee. Waar de boten te water gingen is nu een pooltje, de verbinding met de zee is helemaal weg.
Maar waar de zee is, is het nog veel ruiger dan voorheen (en voorheen was de zee al ruig) de golven zijn echt enorm en er zijn een drietal surfers die golven aan t trotseren. Wauw wat een natuurgeweld. Ik heb wel eens enorme golven gezien maar deze slaan alles, helemaal zo'n enorme kop en omrollende golf.

Het is op de foto's niet zo duidelijk te zien maar ze zijn echt gigantisch.

En dan al die enorme muren van lava om ons heen, wat is het indrukwekkend.

Nu wilden we weer terug rijden maar we moesten echt op dezelfde manier weer terug rijden want alle andere wegen waren bedolven onder de lava. 

Tegen 19.00 waren we bij het stadje Pahoa maar restaurants zijn hier niet echt en wat er is, is al dicht. Er is een supermarkt dus we halen weer lekkere steaks (en ovenfriet en wat andere benodigdheden) deze supermarkt is wel veel duurder dan die in de buurt van Kona. (benzine is juist weer goedkoper) 

Nu gaan we snel naar t huisje en lekker eten. Het begint nog even te gieten van de regen en we gaan even droog onder de porch zitten en naar de regen kijken en luisteren en luisteren naar het gezand van de kikkers.