de verplichte terugreis

 Vandaag een dag zonder foto's

Om 8.30 opstaan en direct naar de receptie voordat alle daggasten in de rij staan bij de receptie en we een uur in de rij moeten staan. Bij de receptie hebben ze slecht nieuws er komen te veel nieuwe gasten en we kunnen niet op de kamer blijven. Wat ze wel kunnen doen is een plek bij de douche boven de receptie reserveren, dit doen we dan maar en we reserveren de douche voor half 4 en ze regelen een taxi voor ons om 6uur.

Dan naar ons laatste ontbijtje wat ons weer smaakt. Na het ontbijt dus naar de kamer en de koffers inpakken en een tas met spullen die we vandaag nog nodig hebben. De koffers kunnen we opruimen in de opslagruimte bij de receptie.

Er zijn heel veel bedjes vrij dus we hebben keus genoeg. Mijn moeder en Sophia zwemmen soms wat. Ik niet, mijn allergie is niet heel erg maar wil niet riskeren dat ik er in het vliegtuig last van krijg.

Ik lees wel mijn boek uit! Voor de lunch gokken we toch weer eens op de snackbar want er zijn al een paar dagen superaardige meisjes achter de bar. 

Helaas gaat de foamparty die zou komen niet door, door een defect apparaat. Sophia gaat nog even naar het opblaasveld en Sophia heeft wel geluk want de botsauto's doen het vandaag heel lang. 

Om 15.30 mogen we de badkamer boven de receptie gebruiken en gaat ook de lange broek weer aan, de sokken en schoenen stellen we zo lang mogelijk uit. We gaan nog even een pizza halen maar onze vaste pizza bakker is er niet en de pizza's zijn nu een stuk minder lekker, veel dikkere korst. 

Om 18.00 komt de taxi, een gezellige jongen waar we nog een leuk gesprek mee hebben op de terug weg. Bij het vliegveld moet ik bij het inchecken ineens weer t bewijs van alleen met Sophia reizen laten zien. Ik had het niet weggegooid maar omdat ik het nu niet verwacht had, was ik wel ineens in de stress en kon ik het niet meer vinden. (want al die Corona en inreis formulieren had ik ook bewaard) maar bij een tweede zoekronde vindt mijn moeder de papieren. Die vrouw neemt een eeuwigheid om alles te controleren, volgens haar heb ik het bij de immigrations ook weer nodig.

Bij de immigrations treffen we echter het tegenover gestelde van deze mevrouw aan, deze mevrouw van immigrations is juist super vriendelijk, vraagt of we t naar ons zin hebben gehad, vindt het leuk dat we met drie generaties vrouwen op stap zijn. Ziet dat mijn moeder bijna jarig is en vraagt of ze iets bijzonders gaat doen omdat ze 70 wordt, dan ziet ze ook Sophia's geboorte datum en zegt dan is het weer feest, wat is Augustus toch een geweldige maand, want ze is zelf ook jarig. Ze roept het ook naar haar collega die ook in Augustus jarig is. Over het papier van toestemming wordt niet meer gesproken. Door de security, gelukkig hoeven de elektrische apparaten er niet uit. Sophia en ik moeten onze schoenen uit doen maar mijn moeder niet want boven de 60. Mijn moeder vindt het super grappig.

Bij de gate zitten we rustig te wachten, steeds meer mensen vullen de wachtruimte. Netjes op tijd begint het boarden, netjes op tijd vertrekt t vliegtuig (21.00)en we zullen bijna een uur eerder op schiphol gaan aankomen. Na een uurtje krijgen we zelfs nog een maaltijd, links een soort van hutspot, in het midden gehaktballetjes en rechts boerenkoolstampot, hoe verzin je zo'n maaltijd voor een vlucht uit een land waar t standaard 30 graden is. De gehaktballetjes waren wel lekker en t toetje ook.

Ik kijk deze vlucht 1 film, Room, daarna neem ik een allergie pilletje waar je slaperig van kan worden en of het nou echt aan het pilletje lag of niet, ik heb bijna de hele vlucht geslapen. Niet dat ik het lekker slapen kan noemen want dan doet je ene been pijn, dan de andere, dan je rug etc maar geslapen heb ik wel en ben daarmee redelijk de vlucht doorgekomen. 

Bij t ontbijt nog naar Mindfuck Caribean gekeken, leuk om sommige dingen nog eens te zien. 

Om 11.15 ipv 12.15 geland. Op schiphol echt een enorme wandeling gemaakt door allerlei gangen die ik nog nooit had gezien en twee keer paspoort controle, een gewoon in de gang net na onze vlucht en de gewone paspoort controle.

Omdat je nu niet zomaar schiphol kan bezoeken moest Kader het met ons ophalen zo regelen dat hij precies bij de vertrekhal zou staan als wij daar waren, ondertussen stond hij in de buurt geparkeerd. Dus dat was weer een stukje wandelen om van aankomst naar vertrek 1 en 2 te wandelen. 

Nou het is weer gelukt en we zijn weer samen en rijden naar huis. Sophia riep onderweg heel stoer, ik ga geen middagdutje doen, ik ga dit doen en dat doen maar in de auto viel ze al in slaap.

Thuis even een broodje gegeten en toen een middagdutje. De eerste nacht thuis wonderbaarlijk ook doorgeslapen, zouden we zo makkelijk van de jetleg afkomen? (Sophia en ik, mijn moeder was gewoon wakker)