Nooit meer met Iberria airlines!

 Ik had Sophia beloofd te mogen uitslapen maar Kader wilde na al die dagen zonder contact graag videobellen en hij belde eerst al om 6.30 dat was zelfs voor mij te vroeg dus toen hij om 8.00 weer belde had ze pech. Nadat we elkaar uitgebreid besproken hadden moesten de koffers voor de laatste keer ingepakt en een beetje herverdeeld. Ik kon nergens de kofferweegschaal meer vinden dus het moest op gevoel. Naar mijn idee wogen ze op deze manier alledrie ongeveer even zwaar en ik kon ze nog tillen dus ik gokte er op dat ze onder de 23 kg zijn. 

We hebben nu nog een hele dag te besteden, we vliegen pas om 22.25 dus we hebben nog een hele dag te besteden en deze dag had ik eigenlijk niet ingepland maar gisteravond gezocht op wat we konden doen en ik heb de Miami zoo uitgekozen. Dus alle koffers naar de lobby en Valid Parking laten bellen. De portier zette al onze koffers in de auto en we konden rijden. 

De Miamo zoo was ongeveer 3 kwartier rijden. Het was heel rustig op de parkeerplaats en we konden gratis parkeren, dat was erg fijn. Ook in het park zelf was het heel erg rustig. De zoo was niet duur (20 dollar) maar dan moest je wel voor alle eventuele extra's zoals een tramritje, boottochtje etc bijbetalen. Wij vonden alleen de zoo wel genoeg. De Miami zoo is een van Amerika's grootste dierentuinen en we hebben het niet eens gered om alles te doen en te zien. 

De zoo is zelfs zo groot dat ze aan het begin van die familiefietsen verhuren, de meeste mensen bezochten het dan ook vanaf de fiets, wij gingen gewoon lopen. 

We hadden nog niet ontbeten en dachten wel een muffin in de zoo te kunnen kopen maar er was weinig te krijgen bij de stalletjes behalve ijs, suikerspin en popcorn dus gingen we eerst maar wat van de zoo bekijken. Wat een prachtige zoo, de omgeving was echt schitterend en de verblijven waren heel groot, zo groot dat je soms de dieren niet eens kon zien. Het was wel weer heel erg heet, we liepen echt van schaduw naar schaduw maar het was echt heel heet en zwaar. Wat wel fijn was, was dat er overal een soort stoomdouche was om even af te koelen, dat hielp! 

We bezochten een prachtige grote volliere waar we zelf doorheen konden lopen en de vogels om ons heen vlogen en toen vonden we het toch echt tijd om wat te gaan eten dus lieten we de rest van het Azie gedeelte gaan en liepen we terug naar het centrum voor het restaurant. Sophia koos een stuk pizza, mijn moeder en ik hadden de grilled chicken sandwich. Natuurlijk een grote beker frisdrank daar hebben we hier in Florida totaal geen moeite mee om het op te krijgen. Wat erg leuk was al hadden wij er niets aan, was dat er een enorme waterspeeltuin was, waar kinderen heerlijk konden spelen. Sophia is er nu te oud voor maar vroeger had ze dat heerlijk gevonden.  Na het eten en drinken kunnen we er weer beter tegen en ook staat er nu wat vaker een windje. We bekijken het hele Afrika gedeelte met een leuk platform waar je giraffen kan voeren, helaas mag je dan dat platform alleen maar op als je een emmer met gekochte blaadjes hebt. 

Als we het Afrika gedeelte klaar hebben, willen we naar de Amazone maar als we daar net aankomen gaat het regenen, eerst een beetje en dat is best een lekkere verkoeling maar daarna superhard. We zien een afdakje en willen daar schuilen maar als we daar aankomen blijkt het alleen een zonnendoek te zijn en daar komt de regen natuurlijk dwars doorheen. Eerst proberen we het hier vol te houden door onder de buizen waar vleermuizen doorheen vliegen te gaan staan maar t wordt alsmaar erger dus gaan we door de stromende regen weer verder tot we bij een wchuisje komen, hier gaan we schuilen alhoewel we al helemaal nat zijn. Soms lijkt het geluid ineens of het nog harder gaat regenen terwijl je er niets van ziet, blijkt het weer zo'n splash pad (waterspeeltuin) te zijn. Na een tijdje wordt het lichter en neemt de regen af. De temperatuur is nu een stuk aangenamer, we kijken verder bij het Amazone gebied en hebben een grappig contact met een grote roofvogel die boven ons zit en naar ons kijkt.

In het Australie gedeelte zijn de meeste dieren al weg want het is bijna sluitingstijd en gaan we daar naar de Florida dieren. Er zijn hier allerlei grappige manieren gemaakt hoe je dichter bij de dieren kan komen, zo is er een glijbaan door het otterverblijf en is er een enorme glazen buis onder de alligators of krokodillen, (ze waren er bijna maar ik weet niet meer door welk verblijf die tunnel liep. Sophia ging in de tunnel zitten net terwijl de alligator/krokodil er bovenop ging zitten. Ze vond het heel spannend, foto is niet zo duidelijk maar geeft wel het idee weer.

(Sophia zit dus in die buis) dan nog even langs de Florida vossen, beren en panter. Soms staat er in Florida een verkeersbord, pas op de Florida panter maar ik heb er nog nooit een gezien dus hierbij toch nog de Florida panter.

Na de Florida panter was het 17.00 en tijd om naar de uitgang te gaan. Op de parkeerplaats verkleden we ons nog in onze lange broeken en dichte schoenen. We gaan langs het tankstation en tanken voor de laatste keer en dan naar het vliegtuig. De auto inleveren gaat makkelijk en dan met het treintje de MIA mover naar het vliegveld. Bij de balie van Iberia staat een vrij kleine rij maar het duurt vreselijk lang voor we aan de beurt zijn. Er zit een Subway naast onze rij en hoewel ik eerst denk dat we het nooit redden want de rij van de subway gaat ook maar mega traag, red Sophia het om een broodje te laten maken dan hebben we in ieder geval even iets te eten en Subway broodjes zijn erg lekker. Ik snap niet dat het bij al die mensen zo lang duurt want wij zijn na 5 min al van de balie weg... We gaan door security en scoren daarna een van de laatste stoelen bij de gate. We zijn super vroeg maar er zijn maar heel weinig stoelen hier in dit gedeelte. iedereen gaat hier gewoon op de grond zitten. Het gedeelte van het vliegveld waar we nu zijn (waar Iberia dus zit) is een heel armoedig gedeelte met veel rotzooi. We halen nog wat sushi, cubaanse (soort van saucijzenbroodjes) pasteitjes en wat te drinken. Als het ongeveer nog een uur voor boarden is gaan de meeste mensen (vooral degene die eerst op de grond zaten) bij de gate staan dringen, het is echt een grote massa, totaal geen rij of organisatie iedereen staat daar maar te dringen. Vlak voor het boarden komt er ook nog een vervelende verrassing want als een van de weinige airlines verlangt Iberia nog dat we een mondkapje dragen, gelukkig hebben we er nog 3 in de handbagage zitten. Als iedereen het vliegtuig in mag is het dringen geblazen. Binnen in het vliegtuig hebben we een rij van 4 in het midden met een vreemde man naast ons. Sophia stopt naar het idee van de stewardess haar koffertje niet snel genoeg in het vak en begint tegen haar in het Spaans te schreeuwen. De stoelen zelf zien er ook niet uit, oud, totaal geen beenruimte, vreselijk krap en bruin. Het lijkt wel het vliegtuig waarin Bassie en Adriaan in de jaren 80 mee naar Spanje gingen. We zijn nog maar net in de lucht en de mensen voor ons gooien al meteen hun stoelen naar achteren, nog minder beenruimte en de mensen achter ons en dan vooral degene die achter Sophia zit gooit haar voeten naar voren op de armleuning van Sophia waardoor zij lekker met de tenen van iemand anders in haar nek zit. Gelukkig vallen Sophia en ik snel in slaap en dat zonder allergie pilletje wat we van plan waren. Als qij slapen wordt er een keer eten en drinken gebracht (niet dat ik het eten had willen hebben) maar daarna is het klaar tot de volgende ochtend, geen glaasje water tussendoor niks. Bij het ontbijt komt er een heel vies klef croissantje met een soort worst, wat nog bevroren in.. We zijn blij als we uit dit vliegtuig kunnen. Helaas is onze volgende vlucht vanaf Madrid naar Amsterdam ook met Iberia. 

Op Madrid voelt het voor ons als ochtend maar het is al 14.00 's middags, de ontbijt specials tellen dus niet meer. We halen wat lekkere zoals een croissantje en een broodje maar het is wel piepklein dat zijn we niet meer gewend. 

Om 16.30 stappen we weer in het volgende vliegtuig. Dit is een kleiner vliegtuig dus niemand naast ons. Wat hier nou weer vervelend is, is dat in de eerste instantie alleen de trolleys in de bagageruimte boven je mogen. Onze rugzak moet maar onder de stoel, we klagen en de steward zegt ja als alles erin is kom ik het halen. Een paar andere mensen klagen ook en met een heel boos jajaja pakt ie onze tassen aan. Even later komt er een Spaans vrouwtje met een trolley veel groter dan is toegestaan en naar haar is hij wel meteen hulpvaardig. De vlucht heeft iets vertraging. Zodra we opstijgen vallen Sophia en ik weer in slaap en om 19.15 landen we in Amsterdam.

De eerste twee koffers komen direct maar op de 3e moeten we wachten, we worden al zenuwwachtig na al die verhalen over verloren bagage en we hebben juist zulke mooie spullen gekocht maar gelukkig bij de laatste ronde komt de koffer eraan. We spreken met Kader bij P1 af en dan zien we elkaar eindelijk weer! We zijn nog nooit zo laat pas in Nederlands aangekomen, dat kon niet anders want door de vouchers moest er een vlucht van Iberia inzitten en op de heenweg hadden ze geen geschikte vluchten. Nou ik weet wel dat ik nooit meer vrijwillig Iberia kies, vorig jaar al toestanden met de vouchers en nu weer twee waardeloze vluchten. Maar we zijn weer veilig en gezond terug en hebben een geweldige reis gehad en dat is het belangrijkst!