de vloer is lava

Weer heerlijk geslapen en na weer een ontbijtje van eieren, getoast brood en vers fruit kunnen we weer op pad.
Vlakbij ons huisje 4 mijl over een klein weggetje naar beneden ligt een historic site, (weer mogen we hier onze nationaalparkpas voor gebruiken)
Het historic site heet: Pu'uhonua o Honauau. Wij noemen het voor het gemak poepoe nou nou. Het is een heilige plaats en een toevluchtsoord. Als de Hawaiianen vroeger per ongeluk een taboe hadden gebroken. (een verkeerde vis gevangen, in de schaduw van de koning staan etc) werden ze ter dood veroordeeld, dan was er nog een redding en dat was het bereiken van deze heilige grond, wel moest je er door de zee komen anders telde het niet.
Ook was het een plek waar mensen die niet in de oorlogen meevochten zich konden terug trekken. We maken een wandeling langs alle bezienswaardigheden hier. Het pad gaat grotendeels over de gestolde lava heen. Dus het spel de vloer is lava kan je hier letterlijk nemen!

Na een wandeling hier te hebben gemaakt willen we lekker gaan snorkelen. Hier vlak naast een is een baai waar heel veel mensen aan het snorkelen zijn.
We laten de auto hier op het national historic site staan dan hoeven we niet moeilijk te doen met een parkeerplaats en lopen naar de nabijgelegen baai. Er is hier geen strandje, de mensen liggen allemaal met hun handdoeken op de lavarotsen. (vloer is lava)
Wij leggen ook ons matje hier neer. Mijn moeder loopt even terug want we hadden de camera tas nog en die willen we hier liever in de auto hebben want die staat mooi op een beveiligde parkeerplaats en dan kunnen we met zijn drieeen snorkelen
Tussen de lavarotsen zijn ook allemaal poeltjes in een ervan zit weer een prachtige schildpad. In andere allemaal kleine visjes. We zien zelf twee baby murene's dat lijken wel piepkleine slangetjes.

We laten ons van de rotsen afglijden de zee in. Wat is het hier weer prachtig, omdat dit rotsen zijn is het overal schitterend snorkelen. Overal mooi koraal en weer enorm veel vissen. Vooral de gele vissen overheersen hier, nog nooit zoveel van gezien. Ook nog allerlei andere prachtige vissen.

Na een poosje zijn we klaar met snorkelen gaan nog even naar de mensen om ons heen kijken vanaf ons matje op de lava.
We lopen nog wat door de getijde poeltjes en gaan ons aankleden. Als alle spullen weer in de auto staan gaan we een stuk naar het zuiden rijden. Weer wisselt het landschap van bossig, jungleachtig naar heel droog. Na een tijdje gaat het regenen en blijft het regenen. We wilden eigenlijk het zuidelijkste stukje eiland bereiken maar omdat we om 17.30 in Kona moeten zijn voor de avond manta ray snorkeling en we voor die tijd gegeten moeten hebben draaien we maar om.
Toch was alleen het rijden ook al de moeite waard.
Bij Kona zien we een Denny's en Sophia wil daar heel graag eten dus doen we dat. Een Denny's met uitzicht op de zee en Hawaiiaanse muziek. Wel is het zoals meestal in Denny's ijskoud van de airco en buiten regent het nog steeds dus t lijkt net of t heel koud is buiten. (wat helemaal niet t geval is) Na het eten rijden we naar de haven en vinden we de boot waarmee we gaan al snel. Het is in tegenstelling tot de andere boottochten een klein bootje.

Aan boord gaan vooral heel veel Italianen en een andere Nederlandse familie. Hier hebben we gezellig mee gepraat en tips met elkaar uitgewisseld.
Op de boot krijgen we flippers en we mogen blikjes drinken uit de koelbox pakken en zakjes chips uit een mandje.
Bij de plaats van bestemming aangekomen luisteren we eerst naar een praatje over de mantarays en hun leven en over hoe t snorkelen straks zal gaan. Er is een belangrijke regel, je mag de manta's niet aanraken.
Na het praatje genieten we nog van de zonsondergang aan boord en dan mogen eerst de duikers het water in.
Daarna de snorkelaars en per groepje wordt er vertelt aan welk vlot je moet gaan hangen. Je hangt namelijk met zijn allen aan een soort brancard. Hieronder hangt een lamp die in zee schijnt en plakton aantrekt, de mantarays komen dan weer op het plankton af. We liggen nog maar net in het water. (Wij, de andere Nederlanders en twee Italianen horen bij gids Kenny, ) of er zwemt al een manta onder ons door.
Na een poosje nog een en nog een en zo gaat t maar door. Soms komen ze heel dichtbij je en gaan ze vlak voor je neus om draaien om naar t plankton te gaan. Ze zijn groot, zo groot, de meeste zijn veel groter dan ik zelf ben. Ook hangen er nog allemaal vissen rond het vlot die ook profiteren van de plankton.
Foto's maken in het water in de donker ging erg moeilijk. Er zijn er een paar waarop je enigszins een indruk kan krijgen, maar de filmpjes zijn wel gelukt!

 Aan de rechterkant zijn twee

Rog linksonder op de foto.

We liggen met veel mensen ook van andere organisaties in het water en ze werken ook met elkaar samen door met de vlotjes te conecten. Vlak voor we er uitgaan heeft Sophia het heel koud, ik voel dat ik t ook koud krijg ook al dragen we wetsuits. Als we terug naar de boot gaan komt er nog een mantaray onder ons zwemmen terwijl we wachtten op de boot te gaan. Ze kennen deze bij naam, zij noemen deze Vicky. Er zwemmen hier 250 manta rays en die hebben allemaal een ander patroon daaraan zijn ze te herkennen. Bij de boot laat onze gids Sophia eerst naar de boot toe gaan en daarna de rest. Op de boot krijgen we warme chocolademelk en er is een warme douche. Sophia komt hier weer helemaal van bij.
Wat een superervaring weer, we maken elke dag zulke mooie dingen mee. We voelen ons heel bijzonder dat we dit allemaal meemaken.
Weer in t donker naar t huisje rijden maar we kennen de weg steeds beter. Morgen moeten we weer een nieuwe weg leren kennen. We blijven wel op Big Island maar gaan nu naar de oostkant en hebben daar een huisje.