leuke en minder leuke avonturen

 Heerlijk uitgeslapen, lekker rustig aangedaan en vandaag was Sophia zowaar eerder wakker dan ik. Ze zat op het balkon te bellen met haar vriendin Eefke want het nieuwe rooster, nieuwe leraren en mentoren was bekend. Leuk om te weten haar nieuwe mentor is ooit ook mijn gymdocent geweest. 

Dan lekker naar het ontbijt en direct na het ontbijt gaan we ons klaar maken. Onze eerste stop is een winkel waar ik een nieuwe duikbril kan kopen, heb de tip van die vrouw gisteren gekregen. Het heet Senor Barata en is een soort van loeigrote action, we dwalen langs de feestspullen, handdoeken, kussens, speelgoed en wat meer en komen bij de strandbenodigdheden. Er liggen hier diverse duikbrillen en ik kies er een op goed geluk. Sophia wil nog graag een zwemnoedel want ze heeft zoveel moeite om te blijven drijven met snorkelen. We rekenen af stappen in de auto en ik zie ineens dat ik mijn telefoon kwijt ben. Ik stop hem steeds in mijn cameratas en hoewel deze nog steeds is afgesloten en mijn camera;s er nog wel inzitten is mijn telefoon weg. Hoewel ik eigenlijk denk dat hij wel gestolen zal zijn lopen we toch terug de winkel in vragen we hulp bij de kassa. Er werken hier allemaal Indiers en een man zegt mijn dochter spreekt Engels zij zal helpen. Sophia belt ondertussen mijn nummer en met de dochter van de manager zoeken we op paden waar we gelopen hebben als ze zegt ik hoor hem en inderdaad op de grond naast de zwemnoedels. Mijn tasje wordt oud en lubberig waarschijnlijk is hij er daar uitgevallen. Ik bedank de dochter voor het helpen zoeken en ben ontzettend blij dat ik hem weer terug heb! 

Via maps.me rijden we verder Willemstad in, via internet had ik een plek gevonden waar je goed en gratis kon parkeren. In de parkeergarage van de Renaissance mall en hotel. Vanuit hier loop je zo een winkelcentrum in dat is gevestigd in een oud fort. Met trappen kun je ook naar boven en het uitzicht bekijken. 

We bekijken nog even de winkels van Tommy en Guess maar het is hier zo mogelijk duurder dan in NL en zeker geen Amerikaanse prijzen. (Biden heeft trouwens vandaag bekend gemaakt de grenzen voorlopig niet te openen, nou nou hebben ze nog echt vanaf 9 juni de tijd nodig gehad om dit bekend te maken.) We laten het winkelcentrum voor wat het is en lopen richting de Emma oftewel de pontjesbrug.

We moeten even wachten want er moet net een schip door en drijft de hele brug opzij om het schip erdoor te laten. 

Als we er daarna overheen lopen voel je ook dat je op een drijvende brug loopt, het wiebelt. 

Via de brug lopen we naar de wijk Punda, de andere kant waar onze auto staat heet Otrabanda. De brug komt uit bij de Handelskade, de bekende gekleurde huisjes. We lopen wat rond en zien overal leuke gekleurde huisjes en allemaal Nederlandse straatnamen. 

We komen ook bij de grote letters Curacao en Dushi, Bij de Dushi letters is een schoolklas waar elk telefoontje weer een aparte foto moet maken dus die skippen we maar, bij de Curacao letters is niemand. Het is trouwens toch onwijs rustig, ook in alle straatjes en winkeltjes. Het is nog niet uitgestorven maar wel heel erg rustig, denk dat het toch gezelliger is als het wat drukker zou zijn. Eerst dachten we dat het kwam omdat het maandagochted was, maar ook maandag middag bleef het op een haar na uitgestorven en zal t toch wel komen omdat er weinig toeristen zijn.

Bij wat souvenirwinkeltjes kopen we de gebruikelijk koelkast magneten, Sophia een enkelbandje en ik nog een blikken salamander. Op de Keys heb ik ooit een aardewerken salamander gekocht en nu kan deze ernaast op mijn schuurmuur. 

Op een terras op de handelskade hebben we lekker een koud drankje gedronken. Mijn moeder ijskoffie, Sophia ijschocolade en ik Lemon Frappe, alledrie erg lekker! En wat een leuke plek aan het water, onder afdak met van die verkoelende nevel spray. 

Via de de pontjesbrug lopen we weer naar Otrabanda en mijn moeder ik willen daar nog even rondwandelen, het is er minder toeristisch met bijna alleen locals. Sophia voelt zich daar minder op haar gemak, wat trouwens niet nodig is. Het is er wel erg heet, we lopen wat door de straten en zoeken dan de auto weer op. Ik had gelezen over mooie muurschilderingen maar die kon ik niet vinden en we hadden het ook te heet om verder te gaan zoeken.  Wel waren ook hier weer erg leuke gekleurde huisjes.

Bij de auto terug vinden we het nog te vroeg om naar het hotel te gaan en besluiten nog een stukje te rijden. We gaan naar het noorden van het eiland. We rijden nu via die hele hoge brug, de Juliana brug en het duurt heel lang voor we Willemstad uit zijn, het centrum is niet zo groot maar de buitenwijken daar blijf je maar doorheen rijden. In het noorden rijden we weer langs de cactussen. We komen langs de struisvogel farm, die is al gesloten en de Aloe plantage, misschien een andere keer en komen dan uit bij de St Jorrisbaai. Je kan hier niet zwemmen, waren we ook niet vanplan en er zijn mensen aan het Kitesurfen. Bassie en Adriaan waren hier trouwens ook, net als op de pontjesbrug. Ik zeg we kunnen als we terug zijn Moffel en Piertje en Bassie en Adriaan wel nog een keer kijken dan kunnen we alles zien wat wij gezien hebben. Mijn moeder beaamt dit maar Sophia kijkt ons verbaasd aan. Ze zegt de ene wordt 70 en de andere 42 en ze gaan samen voor de lol kleuterprogramma;s kijken, dat gaat niet goed hoor.

Nu rijden we weer terug naar t hotel. We zijn er even over 4en dus moeten we wat te snacken hebben. Helaas gaat t niet helemaal gesmeerd bij de bar. Het meisje beweert dat je alleen Frikandel en Kipnuggets kan bestellen, dus dat doen we dan maar, we gaan ervan uit dat de rest dan op is, maar later zien we mensen die wel vanalles hebben dus ze had er gewoon geen zin in. Ook met het drinken duurt het vreselijk lang, het duurt wel vaker lang maar dit is heel erg lang. De manager staat er toevallig bij omdat hij de ijsmachine aan het maken is en zegt ook nog, dit kan echt niet deze dames staan al heel lang op hun drinken te wachten. 

Als we eindelijk voorzien zijn zoeken we lekker een bedje op bij het zwembad. Ik zit echt net lekker en kijk even naar mijn mail en dan zie ik een mail van KLM dat onze terugvlucht is geanuleerd. He? Serieus? Als je rechtstreeks bij KLM heb geboekt ga naar mijn boeking en bij een reisagent nieem contact met hen op. 

Ik ga meteen kijken op mijn reis, maar het rare is, de terugvlucht staat er nog wel gewoon in. Ook als we beschikbare vluchten op KLM op 3 augustus bekijk staat onze vlucht er gewoon in en staat ie helemaal niet als geannuleerd. 

Heb via de whatsapp chatfuntie mijn vraag gesteld. Ik kreeg de Robot die onze boekingscode en naam wat de vraag was wilde weten. Nu heb ik als antwoord gekregen dat ze de vraag naar een echte medewerker hebben doorgespeeld maar dat antwoord nog wel even zou duren. Nou ja we hebben nog een week, ik zal mijn reis in de gaten houden en wachten op antwoord. Hopelijk is het een misverstand maar vreemds is het wel.

Het is trouwens weer 18.15 als t kamermeisje er eindelijk is, we wachten tot ze weg is en gaan dan eten. Bij het buffet hadden ze vandaag wel iets heel lekkers, zeebaars met krab echt heel lekker. Na het eten nog een cocktail en koffie op onze lievelingsplek en dan naar de kamer. 

Hopelijk komt er snel antwoord van KLM maar ondertussen gaan we gewoon door met genieten, er is nog alle tijd om het te regelen.