op de filmset van moffel en piertje

 Ja goed geslapen vannacht, zelfs toen ik om 7.00 even naar de wc ging sliep ik daarna weer gewoon verder en moest mezelf echt om 7.45 wakker maken. Sophia was ook lastig wakker te krijgen ze mocht wel iets langer maar ja ik wil toch wel op tijd naar de ontbijtzaal, je merkte het ook het was nu drukker in de ontbijtzaal omdat we vandaag later waren, gelukkig vonden we wel een plekje. 

Na het ontbijt even op de kamer gehangen want om 10.00 moesten we bij de receptie zijn voor de huurauto maar t was nog te vroeg. Toen het 10 uur was dus naar de receptie en met een meisje van de receptie naar de auto gelopen. Ok autootje, een Kia picanto, in tegenstelling tot Amerika waar we altijd grote bakbeesten huren hebben we nu een kabourtje. Met het meisje van de receptie gaan we de hele auto na en elk deukje en krasje wordt genoteerd. Je betaalt hier 300 dollar eigen risico dat is ook anders dan in Amerika maar de auto huren is zo goedkoop dat we die 300 dollar er dan eigenlijk al een beetje bij rekenen in het totaal bedrag maar wie weet hebben we mazzel en komt er geen deukje of krasje bij. 

Hierna gaan we weer terug naar de kamer en hangen we wat rond en pakken de tas in. Om 12uur moeten we bij het vliegveld zijn want op de 3e dag moet je weer een antigeensneltest doen. In het hotel hadden ze gezegd dat het bij de check inn zou zijn, daar staat een man van security want je mag net als in Nederland niet meer zonder instapkaart de vertrekhal in. Ik zeg aan deze man dat we voor de test komen en in tegenstelling tot wat ik in Nederland van security gewend ben is deze man heel vriendelijk, nee hier zit het niet maar hij loopt een stukje met ons mee en wijst ons een rode deur aan de zijkant van een gebouw. Er zijn 3 families voor ons, eerst wordt je qr code gescand en je krijgt een formulier, daar moet je buiten mee in de rij gaan staan totdat je geroepen wordt. Ze vragen bij binnenkomst alleen je geboortedatum te herhalen, je hoeft niet eens meer je paspoort te laten zien. Het test was hier wel pijnlijker dan in nl, een beetje vergelijkbaar met de eerste covidtest die ik ooit had, dit waren echt weer die hele lange stokken. Ik kon me een beetje ontspannen waardoor t niet heel veel pijn deed, mijn moeder maar vooral Sophia vonden t erg vervelend. Op de uitslag wachten hoeft niet, nee hoor ga maar gewoon je programma doen en we sturen het in de email. Even het parkeren betalen en dan maar een paar km verder naar de grotten van Hato. Via de moeder van Femke hadden we de tip gekregen om maps.me te downloaden daarmee kan je zonder internet navigatie gebruiken. Dat lukte erg goed en een paar minuten later stonden we bij de grotten van Hato.

Bij het barretje konden we kaartjes kopen, Sophia mocht nog net op kindertarief, 7 dollar en wij 9 dollar. De groep werd gesplitst in een Engelstalige en Nederlandstalige groep. We waren dan met 4 groepjes en in de groep moest je steeds bij je nummer gaan staan voor de social distacing, bij elke kamer stonden er dan kaartjes met nummer en als je iets niet vanaf je plek kon zien dan vroeg de gids om even te ruilen. De grot was vrij klein maar wel erg leuk en mooi. De gids vertelde dat de grot was ontdekt door slaven die hier heen gevlucht waren maar helaas water hadden ze wel maar geen voedsel en toen ze dat op de plantage probeerden te stelen werden ze weer gevangen genomen en werd de grot dicht gemaakt. Om bij de grotten te komen moest je eerst een aantal trappen tegen een berg op. Curacao is trouwens een heel droog eiland, er groeien heel veel cactussen en allerlei stekelplanten, heel anders dan Hawaii waar het heel groen is (en dus ook heel veel regent) Na de trappen gingen we de grotten in. In de meeste kamers mocht niet gefotografeerd worden en in de kamers waar t wel mocht lukten de foto's niet heel goed. Maar het was gewoon heel mooi. Ook heel bijzonder was een enorme groep vleermuizen je zag ze hangen en rondvliegen, 's nachts gaan ze door een gat in het plafond van de volgende kamer en ze eten de vruchten van de cactussen. 

In deze grot is trouwens een scene van Koekeloere opgenomen. Elke zomerperiode kijk in de aflevering van Moffel en Piertje op curacao met  mijn kleutergroep en Sophia heeft t ook gekeken toen zij ooit nog bij de kleuters zat. Moffel en Piertje vonden daar een schat maar die werd gestolen door de gids omdat hij zo arm was, maar de gids viel en de schat viel en toen de gids vertelde dat hij zo arm was gingen ze de schat met hem delen. Wij hebben geen schat gevonden, wel een leuke middag gehad. 

Na de grot hebben we bij het cafeetje een koel drankje gedronken. We zagen weer een leguaan.

Naast de grotten kon je ook het Indian trail lopen, heel lang geleden hebben hier nog Indianen geleefd, die door de Spanjaarden zijn weggevoerd. Ze kwamen wel in de buurt van de grot want er zijn petroglieven gevonden maar ze gaan ervanuit dat ze niet de grot ingingen, waarschijnlijk uit angst voor boze geesten.

Op deze Indian trail kan je wat van die restanten zien maar ze zijn wel heel moeilijk te herkennen. De wandeling is erg mooi met allerlei cactussen en rotsformaties. Voor de tour begon kon je een foto maken van alle punten die je onderweg tegen kwam. We maakten ook een bijzonder leuk gesprek over vogeltjes met een meisje dat daar werkt. We hadden het over de dividivi boom en dat ik die naam kende uit een oud kinderen voor kinderen liedje, ze vroeg me om een stukje te zingen. En daarna zong zij  nog een liedje in Papiaments over de kolibri, heel erg leuk! 

Het was een prachtige wandeling. Helaas hadden we een ding vergeten, insmeren! Bij het zwembad en strand hebben we er steeds aan gedacht, in de grot was het niet nodig maar daarna zijn we de Indian trail gaan lopen zonder insmeren. Bij mijn moeder en Sophia heeft dat niks gedaan maar bij mij is nu mijn linker bovenarm verbrand, wel apart, alleen links. 

Nu weer terug naar t hotel. Lunch buffet was al dicht maar je kan wel de hele dag ook snacks bestellen en dus zaten we aan de patat met kroket, ja super hollands! Om te compenseren nam ik er dan wel een tropische cocktail bij. 

We kwamen nog even Femke en haar moeder tegen maar helaas voor Sophia gaan zij vanavond weg. Naar de kamer en zwemspullen aan. Een frisse duik kon ik het niet noemen het water was warm. Het is ontzettend druk aan alle zwembaden, er zijn allemaal dagjes mensen. We hebben onze spullen eerst op een bedje in de zon en gaan zwemmen, na een halfuurtje komen er iets verder van t zwembad vandaan bedjes in de schaduw vrij. Mijn moeder en ik gaan hier lekker zitten. Sophia gaat weer naar de botsauto's. Ze komt wel helemaal verdrietig terug, niet om de botsauto's maar ze had haar telefoon meegenomen en die is gevallen op de trap en nu doet haar camera het niet meer. Gelukkig was ze toch al vanplan na de vakantie een nieuwe camera te kopen maar dat ze nu geen foto;s ermee kan maken is wel jammer. Gelukkig heeft ze haar verjaardagscadeau vooruit gekregen, een actioncam (nep go pro) dus ze kan daar nog wel foto's mee maken. Om 17.30 is iedereen weg en hebben we het zwembad voor ons zelf. Daarna douchen en eten doen we dit keer bij de Pizzeria, dit hoort ook bij het all inclusive en de pizza's zijn heerlijk. We hebben op dat terras ook prachtig uitzicht op een cactus vallei, als we er een andere keer weer gaan eten moet ik mijn camera maar weer mee nemen. We lopen nog even naar t grote restaurant om een ijsje te halen en gaan daarna nog gezellig op een bank onder een rieten parasol zitten met een drankje. Die counter blijft trouwens ook nog steeds doortrekken want dit was ook weer echt genieten!