Snorkelen met de familie van Crush

 Lag lekker te slapen werd ik om 7uur wakker van de buurman die op zijn balkon luid zat te praten, probeerde nog wat verder te slapen maar t ging niet. Toch rustig aangedaan en om 9.00 zaten we aan t ontbijt, dat smaakte weer prima en toen naar de kamer om ons klaar te maken. We waren er nog maar net of t kamermeisje kwam vragen of we wilden dat ze kwam schoonmaken of alleen nieuwe handdoeken. We konden niet zo snel weg zijn (gisteren was ze er juist pas om 17.30) dus zeiden we dan maar alleen handdoeken. Terwijl ik de apparatuur ging inpakken ging mijn moeder koud water halen en twee restaurants reserveren waar we een voucher voor hebben, een keer a la carte op woensdag en een keer bbq op vrijdag. Toen ze terug kwam heb ik onze flessen gevuld, een fles die ik van mijn werk heb gekregen om het begeleiden van een stagiair daar blijft t water echt heel lang koud in, dus we zullen lekker koud water hebben.

Met ons autootje reden we de weg naar westpunt, via de JBL en spotify luisterden we lekker een muziekje. Meestal was het landschap zoals we gewend waren heel dor en met cactussen maar op twee plekken was het ineens heel groen met hele groene bomen, er lag hier ook water op de weg dus dat is waarschijnlijk een zeer lokale  plek waar t af en toe regent.

We stopten bij Playa Grandi, ook hier veel groene bomen waar we onze auto onder parkeerden. Dit keer hoefde je niet te betalen voor parkeren of voor toegang tot t strand. Er was wel iemand die ligbedjes verhuurden maar die waren allemaal al bezet. We legden dus maar onze handdoeken neer onder de bomen, tegen een muur van oud koraal aan. Vroeger lag Curacao op de zeebodem. 

Playa Grandi is een plek waar veel door de locals gevist twordt, ze maken daar de vissen schoon en gooien de restanten terug in het water. Schildpadden komen hier op af en eten de visetens resten en daarom zitten hier echt heel veel schildpadden.

Omdat er nu niemand was die we konden vertrouwen met de spullen gingen Sophia en ik eerst snorkelen, we waren nog maar net het water in en ja hoor al meteen een schildpad. 

We snorkelend wat meer naar de pier, daar zaten heel veel schildpadden maar ook heel veel mensen, het was lastig foto's zonder benen van andere mensen te maken dus gingen we weer een stukje verder daar zagen we ook schildpadden maar daar was t rustiger alleen waren daar niet zo veel schildpadden bij elkaar. Op de bootjes zitten trouwens ook pelikanen en in de lucht vliegen Fregatvogels die allemaal wel wat vis lusten. 

Daarna wilde ik met Sophia naar de rotsen zwemmen maar ze werd moe en we gingen weer terug. Onderweg zag een groepje hele rare visjes op de bodem liggen. Nu ik achteraf naar de foto;s  kijk denk ik dat t inktvisjes zijn. 

Sophia terug en mijn moeder kwam, ik doe mijn duikbril even af, knap zegt t bandje van mijn duikbril. Helaas is het echt gebroken en niet alleen losgeschoten, gelukkig voor mij gaat Sophia niet meer en kan ik haar duikbril lenen. 

Met mijn moeder kijken we weer eerst naar de schildpadden en zwemmen dan naar de rotsen waar ik met Sophia heen wilde maar die zie niet gehaald had. Bij de rotsen zwemmen dan weer hele mooie vissen. Waar de schildpadden zitten is het voornamelijk zand en er zwemmen wel wat vissen maar niet heel veel. Hier bij de rotsen zien we weer een aantal bijzondere exemplaren.

We zien een trompetvis, een murene, een vis die soms op een steen lijkt en eentje die er heel vreemd uit ziet. 

We nemen even pauze van t snorkelen en we gaan bij het lokale tentje wat vis en een koud biertje bestellen. Net terwijl we in de rij staan begint het te regenen. eerst een klein beetje daarna even weg en dan weer harder dus we slepen al onze spullen naar t eettentje en de mevrouw die daar werkt haalt voor ons een tafeltje uit een schuurtje en stoeltjes en we zitten droog. Er komt een klein zwerfkatje bij ons bedelen, helaas voor hem hebben we t meeste al op. We schrapen nog wat van de graten af en zelfs een paar gevallen patatjes eet ie op. Sophia wordt er helemaal verdrietig van maar we kunnen er verder ook niks aan doen. Er lopen trouwens op het hele eiland ook enorm veel zwerfhonden, nog meer dan in Marokko. Na de lunch is t weer droog, veel mensen zijn weggegaan en t is nu een stuk rustiger. Mijn moeder en ik gaan nog een keer snorkelen. Ik krijg t alleen opeens een beetje benauwd van t snorkelen, zodra ik m af doe is het ook weer over dus moet t maar eens klaar zijn met snorkelen. Als we ons willen aankleden gaat t weer regenen. Het is trouwens hele warme regen dus erg is het niet. We pakken de spullen en we moeten wat boodschappen doen. Ik had gehoord dat er van die grote winkels als de wallmart zijn maar die zijn allemaal bij Willemstad, dat is 20 km vanaf ons hotel dus we gaan maar even die kant op. Ik had op internet een adres gevonden en ingevuld op maps.me. Helaas duurt t enorm lang voor we er zijn. We rijden door allemaal buitenwijken van Willemstad en het is enorm druk, we doen bijna een uur over 15 km. Helaas valt de winkel enorm tegen. Het is bijna alleen maar food dus ik kan hier geen nieuwe duikbril kopen. De drogisterij zit soort van apart, je spullen worden als je er klaar bent in een gesloten plasticbak gestopt die ze dan bij de kassa weer open maken. We hadden shampoo, conditioner en doucheschuim nodig want we hadden maar weinig ingepakt omdat we dachten dit in t hotel te krijgen. Maar in t hotel hebben we alleen de eerste dag een klein flesje gehad en daar kunnen we het niet mee doen.

We zijn bijna 100 euro kwijt aan shampoo, conditionar, doucheschuim, aftersun, haar elastiekjes, kattensnoepjes (voor als we weer zo'n zielige zwerfkat zien) en chips. Het ging ook heel raar in de winkel. De kar waar je boodschappen in zaten moesten bij de kassa blijven en als je wilde kon je dan daar weer een andere kar pakken, we hebben dit maar gelaten en de boodschappen in de tas gedaan. Toen we weggingen ging een portier nog allemaal streepjes op de bon zetten. In de winkel heerste een opgefokte sfeer, het was niet leuk en nu heb ik dus nog geen nieuwe duikbril. Weer naar t hotel maar heel druk weer op de weg om Willemstad uit te komen.

Terug op de hotelkamer is het loeiwarm en irriteer ik me toch aan die kamer die niet is schoongemaakt, snel de kamer uit en op een ligbedje in de schaduw met een cocktail gaan zitten, dan gaat t meteen weer goed. Om half zeven t buffet, t is niet veel maar we vinden wel weer iets en ijs als toetje is altijd lekker! We gaan nog een tijdje zitten op de banken bij de bar en dan terug naar de kamer.