donderdag 24 februari 2022

Safe the best for the last

 Vanmorgen een uurtje later op en echt heerlijk geslapen na zoveel tijd in de buitenlucht. Nadat we weer een lekkere bodem hebben gelegd stappen we om 9.00 in de bus. We rijden Reykjavic uit en na een tijdje rijden beginnen we vandaag in het Pingfelir nationaalpark maar eigenlijk spreek je het uit Zingfelir en is het geen p maar staat het rondje meer in het midden maar zo´n letter heb ik niet op mijn toetsenbord.

Dit nationaalpark ligt weer op de breuklijn tussen Euroaziatische breuklijn en de Amerikaanse breuklijn, er is een hele mooie vallei en een kloof, veel mensen denken dat die kloof de grens is maar het is de vallei. Sommige stukken zijn aardig te belopen en op andere stukken staat zo´n wind dat het pijn doet aan je gezicht, we lopen de kloof uit (weer blij met onze spikes) en aan het eind van de kloof wacht de bus. Deze vallei was vroeger een centrale plek waar recht werd gesproken (en meteen maar gestraft) voor heel IJsland. Deze rechtspraken waren een ook een soort van entertainment want hele jaar leefde men in eenzaamheid en in de zomer kwam iedereen hier dan samen en deed men rechtspraak en vierde men feest. Er werd ook flink vaak de doodsstraf gegeven, vooral van hekserij en opvallend veel mannen waren heksen.(want als je iemand van hekserij beschuldigde mocht je zijn land hebben) de vrouwen werden verdronken in de verdrinkingspoel (we zijn er ook langsgereden en een hele rij namen stond er op een bordje) en de mannen werden verbrand als ze heks waren of onthoofd bij andere strafbare feiten. 

Een andere bijzondere gebeurtenis op deze plek is dat IJsland hier in 1944 onafhankelijk is geworden van Denemarken. Verder is het gewoon een prachtige plek om te zien.




Weer in de bus hoorden we dat de IJslanders wel 500 voor weer (of wind) hebben en het weer van vandaag is Raamweer., Het ziet er prachtig uit vanachter een raam, zonnetje, blauwe lucht, je ziet geen wind maar het voelt heel anders en is daarom beter vanachter een raam. 

De volgende stop was Geysir, een grote spuwende geiser maar de echte geiser slaapt, er is wel een andere  die geregeld gaat en ook behoorlijk hoog spuit. Rechts staan de meeste mensen maar links is het beste uitzicht, maar links is het spiegelglad, wij hebben echter onze spikes aan dus gaan toch liever links staan, we zijn nog aan het schuifelen als de geiser ineens zijn water omhoog spuit. Ok gemist maar binnen de 10 min gaat ie weer dus afwachten maar. 
Wat is het koud om met je blote hand en je camera te wachten en in tegenstelling tot Yellowstone zie je hier niet echt dat ie bijna gaat spuiten hij bolt plotseling op en spuit. Ik heb hem deze tweede keer wel op mijn fotocamera maar mijn moeder met de videocamera en Sophia met de gopro zijn te laat. Dus nog een keer wachten, afwisselend even je hand in je zak en dan weer op de camera, dit keer is het redelijk gelukt. 






Hierna geloven Kader en Sophia het wel en gaan naar het bezoekerscentrum en mijn moeder en ik gaan nog even iets hoger om naar de oorspronkelijke Geysir te kijken en het uitzicht vanaf bovenaf. 




Dan lopen wij ook terug en zien nog een keer de geiser spuiten. In het bezoekerscentrum en restaurant is het niet normaal druk en slecht georganiseerd. De rij is tot buiten en er zijn verschillende rijen voor patat en een broodje maar uiteindelijk hebben Kader en ik een lekker zeer donker bijna zwart (maar dat hoort zo) broodje zalm en Sophia een patatje en mijn moeder eet een broodje van t hotel. 
Jammer genoeg hebben we geen tijd meer voor de winkel want er is echt een enorme giftshop met hele leuke spullen maar ja de bus wacht.
Met de bus maken we nog een korte stop bij paardjes met pensioen, we geven ze een snoepje.

Hierna rijden we door een zeer onstuimig landschap, het lijkt net de noordpool een grote besneeuwde vlakte maar ik kan er geen foto's van maken het bus raam is vies.
Na een poosje komen we bij een van de grote watervallen maar ik ben helaas daar de naam van vergeten. Eerst bekijken we hem van boven en dan vanaf het midden. In de zomer kan je ook vanaf beneden maar door het ijs en sneeuw kan je daar nu niet komen. Het is ook eindelijk lekker weer geworden en de muts en handschoenen kunnen uit. En wauw wat is de waterval spectaculair, gedeeltelijk bevroren en tegelijk heel woest. 







Na de waterval hebben we nog kort tijd voor een kopje koffie, cola en Sophia krijgt van mij een ketting met een rune in een steentje, ze kiest de rune voor bescherming, er zijn er veel met allerlei betekenissen.
Nu rijden we een hele tijd met de bus weer door allerlei prachtige landschappen, nog een paar IJslandse wetenswaardigheden. Bier is heel lang, tot 1985 verboden geweest want dat was voor de armen en die werden dan maar dronken, ander alcohol was daarom wel toegestaan.

Ook heeft IJsland een heel gedoe met namen, IJslandse (voornamen) moeten worden toegestaan door een commissie en het moeten namen zijn die in het IJslands te vervoegen zijn. Vaak hebben IJslanders een naam die een betekenis van de natuur heeft. Een gewone naam mag niet, er lopen aardig wat rechtzaken bijv van iemand die half Brits en het kind Elizabeth wilde noemen, dat mocht niet en er loopt een rechtszaak, tot de rechtzaak is afgerond heet het kind dan in zijn/haar paspoort little boy/girl.
Achternamen zijn de voornamen van vader met zoon of dochter erachter. Het IJslandse telefoonboek is daarom heel bijzonder. Er zijn teveel dezelfde achternamen daarom staat het op voornaam, dan adres en dan het beroep. Maar iedereen mag zelf een beroep kiezen ook bijv prinses of koning, tovenaar of iets wat ze juist niet zijn, iemand met dezelfde naam als een zangeres of keeper heet dan NIET de keeper of Niet de zangeres. Nou tot zover weer wat achtergrond info. Via schitterende wegen reden we naar het zuiden en kwamen we om half 6 bij de Blue Lagoon, echt onze finale. De blue lagoon is een heet zwembad buiten. We kregen een polsbandje, daarmee mochten we in het water een moddermasker ophalen een drankje aan de bar. Ooh wat was dat water heerlijk! Zo warm, zo ontspannend en dan vanuit het water je drankje drinken en het steeds donkerder zien worden, sterren zien komen (helaas geen noorderlicht) het was een topfinale.
Naar het hotel en alles inpakken want morgen om 4 moeten we al in de bus bah! 







Geen opmerkingen:

Een reactie posten