In een sprookjesbos

 Redelijk geslapen op het opklapbed. Sophia had voor zich zelf een bed van de kussens gemaakt en dat lag ook best ok en daardoor had ik het opklapbed voor mezelf waardoor ik mezelf beter kon bewegen, het lag iets beter. Het zag er wel gek uit, leek wel of we in de kamer aan het kamperen waren. Om 7uur wakker dat ben ik thuis ook vaak dus dat gaat de goede kant op.  Alles rustig weer opgeruimd en ontbijt gemaakt en om 9.00 zaten we in de auto. Ons eerste doel van vandaag was het Hoh rain forrest, een regenwoud maar geen tropisch regenwoud. Het schijnt hier dus echt wel veel te regenen dus wij hebben mazzel. Het is steeds ong 20 graden soms met wat zon dus ideaal weer om te wandelen enzo. 

Voor de ingang van Hoh rainforrest kwamen we in een file, vervolgens zagen we bordjes met vanaf hier kan de verwachte wachttijd nog 2 uur zijn. Wauw wat veel, maar ja het kan ook minder zijn en we zijn er nou al helemaal heen gereden, aansluiten in de rij dus maar. 

Nou het werd dus ind wel bijna 2 uur wachten. Onderweg kwamen we nog langs een wc huisje waar Sophia en ik even uitstapten, we stonden een beetje met elkaar te grappen en op een gekke manier Engels te praten, toen de man voor ons een Nederlander bleek te zijn, nou ja we hebben niks geks gezegd maar toch even raar ineens. 

Na de 2uur in de rij moesten we toch nog even zoeken naar een parkeerplekje maar uiteindelijk om 12.00 stonden we geparkeerd. De wandeling die ik graag wilde lopen was de Hall of the Mosses, een wandeling door een sprookjesbos, bomen helemaal begroeid met mossen. Er kwam net een enorme groep met peuters/kleuters aan, we dachten ze voor te blijven maar ze gingen best snel dus lieten we ze maar inhalen, want ik ben al vaak genoeg tussen de kleuters. 17 jaar geleden ben ik hier geweest en toen was de wandeling een stuk rustiger want de kleuters zijn niet de enige op pad. Op sommige stukjes was het wel enigszins file wandelen wat jammer is, maar gelukkig waren er ook stukken waarop het rustig was en we lekker alleen liepen. En de omgeving is schitterend, die bomen, sommige heel hoog, bijna allemaal helemaal begroeid, een beekje met heel helder water, grote wortels waar Sophia tussen kon zitten en net een kaboutertje was.. Ja het was net een sprookjesbos.

Hierna wilden we eigenlijk wat gaan eten maar in Hoh zat niks, niet eens een winkeltje met koekjes of beek jerkey, echt helemaal niks. Dus weer weggereden en even bij de uitgang hadden we dit winkeltje gezien, 17 jaar geleden ook geweest, ik herkende het aan de beren. Alleen hebben de beren inmiddels gezinsuitbreiding gehad want het waren 3 beren ipv 2. Helaas hadden ze hier ook niets te eten alleen wat repen enzo en dus gingen we een stukje verder naar het enige eettentje in de omgeving het Hard Rain cafe en aten we een lekkere hamburger.

Nu reden we weer een stukje noordelijker, want we wilden vandaag ook naar de Sol Duc area. We wilden eigenlijk naar de warme bronnen en naar de waterval wandelen maar door dat er zoveel tijd in de wachtrij bij Hoh is doorgebracht hielden we het bij de warme bronnen. Dit zijn zwembaden die zijn verwarmd door de hete bronnen, ze hebben verschillende temperaturen. Ook is er een groot koud zwembad bij. We kregen het tijdslot van 16.00 tot 17.30. 

We gingen eerst in het grootste bad maar vonden m te heet. We gingen in een kleinere om aan de temperatuur te wennen, daarna weer terug in de grotere, wauw wat was dat heet. Toen gingen we afkoelen in het grote bad, ik dacht eerst ik ga er alleen even in staan maar besloot toch te gaan zwemmen en dat voelde toen zo lekker. Het is ook weer een prachtige omgeving tussen de bergen en de bossen. We zwommen een poosje in het grote koude bad, mijn moeder en Sophia hadden zich er ook in gewaagd. Sophia maakte een gezellig praatje met een meisje dat daar ook aan het zwemmen was. Toen gingen we weer terug in het grote warme bad en ineens voelde het niet meer heel heet maar gewoon lekker ontspannen en warm. We probeerden nog even de heetste maar die was echt heel heet en hebben we alleen op het randje gezeten met onze benen in het water. Nog een keer terug naar het grootste bad en om 17.15 zijn we eruit gegaan.

Onderweg nog een tussenstop gemaakt langs de rivier bij de Salmon Cascade. Wat een mooie plek weer, ook was er een schattig eekhoorntje, een chipmunk een heel klein soort eekhoorn. Naast die hele grote auto van ons is ie extra klein.

Terwijl we terug reden zagen we nog een hert, ik heb alleen zijn kont op de foto gekregen.

Voor we naar het huisje gingen eerst naar de supermarkt in Forks gereden. Nog wat grappige uitspraken gezien, Edward Cullen did not sleep in this motel en No vampires beyond this point. In de supermarkt spraken we weer het aardige kassa meisje van gisteren. We kochten vlees, brood, aardappelsalade en wat andere dingen daarmee konden we in het huisje eten.

Bij het huisje aangekomen gingen we eerst even de was doen, ik liep net met een wasmand naar buiten, het laundry hok ligt achter ons huis toen er alweer een hert langskwam. Jammer had er niet aan gedacht mijn camera mee te nemen als ik de was ga doen.

Terwijl de was draait gaan wij lekker eten en ik zet het blog erop. Nu is het uur voorbij en kunnen we de was gaan ophalen, daarna nog even bij het huisje zitten en dan zit de dag er alweer op. 

Naar het strand maar dan anders

 Gisteravond nog een soort van drama beleefd want toen we eindelijk wilden gaan slapen kon Sophia ineens dolfijntje niet meer vinden.. Hij heeft in het hotel onder de dekens gelegen en we hebben dit niet gemerkt toen we weggingen. Sophia heeft dolfijntje al sinds onze eerste Amerika reis toen ze 3 werd, Dolfijntje kwam uit Seaworld en sindsdien elke vakantie groot en klein mee geweest. We gingen slapen en ik beloofde dat we de volgende dag het hotel zouden bellen want we komen aan het eind van de vakantie nog terug in Seattle.

Sophia en ik sliepen samen in een opklapbed in de woonkamer, het voelde een beetje als bij iemand logeren, ik hoorde ook de hele tijd een klok tikken etc. Ondanks dat het niet heel comfortabel lag wel eindelijk doorgeslapen, werd soms even wakker en dan kon ik weer verder slapen. Sophia was zelfs eerder wakker dan ik. Mijn moeder lag in de slaapkamer en had ook goed geslapen. 

Toen we wakker waren gingen we meteen het hotel bellen, de receptioniste verbond ons door met lost en found maar daar kregen we een bandje dat we moesten inspreken uit welke kamer we iets kwijt waren, wat we kwijt waren en ons telefoonnummer, nou hebben we hier geen hoge verwachtingen van en Sophia was er enorm verdrietig om, het is toch een dierbaar voorwerp wat ze al lang heeft en nu dus weg is.

We gingen met Kader videobellen en lieten het huisje zien, opeens roept Sophia dat ze herten ziet, loopt er gewoon een moeder hert met twee jonkies dwars door onze tuin heen, we kunnen ze prima zien, filmen, fotograferen en zelfs via de telefoon aan Kader laten zien.

Na deze gebeurtenis voelde Sophia zich weer een stuk blijer want herten in je tuin heb je niet dagelijks.

Ik maak nog wat foto´s van ons huisje van binnen en van buiten en de auto en dan ontbijten mijn moeder en ik buiten op de veranda en Sophia binnen en ze maakt een shop vlog met onze aankopen van gisteren.

Na het ontbijt ruimen we de auto leeg, ruimen een aantal dingen op en pakken weer wat dingen in. We doen het na de zware dag van gisteren echt heel rustig aan maar als alles geregeld is gaan we weer op weg. 

Olympic NP bestaat uit een strand, bos en berg gedeelte, ook zijn er diverse meren en stadjes zoals Forks wat vlakbij ons huisje is. Vandaag bezoeken wij een aantal stranden. Nu zijn dit geen stranden zoals bij ons, waar je met je handdoekje gaat liggen en misschien eens een duik in de zee maakt. Het zijn stranden van steen met prachtige uitzichten. Als eerste rijden we de weg bij ons huisje af en rijden we naar Rialto beach. Hier ligggen allemaal prachtige eilandjes kort bij het strand vandaan, er zijn enrorme hoeveelheden wrakhout.

Het weer is trouwens best ok, we hebben wel een lange broek aan maar meestal lopen we in een tshirt, vooral op de stranden dringt ook vaak de zon door en het zwarte strand kaatst warmte af, heel lekker, het is een graad op 20. 

Na Rialto beach rijden we een stukje terug om de weg naar La Puche te nemen. Hier zijn verschillende stranden maar voor sommige moet je een behoorlijke hike maken, wij gaan naar 1st beach want hier hoef je geen wandeling te maken, ook hier is de omgeving weer adembenemend. 

Hierna rijden we naar het plaatsje Forks, de twilight saga speelt hier af en heeft het stadje bekendheid gegeven, er zijn ook overal tours en souvenirs, Wij vinden de films wel gewoon leuk maar hebben hier niet echt belangstelling voor. Waar we wel belangstelling voor hebben is lunch. We hadden maar een klein ontbijtje met wat magentron koekjes en hebben nu wel honger. We zien een subway en eten lekker een broodjem alijd goed! Mijn moeder heeft alleen pech met de koffie want ze heeft een zoete smaak koffie genomen en uit gewoonte heeft ze er suiker ingegooid waardoor hij te zoet werd. Jammer maar de broodjes zijn heerlijk. Daarna gaan we naar de supermarkt van Forks, we hebben nog steeds een koelbox nodig en dingen voor het ontbijt van morgenochtend.  Gelukkig vinden we hier al snel een koelbox en ook wat groceries. Er zijn ook allemaal leuke souvenirs, grote delen van deze omgeving, is de omgeving van de Natives, er zijn dan ook allemaal Natives souvenirs en Sophia koopt een mooi armbandje. Terwijl we daar mee bezig zijn komt een vrouw naar me toe en zegt dat ik prachtig shirt aan heb en dat ik een prachtige dochter heb. Dat soort complimentjes krijg je niet snel in Nederland. Ook met de cassiere hebben we een heel gezellig gesprek. Na het afreken gaan we weer eens verder en rijden we door dwars door Olympic, langs het meer Cresent waar we even op een picknickplek wat fruit eten. Het is een prachtig blauw meer, ook zijn er allerlei strandjes maar hier bij de picknickplekken is het erg donker en veel bomen ervoor dus moeilijk foto´s te maken.

We rijden een flink stuk om het meer, erg bochtige weg, We komen bij de Noordkust van Olympic aan, we krijgen nu al smsen welkom in Canada, want ligt hier niet zo ver vandaan aan de overkant. Bij een recreation area lopen we naar het uitzichtpunt, eerst een stenen trap en die gaat over in grote stenen en rotsen net uitzicht op de kust, vroeger hadden we hier in de buurt een walvis gezien, nu helaas niet. Wel is kust ook hier weer heel spectatculair.

Er zijn nog veel meer mooie kust plekken hier in Olympic maar we willen het vandaag niet te laat maken en wat kalmer aan doen dus na deze besluiten we op ons gemakje terug naar het huisje te rijden. Maar eerst zien we nog op de camping, maar een klein stukje van alle mensen met hem campers en tenten, een hertje heerlijk in het gras liggen en twee kleintjes er een stukje achter.

We zijn om 6uur terug bij het huisje en maken de spaghetti die we eigenlijk voor gisteren bedacht hadden klaar. We eten het lekker bij de buiten picknikck tafel, het is nu wel fris, lange broek, sokken, vest... na het eten blijven we buiten zitten met een dekentje, een hapje en een drankje. Het is gezellig maar helaas beginnen we wel weer moe te worden.. dus nog even doorzetten maar.