de cirkel is rond

 Blijkbaar heeft niemand van ons lekker geslapen en dat na zo´n zware dag. Wel zitten we allemaal weer lekker buiten bij het ontbijt, wat een heerlijk plekje. 

Daarna gaan we verder zoals we de vakantie ook gestart zijn met een boek bij het zwembad dus is de cirkel rond.  Af en toe is het erg heet en gaan we er even in. Kader is bijna de hele dag weg voor allerlei zaken en dus bestellen we zelf en vooral Annelies in het Frans een lunch. We checken in voor morgen en helaas kunnen we de tweede vlucht helemaal niet bij elkaar zitten, we zitten her en der verspreid over het vliegtuig en dat nog wel op de langere vlucht dus moeten we ook allemaal zorgen dat we onze eigen handbagage bij ons hebben maar dat is een zorg voor morgen.

Kader en Sophia gaan nog een keer naar Mohamed, Kader om dingen te regelen en Sophia heeft het gezellig met haar nichtjes. We zouden eigenlijk een rondje met de koets gaan maar onderweg heeft Kaders broer een aanrijding terwijl hij Kader en Sophia naar het hotel brengt.(en dat terwijl hij laatst vertelde nog nooit in dat drukke verkeer van Marrakech een aanrijding te hebben gehad) maar die aanrijding leidt tot een vechtpartij. Sophia vertelt er in geuren en kleuren over als ze terug is, maar het ritje in de koets kunnen we wel vergeten. We hebben nu wel allemaal honger en lopen weer naar ons vaste terras Victor, we bestellen alle 6 de Virgin Mojito en we hebben een lekkere laatste avond, lekkere temperatuur en goed eten.

Het meeste van de koffer inpakken had ik al klaar toen Kader weg was maar nu moeten er nog de laatste spullen in en Kader regelt een ontbijt voor morgenochtend half 7. 

Geen foto's gemaakt vandaag...sorry voor dit kleine blogje

Expeditie waterval

 Vandaag stond de wekker weer vroeg want we gaan een roadtrip maken. Om kwart voor 8 zitten we weer heerlijk lekker buiten aan het zwembad. Er is weer geen roerei (maar wel weer op de koosjere afdeling) maar ik zie dat ze wel omeletjes aan het maken zijn en dat lust ik ook dus ik ga daar in de rij. Zit ik net mijn omeletje te eten komt Kader met een bord roerei aan, hij had een beetje ruzie gemaakt dat wij daar niet van mochten pakken en dat er geen roerei voor ons was, dus toen hebben ze het voor hem klaar gemaakt, nou toen had ik wel heel veel ei. 

Daarna even tandenpoetsen en water kopen en we konden de taxi weer in. Dit keer zit ik met Sophia op de achterste bank en mijn moeder, Annelies en Sjaak op de gewone achterbank en Kader bij de chauffeur. Onderweg wil Annelies nog reispillen kopen omdat ze onderweg van Esssaouira misselijk was, eerst zijn alle apotheken nog gesloten omdat het nog voor 9en is, maar als we om 9uur in een buitenwijk van Marrakech komen vinden we er direct een. Annelies vraagt om een reispil waar je niet slaperig van wordt en dat is wel redelijk gelukt. Maar ik weet niet wat er in mijn ontbijt zat maar ik kan mijn ogen niet openhouden en heb bijna de hele weg geslapen.

We komen aan bij Ouzoud, een klein plaatsje maar nu heel erg toeristisch. Toen we hier vroeger waren (Sophia was toen baby) was het veel kleiner, nu is er een enorm hotel, grote parkeerplaatsen en heel veel terrasjes en winkeltjes. 

Kader spreekt een bedrag af met een gids die ons naar de watervallen gaat brengen (voor de watervallen zelf hoef je niet te betalen) We lopen eerst een stukje door straatjes, ook al heel mooi met bloemen en uitzicht op de bergen. Er zijn ook een soort van ovens in de grond waar ze vroeger broden in maken.

Daarna zien we voor het eerst een van de watervallen van bovenaf. Er zijn hier een heleboel bronnen die hier samen komen en deze waterval vormen. Terwijl we hier wandelen zien we ook steeds stroompjes en mini watervalletjes. We zien de waterval van bovenaf bij verschillende uitkijk punten.

Dan gaan we aan de wandeling naar beneden beginnen. Eerst is het een mooi geplaveid pad maar later wordt het echt een bergpad en het is helemaal afgesleten dus op sommige punten echt glad. De gids helpt te vertellen waar je het beste kan lopen en hij geeft me ook regelmatig een hand om veilig naar beneden te komen. Soms komt er op het pad ook een ezel naar boven met vracht en dan moet iedereen aan de kant.

Na een tijdje zien we een aap zitten tussen de bosjes. Vroeger waren er hier veel apen en die liepen gewoon overal doorheen. Nu loopt er een mannetje bij de aap (alsof ie van hem is) en een ander mannetje verkoopt pinda's. Kader wil 3 zakken kopen maar de gids vindt dat geen goed idee, de andere toeristen kopen ook al veel, ze hebben geen honger meer en trekken de bergen niet meer in om zelf voedsel te zoeken. Hij adviseert 1 zakje maar Kader koopt er toch 2 want ze zijn heel goedkoop. De aap pakt de pinda's voorzichtig uit onze handen, heel schattig met een klein handje.

Hierna wordt het wandelen steeds zwaarder en als we helemaal beneden zijn zitten de meeste van ons er wel doorheen. Dat is ook het nadeel van met een gids lopen dat je het niet op je eigen tempo kan doen. Ik  heb zelf op dat moment ook helemaal vergeten foto's te maken. Door het meertje moeten we over zelf gemaakte bruggetjes heen naar de overkant. Er varen ook nog bootjes naar onder de waterval, dat is ook iets nieuws. 

We moeten nu nog een trap weer op en daar hebben we een prachtig terras met uitzicht op de watervallen, We zitten hier heerlijk koel, drinken lekker koud water en we komen weer wat bij. Het uitzicht is echt schitterend en met dit schitterende uitzicht gaan we lekker een tajine eten. 

We zitten net aan de tajine als er iemand heel hard HASSAN roept. Annelies, Sophia en ik moeten alle drie tegelijk lachen. Sophia antwoord ook direct, we sitte hiero!  (voor degene die dit niet kennen, het is een sketch van Najib Amhali en toen we die man Hassan hoorde roepen moesten we hier alle drie aan denken) na de tajine krijgen we nog Marokkaanse thee en lekkere stukken meloen. Als we weggaan is er nog een hele optocht met mannetjes die muziek maken.

We gaan nu via de trappen terug en spreken goed met elkaar af dat we het rustig aan doen, dus dat we steeds even in de schaduw uitrusten en wat drinken. Onderweg zien we nog een keer een aap. We geven hem weer wat pinda's maar hij vindt sperziebonen lekkerder. Achteraf blijven we dus met flink wat pinda's zitten.

We zijn heel moe als we weer boven zijn maar ook trots op ons zelf! Dat we deze wandeling in de warmte hebben doorstaan! En het resultaat was prachtig, ik vind dit echt een van de mooiste watervallen die ik ken! 

Met het busje weer terug en soms val ik in slaap maar nu vind ik het ook niet zo gek. Om 18.00 zijn we weer bij het hotel en hebben we wel even zin in wat verkoeling en dus gaan we nog net even zwemmen en even uitrusten. Daarna willen we wel wat eten, maar het menu dat op de kamer lag is roomservice en in het restaurant is een klein buffet wat ons niet trekt en duur is. Dus ondanks dat we eigenlijk niet meer wilde lopen gaan we maar weer naar het terras aan de menara mall en eten daar lekker iets niet te groots en kunnen we voldaan terug naar het hotel. Kader gaat met zijn broers koffie drinken en Sophia blijft even gezellig bij mij. Morgen alweer de laatste dag!

In Marokko moet je op een kameel zijn geweest

 Heerlijk geslapen, lekker in de airco, een prettig bed. Het matras is wel hard maar het heeft wel een lekkere zachte topper. Om 9.00 spreken we af bij het ontbijt. Wat een zalige temperatuur, 23 graden en we eten lekker buiten, vlakbij het zwembad. De keuze is niet reuze zoals bij de vreties maar wel behoorlijk veel. Alleen wil ik een beetje roerei pakken en springt een vrouw ervoor met haar armen gespreid en gebaard dat ik het niet mag pakken en ze roep iets wat lijkt op consjies... ik ga maar terug naar de tafel en vraag aan Kader wat er is. Het blijkt dat het koosjer ei is want er zitten hier heel veel joden in het hotel. Ben er een beetje van geschrokken en Kader pakt daarna ergens anders roerei. 

Na het ontbijt gaan we op weg want de temperatuur is vandaag in de ochtend en vroege middag beter dan in de namiddag. We wandelen naar Menara gardens, waar een klein paleisje van een sultan staat (waar de legende over gaat dat hij daar elke nacht met een vrouw doorbracht en dan liet verdrinken in de vijver) de weg erheen is behoorlijk warm en stoffig (maar nog niet heet, in ieder geval nog onder de 30 graden) 

Bij Menara zelf gaan wel leuk onder de olijfbomen zitten en drinken een drankje. Hier zit je heerlijk qua temperatuur maar hier zitten irritante prikvliegen.

Dan gaan we een wandelingetje maken om de vijver, hier staat een lekker windje, we zien grote vissen en het uitzicht op de bergen. Annelies en Sophia geloven het wel en lopen niet mee om de vijver heen en gaan terug naar de stoelen onder de bomen.

Voor het paleisje zelf moet je betalen en slaan we over, we zijn daar vroeger allemaal al eens geweest. We lopen weer met zijn allen naar de uitgang van Menara, hier staan altijd kamelen en nu ook. Ik wilde Sophia graag op een foto met een kameel vanwege een grapje wat ik met een van mijn collega's heb en ze wilde er zelf ook wel even op. Je bent pas echt in Marokko geweest als er iemand op een kameel is geweest. Ook werden we nog naar een baby kameeltje gebracht die nog in de schaduw moest blijven, hij was heel schattig aan het mekkeren, net een lammetje. 

Hierna lopen we weer door de zon terug, maar we stoppen bij de Menaramall. Een groot modern winkelcentrum. Sophia moet nog steeds nieuwe tshirts hebben en we zien iedereen steeds met tassen van Waikiki lopen dus gaan we daar maar eens kijken. Het meeste vindt (we) niks allemaal met lange mouwen, maar uiteindelijk vindt ze 3 tshirts en Kader ook nog een, Op de bovenste verdieping van de Menara mall is een gamehall/indoorpretparkje met allerlei attracties, je kan er ook schaatsen en VR games. Sophia en Annelies willen dit alle twee wel. Annelies moet zitten en krijgt verschillende dingen te zien, het lijkt op This is Holland zegt ze. Sophia moet op haar buik liggen en sturen en schieten. De eerste ronde gaat het niet goed want ze ziet alles op zijn kop maar de tweede ronde gaat het beter, ze is wel duizelig daarna. 

Hierna gaan we helemaal naar beneden en bij het zelfde terras als gisterenavond gaan we lunchen. We zitten prima, lekker buiten in de schaduw en met van die sproeiers. We bestellen dit keer bijna allemaal de Mojito Virgin, die is echt heerlijk. We bestellen allemaal een brood (geen broodje) mijn moeder denkt een kleiner broodje te bestellen omdat ze Tuna Sandwich bestelt ipv Tuna Clubsandwich maar hij is wel iets goedkoper maar zeker niet kleiner, misschien zelfs groter. Sophia eet in haar eentje een hele pizza op. Als het op is moeten we in de hitte nog terug, gelukkig is het nu nog maar een klein stukje maar t is nu wel heel heet. Bij het hotel gaan mijn moeder en ik direct naar het zwembad. Annelies en Sjaak gaan eerst naar de kamer en komen daarna ook naar het zwembad. Kader gaat eerst naar de kamer en dan naar de kapper en Sophia gaat naar de kamer. Het zwemmen is weer heerlijk, een lekker groot zwembad en niet zo heel koud. Daarna lekker lezen op het bedje! 

Om 19.45 spreken we af in de hal en gaan we met een taxi weer naar Kaders broer. Dit keer zijn zijn zus en andere broer en een neef er ook. We eten weer goddelijk. Eerst vleesspiesjes, dan kipspiesjes dan een mixed salade, daarna nog een lekker Marokkaans gerecht een soort dunne mie met noten en kaneel en suiker, heel lekker! Daarna weer het heerlijke fruit. We hoeven dit keer niet met de taxi terug want Kaders andere broer Hussain brengt ons in twee etappes met de auto terug naar het hotel. Eerst mijn moeder en Annelies en Sjaak (en Kader rijdt twee keer heen en weer) Sophia en ik blijven nog en we hebben hele leuke gesprekken met de grote neven en nicht die nu ineens heel goed Engels kunnen en we heel gezellig mee praten. Daarna komen Hussain en Kader ons ophalen, we gaan pas laat naar bed en ik moet ook mijn blog nog maken, toch ben ik niet moe, wel moeten we morgen weer vroeg op dus een beetje opschieten met het blog!