Kings canyon

Niet zo best geslapen, begin me toch wel zorgen te maken hoe we alle bagage weer thuis krijgen en ja daar ga ik dan ’s nachts aan liggen denken. Maar het is andere jaren ook gelukt dus t zal nu ook wel weer lukken!

Als we die ochtend naar het wchuis gaan, zien we al ons eerste wildlife. Een meisje zegt tegen me dat er een hert is. Ik tuur in de verte, blijkt dat hert vlak naast ons te staan.

Weer een keer naar dat heerlijke ontbijt en een goede bodem voor deze dag gelegd. Daarna ga ik voor de receptie zitten en zet mijn blog en foto’s online. Omdat het wel eventjes duurt gaat Sophia in de tussentijd met mijn moeder naar het visitorcenter gegaan om haar badge op te halen. Mijn moeder moest eerst de eed voor haar vertalen en daarna moet ze met haar rechterhand omhoog de eed na zeggen dat ze altijd de natuur zal beschermen. We zijn ongeveer gelijktijdig klaar en stappen in de auto richting Kings Canyon, de andere kant van dit park, te rijden. Vijf minuten later draaien we alweer om want we zijn vergeten ijs te kopen voor in de koelbox. Daarna kunnen we echt weggaan. We rijden eerst een berg op, het is echt de zuidelijke kant want het is er kaal, weinig begroeiing en wel veel Yucca’s. Beneden in de canyon stroomt een rivier, de kings river. Diverse keren stoppen we om van het uitzicht te genieten.

Hierna rijden we juist de canyon in. Totdat we naast de rivier rijden, dwars door de canyon. Wat is het hier weer mooi. Je blijft je dag in dag uit verbazen hoe mooi alles is.

We rijden een heel eind en stoppen bij roaring falls. Een mooi watervalletje die in een klein meertje stort. Helaas staan hier precies veel mensen die allemaal precies voor die waterval willen staan. Gelukkig gaan na verloop van tijd de mensen weg en hebben we de waterval even voor ons zelf. We rijden daarna verder naar de Zumwalt meadows. Als we hier aankomen is het heel drukkend warm en hangt er een donkere lucht. Verschillende mensen zijn aan het picknicken maar na een stukje gewandeld te hebben zijn we weer zo goed als alleen. Sophia speelt een poosje in de rivier. Na een poosje 0.3 mijl komen we bij een splitsing. Het is een rondje en je kan kiezen linksom beginnen door de meadow of rechtsom door de rotsen. We gaan rechtsom. Maar dan begint het te spetteren. We zijn toch bang voor onweer en gaan terug. Nemen nog even snel een kijkje bij de meadow en dan gaan we naar de auto. De spetters zijn wel een lekkere verkoeling want het is echt ontzettend warm. Bij de auto begint het onweer echt en zijn we blij dat we bij de auto zijn. Het is al snel voorbij en terwijl we terug rijden wordt het alweer veel warmer. (93 graden) We stoppen bij Lewis falls een smalle maar hoge waterval. We lopen door het riviertje waar het watervalletje in stort. Het is toch zo mooi hier.

We rijden niet rechtstreeks terug maar via een omweg over Humes lake. Hier blijkt een summercamp van de kerk te zitten. Allemaal jongeren maken plezier met elkaar. Er zijn huisjes, eettentjes, watersport op het meer, een groot zwembad en allerlei activiteiten. Leuk voor de jeugd. Daarna rijden we helemaal eenzaam verder. Heerlijk er is niemand op deze weg. Helaas door het naderende slechte weer ook geen dieren, zelfs geen eekhoorns. Wel hangt er een bijzondere gekleurde lucht boven de naaldbomen. Het ziet er zo mooi uit.

We rijden ons eigen kamp voorbij en gaan pizza eten bij Stoney creek. Lekker! Twee kleine pizza’s voor ons drieeen blijkt precies genoeg. Daarna rijden we naar de General grant tree! Het is 18.00 en er is hier helemaal niemand. Het is sowieso rustig vandaag maar nu is het helemaal uitgestorven. We genieten van al die grote bomen. Je kunt ook dwars door een omgevallen boom lopen en dat is nog een flinke tunnel. Bij ons eigen camp halen we een ijsje en bij het huisje maken we voor de laatste keer een vuurtje. Terwijl we ook al vast de koffers inpakken. Er is niet veel speling maar het zal wel gaan lukken.

Bij het vuurtje drinken we lekker en wijntje en ik werk aan mijn blog. Het is intussen keihard gaan regenen maar bij het warme vuur en met een dakje boven ons hoofd hebben we nergens last van. Een heerlijke laatste avond in de natuur. Hierna gaan we nog 3 nachten naar Anaheim en dan is het echt klaar.. Maar nu zitten we nog lekker hier!

Sequoya NP

Tot 9.00 geslapen, ’s morgens vroeg hadden we het een beetje koud dus voor morgen maar even de slaapzakker erbij pakken. Bij de ingang van het park zit een restaurant, daar gaan we heen voor het eten. Het is heel lekker. Het is een buffet en vooral het verse fruit is heel erg lekker met grote bramen en frambozen. Na het ontbijt gaan we even naar het visitor centrum. Sophia haalt weer een junior ranger boekje op. We bekijken een mooie film over het park en we doen een soort quiz met een draaiende schijf over wat bomen/dieren in de kou/vuur doen.

Hierna gaan we echt op pad Sequoya np in en dan houden we Kings Canyon voor morgen. We stoppen nog bij wat mooie uitzichtpunten en rijden in een keer door naar de afslag van Cresent Meadow. We stoppen eerst bij auto log, een grote omgevallen Sequoya waar ze vroeger over heen hebben gereden. Wij lopen er overheen, enorm groot zoals zo’n boom is. Daarna rijden we door naar Cresent meadow. We lopen een trail om de meadow (weide) heen. Al vrij in het begin zien we veel mensen met camera’s naar de meadows kijken. Ja hoor een black bear. Al is ie niet zwart maar heel licht bruin. We kunnen hem zien scharrelen in het hoge gras maar krijgen hem niet lekker op de foto. Langs de meadows staan ook allemaal sequoya bomen. Veel meer dan vorig jaar in Mariposa grove en allemaal zonder hekje. We kunnen er gewoon bij gaan staan. Toch zie je op de foto’s  niet hoe enorm groot die bomen zijn. Soms krijgen we de boom er niet eens in zijn geheel op. Na een poosje zien we weer mensen naar de meadow kijken. Nu is het een zwarte beer met twee kleintjes. Deze laten zich veel beter zien. Wat zijn ze toch schattig die kleine beertjes. Het blijft toch zo bijzonder om beren te zien. Aan de overkant van de meadow zien we de twee kleintjes weer. Ze zijn heel dicht bij het pad. Wij houden netjes afstand maar dat geldt niet voor alle mensen. Een Franse jongen staat zelf op een meter of drie te fotograferen en wordt door zijn vader nog een keer terug gestuurd om het opnieuw te doen.

Bij de picknickplaats aan het einde van de wandeling eten we nog een lekker koekje en drinken we iets.

We rijden een stukje en stoppen nog bij een groepje Sequoya’s. De parkergroup heten ze. We worden hier ook op een hert gewezen dat voor een van die reuze bomen ligt. Zo’n mooi gezicht!  Daarna rijden we naar Morro Rock. We hebben geluk er is precies een parkeerplek vlakbij Morrorock vrij. Morro Rock is een hele hoge rots bovenop een berg. Via een steile trap door de rots heen kan je omhoog. Mijn moeder en Sophia lopen een stukje mee en ik ga helemaal omhoog. Het is best zwaar en hoewel er overal relingen zijn ook een beetje eng, soms is het pad erg smal.

Na Morro Rock rijden we naar de General Sherman tree, de grootste boom van de wereld. Niet het hoogst, niet het dikst maar wel de grootste volume. Het is inderdaad een grote boom, dat zie je vooral als je aan de voet staat. Om deze boom staat wel een hekje en dat vinden we toch minder. We gaan ook niet in de rij staan om de boom van de voorkant met het bordje te fotograferen. Wel maken we foto’s aan de zij en achterkant waar ie net zo groot is maar waar geen mensen staan.

Na deze trail is het inmiddels 17.00 en gaan we aan de terugweg beginnen. We hebben enorme honger en gaan eten bij het restaurant van Grant Grove. Het is wel erg druk en het duurt lang voor we een tafeltje hebben. Wel een mooi tafeltje bij het raam en terwijl we eten zien we een hertje lopen. Prachtig!

Op het eten moeten we wel weer lang wachten maar het smaakt dan ook erg lekker. Na het eten gaan we naar de cabin. Tot onze verbazing is er zelfs housekeeping geweest en zijn de bedden opgemaakt. We zitten tot het al lang donker wordt buiten in de veranda. Het is een heerlijke avond.

naar Sequoya/Kings canyon no

We hebben weer heerlijk geslapen, double tree is een onderdeel van het hilton en dat is wel te merken. Alle hotelkamers die we hadden, hadden goede bedden maar de bedden in dit hotel zijn helemaal super lekker. Net als de douche die ook een massage stand in de rug geeft, de extra dikke handdoeken enz. Omdat we nog een shopwens hadden, namelijk badpakken kopen bij Macy’s en er een Macy’s in Bakersfield zit gaan we daar eerst heen. Als we daar om 9.30 aankomen zijn de winkels nog niet open. Wel is het foodcourt open en we moeten nog ontbijten. Helaas zijn het allemaal hamburger en chineestentjes. Gelukkig is even verderop een starbucks waar we lekkere dingetjes bestellen. Als dit op hebben is Macy’s ondertussen ook geopend. Het is sowieso een mooie mall, maar omdat we vandaag ook naar Sequoya moeten rijden kunnen we niet uitgebreid gaan winkelen. Bij Macy’s halen we eerst een kortingskaart voor de toeristen, daarna vinden we al snel de badmode afdeling. Het is even zoeken maar mijn moeder en ik vinden allebei twee setjes. Daarna door naar de kinderafdeling en ook voor Sophia vinden we twee setjes. Die van haar zijn helemaal spotgoedkoop. Voor 18 dollar koop ik twee setjes voor haar. Bij de walmart had ik er ook al een gekocht dus ze heeft nu drie nieuwe badpakken/tankini’s. Mooi zo want we zwemmen elke woensdag in Nederland dus dit is geen overbodige luxe. We zien nog veel meer mooie kleding, maar we hebben geen tijd en ook bijna geen plek meer in de koffers.

Om 12.0o stappen we in de auto, na een korte stop voor ijs in de koelbox, drankjes etc kunnen we gaan rijden.

Bij het dorpje Lindsay willen we geld pinnen en slaan een zijweg in. We kunnen geen ATM vinden en Tomtom laat ons nu via een klein weggetje door de fruitbomen rijden. Sinaasappels, druiven en sommige velden zijn juist helemaal verdroogd met dode bomen.

Bij three rivers komen we weer op de gebruikelijke weg en kunnen we ook pinnen. Het is hier vreselijk warm.

Om 14.00 rijden we Sequoya NP binnen. We rijden over een smalle weg, die erg stijgt de bergen in. Onderaan de weg loopt een mooi riviertje maar we hebben geen zin om er heen te gaan klimmen. De weg stijgt en stijgt en rijdt in haarspeld bochten de weg op. Het is een erg droge berg met onderweg ook allerlei Yucca’s. Het is op zich erg mooi maar door de hitte en de haarspeld bochten ben ik een beetje misselijk en geniet er niet echt van. Gelukkig als we boven aan de berg komen en aan de andere kant naar beneden rijden wordt het bossiger en koeler en minderhaarspeld bochten. Langs de weg zien we de eerste Sequoya bomen al staan. Met de auto rijden we er gewoon langs. Het is wel lastig om je auto te stoppen, de weg is erg smal en er zijn weinig plekjes om te stoppen. Na een poosje zien we allemaal auto’s op een parkeerplek maar we zien nergens de ingang van die parkeerplaats. Nou ja we gaan vandaag toch niet wandelen, morgen of overmorgen zullen we wel zien hoe het gaat.

Wel stoppen we nog bij een picknick plek die we helemaal voor ons alleen hebben. Heerlijk, we eten lekker het vanmorgen gekochte fruit op. Sophia ligt in de auto te slapen, met de deur open en haar hoofd op de koelbox, zelfs als we de koelbox openmaken om het fruit en drinken eruit te halen blijft ze doorslapen.

Als we verder rijden zien we ook een hertje tussen de picknickplekken snuffelen. Hoewel we in andere delen van onze route heel veel herten hebben gezien, is deze weer de eerste sinds tijden. Tijd om weer eens een hertje te fotograferen. Ook zijn we weer in bearcountry, overal staan waarschuwingen. Zouden we deze vakantie nog meer beren gaan zien?

Om 17.00 rijden we Grant Grove village in wat in Kings Canyon NP ligt. (Kings canyon en Sequoya zitten aan elkaar vast) We hebben hier een cabin gehuurd. Het is een schattig oud houten hutje met een veranda. Op de veranda zit picknicktafel en een grote houtkachel, leuk kunnen we vanavond weer eens een vuurtje maken. Naast ons huisje staat een lange maar dunne Sequoya. Mooi gezicht, eekhoorns (hele dikke) scharrelen rond onze cabin.

Al het eten en drinken moet voor de bear safety in de cabin bewaard. Als alles is uitgeladen gaan we lekker ons in Lindsays gebraden kippetje opeten, ook hebben we er een lekker wijntje bij. Na het eten halen mijn moeder en Sophia een ijsje. Onderweg zien ze drie hertjes.

Bij de kampwinkel verkochten ze helaas geen firestarter dus moeten we zelf in de weer. In de eerste instantie krijg ik het vuur niet aan, later wel. We roosteren nog wat marshmallows maar de meeste zijn in Las Vegas gesmolten en zijn nu een, een en al aan elkaar gekloven klomp. Ook zijn de koekjes op, maar ja het gaat toch om het idee en we zitten wel gezellig naast ons vuurtje. Ik lees eerst buiten met de zaklantaarn uit Harry Potter voor maar als er teveel insecten op af komen. (oa mijn vrienden de vliegende kevers) gaan we binnen maar verder.

Het is trouwens een cabin zonder badkamer maar wel iets luxer dan de cabins van KOA. Het is een soort ouderwetse slaapkamer en de bedden zijn prima. Ook heb je hier geen eigen slaapzak voor nodig als in de KOA. Toen we aankwamen was het nog erg warm in de cabin, nu in de avond is het echt lekker afgekoeld. Er is hier in de cabin geen internet maar dat had ik ook  niet echt verwacht…

naar Bakersfield

We slapen echt super lekker in het hotel. Een keer ben ik er 's nachts uit gegaan om even naar de strip te kijken. Om 8.30 staan we langzaam op. We checken uit en gaan dan naar MGM waar ik twee rewards voor het ontbijt buffet voor heb. Eerst naar de mlife balie, is flink zoeken. De bewegwijzering was in Mirage wel beter. Als de reward op de kamer staat gaan we naar het buffet. Er staat echt een enorme rij. Eerst voor de betaling (we hoeven alleen voor Sophia te betalen) en daarna ook nog tot er een tafel vrij is.
Als we aan tafel gaan worden er al dingen voor de lunch neergezet, maar er is gelukkig ook nog genoeg voor het ontbijt. We etetn allerlei lekkere dingen. Drinken wordt voor je bijgevuld.
Na het ontbijt moeten we weer het hele eind door het casino naar de auto.
Nu willen we eerst nog winkelen bij de Premium Outlets south. Als we daar aankomen is het al 13.00. We halen een couponnenboekje bij een werknemer die in zijn kindertijd in Amersfoort heeft gewoond.
We beginnen bij de Tommy Hilfiger. We slagen hier alle drie goed. Maar vooral Sophia heeft weer heel  veel gekregen. Ondanks de dollarstand is het toch echt nog voordelig om hier te kopen. Bij Adidas koop ik tshirts voor Kader. En bij Nike schoenen voor onze neefjes.
Hierna is het al 14.00 dus we hebben echt geen tijd om meer te winkelen want we moeten ook nog naar Bakersfield rijden.
Dat gaat ook nog eens veel langzamer dan gedacht. Na een uur komen we midden in de woestijn in een soort file. Het schiet niet op, kilometers lang. Het is ons totaal niet duidelijk waar deze file van is. Na elk heuveltje en na elke bocht zien we een lange rij auto's voor ons staan. Tot we ineens een soort grenswacht zien die aan alle autochauffeurs vraagt of ze vers groente of fruit bij zich hebben. Dit hebben we niet en na 1,5 vertraging kunnen we eindelijk door rijden.
Het landschap wisselt af van woestijnig naar heuvelig, soms zien we Joshua trees. Soms is het mooi, soms saai. Pas om 20.30 komen we bij ons hotel, Double tree aan. We hebben nog niet gegeten maar hebben ook geen zin meer om weer in de auto te stappen. We lopen even naar een klein winkelcentrumpje naast het hotel. Daar blijkt een pizza buffet te zitten. Het is heel goedkoop en Sophia vindt het leuk. Het is net Pizza planet van Toy story. We kopen geen muntjes voor de spelletjes we willen nu snel naar het hotel. Sophia eet heerlijk, ze is zo dol op spaghetti en dat kan ze hier eindelijk naar hartenlust van eten.
We eten ook wel lekker maar het is hier wel een rommeltje met heen en weer rennende kinderen, die overal aanzitten.
Na het eten weer naar het hotel. Jammer dat het al zo laat is want het heeft een mooi zwembad en daar kunnen we niet meer gebruik van maken.
Gelukkig is de kamer ook erg mooi en daar gaan we nu wel lekker gebruik van maken.
Heb geen foto's gemaakt vandaag, dus t blog moet een dagje zonder

las vegas

Heerlijk geslapen tot 8.30 (dat is in de tijdzone van gisteren zelfs 9.30) nadat we de spullen bij elkaar hebben gezocht checken we uit. Bij de starbucks naast de uitgang nemen we wat lekkere dingen. Daarna stoppen we de spullen vast in de auto, maar laten de auto nog even op de parkeerplaats van Excalibur staan. Via de voetgangersbruggetjes komen we uit in New York New York. We kijken daar even rond maar gaan al snel verder met de voetgangersbrug naar de overkant. We komen uit bij MGM, waar we even naar het Rainforrest cafe kijken voor we naar buiten stappen en via de straat naar Ross Dress for less lopen. Het is een hele grote Ross met twee etages. Het voordeel van Ross is dat je er kleding kunt kopen voor hele lage prijzen. Het nadeel is, je moet echt flink zoeken want alles hangt door elkaar. Het hangt wel enigszins op maat, maar verder is het een rommeltje. Toch vinden we allemaal wat. Ik twee leuke jurkjes. Sophia een tshirt en een spijkerbroek en schoenen en mijn moeder twee dunne vestjes en een nieuwe riem.

We winkelen een uur en daarna lopen we via de m&m winkel weer naar Excalibur. Sophia wil graag m&m’s kopen maar ik ben bang dat ze gaan smelten bij de Vegas temperaturen dus we doen het niet.

Bij New York die we op de terugweg weer tegen komen kopen we een lekker Haagendaaz ijsje. Daarna zoeken we bij Excalibur de auto weer op en rijden naar het Mirage waar we vannacht zullen slapen. Ik heb dit hotel ook geboekt via My Vegas en we hoeven alleen nog de resort fee te betalen. Het is nog te vroeg om in te checken daarom gaan we eerst nog naar het hotel aan de overkant. Het Venetian. Ik vind dit echt het mooiste hotel wat er is. De straten en pleinen, het beschilderde plafand dat je het idee geeft dat je tegen de avond in Venetie rond loopt. De gondels, de winkeltjes. Bij het foodcourt eten we een hapje. We delen een bordje rijst met chicken teriyaki. Erg lekker. Nu is het tijd om te gaan inchecken in de mirage. We gaan in de rij voor het inchecken maar zijn toch vrij snel aan de beurt. Aan de receptionist vragen we een kamer zo hoog mogelijk. Hij gaat zijn best voor ons doen, want er zijn al veel kamers weg. Toch geeft hij ons een hele mooie kamer op de 15^e verdieping. Lekker hoog dus! We halen nu de bagage uit de auto en lopen dwars door het hele casino heen naar de liften. Ze hebben dat hier goed geregeld. Voor ongeveer elke 10 etages een eigen lift ingang en dan ook weer 8 liften per ingang. We zijn snel boven. Moeten nog een hele gang doorlopen maar zijn super tevreden met onze kamer. Waren we gisteren in het Excalibur nog in een ridderkamer. Nu hebben we juist een hele luxe moderne kamer met uitzicht op de vulkaan voor ons hotel.

Alleen als we de kraan opendraaien gaat de kraan niet meer dicht. Mijn moeder belt de receptie en er komt iemand naar kijken. De reparateur komt erg snel maar hij kan het niet snel maken. Er moeten allerlei onderdeeltjes komen. We besluiten even op de kamer te wachten. Het is toch een heerlijke kamer en niet erg om hier even te moeten wachten. We hebben trouwens een minibar op de kamer maar die kunnen we niet gebruiken als koelkast want er zit een sensor in en als je iets verplaatst krijg je meteen de rekening voor wat je gepakt hebt.

Terwijl we op de reparatie van de kraan wachten lees ik Sophia voor. Vanavond zal het wel erg laat gaan worden dus lezen we nu vast een stukje.

Als de kraan gerepareerd is gaan we naar het zwembad. Wat een prachtig zwembad. Het is heel groot met overal ligbedden. Waar ook nog eens ruim plaats op is. Er is een grote rots met een waterval, overal palmbomen echt prachtig. Het is heerlijk en we zwemmen een poos en daarna liggen we nog een poosje op een ligbed. Om 19.00 zijn we weer op de kamer en gaan we ons omkleden. Ik heb via my Vegas 2 voor de prijs van 1 voor het buffet van dit hotel vrij gespeeld. Eerst weer even naar de mlife balie en het met de redemptioncode op de kaart laten zetten. Daarna door naar het buffet Cravings. Het is een enorme zaal met overal afdelingen met verschillende soorten eten. Het leuke aan dit buffet is, is dat er ook drankjes bij de prijs inzitten. Nu kunnen we eens lekker allebei een wijntje nemen want er hoeft vanavond niet gereden te worden. Ook de frisdrank automaten zijn heel bijzonder. Via knoppen kun je aangeven wat voor drank en wat voor extra smaken. Ik wil bijvoorbeeld een cola zero maar daar kan nog een extra smaak aan toegevoegd. (bijv kersen, frambozen, vanille, citroen) Ik kies frambozen en moet zeggen dat het lekker was.

Van allerlei afdelingen halen we lekkere dingen. Vooral de sushi is erg lekker en ook de krabbenpoten. Sophia eet wel 7 stukken pizza en een enorm bord rijst. De toetjes smaken ook heerlijk. Ja dit was echt een super buffet! Na het buffet lopen we nog even naar het love theater en kopen daar de cd.

Hierna lopen we bij het Mirage naar buiten om de vulkaan te zien uitbarsten maar helaas komt er een medewerker vertellen dat hij op zondag alleen om 20.00 en 21.00 spuit. Jammer. Dan lopen we door naar de Bellagio. Het is best een eind en ook ’s avonds nog erg warm. Maar we redden het en genieten weer van de springende fonteinen. Alleen jammer dat er alleen een soort muziekje was en geen bekend lied zoals anders. Toen we er gisteren langs reden was er bijvoorbeeld All that Jazz van de musical Chicago.

Hierna moeten we het hele stuk weer terug lopen. Onderweg kopen we twee keer een koud flesje water bij een straatverkoper. Om 23.00 zijn we super blij dat we weer bij het hotel zijn en gaan lekker naar onze kamer. Sophia valt direct in slaap. Het was een vermoeiende maar super leuke dag!

Op naar Las Vegas

Heerlijk tot 8.00 geslapen. Dit keer werkte facetime wel dus we hebben eerst een half uur met Kader gefacetimed. Fijn om hem en Pim weer gezien te hebben. Om 8.45 op weg naar wildcat willie voor het ontbijt. Als we langs ons zwembad lopen zien we een medewerker met een enorme doos en allemaal mensen die in de doos komen kijken. Dus ja dan ga ik ook een kijkje nemen. Hij blijkt een ratelslang gevangen te hebben naast het zwembad. Het was de eerste in 15 jaar die hij voor het hotel vimg, maar het blijft de wildernis. Doodzonde dat ik nu net mijn camera een keer op de hotelkamer heb laten liggen.

Na een heerlijk ontbijt (pannenkoek, omelet en een enorme fruit parfait) pakken we de auto in en rijden we weg.

Bij de walmart in St George stoppen we om water te kopen voor onderweg. Sophia heeft eindelijk een plan voor haar spaargeld. Barbiekleren. Ze kiest een heel mooi supergroot pakket. Nou kan ze haar barbies weer verkleden. Van mijn moeder krijgt ze er nog een klein pakketje bij.

Op de kledingafdeling zien we voor haar een Frozen bikini en t shirt. Ze is er ontzettend blij mee. In Nederland is de kleding met Disneyplaatjes altijd te klein voor haar omdat ze zo lang is. Hier in Amerika kan je zelfs Frozen kleding in grote maten kopen.

Over een prachtige snelweg langs grote rode rotsen rijden we naar Las Vegas. We hebben het geluk een nieuwe tijdzone in de gaan en we krijgen er een extra uurtje bij. Zo komen we dus al om 12.30 aan in Las Vegas. Tomtom stuurt ons allerlei kanten uit behalve de goede. Uiteindelijk komen we aan bij het mirage. Hier gaan we eerst naar de Mlife balie onze pasjes ophalen. Het hele jaar heb ik het spel My Vegas gespeeld en nu halen we daar onze rewards voor op. Een van de rewards die ik verdiend heb is de show Love van Cirque du Soleil waar we nu de kaartjes voor ophalen. Sophia mag omdat ze onder de 21 is niet bij de Mlife balie komen en is daar zeeeeer beledigd om.

Daarom mag zij daarna kiezen wat we gaan doen. Ze kiest de adventure dome in Circus circus. We rijden daar heen en ze kiest als attractie de achtbaan die twee keer over de kop gaat. Hierna willen we naar ons eigen hotel, het Excalibur maar u gaat het helemaal mis. Omdat via de strip rijden nogal druk is denken we er goed aan te doen Tomtom te volgen. Maar Tomtom is helemaal in de war. Hij stuurt ons een heel eind Las Vegas uit en zegt dan bestemming bereikt… Ok dan.. nu kunnen we weer 20 km terug rijden. Bij de Valetparking van Excalibur is een enorme rij. En ook voor de incheckbalie maar al met al zijn we om 16.45 op onze kamer. We hebben er twee uur over gedaan sinds we de adventure dome verlieten. We droppen de spullen op de kamer en gaan snel wat eten want om 19.00 moeten we weer in Mirage zijn voor de show.

We eten een hamburger bij Johny Rocket. Het is een lekkere hamburger en het personeel doet nog een dansje, maar het is wel heel erg duur.

Nu weer in de auto naar het Mirage, zonder Tomtom deze keer. We komen er ruim op tijd aan. We hebben mooie plaatsen. Het is een rond theater met in het midden het podium. Het is een geweldige show op muziek van die Beatles. Er is dans, acrobatiek, mensen die door de lucht zweven, grote zeepbellen, grote plastic ballen die door de zaal gaan, een groot laken dat over het publiek heen gaat, een vliegend bed, meer dan je kan opnoemen en meer dan je kan zien. Je weet soms niet waar je moet kijken zo mooi.

Nu met de auto weer file rijdend naar ons hotel waar we om 22.00 aankomen. Een verbetering met vorig jaar is dat we nu wel internet hebben. Niet zulk heel best internet maar wel genoeg voor het blog! Niet zoveel foto's gemaakt vandaag, vooral gefilmd. 

zion

Super lekker geslapen, alleen gedroomd dat ik al weer uit Amerika weg was. Ik dacht echt hoe kan dat nou, ik moet nog naar Las Vegas.. Gelukkig was t een droom.
Om 8.00 werden we wakker en hebben we geprobeerd met Kader te facetimen. Het internet op telefoon en laptop werkte prima maar op de Ipad werd ik er steeds afgegooid en dus konden we weer niet facetimen. Wel hebben we gebeld via whatsapp, maar facetimen is toch leuker!
Om 9.00 zaten we in Wildcat Willy voor ons ontbijt. We mochten met vouchers van het hotel alles bestellen. Het was heerlijk, gewoon een restaurant ontbijt en dan gratis. Dus dit was van alle gratis ontbijten de beste! Na het ontbijt meteen door naar de gratis shuttlebus die ons van Springdale naar Zion brengt. Vlakvoor Zion nog wat dingetjes gekocht om vanmiddag te eten en lopend door de ingang van Zion. Voor ons was een familie die hun Nationale parkpas in hun auto hadden liggen. Ze mochten toch naar binnen maar werden wel verzocht voortaan hun pas mee te nemen. In Zion konden we direct in de volgende shuttle plaats nemen. We reden helemaal naar de achterste halte, the temple of the Sinawava. Hier liepen we de riverside walk. Zion is een canyon en hier in dit achterste stuk wordt de canyon steeds smaller. Aan het einde van de riverside walk begint de Narrows. Een wandeling door de steeds smaller wordende canyon en dwars door de rivier. Vorig jaar hebben we hem ook (gedeeltelijk) gelopen. Om hem in zijn geheel te lopen moet je een permit hebben. Dit jaar gaat mijn moeder niet verder met ons mee. Over losse stenen door een rivier lopen vinden we nu te riskant. Sophia en ik lopen hem dus alleen. Het is Sophia's droom om deze trail als ze groot is een keer helemaal te lopen. Ze vindt dit door de rivier heen en klimmen over stenen de leukste wandeling die bestaat.
Bij het einde van riverside nemen we afscheid van mijn moeder die de riverside weer terug wandelt. Sophia en ik lopen een deel van de Narrows. Waneer we beginnen is het 11.45, we lopen tot 14.15 en draaien dan weer om. We zijn verder gekomen dan vorig jaar. We hebben dit jaar geen foto of videoapparatuur meegenomen, stel je voor dat ze nat worden. De wandeling is prachtig! We zien een waterval langs de rots en daar wordt het ook al een stuk rustiger met andere mensen die de trail lopen.
Mijn moeder is ondertussen uitgestapt bij Big Bend en heeft daar de uitzichten bekeken. Ook heeft ze een ranger gesproken die wat vertelde over bevers. Bij The Grotto waren veel bevers actief. Overdag zie je ze niet, dan is het te druk. Wel heeft ze enorme omgeknaagde bomen zien liggen. Om 16.00 zien we elkaar weer bij de Zion lodge. We eten lekker een isje in de schommelstoelen voor de lodge. In de store koop ik nog een trui voor mezelf. Er hoort ook een tshirt bij, die mag Kader hebben want die is nogal mannelijk.
Met de bus weer terug naar de ingang en dan met de volgende bus naar Springdale. In de kamer rusten we even uit en gaan dan lekker zwemmen. Om 19.00 nemen we weer de bus en we stappen uit bij The Spotted dog waar we heel lekker hebben gegeten!

lange dag rijden naar Zion

Om 7 uur vanmorgen was Sophia verrassend genoeg als eerste wakker. Dat is thuis meestal het geval maar hier in Amerika is ze steeds als laatste, behalve dus vanmorgen. Heerlijk geslapen, zo'n cabin is leuk maar in een hotel slaapt het echt veel lekkerder! Het hotel had een ontbijt, niet een hele uitgebreide maar goed genoeg voor ons en zeker voor Sophia want er waren wafels om te bakken!
Na het ontbijt moesten we eerst even boodschappen doen want we hebben een lange weg te gaan vandaag en dan is het aanvullen van de voorraden wel nodig.
We stopten bij de eerste supermarkt die we zagen, Smiths. Het eerste wat ons opviel is dat dit een hele dure supermarkt was. Nou ja we waren nou al binnen en hadden geen zin om een andere te zoeken. Toen we het een en ander hadden gevonden voor onderweg wou ik nog nieuwe flesjes coca cola zero. Tot nu was dit bij iedere supermarkt verkrijgbaar, maar bij deze niet. Toen hebben we maar 2 grotere flesjes gekocht. We vroegen het nog aan een medewerker, maar die zei I am just the beer guy. He als ze bier verkopen kunnen we ook wel een wijntje kopen voor vanavond. Maar nee dat verkochten ze dan weer niet. Ok we zijn in Utah, geen alcohol in de supermarkt maar waarom dat wel bier?
Nee erg tevreden waren we niet over deze supermarkt en vooral niet toen we 5 minuten later langs een walmart reden, hadden we nu maar hier onze boodschappen gedaan.. nou ja je kan niet alles weten.
Het was vandaag vooral een lange reisdag. Eerst reden we over een klein weggetje, was best mooi. Wel valt het ons op dat er bijna geen picknick plaatsen zijn hier in Utah. In de andere staten waren er veel en veel meer. Om 11 uur hadden we toch een plekje gevonden en dronken we lekker een sapje en aten fruit en een koekje.
Na dit kleine weggetje reden we een stuk over de interstate. Om 14.00 zagen we een afslag met een dairyqueen en daar namen we lekker een ijsje. Ook was er een shop en hebben we een bordje gekocht met hier waakt de kat. We kozen de kat die het meest op Pim leek. Die zal leuk thuis bij ons op de vensterbank staan. Helemaal naar waarheid is dit bordje niet want om met de woorden van Sophia te spreken: Pim is een schijtebroekje en vlucht achter de bank wanneer er vreemden aankomen!
Er was ook nog een kleine pettingzoo (kinderboerderij) en daar kon Sophia even spelen. Wat wel nodig was want we zijn het stekkertje waarmee we dvd in de auto kunnen opladen kwijt. Ik laad hem nu wel in het hotel op maar daar kan ze niet de hele dag mee doen.
In de pettingzoo zagen we ook nog een vreemd dier. Een soort gestreepte ezel, het lijkt wel een kruising met een zebra.
Hierna hebben we weer een eind gereden over de interstate tot we vlakbij panguitch zijn en dan nemen weer de 89. Het is wel mooi hier, duidelijk de bekende rode rotsen die we vorig jaar vaak hebben gezien. Maar het vervelende is dat er weer nergens een picknick plek is en we voelen ons een beetje verreisd door de lange dag. Gelukkig vinden we er uiteindelijk toch een waar we ons yoghurtje kunnen eten. Ik herinner me deze parkeerplek van vorig jaar toen zijn we hier ook gestopt. Op de parkeerplek zitten veel stellerjays, van die blauwe vogels met een zwarte kuif. Ze zijn altijd nogal brutaal en leuk om te zien.
Na een poosje (het is inmiddels 17.30) komen we aan in Zion bij de ingang van Mount Carmel. En meteen zijn we onze vermoeidheid vergeten. Wat is het hier toch mooi. De rode rotsen, de vormen van de bergen. Nu we hier wat later zijn vinden we de kleuren ook nog mooier dan vorig jaar.
Vlak voor we de tunnel inkomen zien een kudde bighornsheep tegen. Prachtig een mannetje op een rotspunt. Later een groepje vrouwtjes en lammetjes en nog een paar mannetjes. Wat schitterend! Door de tunnel rijden we naar beneden de canyon in. Stoppen regelmatig voor de uitzichten en komen om 18.30 in Springdale aan in ons hotel, the Bumbleberry in. Wat een prachtig hotel. We hebben een zitje voor de deur met uitzicht op de prachtige rode rotsen en een heerlijke ruime kamer. Bij pizza en noodles aan de overkant halen we een lekkere pizza en die eten we op voor onze hotelkamer. Na het eten gaan we ook nog heerlijk zwemmen terwijl het donker wordt buiten. We zwemmen een hele poos tot het tijd is om naar bed te gaan. Zo werd een lange reisdag toch nog een heerlijke dag!