van cody naar yellowstone

We hadden een beetje moeite met wakker worden vanmorgen. Maar om 8.00 waren we klaar om te vertrekken. We gingen eerst even naar de walmart en kochten daar lekkere dingen voor ontbijt en lunch. Sophia mocht 10 minuten tijd spenderen op de speelgoed afdeling. Veel wikken en wegen maar nog niks gekocht, wel teleurgesteld dat de tijd op de speelgoed afdeling zo snel voorbij is.

We reden Cody uit via de chief Joseph scenicway. Toen we een leuk plekje zagen zijn we daar gaan ontbijten. Langs deze weg staan veel informatieborden over de natuur en geschiedenis. Dit was de route die de Nez Perse indianen namen om naar Canada toe te ontsnappen. Het was een schitterende weg met prachtige uitzichten. Op een gegeven moment splitste de weg zich en hebben wij nog een stuk beartooth highway gereden. Dit is een schitterende bergweg, door hele hoge bergen. Veel sneeuw, hoge pieken, overal meertjes prachtig! Op een gegeven moment riep Sophia heel hard, STOP STOP TERUG TERUG EEN BEEEEEER. Wij zagen niks maar reden toch terug. Helaas zagen we niets maar Sophia is er van overtuigd dat ze echt een beer gezien heeft. En ze was zo stellig dat ik haar geloof, helemaal toen we een bordje zagen met daarop, watch out for bears next two miles.

We hebben de beartooth highway niet helemaal afgereden, toen we de top hadden bereikt hebben we hem nog een stukje de andere kant naar beneden gereden. We zagen nog twee keer een marmot maar die liet zich niet fotograferen.

Na de beartoothhighway reden we rond 14.00 richting Yellowstone. Bij een leuke plek op de grens tussen Montana en Wyoming hebben we op een grote steen onze lunch, zitten eten.

Na een poosje reden we Yellowstone NP binnen aan de noordoost kant. Het eerste stukje was bossig en langs een riviertje, daarna reden we door de Lamarvalley, het gebied dat bekend staat om zijn wild life, maar het was nu  niet echt een geschikte tijd. Wel was er weer een enorme kudde bizons, eerst in de verte daarna dicht langs de weg. Even later zagen we allerlei mensen langs een riviertje een bos in wijzen. Waar mensen staan, daar moet je stoppen want daar is iets te zien. Ze hadden een blackbear gezien, helaas toen wij er stonden was er niks meer te zien.

We reden weer verder, bij de Undine falls zijn we nog even uitgestapt en op het uitkijkpunt naar deze kleine maar mooie waterval gekeken.

Hierna reden we verder naar Mammoth hotsprings. In het kleine dorpje was het vol met Elk. Ze liepen door de straten, lagen op veldjes enz.

De rangers letten goed op dat niemand te dichtbij ze komt. Bij de parkeerplaats aan het lowerterrace hebben we geluk dat er net een auto weg gaat. We lopen via een boardwalk want de aardkorst is hier erg dun en lopen eerst naar Palette springs en de sleeping devil cone. Dit laatste is een slapende geizer. De palette springs zijn mooie terrassen van gekleurde stenen met heet stromend water. Er hangt enigszins een zwavellucht maar niet zo erg als ik wel eens in andere verslagen gelezen heb. Via trappen en boardwalken lopen we langs verschillende terrassen, sommige zijn mooi van kleur andere zijn grijs en opgedroogd. Wel valt het ons op dat er veel meer mooie terrassen zijn dan toen we hier 9 jaar geleden waren. Om 17.00 lopen we terug naar de auto en nu hebben we nog een pittige rit naar west  yellowstone. De afstand is niet heel groot (80 km) maar bij Norris wordt aan de weg gewerkt wat een flinke vertraging geeft en tussen Madison en de uitgang is een enorme file door wat later blijkt een bizon. Pas om 20.00 komen we bij de KOA aan. Een supergrote KOA met allerlei voorzieningen. Gelukkig ook een patio met een grill service. Nu hoeven we gelukkig niet weer terug naar het stadje. We eten een burger en forel van de gril met een maiskolf, patatosalad en bonen. Als toetje halen we bij de enorme kampwinkel een ijsje. Sophia gaat daarna naar de speeltuin en wij laden de auto uit. Ik zet daarna terwijl ik lekker op mijn schommelbankje zit het verslag van vandaag op de computer. De internet verbinding is wel erg zwak dus foto’s zullen weer moeten wachten!