Rocky mountain np. the trail ridge road

En als je dan zo vroeg in slaap valt ben je ook weer vroeg wakker. 4 uur deze keer, we moesten naar de wc en konden daarna niet meer in slaap vallen. Mijn moeder nog een beetje die doezelde nog een beetje weg maar Sophia en ik waren klaar wakker. Eerst Sophia voor gelezen uit Harry Potter, ze had nog een half hoofdstuk tegoed omdat ze gisteren al halverwege in slaap viel. Daarna liggen internetten maar om 6.00 waren we er klaar mee en gingen we ons klaar maken om op pad te gaan. We wilden eerst van het pannenkoekenontbijt van de KOA gebruik maken maar die ging pas om 7.30 open en daar wilde we niet op wachten. Dus gingen we met de auto naar Estespark waar we gingen ontbijten bij The egg and I. Hier had ik in blogs van anderen over gelezen en we hebben heerlijk ontbeten. Daarna bij de Safeway een koelbox en ijs gekocht en toen naar het national park. Het was inmiddels 8.00. We hadden gisteren de beroemde Trail ridge road bewust nog niet gereden. We hadden veel gelezen en gehoord van mensen met hoogte ziekte dus wilden we eerst wat aan de omgeving wennen. Vandaag stond hij wel op het programma. En gelukkig was het vandaag maar een klein beetje bewolkt en zelfs wat zonnig. Toen we het park inreden zagen we een troep wilde kalkoenen. We reden de trail ridge road op en kwamen hoger en hoger. Bij iedere bocht werden de uitzichten mooier op de valleien beneden, bossen, meren, en we zagen steeds meer sneeuw. Eerst in de verte later reden we er langs. Nu we zo hoog kwamen werd het ook steeds kouder, we waren blij dat we een jas aan hadden en nog hadden we het koud. Bij een uitzichtpunt zag ik een marmot maar voor ik een foto kon maken verdween hij in zijn holletje. Bij het alpine visitorcenter gingen we ook even een kijkje nemen. Natuurlijk ook hier prachtige uitzichtpunten en een kleine tentoonstelling van de wilde dieren die hier leven en de indianen van vroeger. Bij de giftshop hebben we een mooie kerstversiering uitgezocht en in de cafetaria gingen we lekker warme chocolademelk drinken. Daar raakten we aan de praat met drie Amerikaanse broers, een tweeling van 80 en hun oudere broer. Hun moeder kwam oorspronkelijk uit Duitsland en ze vonden het leuk om Duits met ons te praten. Op een gegeven moment zagen ze een dier in de diepte, ze dachten een Elk. Ik maakte een foto en toen we keken bleek het een mannetjes Eland te zijn. We reden de trailridge road nu aan de andere kant naar beneden. Bij coyote valley maakten we een korte wandeling. Toen we begonnen te lopen zei een familie die op de terugweg was al dat er aan het einde van het pas een Moose zat. We liepen flink door en zagen even later inderdaad een baby eland in een bosje zitten. Even later kwam moeder eland vanaf een eilandje door het water naar haar kind. We hebben lang naar moeder en kind gekeken totdat we ze niet meer konden zien. Op een picknickplek gingen we lekkere dingen dingen opeten tot we in de verte onweer hoorden. Zodra we in de auto zaten barste het onweer en regenbui weer los. We reden weer de trailridge road op nu weer terug naar het oosten. We zagen nu zelfs wat verse sneeuw langs de kant van de weg liggen. Ook zagen we weer diverse kuddes met Elk. Toen we bijna bij de uitgang aan de kant van Estespark waren, vroegen we ons af wat we nu moesten doen. In de regen wandelen wilden we niet, in de regen in de cabin zitten ook geen goed idee. We besluiten nog maar wat weggetjes in te rijden. Zoals de beaver meadows en dan neemt de regen langzaam wat af. In de verte zien we een waterval, ik ben even de naam vergeten en daar rijden we heen. Mijn moeder loopt ook een stukje mee maar als het echt klimmen over grote stenen word kan ze niet verder en ga ik alleen met Sophia. Die vind deze wandeling prachtig, lekker klimmen over grote stenen langs een woest stromende rivier. Als we een mooi uitzicht op de voet van de waterval hebben draaien we om en klimmen we weer terug. Het is ineens heel erg mooi weer, jas en vest gaan uit en we rijden nog wat rond. Om 18.00 rijden we het park uit en we besluiten nu het mooi weer is bij de safeway worstjes en marshmallows te halen. Bij de cabin maken we een vuurtje, eerst lukt het niet maar dan halen we in de kampwinkel een firestarter en hebben we een mooi vuur. We eten lekker aan onze picknicktafel en zien ineens achter ons een kolibri aan een fles hangen. Wat een leuke afsluiting van de dag. Lekker met een biertje en broodjes worst, koekjes met marshmallows en kolibri’s die vlak naast je te bewonderen zijn. Op de camping rijdt ook een soort treintje rond en Sophia maakt daar drie rondjes in. Daarna gaat ze terwijl ik met verslag aan het maken ben naar de speeltuin en speelt daar de hele avond met andere meisjes totdat het tijd is om naar bed te gaan. Pas tegen 10en dit keer dus nu hopen dat de jetlag voorbij is.