vanaf de bank in Purmerend

Nou hier dan het laatste blog van deze vakantie dan..
Om 7.30 ging de wekker, de laatste spulletjes ingepakt en dan met koffers en al het hele casino door. En dan in je lange broek en dichte schoenen die we voor de vlucht aanhebben op weg naar de parkeerplaats. Koffers weer in de bak en wegwezen.
Het vliegveld ligt vlak achter hotel maar toch duurt t nog even voor we weer bij Alamo staan. Alle auto verhuren zitten hier bij elkaar (hier ook in de hal gokautomaten) en dan met de bus naar de terminal.
Security gaat lekker snel, laptops, schoenen, riemen het mag allemaal aan blijven. We hebben nog 3 kwartier over en halen bij starbucks koffie/chocolademelk en bij een ander tentje een breakfast burito.
We nemen het mee naar de gate en eten het daar op. Ook hier weer overal gokautomaten.
De vlucht gaat netjes op tijd maar in de lucht vertelt de piloot dat het luchtruim van Chicago is afgesloten vanwege een vliegstuntshow The blue angels en dat ons vliegtuig dus langzamer moet vliegen.
We maken ons enigszins zorgen hoeveel vertraging dat dan geeft want onze overstaptijd is maar beperkt. Uiteindelijk is het maar een kwartiertje later en redden we de volgende vlucht makkelijk. We verbazen ons hoe t vliegveld van Chicago eruit ziet met piepkleine wachtruimtes bij de gate.
Ik koop nog een broodje voor onderweg zodat ik wat lekkers te eten heb vanavond en niet de chicken of pasta.
We vragen nog even na (aan de achteraf Nederlandse grond steward) hoe het zit met onze stoelen want we zitten op C E H.. maar dat blijkt gewoon naast elkaar op de midden rij.
Vlak voor we willen boarden wordt omgeroepen dat er iets mis is met de toiletten en dat we daarom nog even moeten wachten. Terwijl we staan te wachten komt er plotseling een vrouw met politiebegeleiding uit het vliegtuig. Ze moet gaan zitten en de politie blijft bij haar staan. Als wij dan een half uur later gaan boarden komt zij als laatste ook weer binnen. Vaag...
Het is een super krakkemikkig vliegtuig. Heel krap qua beenruimte en zitplek, geen entertainment systeem. Wel super kleine schermpjes in de stoel voor je maar dan moet je naar de film kijken die zij hebben opgezet met de keus uit een paar kanalen. Ik probeer naar een film over Goldie Hawn en haar dochter in Costa Rico maar ik kan t niet volgen..
Het eten was ook niet veel dus ik was blij met mijn broodje. Sophia is wel blij met haar kindermenu een hotdog met aardappeltjes!
Ik kan gelukkig redelijk vaak slapen en eindelijk is het tijd voor het ontbijt en dan is het tijd om te landen.
Als we het vliegtuig uit zijn komen we in een enorme rij om de trap af te komen om naar de paspoort te controle te kunnen. Mondjesmaat worden we naar beneden gelaten en dan door de paspoort controle. Dan nog een heel eind lopen door allerlei gangen met verloren bagage tot onze bagageband.
Annelies en Sjaak staan al klaar om ons te verwelkomen. Ja veel te vertellen is er niet meer als je elke dag het blog gelezen hebt.
Nou nu dan weer thuis. Wat was het een geweldige vakantie en Hawaii staat zeker op het wensenlijstje om nog een keer heen te gaan (niet direct volgend jaar maar zeker nog een keer) want WAUW wat was het er ontzettend mooi.
Wat hebben we veel mooie dingen gezien de jungle, de riffen, de schildpadden, de stranden, vulkanen.
We hadden lekkere huisjes en hotels, mooie auto's echt een top vakantie.
Tot volgend jaar want dan gaan we vast weer naar Amerika!

oh ja heb geen foto's meer gemaakt die laatste reisdag.

afscheid met vuurwerk

Gisteren met Kader afgesproken om te videobellen om 8.15, om 8.15 slapen we allemaal echter nog. We worden wel wakker van de telefoon, we praten met Kader en daarna slaapt Sophia nog even lekker verder. Om 9.30 vind ik het genoeg geweest en moet ze ook wakker worden.
Vanmorgen kunnen we alweer genieten van MyVegas namelijk met een brunch in ons eigen hotel. We eten weer super super lekker. Met als absolute top een soort gevulde crepe die Sophia voor me heeft laten maken. Ik vroeg eigenlijk om een omelet maar ze ging naar t verkeerde station en dit bleek nog veeeeeel lekkerder te zijn.

Na het ontbijt moeten we nog naar de kamer want we zijn de kortingsbonnen voor de outlet vergeten.
We zijn in Las Vegas al twee keer naar premium outlets south geweest en we kiezen nu eens voor noord omdat ik gelezen had dat die moderner en met meer winkels zou zijn.
We parkeren de auto in de een garage en lift blijkt niet te werken. Nu is naar beneden niet zo erg maar in die hitte omhoog was geen pretje.
Deze outlets liggen zoals de meeste premiumoutlets buiten, maar het is hier zo bloed heet en die in zuid zijn wel overdekt dus als ik ooit nog een keer naar Vegas ga kies ik echt voor zuid.
We slagen wel weer goed voor het shoppen en komen met tassen vol weer bij de auto. Natuurlijk nadat we die vier verdiepingen in de bloedhitte op moesten.
We hadden nog een vaag idee om nog even naar t Venetian of Caesars te gaan maar we zijn moe van het shoppen en moeten op tijd vanavond in MGM zijn voor de cirque du soleil show KA.
Dus gaan we naar het hotel waar we alle aankopen in de koffer en nieuwe tas stoppen en even uitrusten.
Om 17.00 gaan we naar t foodcourt van ons hotel en nemen we een pizza bij de pizza hut. Vervolgens lopen we via allerlei loopbruggen naar MGM. We lopen nog wat omdat we eerst naar New York, New York lopen maar de loopbrug naar MGM is hier afgsloten. Terug naar Excallibur en via Tropicana naar MGM. Lekker warm wandelingetje!

In MGM gaan we direct naar het theater van KA. We zijn er iets te vroeg, neuzen wat rond in het winkeltje waar we een praatje maken met een medewerker die ons beloofd dat we straks impressed zullen zijn.
Om 18.30 gaan we de zaal in. We worden al heel leuk ontvangen door zaalmedewerkers die al helemaal in een soort rol zijn.
We hebben 1 plek op de eerste rij en twee plekken op de tweede rij, zo goed als in het midden van de zaal. In de eerste instantie zit mijn moeder vooraan en Sophia en ik op de tweede rij. Maar Sophia wil heel graag op de eerste rij zitten. Voor ons is een rand met daarachter diepte waaruit steeds vlammen naar boven komen. Sophia krijgt nog een instructie omdat ze op de eerste rij zit, er komen acteurs voor haar lopen op het randje en op het gangpad, ze mag niet gaan staan en haar benen niet strekken enz.
Even voor de show begint komen er al allemaal acteurs op die door de zaal lopen en op stellages staan. Dan begint de show en wat voor een! Het is zo'n adembenemende voorstelling. Er wordt niet ingesproken dus je interpreteert je eigen verhaal eruit. Het zit vol met spectaculaire stunts op grote hoogte. Alle plekken voor deze show zijn goed want het speelt zich nauwelijks op een podium af maar in de lucht. Maar omdat wij zo dichtbij zitten vliegen ze regelmatig over onze hoofden. Er is een bewegend podium dat zelfs 180 graden rechtop kan! Er is een soort reuze Fidgetspinner waar ze in en bovenop aan het rennen en zelfs touwtje springen zijn. De show wordt afgesloten met vuurwerk op het podium en dan komen alle deelnemers het podium op dat zijn er zoveel, met podium en al zakken ze naar beneden!
Wat een spetterende afsluiting voor onze laatste avond in Las Vegas en sowieso in Amerika.

Via alle bruggen lopen we weer naar ons eigen hotel en halen in de dungeon van ons hotel nog heerlijke ijsjes van Dairy queen. Dat eten we lekker op de kamer op en pakken de laatste spullen in. Ik kijk voor de zekerheid nog even bij de vluchtgegevens van morgen en het is heel raar maar het vluchtnummer van onze eerste vlucht staat er niet bij en de tijden kloppen ook niet. Het vluchtnummer is vanaf een heel andere plaats.. Ik probeer dan in te checken en zie een heel ander vluchtnummer staan. De tijd is gelukkig twee uur later! Heerlijk want we zouden erg vroeg moeten vertrekken en een lange tijd in Chicago moeten wachten dit is veel beter en het verandert niets aan onze tweede vlucht. Nou nu laatste nachtje slapen hier in Las Vegas en het volgende blog over de terug vlucht is dan weer vanuit Purmerend :(

Build a birthday

Vandaag is mijn lieve Sophia 9 jaar geworden. We worden wakker gebeld door papa die haar een fijne verjaardag wil wensen, maar t was een mooie tijd om wakker te worden en niet toe te geven aan dat het in Hawaii eigenlijk nog 3 uur vroeger is.
Om 9.15 stappen we de kamer uit en rijden we naar Denny's want daar wil Sophia graag ontbijten voor haar verjaardag.
Het is een Denny's achterin een klein casino, eerst kunnen we t al niet vinden. Sophia mag hier niet alleen naar de wc want dan moet ze in haar eentje door de gokhal en dat is verboden voor iemand van onder de 21. We hebben weer een heerlijk ontbijtje op en dan rijden we naar een buitenwijk van Las Vegas. Hier zit een mall met een build a bear. Sophia wil al heel lang naar build a bear en kijkt altijd naar allerlei vlogs van mensen bij build a bear.
Er zijn weinig andere mensen dus de medewerkster neemt de tijd voor Sophia. Ze krijgt een grote verjaardagssticker op haar jurk. Ze kiest tussen alle nog slappe beren een mooie beer uit. Vervolgens gaat ze m met de medewerker vullen, er komt een hartje in waarbij ze allerlei dingen moet doen om het goed te laten kloppen en de beer goede eigenschappen te geven. Daarna mag de beer in bad en geborsteld en vervolgens langs alle schappen met kleren en accessoires. Ze kiest een leuk outfitje en omdat oma's verjaardagscadeau is mag ze van oma er nog een extra jurk en schoenen bij. (Het wordt de Elsa jurk)

Na build a bear rijden we naar de walmart die hier vlakbij is en omdat Annelies zo lief is geweest en dat aangevuld met haar eigen spaargeld kan Sophia toch nog de legofriends doos kopen die ze wilde. Van het geld dat ze van papa heeft gekregen koopt ze een tas. Super verwend dus vandaag! We kopen nog wat andere dingetjes bij de walmart, zoals Pim's lievelingssnoepjes.

Weer een volgende stop is Ross, want we wilden nog een extra tas kopen nu we niet meer van eiland naar eiland hoeven te vliegen. Dat is gelukt en ook nog wat leuke kleding gevonden.
Goed om 15.00 hebben we wel een keer genoeg geshopt en rijden we weer naar ons hotel. We moeten nog even 1 tussenstop maken en dat is bij MGM om de kaartjes voor Ka (cirque du soleil) voor morgen op te halen (2 van de 3 kaartjes heb ik verdiend door het spelen van My Vegas)
Daarna naar ons eigen hotel en halen we eerst een lekkere milk shake bij Johny Rocket en vervolgens naar de kamer zwemspullen aantrekken en lekker naar t zwembad. Ons hotel heeft 4 zwembaden. Om 18.00 wordt er gefloten en moet iedereen uit het zwembad met de glijbaan. Het blijkt dat deze nu gaat sluiten. Een ander zwembad is de hele dag gesloten en weer een ander is alleen voor volwassen, maar dan is er gelukkig nog 1 zwembad over.

We zwemmen tot even voor 7en, naar de kamer, douchen en dan lopend naar de buren, het Luxor. Dit dinerbuffet heb ik ook verdient met my vegas en we hoeven alleen voor Sophia en de fooi te betalen. Nu heb ik geld over om er voor 12 dollar een all you can drink pass bij te kopen en die heb ik er mooi uit na 3 drankjes. We eten heerlijk!

Daarna stappen we nog in de auto om naar t Bellagio te rijden, we parkeren in de garage en na wat zoeken vinden we de fonteinen vijver. Maar t is wel raar, de fonteinen gaan wel maar er is geen muziek bij. Dat vinden we wel een beetje jammer. We zijn wel binnen het uur in de garage van dit hotel gebleven, tegenwoordig moet je betalen voor t parkeren behalve als je binnen een uur weer weg bent zoals nu.

Het is alweer tegen twaalf als we bij t hotel zijn. Door de kleine jetlag nog steeds niet echt moe en Sophia wil eigenlijk nog spelen maar dat vind ik niet verstandig en ze valt toch direct in slaap. Nou nu mijn blog voor vandaag weer klaar is kan ik ook gaan slapen. Morgen nog een laatste leuke dag en dan is het helaas gedaan met deze droom vakantie!

something wrong with the left phalange

Super vroeg moeten opstaan, onze vlucht zou om 6.20 vertrekken en omdat we er altijd ruim op tijd willen zijn, de auto verhuur een eind van het vliegveld afzat enz enz stonden we om 3.20 op. Het gaat lekker en om 4.00 rijden we de straat van Alamo in. Maar wat is dat nou? Er staat een auto die de ingang blokkeert, ze zijn nog niet open.
Er is een bewaker dus we gaan het vragen, ze gaan pas over een half uur open. Ik baal best wel, dan hadden we nog een half uur langer kunnen slapen.
Om 4.30 zijn we de eerste, er zijn ondertussen nog 3 andere auto's erbij gekomen. We stappen de bus en die ons naar het vliegveld brengt, daar aangekomen wacht de volgende verrassing, het vliegtuig gaat niet om 6.20 maar om 7.10. Nu balen we helemaal want we zijn dus voor niets zo vroeg opgestaan en voor niks te vroeg bij Alamo.
Nou ja niks aan te doen. Om 5.00 hebben we alle controles gehad en gaan we bij de starbucks zitten (ook echt het enige wat open is) we drinken en eten wat en wachten wat en gaan dan bij de gate wachten.
Het boarden gaat redelijk op tijd en zodra we in het vliegtuig zitten gaan we direct proberen te slapen. Voor Sophia en mij lukt dit vrij snel en ik voel dat t vliegtuig zich in beweging zet.. maar als ik even later mijn ogen open doe staat het vliegtuig weer bij de gate. Mijn moeder die wel wakker is gebleven vertelt dat er werd omgeroepen return to base en dat er terug gereden is. Het duurt heel erg lang en we gaan maar niet weg, wat is er nou aan de hand.
Plotseling komt er een grote familie van achter uit het vliegtuig met hun bagage en die stappen weer uit???
Ik maak grapjes over de left phalange van friends vroeger dat Phoebe verzon dat er iets mis was met de left phalange en dat niemand durfde te vliegen en het hele vliegtuig vertraagd werd.
Na een poos zegt de piloot dat we terug zijn gegaan omdat een van de passagiers zich niet goed genoeg voelde en niet de hele vlucht naar Los Angeles durfde te maken... Aangezien ze super rustig uitstapte en er geen medisch personeel aan kwam ga ik er vanuit dat t niet al te erg zal zijn.
Om 8.30 gaan we dan eindelijk vliegen!
Het vliegen is lang en saai. We krijgen soms iets te drinken. In de ochtend kan je ter betaling iets kopen maar om dit tijdstip hebben we er geen zin in. Helaas blijkt later dat ze niet nog een keer langs komen en aan het einde van de vlucht hebben we best honger.
Om 16.30 komen we eindelijk aan. Koffers ophalen duurt ook weer erg lang want de koffers van onze vlucht komen maar niet.
We hadden gedacht na het ophalen van de koffers nog iets te eten te halen maar al is het zo'n enorm vliegveld hier na het ophalen van de koffers sta je buiten en is er niets meer te krijgen.
De bus naar Alamo duurt ook lang, die komt niet direct en staat in de file. De chauffeur is ook alles behalve behulpzaam. Normaal helpen ze je altijd met je koffers maar deze chauffeur laat je gewoon zelf sjouwen.
Bij Alamo zelf konden we gelukkig bij een kiosk terecht en er stonden voldoende auto's om te kiezen. We passen eerst een chevrolet maar daar passen de koffers niet in en dus kies ik weer dezelfde Nissan Sentra want daar passen de koffers goed in.
Het is nu 18.00 en nu moeten we nog naar Las Vegas rijden 400 km verder. We hadden wel van te voren naar rechtstreekse tickets naar Las Vegas gekeken maar die waren veel duurder dan naar LA en bovendien met een lange overstaptijd dus rijden was beter.
Nou ja dit is natuurlijk wel de tijd voor de file want die is er altijd file in LA maar zeker om 18.00
We hebben ook nog steeds honger maar we willen wel eerst even de grootste drukte voorbij. Dat is dan ook pas anderhalf uur later.
Gelukkig voor ons loopt onze biologische klok ook nog 3 uur achter. We stoppen even bij de mac eten een bigmac en gaan weer verder de file in. Pas als we de bergen over zijn en het ook al donker buiten is, is het niet meer druk op de weg.
Nu moeten we nog 200 km rechtdoor. Een saaie rit in het donker. De laatste 50 km zijn wel leuk want dan rijden we langs allemaal verlichte hotels en stadjes.
Om precies twaalf uur zetten we onze auto neer op de parkeerplaats van Excallibur, Sophia's 9e verjaardag is begonnen!
We lopen met onze koffers het hele hotel/casino door en moeten nog in een korte rij staan om in te checken. De gewone kamers zijn vol en we krijgen een upgrade naar de royalfloor waar we uitzicht op de strip hebben. Het is een heerlijke ruime kamer en in tegenstelling tot twee jaar geleden hebben we nu wel gewoon wifi in de kamer.
Het is 1.00 maar we zijn helemaal nog niet moe, toch maar naar bed gaan want we moeten wel een beetje in het ritme komen. Slapen lukt pas over 2.00
Heb helemaal geen foto's gemaakt gisteren, was ook alleen maar reizen.

van waikiki tot oorlogsmonument

Prima geslapen in onze hotelkamer op de 10e verdieping. Lekker rustig aangedaan en toen gaan ontbijten bij onze buren de Chinees, daar krijgen we namelijk korting en ze hebben een ontbijtbuffet met American breakfast. Daarnaast liggen er ook nog wat Chinese dingen zoals noodles, loempia's en brocoli.
Sophia vindt een bakje rijst bij haar ontbijt ook lekker. Ik hou t bij de gebruikelijke dingen. Het is geen heel hoogstaand ontbijt maar we vinden genoeg lekkere dingen en het is zeker niet duur, de helft van wat we gisteren bij Ihop hadden betaald.
Om 14.30 moeten we in Pearl Harbour zijn. Hier heb ik vanuit Nederland kaartjes voor gereserveerd.Nu hebben we dus nog even de tijd. We gaan naar Waikiki beach aan de overkant van de straat van ons hotel. Ons hotel ligt tegenover Hilton village. Een schitterend hotel complex waar je gewoon doorheen lopen mag. Allemaal leuke winkeltjes en watervalletjes, papegaaien. Op vrijdagavond houden ze ook altijd nog een vuurwerk. Jammer dan zijn we er niet meer.
We lopen via Hilton het strand op. We zoeken een plekje en gaan lekker in zee zwemmen. (mijn moeder en ik om de beurt want we hebben de spullen mee) Het is een hele lekkere zee. Lekker van temperatuur, geen stroming, weinig golven, mooie blauwe kleur. Hoewel ik zelf meer van natuurlijke stranden hou is dit een erg mooi strand en snap ik dat Waikiki beach beroemd is.

Na een poosje stoppen we ermee, het wordt voor degene die op het strand zit echt te heet. Als we terug willen lopen naar ons hotel slaan we per ongeluk te vroeg naar rechts af waardoor we een heel eind omlopen in de hitte.
In de lobby van het hotel staat een grote tank met gekoeld water, lekker dat hebben we nodig. In de kamer ruimen we de zwemspullen op en dan weer naar de auto. We denken lekker nog een glas koud water te nemen  maar helaas hebben ze het weggehaald.
We pakken de auto en volgen tomtom naar Pearl Harbour. Hij stuurt ons weer via een andere dan de gebruikelijke route en zelfs over een brug waar we onze militaire ID moeten laten zien, eh dat hebben we niet. U turn en daarna naar rechts. Maar keurig op tijd staan we geparkeerd bij Pearl Harbour.
Als je ter plekke komt zijn er meestal behalve 's morgens vroeg geen kaartjes meer dus ik had van te voren gereserveerd.
Je mag geen tassen mee Pearl Harbour innemen en we laten onze bagage achter,(voor 4 dollar) camera's en portemonnee in de hand mee.
Terwijl we over het terrein van Pearl Harbour lopen merk ik ineens dat mijn grote fotocamera het niet meer doet. Gisteren zag ik dat mijn LCD scherm stuk was maar toen kon ik nog wel foto's maken. Ik baal vreselijk en rommel er een beetje mee. Dan probeer ik hem van LCD af te halen en door de zoeker te kijken en zie ik in de zoeker de mededeling dat mijn geheugenkaart vergrendeld is. Gelukkig dan is mijn camera toch niet stuk! Voor we naar de film gaan die vooraf gaat aan de tocht naar de USS Arizona kopen we nog even een ijsje.
Vervolgens is het onze tijd en verzamelen we bij het theater. Er wordt aan iedereen gevraagd om respect te tonen, te doen alsof je op een begraafplaats bent want dat is het schip ook is. De film is erg indrukwekkend en vervolgend gaan we het bootje op dat ons bij het gezonken schip de USS Arizona brengt. Vanaf het memorial kan je in het water de restanten van het schip zien liggen. Ook lekt er nu nog steeds olie uit. Binnen in het memorial is een muur met de naam van alle gevallenen. Als we het memorial gezien hebben nemen we de boot weer terug. Er zijn (tegen bijbetaling) nog een oorlogsschip en een onderzeeboot te bezoeken maar wij gaan nu weer weg. Het was heel indrukwekkend maar we hebben nu weer zin in wat vrolijkers.

We gaan shoppen in de Ala Moana mall. Het duurde even voor m vonden werden weer heel Honolulu doorgestuurd.
Maar als we hem gevonden hebben zijn we zeer tevreden. Wat een schitterende mall, deels in de open lucht. Op een pleintje is Hawaiiaanse live muziek.

 We willen vooral naar Macy's maar de Disneywinkel is ook altijd favoriet. Sophia ziet daar prachtige barbie's van de prinsen en die zijn bijna nergens te koop. Maar ja ze zou al van haar spaargeld lego friends kopen dus dat is een dilemma. Ik zeg haar dat we eerst naar Macy's gaan en dat ze in de tussentijd er over na kan denken.
Bij Macy's slagen we weer zeer goed voor ons ondergoed met 60% korting en voor Sophia kopen we een feestjurk die na de korting nog maar een HM prijs heeft voor Macy's kwaliteit dus we zijn zeer tevreden.
Van dat shoppen krijg je honger en we gaan naar het enorme foodcourt. We kopen twee menu's bij steak and shrimp. Een met steak en een met shrimp. Bij een ander tentje halen we een heerlijke verse smoothie. Het was de kleinste maar hij was zo groot dat t nog moeilijk was om m op te krijgen. De steak en de shrimp waren ook erg lekker!
Nu terug naar de Disneystore want Sophia heeft besloten de prinsen te kopen want die zijn bij ons nergens te koop en lego friends wel. Dus spaart ze thuis verder voor legofriends en koopt ze de poppen van Kristof (frozen) en prins Philip (Doornroosje)
Het is inmiddels al weer helemaal donker. We zoeken de auto op, tanken m vol voor morgen en gaan naar t hotel. De meeste spullen zitten nog netjes in de koffer en omdat we morgen de vesten aan doen (lange vlucht 5.5 uur) hebben we in de koffer ruimte voor de nieuwe aankopen.
We moeten wel heel vroeg op want om 6.30 vertrekt ons vliegtuig al!

Hawaii 5.0

Gisteravond weer een hele harde regenbui geweest, ja hoe het is hier niet voor niets zo groen, maar gelukkig is de regen steeds 's avonds en 's nachts.
'S morgens is het weer stralend weer. We kijken op facebook naar een filmpje van het kattenpension waar onze lieve Pim zich lekker liet kroelen, gelukkig gaat alles goed met haar.
Er zijn weer drie banaantjes rijp lekker voor we gaan want we moeten t huisje weer verlaten. We pakken de auto weer in met de koffers en nemen afscheid van dit prachtige huisje.
Tomtom wil ons weer over rare weggetjes sturen maar daar trappen we mooi niet meer in en rijden gewoon over de hoofdwegen.
We vliegen pas laat in de middag dus we hebben nog even de tijd. Als eerste rijden we naar Hilo waar we willen ontbijten. Downtown Hilo zag er gisteren erg gezellig uit maar nu is bijna alles nog dicht er is een ontbijt cafeetje open maar t ontbijt is hier erg alternatief en wij hebben zin in een lekker Amerikaans ontbijt dus stappen we de auto weer in.
Op tomtom zie ik Ihop staan daar hebben we wel zin in, maar op de plaats die tomtom aangeven zit geen Ihop. Nu herinner ik me dat er op zo'n gratis kaartje een coupon zat voor Ihop en daar staat ook t adres op.
Nu hebben we t zo gevonden en even later zitten we lekker bij de Iphop de genieten van choclate pancakes en strawberry/banana french toast. We zijn weer lekker gevuld en zien dat de Ihop in een groot winkelcentrum zit. We lopen even een rondje door dit winkelcentrum.
Bij Macy's en Longdrug centrum kijk ik voor Manon of ze daar de makeup van Kim Kardeshian hebben maar nee sorry Manon, ik heb t nog gevraagd en zij verkopen t ook niet.
Bij een winkeltje met haar accessoires willen we voor Sophia haar elastiekjes kopen, er is net een actie koop 3 krijg 3 en we kopen er nog wat leuke haar accessoires bij.
Na het winkelen hebben we nog steeds alle tijd en we gaan een stukje rijden langs de noordelijke route.
Ik zie onderweg nog vaak watervallen aan de ene kant en de zee aan de andere kant maar we kunnen nergens stoppen.
Na driekwartier draaien we om. We zouden wat de vlucht betreft nog wel een uur later kunnen komen maar de auto moet om 13.30 worden ingeleverd anders moeten we voor een hele dag extra betalen.
We leveren de auto weer in, wat jammer dit is echt de allermooiste auto die we ooit gehuurd hadden!
Hilo heeft een klein vliegveldje, autoverhuur is allemaal bij elkaar. Alamo heeft 5 parkeerplekken en daar moet je de auto terugzetten.
De terminal is aan de overkant en we checken in. Bij de security is helemaal niemand wel moeten hier wel weer de laptop en Ipads eruit halen, maar omdat er niemand voor en na ons is gaat t heel lekker rustig.
Beneden is is een grote hal met lekkere hangbanken en hier gaan we lekker zitten. We halen een hotdog en lezen wat. Even later verplaatsen we ons naar boven naar onze gate. Hilo heeft in tegenstelling tot Kona wel gewoon een slurf om het vliegtuig in te komen.
Om 16.08 vertrekt ons vliegtuig. Big Island is al gauw verdwenen en even later vliegen we over Maui en nog een ander eiland.
Om 17.00 zijn we weer terug in Honolulu waar we ons eiland hoppen ook begonnen waren.
Bij Alamo valt niet veel te kiezen uit de midsize auto's. We zien wel een Nissan Sentra die we ook in Los Angeles hadden en daar tevreden over waren, daarom nemen m we nu weer. De koffers passen erin, het is wel een minder luxe uitvoering dan die in Los Angeles.
Honolulu is zo veel drukker dan wat we de afgelopen weken gewend waren. Terwijl we rijden naar ons hotel in Waikiki zien we in de verte al die hoge flats die je altijd ziet in Hawaii 5,0. Begin meteen te zingen, tatatataaata, tatatataaa!
In het begin vooral bij t vliegtuig is alles erg armoedig, gelukkig ligt ons hotel in een betere wijk. We zitten in t Ramada plaza op de 10e verdieping. Als ik een foto van het uitzicht wil maken zie ik dat t lcd scherm van mijn foto camera kapot is. Ik kan er nog wel foto's mee maken maar kan niet goed zien wat ik doe. (tas was net met camera's en al op de parkeerplaats gevallen, misschien is het daar door gekomen?) Hoop dat ik t in Nederland kan laten maken want ik ben erg tevreden met mijn camera.

Als alle spullen zijn geinstalleerd op de kamer gaan we naar de buren. Een Chinees buffet restaurant waar we korting krijgen omdat we in het Ramada logeren. We eten lekker en lopen nog een stukje over de Ala Moana boulevard. We gaan even naar de ABC winkel voor wat koelkast magneetjes en daarna geloven we het wel weer voor vandaag en gaan lekker op de kamer op internet want die doet het hier weer prima.

road to the jungle

Vannacht een enorme regenbui gehoord, we zitten hier ook aan de natte kant van het eiland. Maar vanmorgen is het weer droog. Er is een banaantje rijp dus die kan mooi bij t ontbijt.
Na het ontbijt gaan we de deur uit, als eerste rijden we naar het zuiden naar weg 130. Hier is een zwart zandstrandje. Kehena black sand beach. Het is een prachtige route door de jungle. Bij het strandje aangekomen is het best een klim naar beneden en als we de golven hier op de kust zien beuken verwachten we dat we hier toch niet kunnen zwemmen en we rijden door.
We rijden (alweer over een mooi jungle weggetje) door naar Isaac Hale beach park. Het is hier schitterend maar vooral geschikt voor surfers want de golven zijn hier enorm.

De kust is hier prachtig maar met erg hoge kliffen dus minder geschikt om te zwemmen. Daarom rijden we maar naar Hilo. Hier zijn verschillende strandjes in een soort van baai. De golfslag is pas een heel eind de zee in en er zijn veel stenen en eilandjes. Een echt strand heb je niet, je moet vanaf de stenen het water in. Sophia had zandspeelgoed, boogieboard en een zwemband meegenomen uit t huisje. Ze heeft alleen wat aan de band maar daar heeft ze wel plezier van.
Het eerste wat opvalt is dat het water heel erg koud is, veel kouder dan het zeewater tot nu toe. Het water is ook erg troebel. Wat blijkt het is een zoetwater meertje wat in verbinding staat met de zee. We zien wel een aantal vissen maar het snorkelen gaat niet echt lekker. Net als ik met mijn moeder aan het bespreken ben of we er uit gaan voel ik iets aan mijn been botsen. Ik kijk om en een joekel van een schildpad is tegen mijn been aangebotst. Hij is door het troebele water minder goed te zien maar wauw wat een enorm beest.

Mijn moeder gaat er door het koude water er nu wel uit. Sophia is nog even haar snorkel kwijt die is van haar duikbril afgegleden en doordat het water troebel is, kunnen we m niet vinden. Gelukkig is het water af en toe helder en ziet eerst mijn moeder hem liggen maar het water vertroebelt weer voor Sophia of ik er ben. Na een poosje wordt t water weer helder, ik zie m en duik naar beneden.
Sophia en ik snorkelen verder mijn moeder kijkt vanaf de kant naar een van de schildpadden. Hij heeft een kapot stuk aan zijn schild.
Tijdens het snorkelen zien Sophia en ik er ook nog twee. Ik zie er een, redelijk groot en ben bezig foto's van m te maken als Sophia roept nog een, nog een. Een enorme schildpad bijna net zo groot als Sophia zelf. En ze komen steeds naar ons toe. Je moet eigenlijk afstand van ze houden maar ze komen zelf naar ons toe.

Sophia en ik zwemmen een stuk naar waar zee en zoet water samen komen, warm en koud water wisselen elkaar af en hier zijn meer vissen te zien. Als we weer terug gaan en willen uit het water klimmen is die ene schildpad met het kapotte schild er weer, het is bijna moeilijk om uit t water te komen zonder m aan te raken. Vlak naast ons komt hij steeds met zijn kopje naar boven.
De auto staat vlak naast ons op de kant en we kleden ons bij de auto om. We hebben wel trek in iets en we hadden op de heenweg een Mac Donalds gezien in Hilo en dat leek ons geschikt voor iets voor de lunch. Alleen nu we weer rijden kunnen we m nergens vinden. We rijden dan door naar Akaka falls statepark en onderweg komen we ook niks meer tegen. Nou ja dan doen we t maar met snackjes.
Akaka falls ligt iets meer landinwaarts en wat is het hier weer schitterend. Een trap voert een vallei in met uitzicht op de falls. Overal weelderige bomen en bloemen en natuurlijk de watervallen zelf!

Na de akaka falls stoppen we bij een fruitkraampje van twee hippies. Terwijl je erbij staat hakken ze kokosnoot open met een manchette, persen er wat verse ananas doorheen en dan lekker drinken met een rietje. Daarna hakken ze de kokosnoot in stukjes, hakken een ananas in stukken mmm lekker!

We rijden weer richting Hilo maar eerst via een scenic route die we op de heenweg hebben overgeslagen. Het is een prachtig jungle weggetje, soort mini road to Hana. We slaan af naar de rainbow falls. Omdat er geen zon is, zijn er geen regenbogen maar we zijn allang blij dat t gewoon droog is. We hebben uberhaupt niet veel regen gehad wat uitzonderlijk voor Hawaii is.
We lopen eerst de trap op om de waterval van bovenaf te bekijken. Boven staat ook weer zo'n enorme Banyan boom, in zijn eentje zorgt hij voor een heel bos.

Daarna bekijken we de waterval van beneden en maken een praatje met een local zonder tanden die van bladeren een hoed aan het maken is.
Na deze watervallen rijden we door de spits naar huis. Bij ons winkelcentrum halen we fish and chips voor Sophia en Poke voor mijn moeder en mij.
Na het eten gaan we ook nog even met zaklampen de tuin in want Sophia wil graag de coqui frog spotten. We horen er wel 100en maar we zien er maar twee.
De avond brengen we in onze mooie cottage door. Onze laatste avond hier en ook op Big Island. De terugreis gaat beginnen.. hoewel we pas over een week weer terug in Nederland zijn is dit wel een terug reis want we gaan weer naar het noorden, naar een eiland waar we al geweest zijn Oahu. Dus nu moet ik ook weer aan mijn hobby de koffer inpakken!