cheeseburger in paradise

 Vandaag moest voor het eerst de wekker gezet, stond om 7 uur want vanaf nu konden de fastpasses voor Disney gereserveerd worden. Gaat er om 6 uur ook een wekker, de hotel wekker die niemand gezet had. Balen want eindelijk waren we nog aan het slapen en is een keer niet wakker om 7uur. Ik kon daarna natuurlijk niet meer slapen en ben de foto´s er weer op gaan zetten en op duo lingo. Om 7uur kwamen de lightning lanes voor Disney voor onze dagen beschikbaar. Voor Magic Kingdom waren er al veel goede op maar hopelijk kunnen we als we de eerste straks hebben ingewisseld ons nog aanmelden voor anderen. Na 7en gaan mijn moeder en ik nog een keer naar t hotel ontbijt, was vandaag nog slechter want nu waren de yoghurtjes en de roomkaas ook op. 

Onze boottocht begint om 10.00 en het is ongeveer een uur rijden dus ik had bedacht rond half negen weg te gaan maar dan zie ik op onze hotelkamer dat je er een half uur van te voren moet zijn dus gaan we maar gauw weg en zijn we ook best in de zenuwen want het is best ver weg en in het begin gaat t goed met alle stoplichten maar halverwege moeten we voor elk mogelijk stoplicht wachten (en dat zijn hier heel veel) Gelukkig komen we op tijd aan en we kunnen al meteen aan boord. Er is nog een plekje vrij aan de reling, wel in de volle zon maar als we straks gaan varen heb je een lekker zeebriesje. Tot die tijd is het alleen afzien in de volle zon en hitte. 

Gelukkig gaan we dan varen en dan is het heerlijk. We zien pelikanen en ospreys Na een tijdje zien we een vin boven water uitkomen. De kapitein geeft ons het advies om flink lawaai te maken. Hij zegt dat dolfijnen daar echt van houden en de mensen op zoeken. We klappen en joelen wat en af en toe komt hij boven en springt met de boot mee. De kapitein zegt dat we het bij de volgende beter moeten doen dat ze dan hoger springen. Hij heeft zelfs eens een dolfijn gehad die heel hoog sprong tot bijna aan de reling. Even later zien we inderdaad weer een dolfijn en iedereen maakt lawaai. Hij maakt inderdaad echt een paar mooie sprongen langs de boot.

Na een uurtje varen meren we aan op Cabbage key, een klein onbewoond eilandje (onbewoond is wel een restaurant en kleine cabins die je kan huren om een nachtje te slapen) In de inn kan je lunchen. We waren echt niet de laatste die van de boot af maar het restaurant is al helemaal vol, wel komt er een enorme groep die allemaal ook achter ons zijn naar binnen. We laten ons op de lijst zetten en het kan wel drie kwartier duren. Mijn moeder en ik willen net een stukje gaan wandelen en Sophia gaat op de stoelen voor de Inn zitten als de waiter achter ons aan want er is een plekje vrij gekomen.

We zijn hier vroeger al eens eerder geweest, binnen in de inn hangt het vol met allemaal dollar biljetten met namen erop. De traditie is ontstaan door zeemannen die een dollar ophingen zodat ze de volgende keer een nog een dollar voor een drankje hadden. 

Ook is deze inn bekend door het liedje Cheeseburger in paradise dat hier door Jimmy Buffet hier is geschreven. Natuurlijk bestelt Sophia deze cheeseburger in paradise. Mijn moeder en ik nemen een garnalen sandwich en als dessert nemen we de famous Key Lime pie, we hebben uitstekend gegeten en laten ook een dollar met onze naam achter. De andere keren heeft het ook geholpen want mijn moeder en ik komen hier nu voor de 4e keer en Sophia voor de 3e keer. 

Na de lunch proberen mijn moeder en ik nog een stuk van het nature trail te lopen maar het is veel te heet dus we stoppen er al snel mee. Het is ook erg heet terwijl we op de boot staan te wachten, gelukkig staan we vrij vooraan en hebben we nu een mooi plekje aan de reling in de schaduw.

Onderweg halen we een lekker drankje bij de bar. Sophia een sprite en mijn moeder en ik een pina colada waarvan zij een Virgin en ik een echte. We zitten zo lekker en het drankje is ook erg lekker. Ik voel me wel af en toe erg slaperig worden (mijn moeder en Sophia ook dus het kan niet door de pina colada zijn gekomen) Helaas zien we op de terug weg geen dolfijnen, nou niet helemaal.. vlakbij de haven ziet mijn moeder er plotseling nog een boven water komen maar helaas zien Sophia en ik hem niet.

We rijden nu rustig terug over Captiva en Sanibel. Ook rijden we terug over de Estero boulevard waar ons oude hotel aan lag, helaas is het nog steeds een braak liggend veld. In deze straat wordt nog veel gebouwd aan de orkaanschade en op sommige plekken ook niet daar zie je alleen vervallen gebouwen.. De gebouwen die er wel komen zien er uit alsof het allemaal hele dure resort/ressidances zullen worden, niet in onze prijs klasse. 

We stoppen wel even bij de Publix omdat we nu voor de lunch in een restaurant zijn geweest willen we het vanavond wat simpeler houden en we kopen wat kant en klaar maaltijden die we in het hotel in de magnetron kunnen doen.

Aangekomen bij het hotel regent het, geen keiharde regen of onweersbui maar van die kleine natte druppeltjes. We blijven even op de kamer, we wilden eerst zwemmen maar met die regen kan je niet opdrogen en moet je nat in de lift en dat vind ik niet prettig. Mijn moeder en ik besluiten even naar een strand hier in de buurt (Bonita springs) te gaan om even te lopen. Bij de Bonita beachpark moet je 2 dollar per uur betalen. Geen probleem maar het kan alleen met een qr code en wij hebben geen internet op onze telefoon dus dat kan niet. Gelukkig zijn er ook om de paar 100 meter hele kleine parkeerplaatsjes aan het strand (waar ong 4 auto's per plaats kunnen staan) Nu is het al avond en het heeft geregend dus nu vinden we hier wel een plekje (overdag zal t hier wel anders zijn) Nu zijn we hier practisch de enige. We lopen over een verlaten strand met alleen vogels, heel af en toe komen we mensen tegen. In het zand lopen ook allemaal rare strepen, dat is gedaan door een soort slak/schelp..

Om 7uur gaan we weer naar het hotel en doen we het eten in de magnetron. Sophia had spaghetti en mijn moeder en ik delen een mac and cheese, een stukje kip en clam shower (soep) het smaakt boven verwachting goed. Ook hebben we nog kersen, we picknicken lekker op onze hotel kamer. Lekker rustig aan de rest van de avond. Internet is weer slecht dus de foto's zijn weer voor morgen.

Morgen gaan we hier weer weg en naar het huisje in Orlando. Wel moeten we eerst nog langs de sherrif om te kijken of de verklaring al klaar is, daar zie ik best wel tegenop maar ja daarna wordt het weer leuk!