A hidden Gem

 Lekker geslapen vannacht, dit keer deed de airco het wel. Rustig aan vanmorgen want we kunnen pas om 12.30 terug over de 4 naar Victoria. We ontbijten in de hotel kamer, had gisteren brood gekocht (was te eten) en een soort smeerkaasspread (niet veel aan) We hebben eerst enige vorm van discussie over vandaag. Ik had als een optie om onderweg te gaan Tuben voor we naar Victoria zouden gaan. Mijn moeder zag dit niet zo zitten en Sophia wilde het juist wel heel graag. Maar het tuben kon je niet zo maar bij aankomen, je moet via internet reserveren en een tijd kiezen en we zitten met die weg. Hoe laat kunnen we daar zijn.. ik weet het niet dus ik stel Sophia teleur en besluit het niet te doen. Ondertussen moeten we ook wat tijd overbruggen dus spenderen we maar weer eens wat tijd in onze favo shop, de walmart. We zeggen alleen koekjes te gaan kopen maar komen toch weer met wat andere dingen naar buiten. Dan stappen we maar eens in de auto en draaien de 4 op, klaar om te wachten met spelletjes en foto's op onze telefoon paraat. Het is alleen wel heel raar dat de auto's ons al tegemoet komen terwijl dat pas om 11.30 hoort te gebeuren en het nu 11uur is. We gaan netjes in de rij staan en dan om 11.30 zijn wij al aan de beurt terwijl we eigenlijk pas om 12.30 aan de beurt zouden zijn. Vreemd maar wel heel fijn.. hadden we dus best kunnen Tuben maar ja dat kan je ook niet van te voren weten. 

We rijden een stuk richting Victoria en als we er 70 km bij vandaan zijn wil ik eigenlijk nog even pauzeren maar weet niet of er op dit stuk nog rest area's komen, daarom gaan we van de weg af, richting Lake Cowichan, dit is ook de richting op waar het tuben zou moeten zijn. We volgen de bordjes Cowichan River provincial park, er zijn borden naar een dagrecreatie en naar een canyon en nog iets. We volgen de dagrecreatie en lopen met onze picknick naar de rivier. We eten lekker ons fruit, koekjes en babybell op en zien veel mensen hier met hun eigen spullen tuben, of in de rivier rondhangen (met stoeltjes) of zwemmen. Ik vraag Sophia of ze liever eerst hier wil zwemmen (het is ook heel erg warm vandaag) of meteen naar de stad wil. Ze wil wel zwemmen dus we gaan naar de auto en halen onze zwemspullen uit de koffer. We gaan naar de rivier en het water is heerlijk! Het is wel lastig lopen met die gladde, rollende stenen en de stroming (mijn moeder slaat daarom ook over en niet om de temperatuur van de rivier) maar wat is het hier heerlijk rond zwemmen en gewoon in de rivier zitten. Het is hier prachtig en het water is heerlijk. Het is echt een hidden Gem, de Stolzpool in Cowichan river provincial park. We drogen ons een tijdje op de picknickbanken en om 15.30 gaan we maar weer eens verder.

Onderweg naar Victoria zien we nog een grappige medeweggebruiker.

In Victoria hebben we ons hotel snel gevonden, dankzij alle rechte weg hier. We zitten in Goverment street net op het gedeelte buiten de binnenstad maar als je deze straat afloopt kom je ook direct in het centrum. Er is een gratig parkeerplaats bij maar die is vol, we zetten de auto eerst neer op een plek waar je 2 uur gratig mag staan en brengen de koffers naar het hotel. Het meisje van de receptie zegt dat de auto ook op de weg voor het hotel mag staan dus gaan we de auto halen en zetten hem daar neer.

Ondertussen is het bijna etenstijd. Ik vroeger goede herinneringen aan Chinatown en als je onze straat helemaal afloopt kom je daar vanzelf. We lopen langs de innerharbour en de gezellige winkelstraten.

Victoria is echt een heel gezellige stad met veel Engelse invloeden. 

In Chinatown kiezen we een restaurant dat erg vol zit met zowel Chinezen als toeristen. Eerst zeggen ze dat het vol is maar dan hebben ze toch een tafel voor ons. Mijn moeder en ik hebben vrij safe rijst met een soort varkensvlees (wel allebei verschillend) Sophia heeft iets avontuurlijkers wat Crossing the bridge heet. Het zijn allemaal kleine (en achteraf rauwe) gerechtjes en een kom vol bouillon , dan moet je het een voor 1 in de bouillon doen en dan is het een hele volle soep. Het is super lekker en weer eens totaal wat anders. 

Op de terugweg is het plotseling koud buiten. We maakten ons al zorgen om onze warme hotelkamer zonder airco maar begrijpen nu dat een raam openzetten wel genoeg zal zijn. In onze zomerjurken en korte broeken is het nu wel even afzien. 

We kijken wat etalages maar gaan morgen alles rustig verder bekijken, We zien nog wel een ijswinkel waar heel veel mensen uitkomen en we hebben daar wel zin in, maar dan zien we een enorme rij, compleet met van die pretpark linten om een rij mee te maken en dan gaat mijn zin wel weg. We gaan nu terug naar het hotel. 

De hotelkamer is inderdaad met de ramen open een stuk aangenamer. We hebben zin om deze leuke stad morgen verder te verkennen.