It´s a (doggy) party in the USA

 

Weer de wekker om 7.30, wat dus 8.30 Vancouver tijd is gezet en dit keer geen vergissing gemaakt dus ook echt tot die tijd blijven slapen in onze donkere kamer. Mijn moeder en ik zijn weer eerst klaar en gaan vast naar Cabana’s en Sophia komt weer later. Dan moeten we om 8.50 naar de Azure lounge komen. Gelukkig het is weer droog buiten! We zijn nu in de stad Juneau. Juneau is de hoofdstad van Alaska ondanks dat het helemaal afgezonderd ligt en je er alleen met boot of vliegtuig kan komen. Maar er is destijds zoveel goud gevonden dat het daarom de hoofdstad is geworden.

We krijgen dit keer een pluto sticker op en moeten op dek 1 van boord. We worden over 3 busjes verdeeld en rijden volgens de chauffeur op een van de gevaarlijkste wegen van de wereld maar dat is alleen in de winter vanwege de lawines nu is ie perfectly save. Na een stukje over de grotere weg draaien we een klein steil gravelweggetje op. Wat een prachtig weggetje en wat heerlijk om gereden te worden. We zien een keer twee herten, ze hebben een zwart staartje ipv een witte wat de meeste herten in Amerika hebben en dat betekend dat dit Sitka herten zijn, ook zien we een klein grijs diertje langs de weg, het is een marmot. We komen ook langs een verlaten mijn, je kan hier ook pannen en ze hebben er een attractie van gemaakt met een voorstelling en een nep westernstadje maar de mijn (was ooit een goudmijn) en alle werkmaterialen die er nog staan zijn wel echt.

Na 20 minuten komen we in een vallei, een vallei vol met allerlei hondenhokken. Als we de bus uitstappen horen we overal geblaf. Wel meer dan 100 honderd honden wonen in dit summercamp. We worden over verschillende gidsen verdeeld. Eerst leren we iets over de geschiedenis van de Mushers (sledehonden) en over hun bestaan nu. Deze honden doen mee met slederaces en omdat het in de zomer te warm voor hun is in andere staten wonen ze in de zomer in Juneau. Het is best een frisse dag maar dit is voor deze honden al heel warm omdat ze een dubbele dichte vacht hebben. Deze honden heten Alaska Huskey en ze zijn er in allerlei soorten en maten, dit omdat het niet een echt ras is zoals een Alaskan Malamute of Syberische Huskey. Dit zijn honden die zowel sterk als snel op de lange afstand en zowel snel met een sprint moeten zijn en ze zijn vanuit allerlei hondenrassen gekruist. De honden maken enorm veel herrie en dat komt omdat ze opgewonden zijn. We maken kennis met de roedel honden die bij onze musher hoort en die straks onze slee gaan trekken. Ze ziin allemaal lawaai aan het maken maar als je ze aandacht  geeft en aait vinden ze dit heel fijn. Dan gaan we in de slee op wielen zitten en worden de honden vastgemaakt, het zijn geloof ik 12 honden. Ze gaan keihard en vinden t ook heel leuk om te doen, er is een andere groep voor ons en die willen ze inhalen want ze zijn heel competitief ingesteld. Zodra ze even pauze hebben en er is een regenplas gaan ze daar meteen met zijn allen in drinken en een bad nemen omdat ze het heel snel warm hebben. De musher vertelt ook dat hij bij een echte race, dwars door Alaska op zijn team honden kan vertrouwen in het weten van de weg, zo kunnen ze nog geursporen van andere jaren volgen en kan de musher dus vertrouwen op de route met zijn team honden. We mogen ook nog met puppy’s knuffelen eerst met wat oudere van 4 maanden en die zijn best al zwaar, de kleine kinderen kunnen ze niet vast houden maar wij wel. Daarna de kleinere van 10 weken. Oh wat ontzettend schattig! Dit mushercamp ligt trouwens in een prachtige vallei, omringd door watervallen en nog stukken sneeuw.

Dan is het weer tijd voor de terugweg. We worden terug naar de boot gebracht en het is pas 11 uur. Nadat we alle controles weer hebben gehad en wat spullen naar de kamer hebben teruggebracht is het precies 11.45 de tijd dat Cabana’s  open gaat en omdat mijn moeder en ik nog de stad Juneau inwillen gaan we vroeg wat lunchen, niet zoveel want echt honger hebben we nog niet. Dan gaan we met de gratis shuttlebus naar de stad. Het allerliefst hadden we naar de Mendenhall glacier gewild maar een aantal weken terug is het maximum bezoekers capaciteit van bereikt en mag je er de rest van de zomer niet meer op eigen houtje heen en wij hadden geen excursie er naar toe geboekt. Daarom kiezen we het tweede alternatief, de aerial tramway. Met een kabelbaan gaan we een hele steile berg op. Boven op de berg is een bezoekerscentrum, uitzichtspunten en trails. We zien echter geen kaart en doen een trail op goed geluk. Eerst zien we helemaal beneden de cruise schepen liggen. We komen langs totempalen en raar gevormde bomen. Dan wordt het pad heel stijl en is er alleen lage begroeiing, de zon komt ook door en omdat we aan het wandelen en om hoog aan het klimmen zijn heb ik het heel erg warm. Daarna de andere kant op wordt de wandeling veel mooier. Met mooie uitzichten op een vallei en allerlei bomen langs het pad. Op het einde kijken we nog in het bezoekerscentrum een film. Eerst presenteert een man iets over zijn cultuur, ondanks dat je steeds hoort dat je het first nation moet noemen, noemt deze man zichtzelf Indiaan dus bij deze gebruik ik hier ook het woord Indianen. Over twee stammen van de Indianen die hier in Juneau wonen en hun geschiedenis en cultuur. Hij zingt er ook twee liederen en doet er een dans bij en laat allerlei kledij zien. Het was erg mooi. Met de tram weer naar beneden en het schip op. Het eerste wat we gaan doen is onze placeholder voor volgend jaar regelen. Dat zou eigenlijk via de app moeten maar was mij niet gelukt en hoe de medewerker het ook probeert met onze app het lukt echt niet, dat was vorig jaar ook al zo dus doet hij het manueel in de computer. Ik ben alleen bang dat het net als vorig jaar weer niet doorkomt dus als ik na 9 dagen niks heb gehoord moet ik weer aan cruisereizen.nl vragen contact met Disney op te nemen.

Dan gaan we naar boven naar dek 9 en drinkt mijn moeder koffie en ik een soepje. Dan halen we op ons kamer onze boeken en vinden een lekkere beschutte plek in de adult section met een dekentje en een poef en gaan we lekker lezen en ok ook af en toe de ogen dicht. We zien nog een bald eagle over ons hoofd vliegen. Om even over 5 gaan we weer varen, we blijven hier nog even rondhangen en om 17.30 halen we de popcorn uit Skagway van onze kamer en gaan we naar de theaterzaal, door wordt om 18.00 de musical Frozen gespeeld. Alweer super indrukwekkend en van heel hoog broadway niveau, echt genieten!

Na Frozen is er een 25 jarig bestaan van Disney cruise line feestje, er worden weer gratis drankjes uitgedeeld, de cocktails zijn allemaal blauw omdat het logo van 25 jaar Disney cruise line ook blauw is. Mijn moeder en ik drinken eerst allebei een cocktail (zij non alcoholisch) en dan komt er een toespraak van de kapitein en Cruise director gevolgd door allemaal Disney figuren die in een speciaal 25 jaar Outfit de trap afkomen met een liedje over sail the shimmering seas. Daarna vormen er lijnen om met ze op de foto te gaan en hoewel we het niet echt van plan waren, staan we precies in de rij waar Donald en Daisy komen dus blijven we staan, zijn als tweede aan de beurt en maakt de castmember een foto van ons. Daarna krijg ik nog een wijntje en even later nog een maar die neem ik mee naar het restaurant.

 Vandaag eten we weer bij Tiana net als op de eerste dag, alleen nu is het Mardi Gras night, op de tafel liggen allemaal kralenkettingen, de band speelt weer en ook veel liedjes uit de Disney en de frog zelf. Ik bestel voor Sophia een specialty drink met een lampje van Ray het vuurvliegje erop! Voor het voorgerecht hebben mijn moeder en ik Ahi tuna en Sophia een soep met scallops, voor het hoofdgerecht heb ik vis, seabass met garnalen, Sophia beef en mijn  moeder varkenshaas. Als dessert hebben we allemaal de beroemde Beignets en ik ook nog mama Odie’s broodpudding. Dan verzamelen alle obers zich weer in de hoeken met parapluutjes en kartonnen instrumenten en op het liedje dwars door de Bayou gaan ze in parade door de zaal en dan sluiten we allemaal aan, op Graaf een beetje dieper gaat iedereen onder een limbo poort door, het is weer een heel gezellige avond en natuurlijk geeft Wandra ons weer een puzzel met krijtjes maar dit keer lossen we hem op! Daarna maakt hij van de papieren menu’s een origami vogel en tulp voor Sophia. Daarna gaat Sophia naar Vibe en blijven wij even in de french quarter zitten want er is leuke muziek en dan weer lekker naar de kamer voor het blog.