Tajine aan de rivier

 Niet zo heel lekker geslapen, die bedden in Marokko zijn altijd zo hard in welk hotel je ook komt.. maar goed niet zo erg..

We waren weer met zijn drieen aan het ontbijt, maar nu was ons lievelingsplekje echt bezet en niet door een kat. Dan maar het plekje ernaast, die was iets langer in de schaduw maar zeker ook lekker om te zitten. Om kwart voor 10 kwam Sophia er ook bij, we hadden allemaal lekker ontbeten.

Toen moesten we even wachten want de taxi die ons van het vliegveld gehaald had en vandaag met ons op stap zou gaan was stuk en dus moest Kader op zoek naar een andere taxi. We zaten lekker op de stoeltjes buiten bij onze kamer te wachten en al vrij snel was het hem gelukt. 

We hadden een taxi met eerst twee voorstoelen, dan twee stoelen daarachter en een openruimte daartussen en daarachter nog een achterbank.

Sophia had de achterbank lekker voor haarzelf. Ze heeft vandaag een dagje zonder leren want we hebben een uitstapje vandaag. 

Eerst rijden we door de voorsteden van Marrakech, dan worden het daarna allemaal van die Marokkaanse dorpjes. Het is zo´n andere wereld. Die vierkante rode huizen, overal winkeltjes en marktjes en kleedjes op de grond, elke dag Koningsdag. Van die koffiehuisjes met die vergeelde cola reclame borden, het is soms net of het Disneyland is of een scene van een film.

We zien ook allerlei tuincentra langs de weg waar ze grote palm, cactussen en olijfbomen verkopen. 

Zo rijden we langzaam de bergen in, ook nu steeds weer allerlei dorpjes met allemaal winkeltjes met aardewerk, kleden etc. Ook zien we vaak groepjes met kamelen.

Op een hoog uitkijk punt stoppen we even, vroeger hadden we hier ook gestopt maar dat was in de winter en toen was het veel rustiger (en veel slechter weer) dan nu. Er zijn naast het mooie uitzicht ook allerlei kraampjes met rommeltjes en een groepje kamelen etc. Sophia wil graag een steen en Kader koopt een gekleurd kristal voor haar, ze krijgt er ook een armbandje bij.

We rijden verder de bergen in, langs de rivier. Het stadje waar we doorheen rijden heet Ourika. Ook weer zo leuk om te zien, er is zo veel te zien door alleen maar uit je autoraam te kijken. 

Dan verschijnen de zitjes langs de rivier. Vroeger stonden hier allemaal gekleurde banken maar die zijn ooit met slecht weer weggespoeld. Nu begint het met tafeltjes met gekleurde parasols langs de rivier en dan verderop is die rivierbedding steeds helemaal afgezet met kleden en kussens, dan weer een plek waar de stoelen midden in het water van de rivier staan, het is een heel bijzonder gezicht. Soms zijn de terrassen aan de andere kant van de rivier en moet je met een bruggetje naar de andere kant. Meestal zijn dat wel stevige bruggetjes maar soms zijn het net van die Indiana Jones bruggen van die touwen met houten planken ertussen.

Na een heel stuk langs de rivier gereden te hebben kwamen we bij het plaatsje Sitti Fadma, ook hier zijn weer allemaal terrassen langs de rivier. We moeten een blauwe stalen brug over om bij het terras te komen. Eerst hebben we een plaatsje met allemaal poefjes tegen een muurtje maar niet precies aan de rivier, dan ziet Kader aan de andere kant (weer via een klein plankenbruggetje) een plekje aan de rivier maar op zo'n poefje aan de rivier zitten zonder rugleuning vind ik heel eng. Dan zien we een gewone tafel met stoelen helemaal aan de achterkant maar wel precies aan de rivier. Dit is een perfecte plek.

We zitten hier zo heerlijk, de temperatuur is heerlijk niet heet, niet koud, aan de rivier, in de verte een kleine waterval, sommige kinderen spelen in het stukje rivier bij hun stukje terras. We bestellen een super lekkere tajine en drinken Hawaii en sluiten af met Marokkaanse thee.  Er komen mannetjes langs die komen zingen en spelen op hun instrumenten en op dezelfde manier komt er ook een kat voorbij, de mannen krijgen overal wat geld en de kat overal wat lekkers :p

Rond 15.00 gaan we weer weg, maar iedereen gaat op het zelfde moment weg en het is super druk met allemaal auto's, taxi's en mensen die in moeten stappen, het duurt even voor we het dorp uit zijn. Ook de terugweg door de bergen is erg mooi, even komen er donkere wolken aan maar die zijn ook snel weg. Omdat Sophia geïnteresseerd is in stenen stoppen we nog bij een grote winkel vol met stenen, met aardewerk, zo leuk om allemaal te zien en mijn huis is al zo vol en ik heb het niet nodig maar zo veel leuke dingen. Sophia kiest nog een kristal en een gladde steen in de vorm van een ei uit. We kijken ook nog even vanaf het dakterras de omgeving over. Het huis naast de winkel heeft een groot gat in de muur van de aardbeving, gelukkig is er verder weinig van te zien.

We rijden Marrakech in de spits weer binnen dus het duurt even voor we bij het hotel zijn. Het is 18.30 maar ik heb zin om nog even te zwemmen, al is het water echt heel koud, vooral nu er ook geen zon op schijnt. Sophia is ook nog even gekomen maar vond het te koud en is er niet ingegaan. 

We hadden trouwens vanavond eigenlijk naar Chez Ali zullen gaan maar doordat die andere taxi kapot was is dat niet doorgegaan, we hebben echt een vloek op Chez Ali. Het is wel maar goed dat het niet doorging want we hadden 's middags ook al veel gegeten en de overdadigheid van Chez Ali was teveel geweest. Maar toch is het jammer dat het steeds maar niet lukt want Sophia kan zich het al niet eens meer herinneren.

We wandelen weer naar de Menara mall (we lopen wel verkeerd dus t werd een langere wandeling) om te gaan eten bij ons vaste adres Victor. Sophia had pizza, ik had lamskotelet, Kader mixed grill en mijn moeder een panini tonijn. Het was een heerlijke avond maar nu wordt t wel weer fris. Gelukkig lopen we terug wel goed en zijn we rond 22.00 weer in het hotel. Het was weer een zeer geslaagde en heel bijzondere dag!