Maar gelukkig hebben we mooi weer

 Vanmorgen om 6.30 wakker, dat gaat al beter en is al later dan op een werkdag. Rustig aangedaan, foto´s alsnog op het blog, duo lingo, hay day, het hele riedeltje. 

Om 8.00 gaan mijn moeder en ik naar het ontbijt. Het ontbijt is nog minder goed dan in het vorige hotel maar we zitten er wel vol van en kunnen er weer tegenaan. Precies als we de kamer weer in willen komt Sophia er net uit, dat was even schrikken. Ik ga met haar terug naar het ontbijt en mijn moeder naar de kamer.

Op de kamer maken we ons klaar voor de eerste stop van vandaag, de Walmart. Dit keer nemen we er alle tijd voor. Sophia wil er een vlog van maken voor op het youtube kanaal. We stoppen dus bij alle enorme verpakkingen die op de film kunnen. Enorme zakken cereal, hele gangpaden aan taart decoraties, enorme drinkflessen. Ook het speelgoed vinden we altijd erg leuk om te kijken. Er zijn Hogwarts poppen, allerlei poppenkleding van Hogwarts en allerlei spulletjes, enorme gangen  met allemaal barbie spullen, heel leuk om hier rond te lopen. 

We kopen ook nog dingen die we echt nodig hebben, zoals fruit, water, frisdrank, waterschoenen, een mooie nieuwe tas voor mijn camera´s en als laatste gaan we naar de kaasafdeling waar we enorme zakken geraspte kaas filmen en dan gaan we betalen. Sophia gaat na het betalen nog even naar de wc en dan naar het hotel.

Maar als we bij het hotel aankomen en we alle boodschappen uitpakken en ons willen gaan klaarmaken om naar het strand te gaan, zie ik plotseling alleen mijn fotocamera in de tas zitten en niet mijn nieuwe videocamera. We zoeken tussen de boodschappen, ga terug naar de auto maar nee... de camera is nergens.. 

We rijden terug naar de Walmart tegen beter weten in hoop ik dat ie gevonden is maar nee. Het personeel van de Walmart stuurt ons de politie want ze kunnen zelf de bewakingscamera´s niet bekijken. We krijgen een adres van de Sherrif 10 km verder en we gaan op weg. Het is een heel raar gebouw wat onder constructie is. Via een zijweg worden we naar een achterdeur gestuurd die op slot zit. We bellen aan en een vrouw door een intercom vraagt wat we komen doen. Door de intercom moeten we alles vertellen. Omdat het zondag is, is er bijna geen personeel en kan ze de deur niet voor ons open doen. Ze stuurt ons terug naar onze auto en zal de Sherrif snel naar ons toesturen. In de bloedhitte want er is geen sprankje schaduw en geen wolkje aan de lucht wachten we op de Sherrif. Het duurt gelukkig niet zo lang voor hij komt.

Hij luistert naar ons, kan er niet veel mee. Zegt dat we terug moeten naar de Walmart dat zij wel de camera beelden met ons mogen delen en als we dan zien of er een dief is of dat ie uit de tas is gevallen dat ie pas dan wat kan doen, dan moeten we ook een aanklacht tegen de persoon doen. Kortom we kunnen eigenlijk niks want zelfs als we er achter komen wie het is moeten we een proces aanstellen en daarvoor dan ook weer naar Amerika komen.

Voor de verzekering kan hij ons wel een dossiernummer geven. Binnen een week maken ze dan een rapport op en kunnen we het bij een van de Sherrif stations is Lee county (waar Bonita springs en Fort Myers ondervallen) Maar we blijven hier geen week, de Sherrif zegt dat we het op de dag van vertrek dan moeten proberen, hij denkt dat de aangifte dan wel klaar is maar weet t niet zeker. 

Het hele gesprek met de Sherrif was buiten in de brandende zon en we zijn blij als we weer de auto met AC in kunnen. 

Onderweg naar het hotel stoppen we bij een Best Buy want ik wil wel echt een camera hebben en niet met mijn telefoon hoeven te filmen of met de GOPRO die niet kan inzoomen. Er liggen er twee van hetzelfde merk waarvan een iets duurder en iets beter is. Ze zijn een stuk goedkoper dan mijn eigen camera dus of het van enige kwaliteit is valt te bezien, maar we hebben weer iets. 

Bij het hotel doen we de zwempakken onder onze kleren en pakken een picknick tas in. We rijden naar Lovers Key state park. We komen daar om half 4 aan, veel later dan we van plan waren. Eerst stappen we in het trammetje dat we gewend waren te nemen maar de laatste tram gaat al over een uur terug. Gelukkig is het eerste strandje waar je zonder tram naar toe wel weer open (die is een aantal jaar dichtgeweest) dus gaan we lopend naar het eerste strandje dan hoeven we ons in ieder geval niet te haasten) Op het bruggetje worden we gewezen op twee dolfijnen die door de baai zwemmen. Ze zijn al ver weg en ik heb nu alleen mijn onderwatercamera en gopro mee dus we kunnen ze niet vastleggen maar in ieder geval hebben we ze gezien. 

Op het strand leggen we de spullen neer en zijn in de eerste instantie een beetje chagrijnig, ook naar elkaar toe.. maar na een tijdje ontspannen we weer. Het is zulk lekker water, zo warm en zo rustgevend. We beginnen er toch weer van te genieten en gelukkig ondanks dat het al zo laat is het nog steeds mooi weer, geen afternoon thunderstorm dus we kunnen in zee blijven zolang als we willen.

Om even voor zessen stoppen we ermee. Lekker er is een douche en kleedhokjes bij de parkeerplaats. We rijden naar het hotel en terwijl we om de beurt douchen werk ik het eerste stuk van het blog bij. Als iedereen klaar is geen we eerst wat eten. Voor ons hotel zit een American diner, we eten hier ok. Sophia is dol op haar spaghetti en mijn moeder en ik hebben vis, ik met een lekker citroensausje. De vis is lekker, de groente en rijst die erbij komen gewoon ok. We eten hier helemaal niet duur dus dat is helemaal mooi. 

Lekker ook dat we lopend terug naar de hotelkamer kunnen.

Op de kamer maak ik het blog verder af maar het internet is weer erg sloom dus de foto's die ik op het strand heb gemaakt kan ik er nu niet opzetten. De foto's van gisteren waren vanmorgen wel gelukt dus ik gok erop dat ik morgenochtend als ik vroeg wakker ben de foto's van vandaag er weer kan opzetten