van steenkoud naar snikheet

 Jammer als ik vanmorgen wakker wordt zie ik die zeemist weer hangen, hopelijk trekt het snel weg. We gaan met zijn drieeen ontbijten maar Sophia komt er ook nog bij want ze is nog een keer in de grote zaal voor het ontbijt. We mogen de kamer officeel tot 11 uur hebben maar bij de receptie hebben ze gezegd dat we rustig aan mogen doen. Dat is zo handig met Kader in Marokko, hij kent echt bijna iedereen, hij is er naast de keren met ons ook nog eens zelf geweest en heeft echt met veel mensen kennisgemaakt. 

Na het ontbijt gaan we bij het zwembad zitten. Het is te doen in mijn jurk maar niet echt warm, ga dus niet zwemmen, het ene zwembad is wel verwarmd maar dan versterk ik de allergie weer en bovendien als je dan uit een warm zwembad komt moet je daarna door de koude lucht lopen met je natte zwempak. Lezen is dus wat we voornamelijk doen. Om 11.30 gaan we naar de kamer, kleden ons om, ruimen de laatste spullen op en gaan naar de lobby. Om 12.30 gaat de eetzaal open en we willen ons nog een keer tegoed doen aan al het lekkers hier.

Ondertussen check ik in voor de vlucht van morgen. We vliegen nu met British Airways en stappen in Londen over. Nu heb ik een mail gekregen dat de tijden veranderd zijn en dat ik mijn akkoord moet geven, maar met deze nieuwe tijden landen we 10 minuten na dat ons nieuwe vliegtuig naar Amsterdam opstijgt dus dat kan niet. Ik had het kunnen oplossen morgen op het vliegveld maar via manage mijn boeking kan ik ook kosteloos omboeken. Nu vliegen we een uur eerder 12.00 ipv 13 uur en komen we een uur later thuis 21.00 ipv 20.00 maar we hebben nu wel de tijd om over te stappen en niet -10 minuten. 

Ook check ik in voor de vlucht van morgen, we hebben weer allemaal stoelen bij elkaar.Bij de vlucht van Marakech naar Londen op rij 22, van Londen naar Amsterdam op rij 3, zodicht bij hebben we nog nooit gezeten, of zou rij 3 in dit geval achteraan zijn? 

Ik maak nog wat foto's van de hal en dan mogen we voor de laatste keer naar de eetzaal. Het thema was gevulde msamman (Marokkaanse pannenkoek) maar dat eten we thuis vaak dus dat laat ik gaan. Er is natuurlijk weer genoeg ander lekkers. 

Dan is het tijd om naar de taxi te gaan. Hij valt ons wel een beetje tegen want hij heeft bijna geen kofferruimte, er kan een koffer in (die van Kader). Dan gaat de koffer van mijn moeder naast haar op t bankje. Gaan Sophia en ik samen op de achterachterbank en gaan onze koffers voor mijn voeten op de plek waar het andere bankje is omgeklapt.

Ik maak nog een foto van de voorkant van het hotel, we zijn er steeds door de achrerdeur uitgegaan om naar het strand te gaan, maar de voorkant is ook mooi en de moeite van een foto waard.

Dan rijden we Agadir in, zodra we ook maar een klein stukje van het strand af zijn is de zeemist weg en is het warm en zonnig. Na en tijdje rijden we meer in het binnenland en gaan we door de woestijn en wordt t erg warm in de auto. De lucht is sowieso heet maar de lucht die door het openraam komt, komt niet bij de achterachterbank waar Sophia en ik zitten. Kader vraagt aan de chauffeur of de airco aan mag. Eh die heeft hij niet... Dat is echt heel erg vervelend, we zitten ontzettend krap en het is ook nog eens bloed en bloed heet onderweg. Kader klaagt bij de chauffeur dat dit niet de auto is waar hij om gevraagd heeft, die antwoord, ach ik dacht dat jullie een arabisch gezin waren, die hoeven geen airco. 

Als we in Marrakech aankomen is het 39 graden. 30 graden warmer dan toen we de eerste avond met de bus aankwamen en we het steenkoud hadden, dat is nu toch ook bijna niet meer voor te stellen. Helaas duurt het rijden door Marrakech zelf ook erg lang want het is spits. Dwars door alle auto's in de file probeert met het een ander te verkopen. Zo ook twee jongens jaar of 15 met allebei een zakje maandverband. Ze zien Sophia zitten en beginnen hartjes te maken van hun handen en roepen I love you, fijn denkt Sophia, daarna proberen ze het bij mij en dan naar Kader sir.. dan spreekt Kader ze in het arabisch aan en weg zijn ze.

Om 18.00 komen we bij het hotel, we moeten dat stomme papier weer invullen en we willen alleen maar zo snel mogelijk zwemmen. Het is het zelfde hotel waar we vorig jaar ook de laatste dagen zaten, een erg lekker hotel, mooi zwembad en ook weer een prachtige lobby en een soort grote Marokkaanse kamer.

We gaan zo snel mogelijk naar t zwembad, eerst wil de poolguy ons geen handdoeken geven, moet je weer eerst naar de receptie en een borg betalen en een token inwisselen, we doen er een beetje boos om want vorig jaar kregen we ze wel, we hebben veel geld betaald voor t hotel en een lange hete reis gemaakt, de poolguy zegt nog steeds nee maar als we dan in het water zijn komt ie ze alsnog brengen. Het water is koel, niet zo koud als in Novotel maar zeker niet warm, maar we hebben het zelf zo heet dat het wel goed voelt.

Om 19.00 kleden we ons aan en gaan we met de taxi naar Mohammed. Daar wordt weer goed voor ons gezorgd met het eten, eerst vleesspiesjes van de bbq, dan Harrira, koekjes en dan nog fruit. Kader, zijn broer en 2 nichtjes kijken samen voetbal, het moet op de telefoon want op een of andere manier lukt het niet de wedstrijd te casten op hun tv. Na de wedstrijd krijgen we een enorme tas mee met koekjes en noten.. als we dat maar weer in de koffers krijgen. 

Morgen wat vroeger op dan we inmiddels gewend zijn maar ook niet vreselijk vroeg, (8 uur aan het ontbijt) al vindt Sophia van wel, maar ja ze kan moeilijk blijven liggen en niet in het vliegtuig stappen.

Ik denk dat ik mijn blog hierbij afsluit, weet niet zeker of ik de terugreis beschrijf, is meestal niet zo boeiend.