Badlands

Vanmorgen een uurtje langer geslapen, tot 6.45, mijn moeder was al wakker en lag te haydayen. Eerst met Kader op facetime gesproken, en om 7.30 zaten we weer heerlijk aan het ontbijt. Het is zo leuk in dit hotel dat je buiten kan zitten en heeft zo'n mooi liefelijk uitzicht. We namen weer vanalles wat we lekker vonden. Sophia vindt het leuk om dingen voor zich zelf te regelen, zoals een wafel maken en brood roosteren. Om 8.15 zaten we in de auto op weg naar de Badlands. Die zijn best een stukje rijden vanaf hier maar omdat we het wel prettig vinden soms wat langer in 1 hotel te blijven hebben we ervoor gekozen de badlands vanaf hier te gaan bezoeken en niet daar in de buurt een hotel te nemen.
Onderweg zagen we heel veel reclame borden van Wall drugstore. Ik had er over gelezen, de ene is enthousiaster dan de ander maar we bewaren het plaatsje Wall voor vanmiddag en we reden door naar de badlands. Onderweg reden we vooral door veel prairie. Hoe dichter we bij de badlands kwamen hoe warmer het werd. De temperatuur liep op tot 95 graden F. De badlands zijn een soort rotsformaties. Sommige glooiend, andere scherp. Veel rotsen vonden we op een soort grote zandkastelen lijken. Het was heel indrukwekkend om te zien. Alle rotsen hadden ook een of meer rode strepen. We stopten eerst bij het big badlands overlook vieuwpoint. Daarna reden we de eerste wandelingen voorbij want we wilden eerst even naar het visitor centrum. Dat even duurde alleen veel langer dan gedacht. Ze zijn in badlands aan de weg aan het werk en nu moet al het verkeer over een strook rijden. Dus eerst wachten tot al het verkeer van de andere kant gekomen is en vervolgens kregen we een teken en kon onze kant gaan rijden. Het was een bijzonder leuk visitor centrum met veel displays van dieren uit de oertijd. Ook waren er allerlei skelleten en fossielen die ze hier hebben gevonden. Het was heel interessant en ook Sophia vond het erg leuk om te zien (en te voelen, er lagen veel dingen waar je aan mocht komen) in de winkel van het visitorcentrum heb ik een puzzel gekocht en een monopoly spel van de nationale parken. Lijkt ons leuk voor straks in de winter, kunnen we tijdens een spel terug denken aan de nationale parken.
We zijn alleen al een tijdje op zoek naar een camelback, een soort rugzak met een waterreservoir waar je tijdens je hikes water uit kan drinken. Vorig jaar werd dit overal verkocht en nu kunnen we het nergens vinden. Nou ja dan vullen we de flesjes maar weer met water.
We rijden weer terug (weer langs de wegwerkzaamheden) naar de parkeerplaats en lopen daar twee korte trails. Door trail en windowtrail. Beide trails geven een prachtig uitzicht dwars door de grote "muur" heen op de badlands die erachter liggen.
Ook zijn Sophia en ik nog op een richel geklommen en hebben we nog van het uitzicht genoten. Het was wel heel erg warm. Toen we deze trails gedaan hadden, had ik geen zin meer om er nog meer te doen. Ook al waren ze erg kort het was gewoon veel te warm. We reden de weg naar het noorden, richting Wall en stopten nog af en toe bij een mooi vieuwpoint. Soms dachten we dat we het nu gehad hadden omdat we dan alleen door de prairie reden maar dan waren er ineens midden in de prairie weer allerlei rotsformaties. Bij wall reden we het park uit. Moesten nu wel nodig tanken en daarna reden we naar de wall drugstore. Ik vond het wel grappig. Een westernstraatje vol met giftshops. Als je via een van die giftshops naar binnen liep, kon je van de een de andere in komen. Er waren ook winkeltjes met allerlei cowboy spullen. Sophia heeft nog bij de cowboylaarzen staan kijken. Maar ik vond ze erg duur en teveel echt cowboy.... In de gangen hingen veel oude foto's van indianen, cowboys, pioniers.. Er waren bewegende poppen enz. Het was inderdaad allemaal nep en ik kan me voorstellen dat sommige mensen hier niets aan vinden, maar ik vond het wel leuk om te zien.
Na wall reden we via Rapid city, een grotere stad. In de tomtom typte ik outback steakhouse in. Een van mijn favo restaurants in Amerika. Ja er was er een en daar hebben we echt lekker gegeten. En lekker sangria uit een jampotje gedronken.
Na het eten reden ons hotel voorbij en reden we weer naar Custer statepark want het was nu tegen de avond en we wilden nog wel wat dieren spotten.
Om 7.20 reden we het park binnen. Eerst hebben we nog even lekker aan een meertje gezeten en daarna zijn we de wildlife loop nog een keer gaan rijden.
We hebben echt heel, heel, heel, heel veel hertjes gezien. We zagen de ezels weer. We zagen een kudde bizons en deze keer van heel dichtbij. Ze liepen zo over de weg voor ons. Prachtig om ze van zo dichtbij te zien. Ondertussen werd het steeds donkerder. Er hing een heerlijke sfeer in het park. Een lekkere avondlucht en de zonsondergang in de heuvels. We reden verder net als een groepje andere auto's die ook echt waren gekomen om wildlife te spotten. Na een poosje zagen we nog een pronghorn mannetje en ook al was t bijna donker het lukte nog om een foto te maken.
Ondertussen werd het helemaal donker en moesten we nog terug naar Hill City rijden, dat duurde nog best even. Maar het was een mooie ervaring om zo in het donker door de natuur te rijden en de dieren te zien.
Om 22.00 kwamen we weer bij het hotel. Sophia was het laatste stukje in de auto al in slaap gevallen en die sliep in het hotel lekker door. Geen Harry Potter dus vanavond dus heb ik de tijd om het blog er op te zetten voor ik ga slapen.