Sequoya NP

Tot 9.00 geslapen, ’s morgens vroeg hadden we het een beetje koud dus voor morgen maar even de slaapzakker erbij pakken. Bij de ingang van het park zit een restaurant, daar gaan we heen voor het eten. Het is heel lekker. Het is een buffet en vooral het verse fruit is heel erg lekker met grote bramen en frambozen. Na het ontbijt gaan we even naar het visitor centrum. Sophia haalt weer een junior ranger boekje op. We bekijken een mooie film over het park en we doen een soort quiz met een draaiende schijf over wat bomen/dieren in de kou/vuur doen.

Hierna gaan we echt op pad Sequoya np in en dan houden we Kings Canyon voor morgen. We stoppen nog bij wat mooie uitzichtpunten en rijden in een keer door naar de afslag van Cresent Meadow. We stoppen eerst bij auto log, een grote omgevallen Sequoya waar ze vroeger over heen hebben gereden. Wij lopen er overheen, enorm groot zoals zo’n boom is. Daarna rijden we door naar Cresent meadow. We lopen een trail om de meadow (weide) heen. Al vrij in het begin zien we veel mensen met camera’s naar de meadows kijken. Ja hoor een black bear. Al is ie niet zwart maar heel licht bruin. We kunnen hem zien scharrelen in het hoge gras maar krijgen hem niet lekker op de foto. Langs de meadows staan ook allemaal sequoya bomen. Veel meer dan vorig jaar in Mariposa grove en allemaal zonder hekje. We kunnen er gewoon bij gaan staan. Toch zie je op de foto’s  niet hoe enorm groot die bomen zijn. Soms krijgen we de boom er niet eens in zijn geheel op. Na een poosje zien we weer mensen naar de meadow kijken. Nu is het een zwarte beer met twee kleintjes. Deze laten zich veel beter zien. Wat zijn ze toch schattig die kleine beertjes. Het blijft toch zo bijzonder om beren te zien. Aan de overkant van de meadow zien we de twee kleintjes weer. Ze zijn heel dicht bij het pad. Wij houden netjes afstand maar dat geldt niet voor alle mensen. Een Franse jongen staat zelf op een meter of drie te fotograferen en wordt door zijn vader nog een keer terug gestuurd om het opnieuw te doen.

Bij de picknickplaats aan het einde van de wandeling eten we nog een lekker koekje en drinken we iets.

We rijden een stukje en stoppen nog bij een groepje Sequoya’s. De parkergroup heten ze. We worden hier ook op een hert gewezen dat voor een van die reuze bomen ligt. Zo’n mooi gezicht!  Daarna rijden we naar Morro Rock. We hebben geluk er is precies een parkeerplek vlakbij Morrorock vrij. Morro Rock is een hele hoge rots bovenop een berg. Via een steile trap door de rots heen kan je omhoog. Mijn moeder en Sophia lopen een stukje mee en ik ga helemaal omhoog. Het is best zwaar en hoewel er overal relingen zijn ook een beetje eng, soms is het pad erg smal.

Na Morro Rock rijden we naar de General Sherman tree, de grootste boom van de wereld. Niet het hoogst, niet het dikst maar wel de grootste volume. Het is inderdaad een grote boom, dat zie je vooral als je aan de voet staat. Om deze boom staat wel een hekje en dat vinden we toch minder. We gaan ook niet in de rij staan om de boom van de voorkant met het bordje te fotograferen. Wel maken we foto’s aan de zij en achterkant waar ie net zo groot is maar waar geen mensen staan.

Na deze trail is het inmiddels 17.00 en gaan we aan de terugweg beginnen. We hebben enorme honger en gaan eten bij het restaurant van Grant Grove. Het is wel erg druk en het duurt lang voor we een tafeltje hebben. Wel een mooi tafeltje bij het raam en terwijl we eten zien we een hertje lopen. Prachtig!

Op het eten moeten we wel weer lang wachten maar het smaakt dan ook erg lekker. Na het eten gaan we naar de cabin. Tot onze verbazing is er zelfs housekeeping geweest en zijn de bedden opgemaakt. We zitten tot het al lang donker wordt buiten in de veranda. Het is een heerlijke avond.