naar Cody

Vanmorgen vroeg om 4.45 ging ineens mijn telefoon af, er stond een nummer bij wat ik niet herkende maar slaperig als ik was nam ik toch op. Was het de waterhoord, het zwembad waar Sophia les heeft en die wilden iets weten. Vriendelijk geantwoord of het over een paar weken mag want in Amerika waar ik nu ben is het nu nacht. Na dit korte gesprek duurde het toch even voor ik weer in slaap viel. Om 6.50 werd ik een beetje wakker maar dacht draai me nog even om tot het 7.00 is. Toen ik  mijn ogen weer opendeed was t ondertussen al 7.30. Gelukkig hebben we vandaag niet een hele grote afstand te rijden. Nadat alles weer in de auto was gepakt zijn we eerst via de snelweg naar Sheridan gereden en hebben daar ontbeten bij de Perkins. Het eten was erg lekker maar de bediening ging nogal mis, kreeg de helft niet van wat we bestelden en toen ik daar wat over zei, zei de serveerster dat ik t niet bestelt had.

Na het ontbijt zijn we na de Sheridan de 14a scenic byway gaan rijden. Deze weg loopt door de Big Horn pass. Eerst reden we een prachtige bergweg. Bovenop de weg lag nog een stuk sneeuw. We reden deze route bijna helemaal alleen. Extra grappig is het dan als je bovenaan de weg stopt en de enige andere auto die ook stopt een Nederlandse familie is. Ze maakten bijna dezelfde reis als wij. Even gezellig staan praten en ervaringen uitgewisseld.

Daarna reden we verder en bij een kleine weg die naar de horseshoe bend leidde zijn we afgeslagen. Ik had gelezen dat daar een strandje was. Dat strandje was er inderdaad maar precies toen we daar aankwamen begon het te onweren dus konden we niet gaan zwemmen. Wel waren er ook overdekte picknickplekken en hier hebben we lekker onze kip van gisteren opgegeten. Vervolgens hebben we de weg verder gereden naar Devils Canyon overlook. Het was schitterend, een diepe canyon beneden, met een slingerende rivier erin. Ook hebben we wilde paarden in dit gebied gezien. Om 15.00 begonnen we aan de terugweg en reden hierna in een keer naar Cody. Cody is alweer een gezellig western stadje, genoemd naar Buffolo Bill Cody die hier woonde. We hebben een heel leuk motel, het big bear motel. Allemaal kleine houten gebouwtjes, (in westernstijl) in het midden een zwembad, oude t fordjes op het terrein en je kijkt uit op de bergen. Het was 17.00 dat we aankwamen, het was weer schitterend weer en we hadden nog niet gezwommen dus dat gingen we eerst maar even doen. Het was een heerlijk, vrij groot zwembad met alleen een Amerikaanse opa met kleindochter iets jonger dan Sophia. Hij bewonderde Sophia’s zwemkunsten, zei dat ze het echt erg goed kon en hij probeerde het zijn kleindochter ook wat te leren. Sophia was supertrots. We hebben een tijd gezwommen. Daarna douchen en omkleden. Rond 19.00 stapten we in de auto om Cody te bekijken en wat te gaan eten. De lucht was inmiddels weer donker, er kwam weer een onweersbui aan. Net toen we de auto wilden parkeren barste het los. Niet alleen regen en onweer maar vreselijke hagel. Hagelstenen zo groot als flinke knikkers. De straten liepen onder en we besloten maar op een andere plek te parkeren. Vlakbij een familie restaurant dat Granny’s heette. Hier hebben we lekker gegeten en heel goedkoop. Alleen de frisdrank was niet te drinken, het had een vreselijke chloor smaak. Het eten maakte het dan wel weer goed. Sophia had eindelijk spaghetti waar ze zoveel van houdt.

Na het eten was het weer droog en begon de zon weer te schijnen en hebben we nog even door Cody gelopen. Bij het Irma hotel (hotel van Buffolo Bill) was een gezellige sfeer met live muziek en in een giftshop heb ik een boek gekocht. Teachers of the frontier. (vind ik leuk omdat ik in het onderwijs werk) Hierna terug naar het hotel, waar gelukkig lekker snel internet is en mijn blog weer goed kan worden bijgewerkt.