De heenreis

Lekker geslapen in ons hotel in Dusseldorf, maar ik ben de enige. Om 6.00 de afgesproken tijd ga ik naar de kamer waar mijn moeder en Sophia liggen. Haar wekker is niet afgegaan, gelukkig zijn ze wel vanzelf wakker geworden en kunnen we alle spullen in de auto gaan leggen. Het is maar een super kort ritje naar het vliegveld, vooral omdat we de aanwijzingen van het hotel volgen die een binnendoor weggetje kent.
Op het vliegveld is het even lastig een parkeerplek te vinden maar om 6.30 staan we geparkeerd en we vinden ook de delta balie al snel. We hoeven niet meer in te checken en gelukkig want er staat een hele lange rij. Bij de bagage drop off krijgen we wel weer een intervieuw over de spullen die we hebben ingepakt enzo.  Kader die niet mee gaat moet achter de streep wachten en Sophia die natuurlijk wel mee gaat moet bij ons blijven staan. Bij de douane is een lange rij en ons wordt geadviseerd via de B terminal naar binnen te gaan dus dat doen we dan maar. Hier is inderdaad een iets kortere rij dan bij terminal C waar wij moeten zijn.
Nu moeten we afscheid nemen van Kader. Sophia vindt het even moeilijk. Eerst al afscheid nemen van Pim en nu weer van papa. Maar ja het duurt maar 4 weken en we gaan wel hele leuke dingen tegemoet.
Bij de paspoort controle is ook een rij waarbij EU burgers via een scannend apparaat naar binnen kunnen maar omdat Sophia nog geen 18 is mogen we hier geen gebruik van maken, dus sluiten we maar aan in de rij.
Daarna door security en dan een heel eind weer terug lopen naar terminal C. Hadden we toch beter daar in de rij kunnen zijn. (Kader had t al gezegd, hij had gelijk)
Het lopen en wachten gaat ook voor mijn moeder heel goed, dan moet ik er even bij vermelden dat ze begin mei haar been gebroken heeft en de hele reis bijna niet door ging. Maar gelukkig ging t herstel heel snel en heeft ze zelfs van de week haar krukken (die we eerst zouden meenemen) weer terug gebracht.
Bij de terminal hebben we nog even de tijd en we gaan even ontbijten. We kopen koffie, een sapje een watertje en twee croissantjes en kunnen 13 euro afrekenen. In Amerika hebben we vaak voor t zelfde bedrag een uitgebreid ontbijt, maar ja dit is t vliegveld he.
Om 8.30 begint het boarden, we maken geen haast om in die rij te gaan staan want of je nou in het vliegtuig of in de wachtruimte wacht maakt ook niet uit.
Lekker op tijd stijgen we op, direct zien we alleen maar wolken en ook al vliegen we over Nederland we zien er niets van.
Sophia pakt haar eerste cadeautje deze vlucht uit. (ik koop altijd wat cadeautjes zodat ze onderweg wat te doen heeft) Het is een stickerboek van crazy city. Met allerlei stickers kan je zelf je stad inrichten. Om 11.15 komen ze al met de lunch. Pfff wat vroeg, ik heb totaal geen honger. Sophia die t eten in t vliegtuig toch al niet lust slaat het helemaal over. Ik neem de Indianchicken en mijn moeder pasta. Het is best lekker maar het is zo vroeg dat ik er maar drie happen van door mijn keel krijg. Sophia neemt een lekkere gevulde koek die ik voor haar gekocht heb. Ik heb deze keer wat koeken en kleine zakjes chips meegenomen zodat ze in ieder geval wat te eten heeft. Ja super gezond, ik wou ook eigenlijk broodjes doen maar was bang dat die vies zouden worden na een warme nacht in het hotel in Dusseldorf.
Er is een zeer uitgebreid assortiment aan films. Ik kijk op deze vlucht, Bears (had ik eigenlijk met Sophia in de bios willen zien maar draaide niet meer) Alexander and the terrible, horrible day en a 100 foot journey over Indiers die een restaurant in Frankrijk beginnen en de korte film Frozen fever maar die valt me iets tegen.
Mijn moeder kijkt dezelfde films als ik in een andere volgorde en Sophia kijkt Frozen Fever, Tinkerbell, Big Hero en My little pony.
Onderweg krijgen we nog een snackje van een soort soepstengels en op het einde een lekkere warme sandwich en een ijsje. Helaas voor Sophia slaapt ze nu want dat ijsje had ze wel gelust. Ook krijgen we onderweg lekker vaak te drinken. Omdat ik net een soort buikgriep heb gehad, heb ik nogal last van mijn maag en durf ik geen wijntje te nemen.
Bij Sophia's cadeautjes zitten nog twee reisspelletjes en het dierenstickerboek (inclusief 100en gespaarde stickers) van Freek Vonk die we bij AH hebben gespaard.
Om 14.00 plaatselijke tijd landen we in Atlanta. We sluiten braaf aan in de zeer lange immigrations rij tot er een medewerker vraagt of we met dit paspoort al eerder in de VS zijn geweest. Ja dus, we mogen de rij uit, krijgen een computer toegewezen en mogen onze vingers via het apparaat later scannen, vragen beantwoorden en een foto nemen en we mogen t land in. Wel nog even ons paspoort laten controleren en de beambte merkt voor het eerst in al die jaren op dat Sophia een andere achternaam heeft dan ik. Maar omdat Kaders achternaam wel ook in mijn paspoort staat hoeft hij niet het toestemmingsformulier te zien (wat we elke jaar braaf ondertekenen en wat ze bij hem wel willen zien als hij met haar naar Marokko gaat)
Dan koffers ophalen, door de douane, oeps per ongeluk in het vliegtuig een flesje water er in laten zitten, die kan dus weg.
Door security waar mijn moeder met al haar spullen per ongeluk haar broekriem laat liggen. Manon die had ze van jou voor haar verjaardag gekregen een aantal jaar geleden, ze wil voor de volgende verjaardag graag een nieuwe.
Met een treintje rijden we naar de juiste terminal en daar kunnen we 4,5 uur wachten tot we weer vliegen. Sophia wil een ijsje maar van alle eettentjes is er geen een met ijs. Wel is er een icecream vending machine maar we hebben geen losse dollars. Kopen een flesje lemonade (lekker de eerste van de vakantie) met het wisselgeld willen we een ijsje kopen maar de machine blijkt out of order.
Dan mag ze haar laatste cadeautje uitpakken een ander stickerboekje van prinses mimi en haar kasteel inrichten.
Ein-de-lijk, 100 spelletjes en wandelingetjes later gaan we boarden. Nog voor we opstijgen slapen Sophia en ik. Onderweg word ik soms wakker. Het is trouwens ijskoud in de dit vliegtuig, help me herinneren dat als we terug gaan een vest aan trek.
Om 19.00 plaatselijke tijd landen we in Denver. Wat een mooi vliegveld zeg. Met de bus naar Alamo, gebruikelijke praatje over de verzekeringen die we afslaan en dan naar de auto's. Een medewerker wijst ons een Jeep aan. Als ik de koffers er in doe merk ik dat de kofferuimte erg krap is. De Nissan die er naast staat heeft een grotere kofferruimte. We vragen of we die mogen hebben en dat is geen probleem. Koffers erin, (past maar net) en op weg naar ons hotel. We rijden nog even verkeerd (omdat ik alleen straat in de tomtom heb ingevoerd en geen huisnummer rijden we precies de verkeerde kant op) Er hangt een vrij dichte mist hier in Denver, het is een graad of 18. We verbazen ons over het landschap, zo vlak, terwijl we zo dicht bij de Rocky Mountains zitten.. Om 21.00 komen we bij ons hotel Quality Inn en we zijn ineens niet heel moe meer. Mijn moeder neemt nog een kopje koffie en ik lees Sophia voor, het eerste hoofdstuk uit Harry Potter en de geheime kamer. Haar  nieuwe hobby, we praten de hele dag over Harry Potter. Aangezien ik al heb laten doorschemeren volgend jaar weer eens naar Florida te willen, verheugt ze zich op al op de attracties in Islands of Adventure waar ze twee jaar geleden te klein voor was. Ook bedenkt ze nu al een toverstok te willen kopen (en dan praten we dus over volgend jaar) Maar nu gaan we eerst eens van deze reis genieten!
Om 22.00 doen we de lichten uit en slapen direct in. Om 1.00 ben ik even wakker maar kan weer verder slapen. Om 3.15 is iedereen echter klaar wakker en gaan we aan de slag met het internet en zet ik het verslag erop. Ik heb onderweg wel 1 hele foto gemaakt, ga ik vandaag helemaal goed maken. Straks beginnen we met wat shoppen en dan gaan we richting Estespark en Rocky Mountains NP dus dat levert vast wel mooie foto's op.