Een beetje erg warm in de Everglades

Deze keer werd ik pas over 7en wakker, had zelfs nog wel langer kunnen slapen maar ’s morgens is het enige moment waarop het internet het redelijk doet en dat wil benutten.

Lees eerst de reacties op het blog en op facebook, bedankt daarvoor die leuke reacties! Jammer dat niemand die man herkent.. misschien is het dan verder geen acteur..

Om 8.30 lopen we naar het ontbijt. Dit keer kiezen we het buffet. Het is minder uitgebreid dan het ontbijt van een restaurant maar uitgebreider dan een gratis ontbijt. Het is wel erg lekker! We puzzelen alle koffers weer in de auto en gaan op weg naar het tamiami trail. Voorbij Naples willen we nog even tanken, we hebben nog een halve tank maar we herinneren ons van een andere keer dat er niet veel tankstations waren. We hebben trouwens ook een giftcard van BP maar zien nergens BP tankstations. We willen dus tanken maar na 13 dollar slaat de pomp al af. We zijn verbaasd en denken dat er iets mis is, maar nee hoor een halve tank kost dit jaar echt maar 13 dollar, dat is lekker tanken.

Langs het Tamiami trail zien we nog een hele groep kleine wasberen zitten. Ze zijn toch zo schattig, jammer dat je op een snelweg niet kan stoppen voor een foto.

Onderweg kom je langs het kleinste postkantoor en altijd ben ik van plan daar even te stoppen maar altijd rijden we er per ongeluk voorbij en ook dit keer. Trouwens  het is ook altijd gesloten als we er langs komen dus erg is het niet.

Bij een van de ingangen van Big Cypress preserve stoppen we en lopen we een stuk over een boardwalk. We spotten geen dieren maar het ziet er wel prachtig uit. Het eerste stukje niet dat is gewoon wuivend gras maar even verder komen we in cypressen bos, met bomen die in het water groeien. Het ziet er echt prachtig uit.

We rijden verder naar Everglades national park naar Shark Valley. Hier hebben we vroeger toen Sophia klein was een tramrit gemaakt maar toen had ze nog af en toe een peuterpuberteit bui en had ik er niet zo van genoten en wilden het nu een herkansing geven. We moeten lang wachten op de tram. Het is 12.15 en pas om 14.00 vertrekt de tram. We halen eerst een Junior Ranger programma voor Sophia en daar in gaat ze aan het werk. Dan lopen we een klein trailtje, het bobcat trail. We zien een kleine alligator onder de boardwalk. Mensen hadden verderop een slangetje gezien maar die zien we nergens meer.

Om 14.00 vertrekt het treintje. Het is bloed en bloed heet, de zon schijnt heel fel. Dat heeft het voordeel dat er geen muggen zijn. Werd ik de vorige keer nog lek geprikt. Nu waren we voorbereid in een lange (wel dunne) broek en een dun blousje met lange mouwen. Maar er was nu geen mug te zien, maar bloedheet was het wel. Het was vervelend voor ons want ik zat precies in de zon en dat was erg heet. Ben ook wat verbrand in mijn gezicht. En door de hitte hielden de alligators zich schuil. We hebben er uiteindelijk twee gezien. Een hele grote maar die lag diep in het water en een kleinere aan het oppervlak. Bij de uitkijktoren was het ook erg mooi, schitterend uitzicht. Beneden zagen we ook twee flinke schildpadden zwemmen.

Met het trammetje weer terug en nog een alligator gezien maar niet zo duidelijk. Ook zagen we alligator nesten. De gids heeft wel heel veel interessante dingen over alligators, schildpadden en vogels vertelt. Was heel interessant!

Terug bij het begin punt leverde Sophia haar junior ranger programma in. De ranger riep tegen een andere ranger: haal de pet en de hoed! Sophia moest de grote hoed op zetten, hij zette zelf de pet op. De ranger toonde veel belangstelling voor haar boekje en toen moest ze de eed nazeggen. Dat deed ze keurig in het Engels. Toen kreeg ze haar badge, het was een speciale die alleen dit jaar werd uitgereikt wegens 100 jarig bestaan.

Ook moest ze haar naam en in het boekje zetten en zette de ranger zijn handtekening en kreeg ze een stempel.

Vlak voor we weg gingen liet de ranger nog aan ons en aan anderen een enorme slangenhuid zien. Het was een van een python, die zijn niet inheems in de Everglades en zorgen voor veel schade. Ze eten allerlei dieren op en hebben geen vijanden. Ze worden door mensen in de Everglades vrij gelaten door mensen die ze als huisdier hebben gehad maar toch niet meer willen hebben.

Hierna verlieten we Everglades en belanden we al snel in een file bij Miami. Het was maar een klein stukje maar het duurde erg lang. Vlak voor we het hotel in Florida city bereikten moest Sophia overgeven. Ze denkt zelf van de honger het kan ook van de hitte zijn.. gelukkig was t alleen water wat eruit kwam..

We zijn direct gaan eten bij Denny’s. Dat is altijd Sophia’s eerste keus vanwege de spaghetti. Ondanks dat ze net had overgegeven at ze het hele bord spaghetti met smaak op. Misschien kwam het dan toch door de honger.

Na het eten lekker naar het hotel, Quality inn. We besluiten vanavond niets meer te doen en lekker op de kamer te hangen. Hier werkt het internet in ieder geval wel goed!