No seeums

 's morgens weer het gebruikelijke ritueel, hoewel voor de tweede dag op een rij is Sophia eerder wakker dan ik, dat is wel t vermelden waard. In de ontbijtzaal is het vandaag veel drukker dan anders, we moeten even wachten op de borden en gelukkig vinden we wel een plekje. Ook hadden we eindelijk bericht van KLM dat die email een fout was hun excuses, ben er nog steeds niet blij mee maar kan er nu wel gerust op zijn dat we zonder moeilijk doen terug kunnen. 

@Manon, van die fooien hadden we ook al aan gedacht, buiten het hotel doen we dit inderdaad altijd maar binnen in het hotel hebben we dit niemand zien doen, er is geen fooien pot en we hebben goed gekeken en zien niemand wat geven.. De mannen die wel goed geholpen worden zijn juist heel disrespectvolle aso's die t personeel uitfoeteren.  De fooien die we voor het kamermeisje neerleggen worden 9 van de 10 niet meegenomen... Ik laat die snackbar verder wel zitten want bij de andere barretjes gebeurd dit helemaal niet.

Na t ontbijt ritueel het inpak ritueel, ijswater in de flesjes doen, zwemtassen inpakken en naar de auto, huurpapier opruimen, JBL aanzetten en de weg zoeken in Mymaps.

Hadden we gisteren het zuidoostlijkse punt, vandaag het noordwestelijkse strand. Via allemaal mooie weggetjes komen we bij een piepklein strandje, Playa Kalki, vanwege de kalkrotsen. Met een steil trappetje naar beneden. We huren 3 bedjes en slepen ze naar de schaduw. Het is een klein strandje maar wel heel mooi.

Ik ga met Sophia beginnen met zwemmen, er zijn allemaal golfjes op dit strand niet vervelend wel leuk. Maar we worden vandaag wel erg vaak gestoken. Dit gebeurt wel vaker dan krijg je onder water steeds een speldenprikje. Het worden de no seeums genoemd omdat je ze niet kan zien, net zoals de piepkleine mugjes dat zijn ook no seeums. Deze zee no seeums worden ook wel zeeluizen genoemd maar dat klopt eigenlijk ook niet want zeeluizen zijn een soort beesten die als teken op gekweekte zalmen zitten. Deze no seeums zijn de larven van kwallen en zeeanemonen. Meestal wordt je wel 1 of twee keer gestoken maar vandaag dus om de haverklap en vooral bij Sophia, die geeft het dus op en gaat eruit.

Ik ga met mijn moeder snorkelen, we gaan meer naar links daar gaat het beter met de no seeums maar is er ook minder te zien, het is er veel zanderiger. We gaan dus weer terug naar het midden van de zee maar nu Sophia er niet meer is moeten ze mij wel hebben en mijn moeder ook, we worden echt om de haverklap geprikt en dat voelt niet fijn dus gaan we er maar uit.

We gaan er dus ook maar uit en genieten van het uitzicht want een prachtig strandje is dit wel. We zien regelmatig duikklasjes het water ingaan en elke snorkelaar die het water in gaat zie je aan hun lichaam wrijven en au roepen, niemand houdt t lang vol, iedereen maakt een rondje en gaat eruit. We hebben net besloten eens weg te gaan en een Amerikaans stelletje onze stoelen beloofd als ik iets in het water zie. We zien ook regelmatig zeevogels op het water landen maar ik had het idee een vin te zien dus ik blijf goed kijken. En ja hoor het is een groep dolfijnen en een flinke groep ook, je ziet ze met hun rug en vin steeds boven water komen en de groep watervogels volgt ze, zeker samen op vissenjacht zoals ze in Florida ook deden. Wat een geweldige toegift om dan nog wilde dolfijnen te zien, ze waren te ver om een foto van te maken maar het filmen is me wel gelukt. 

Bij dit strandje verkopen ze alleen drinken en is er geen snackbar, dus besluiten we om ergens anders te gaan lunchen. Op mijn lijstje had ik nog de onderwater grot op het gebied van het resort Kura Hullanda en dat ligt hier naast. Je moet dan bij het resort aangeven dat je de grot komt bezoeken. Helaas zijn de hekken van het resort gesloten en geen wacht te bekennen, we wachten nog even en geven het dan maar op. Het tweede op mijn lijstje is kijken bij Playa Forti, vanaf het terras daar springen veel mensen een klif af, een echt hoge klif. We gaan lekker lunchen op het terras, mijn moeder en ik hebben een combi van Mahimahi en shrimp en Sophia een cheeseburger. Het is heerlijk en we hebben een supermooi uitzicht! 

Sophia is wel aan het zeuren dat ze ook van die klif wil afspringen maar nee met deze klif gaat dat echt  niet gebeuren, we kijken nog we even hoe andere mensen het doen. Het is best wel indrukwekkend.

Wat wel grappig was, ook de mensen die hier in het water zijn gesprongen roepen steeds au something bit me, dus ook hier zijn de no seeum actief, geen idee waarom ze vandaag zo actief zijn trouwens. 

Via prachtige weggetjes door de wildernis rijden we terug naar het hotel, twee keer steekt vlak voor onze neus een Caracara over. De tweede keer kon ik er een foto van maken, we hadden mensen achter ons dus we konden niet stoppen om in te zoomen etc maar hij staat er op en telt nu voor mij BigYear.

Naar het hotel, onderweg nog even de laatste kattensnoepjes aan een stel zwerfhonden uitgedeeld (vanuit de auto)

Bij het hotel weer lekker wat bedjes in de schaduw gescoord en met een drankje en een boek bij t zwembad gezeten. Oh ja ik moest nog een PCR test voor Sophia regelen want als we terug zijn gaan we nog een paar dagen naar de Ardennen. Gok nu wel op de gratis test. Het gaat alleen heel lastig want beschikbare tijd komen ze niet met hun eigen beschikbare tijden maar komen ze met tijden aan die het hier in Curacao zijn, heel vreemd. Stond bijv 6 uur, ik denk al je kan nooit om 6 uur 's morgens. Dus ik probeerde gewoon een tijd uit en toen bleek dat ik er 6 uur bij op moest tellen.. Nou ja we komen woensdag terug en donderdag kan ze worden getest.

Douchen, eten bij t buffet, bij de blauwe banken zitten met een drankje en dan weer terug naar de kamer.