W´ere back!

 

De wekker stond om 4 uur maar daarvoor al nauwelijks geslapen want Sophia had tot 11uur voorstelling en daarna nog afscheid nemen van de andere castleden en van haar school want na de vakantie stapt ze over naar een andere school. Kader ging haar om 0.00 ophalen maar ik kon zelf ook niet in slaap vallen, maak me toch overal zorgen over wat betreft de reis.

Om 4.30 is mijn moeder bij ons en een kwartiertje later vertrekken we met Kader in onze prive taxi naar Schiphol. Bij vertrekhal 1 zien we een flinke rij van alle mensen buiten in een tent maar Kader heeft het de laatste weken erger gezien. Wij vliegen met American airlines en moeten naar vertrekhal 3 daar staan wel tenten maar we hoeven hier niet in de rij en kunnen direct naar binnen. We nemen afscheid van Kader en gaan naar binnen.

 Bij onze incheckbalie staat dat ze pas om 7 uur open gaan, we weten even niet zo goed wat we moeten doen. Er zijn hier alleen maar koffer drop offs en ik kon gisteren het online inchecken niet afronden. Om mijn vaccinatie bewijs te uploaden moest ik een app nemen die vervolgens naar een gebruikersnaam en wachtwoord vroeg wat ik niet had, ik probeerde het op te vragen maar het lukte niet.

Er staan hier kiosken en we proberen hiermee in te checken en het lukt, we krijgen boarding passen wat alleen heel raar is, ik heb nu nergens mijn vaccinatie bewijs laten zien… We zien een groep mensen in de rij staan en die blijken ook voor American in de rij te staan, we sluiten aan. Om 6 uur komt er een man en die zegt iedereen die nog niet heeft ingecheckt nu inchecken bij de kiosken, onze kaarten zijn al goed dus wij hoeven dit niet meer te doen, we komen in een korte rij voor de koffers en zonder problemen gaan die weg. Dan door naar security we hebben geluk er is maar een korte rij! Om 7 uur zijn we helemaal klaar en willen we naar Starbucks maar die is nog gesloten, we gaan dan maar naar een restaurantje dat Bread heet. We hebben een saucijzenbroodje, een kaasbroodje, een croissantje, jus d orange, koffie en een flesje water en we zijn er 25 euro aan kwijt! Wauw dat is nog eens een bedrag voor een klein ontbijtje, gelukkig smaakte het wel lekker. 

Op ons gemak gaan we naar de gate en dan is het wachten om te boarden. Natuurlijk zitten we (bijna) helemaal achterin en hebben we de laatste boarding groep, we kunnen onze trolleys niet bij onze eigen stoel kwijt, dus we nemen alleen de tas met de koptelefoons en het eten mee en de andere handbagage zit boven een andere stoel, maar het is in ieder geval binnen.

Ik zit echt nog maar net en voel me zo ontzettend moe, Sophia valt ook al meteen tegen me aan in slaap. Ik geef er ook aan toe en merk niks van het opstijgen, mijn moeder vertelt dat ze heel Noord Holland met Den Helder en Texel heeft gezien.

Na een uurtje word ik wakker en zijn ze al het eten aan het uitdelen. Nou vind ik het vliegtuig eten sowieso al niet lekker maar zeker niet om 11uur. Mijn moeder pakt wel het dienblad aan met de salade, broodje en koekje maar hoeft het warme eten ook niet. We hebben zelf allemaal lekkere dingen bij ons maar hebben er nu nog geen zin in. Ze komen bijv ook met wijn aan maar dat hoeft van mij ook niet om 11 uur.

Wat later gaan we zelf aan onze dingen beginnen, we hebben van die hapjes van Albert Heyn mee (worstjes en kaasjes) Daarnaast hebben we onze eigen lekkere kipburgers. Zo hebben we gedurende de vlucht lekker steeds iets te eten en het ijsje en de pizza van American pakken we wel aan!

Mijn entertainment systeem werkt niet lekker, hij is heel gevoelig en springt steeds van de films af, Ik neem dan maar de eerste de beste film want ik wel wat kijken, het is een actiefilm met een groepje vrouwen, wel een aardige film maar ik val ook regelmatig in slaap en doen kijk ik daarna weer een stukje opnieuw. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit op de heenweg zoveel heb geslapen.

Om 12 landen we op Philadelphia, 7,5 gevlogen en maar 2 uur later. We mogen bij de returning Esta’s dus bij een apparaat ipv een beambte, het gaat prima, met het bonnetje naar de beambte die bromt wat we gaan doen, ik vertel hem dat we op vakantie naar Florida gaan, hij zet een stempel op de bon en in ons paspoort dan de koffer ophalen en ermee naar de douane, de bonnen weer inleveren en dan naar transfer en hier ook niemand die naar mijn vaccinatie bewijs gevraagd heeft… We moeten wel weer door een securirty en waar in Schiphol lekker alles in de tas mocht blijven moet hier er alles uit.

Een groepje andere Nederlanders gaat ook naar Miami maar met een andere vucht, zij hebben bij de security nog maar een half uur om de overstap te halen, wij hebben een andere vlucht en moeten erg lang bij de gate wachten. We vliegen pas om 15.40 en als wij bij de gate zitten is het 13.45.Buiten is het bewolkt en met de airco aan is het best fris en we hebben steeds maar het gevoel dat het al avond is. We besluiten toch nog maar wat te eten voor we gaan vliegen we delen een lekkere patat met ieder een mini hamburger van de gril. Ook in het volgende vliegtuig zitten we weer helemaal achteraan. En weer kan ik mijn ogen niet open houden, ik probeer wakker te blijven en wat op mijn telefoon te spelen maar het lukt niet ik val in slaap, mijn moeder en Sophia ook en op het drankje na slapen we de hele vlucht tot Miami.

Daar gaat alles weer voorspoedig, we hebben snel de koffers en met de MIA mover naar de autoverhuur terminal. Dit is anders dan vroeger, ik ben dan ook al 10 jaar niet meer in Miami geweest. Bij de autoverhuur moeten we wachten want de standaard SUVs zijn op. Na 10 minuten komt er een rode Toyata 4runner aanrijden. Sophia is helemaal enthousiast dat we een rode auto hebben en we zijn er zelf ook helemaal tevreden mee, wat een knoeperd van een auto, je hebt bijna een trappetje nodig om er in te komen. Er zijn twee achterbanken en de achterste klappen we naar beneden voor de koffers wat een ruimte. Een beetje onwennig rijden we van het vliegveld weg en al snel hebben we ons hotel het Double tree gevonden. Wat een groot hotel, prachtig hotel en mooi zwembad jammer het is even over 8en en dan is het zwembad gesloten. Het inchecken duurt een eeuwigheid en ze vergeten het koekje aan ons te geven. Op de kamer hebben we ook een handdoek te weinig dus naar beneden en meteen om het koekje gevraagd. Naar het winkeltje geweest en wat broodjes gehaald want we hadden weer honger. We hebben wel piepkleine bedjes dat ben ik toch allemaal niet van het double tree gewend. Maar we zijn blij dat er zijn en dat de reis goed verlopen is!