Op zich nog wel lekker geslapen, het is ook zo´n heerlijk
bed. Sophia was heel laat thuis gekomen, afscheid van al haar Vibe vrienden
genomen. De wekker staat om 7.15 maar toch ben ik om 6.30 al wakker, ik voel
dat we stil liggen. Ik ga maar op mijn telefoon de enquete invullen. Vroeger
was dat op een papier nu dus digitaal. Het is voor het personeel heel erg
belangrijk dat je dit doet en ze goed beoordeeld (en dat hebben ze ook allemaal
verdiend) Om 8.00 lopen we met onze handbagage de kamer uit en nemen de lift
naar dek 2, the enchanted garden. Het is een gebruik dat je gaat eten op de
plek waar je de laatste avond hebt gegeten en dan afscheid neemt van je
dinnerteam en in ons geval ook onze tafelgenoten. We maken een groepsfoto en
wisselen instagram/facebook uit. In de enchanted garden bestel je van de kaart.
Eerst komen ze langs met een schaal met zoetigheden, ik heb een klein
appelflapje. Van de kaart kiezen Sophia en ik allebei de bagel met zalm en
roomkaas. Mijn moeder de fruitbowl en een musli beker.
Als we het op hebben en de lift naar t atrium hebben genomen
weten we niet bij welke groep ze nu zijn om te vertrekken. We spreken twee
Nederlandse mannen en die zeggen dat iedereen van boord af mag.. dat was andere
jaren niet zo dan moest je op je groep wachten. Maar ze hebben gelijk, de
meeste mensen zijn er al af. We halen onze koffers maar moeten nog een
verlengsnoer terug hebben wat ze uit onze koffer hadden gehaald. Bij de
bagagehal zien we niks en de vorige keer was het ook buiten het schip dus we gaan
van het schip af. Maar dan merk je ineens dat je niet meer onder de hoede van
Disney bent, er staat een man te schreeuwen dat we niet mogen blijven staan
maar moeten doorlopen, maar omdat wij dat verlengsnoer nog niet hebben willen
we niet het terrein af. Hij wijst ons dan naar twee andere mannen die ons weer
naar een vrouw verwijzen, die belt iemand op en die komt het verlengsnoer
brengen. Maar hoe die ene man daar staat te schreeuwen, zo erg dat Sophia die
toch al verdrietig is omdat ze van het schip af moet er helemaal verdrietig van
wordt. Dan moeten we in een lange hete rij naar Alamo omdat we nog een huurauto
hebben. We staan achteraan in de rij en op het vliegveld gaan er altijd busjes
af en aan, nu komt er soms een klein busje aan en er staan heel veel mensen in
de rij. Uiteindelijk zijn we aan de beurt en brengt de shuttle ons naar de
verhuur. We hebben dit keer een zilveren Toyota Highlander, ook een mooie ruime
auto. De Navijuf werkt niet want dan moet je eerst een Toyota app downloaden
dus halen we de tomtom maar eens uit de tas. Het is 78 km terug naar Orlando
het is 12.00 en we hoeven pas rond 17.00 op het vliegveld te zijn. We gaan dus
maar naar Disneysprings, het winkel/restaurant gedeelte van Disney. We bekijken
de grootste Disneywinkel, zien heel veel leuke spullen die ik eigenlijk
allemaal nodig heb maar niet koop want de koffers zijn meer dan vol. We gaan
dan een lekker broodje eten bij Earl of Sandwich maar de creditcard wordt
geweigerd… helemaal op het einde van de vakantie heeft ie dus zijn limiet
bereikt. We kunnen er nog wel broodjes van kopen maar geen drankje. Dus pinnen
we toch maar wat bij en na wat te hebben rondgewandeld gaan we nog naar ons
vaste stekkie het Ierse restaurant, niet meer om te eten maar voor frisdrank
die je hier ook weer mag bijvullen. Mijn moeder had een starbucks, frappucino
die zat ernaast.
Ik had het gisteren op cast away cay en nu ook weer, ik ben
steeds duizelig nu ik weer aan land ben. Had het vorig jaar in Vancouver ook
(en toen moest ik er nog mee over een suspension bridge) en nu dus weer,
sommige andere mensen op de facebook groep schrijven ook dat ze er last van
hebben, het is verder niet zo erg maar wel erg lastig.
Dan hebben we het wel weer gezien in Disney springs want
winkelen zonder kopen is niet zo heel leuk. We stappen in de auto en willen via
de 4 naar het vliegveld rijden en dan bij een afslag nog broodjes subway halen,
maar we volgen per ongeluk de tolweg en dan komen er geen food exits. We zijn
al bij het vliegveld en proberen met de Tomtom nog een subway te vinden maar
die adressen blijken niet meer te kloppen, dan moeten we ons broodje onderweg
maar overslaan. De auto terug brengen is ook een beetje lastig want we missen
een afslag dus maken daarna een extra rondje. Daarna wordt t weer makkelijk,
auto inleveren met de spullen naar de gate, via een apparaat inchecken bij
Delta (gelukkig de koffers mogen weer gratis mee) koffers inleveren, aan mijn
koffer wordt wel een kaartje met Heavy gehangen maar er hoeft niks uit ofzo..
We gaan door security waar een enorme rij voor staat, later in de rij staan ook
de twee Nederlandse broers waar Sophia mee in Vibe zat en wat nog grappiger is
we worden door een andere familie herkent van het karaoke. Ze vragen aan ons of
we aan karaoke hebben meegedaan en youre welcome in het Nederlands hadden
gezongen, ja dat waren wij, ze vonden het erg leuk. Ze hebben trouwens dezelfde
tas die wij ook als fish extender hebben gekregen, super leuke handige tas.
Bij deze security moet ook weer alles uit, schoenen, laptops
en Ipads etc. Mijn moeder moet lachen want eerst wordt er heel hard geschreeuwd
van dit eruit en dat eruit en vervolgens wordt ze aangesproken met How old are
you sweetie? (want boven de 75 hoef je je schoenen niet meer uit, ze moet dus
nog een paar jaar wachten)
Na de security hebben we even tijd en verkleden we ons in
onze lange broeken en vesten. In plaats van een subway gaan we maar naar de
BurgerKing. Sophia en ik hebben een grote en mijn moeder een kleine burger. Ook
hier mag je je beker weer aanvullen maar ik neem niet teveel want ik wil niet
steeds naar de wc in het vliegtuig.
Netjes op tijd gaat ons vliegtuig boarden en vertrekken. We
zitten allemaal op rij 40 maar mijn moeder links en Sophia en ik rechts. Sophia
en ik slapen wat op dit korte vluchtje en dat is dan ook snel voorbij. We zijn
alleen te vroeg bij de gate en moeten daardoor extra lang wachten en het is
bloedheet.
Voor de volgende vlucht vanaf Atlanta moeten we even wachten
en dan weer boarden. We zijn helemaal achteraan en er is bijna geen plek meer
voor onze koffertjes, die moeten nog een paar rijen verder naar achteren. We
vliegen nu met KLM dus alles in het Nederlands. We zitten niet zo heel lekker
het is best wel krap. Bij Virgin op de heenweg zaten we veel ruimer. Ik val al
redelijk snel in slaap. Wordt een keer wakker gemaakt door Sophia die weer was
wakker gemaakt door het personeel omdat de vrouw achter haar niet comfortabel
zat door Sophia’s stoel die naar achteren was… ja jammer wij zijn veel langer
dan zij en zitten ook oncomfortabel maar Sophia was nu wel wakker en ik
daardoor ook. We maken nog een praatje met de vrouw voor ons en dan vallen we
weer in slaap. Lekker slapen kan je het niet noemen, het ligt zo niet lekker
maar t dood wel de tijd en ik ben pas echt wakker als ze ontbijt komen brengen.
Het is een heel lekker kaasbroodje! Het laatste uurtje kruipt voorbij maar
zoals voorspeld zijn we er om 13.00. We hebben de koffers redelijk snel en
Kader vraagt ons naar boven te komen dan komt hij met zijn taxi. (de
Nederlandse jongens en die Nederlandse mannen met hun dochtertje zijn in Londen
en moeten nog tot 21.00 vanavond wachten dus hebben wij het toch nog beter)
Kader brengt ons naar huis, we doen even een dutje en Kader haalt eten bij
Cleopatra, broodjes met kip en kebad. Fijn om na zo’n lange reis dan weer thuis
te zijn.
Wel al meteen weer met de placeholder voor de volgende
cruises in de weer want dat is dus niet van de creditcard afgehaald, meteen
reisbureau een mailtje gestuurd en ga er maar vanuit dat het weer goed zal
komen (want het is vorig jaar en twee jaar geleden ook goed gekomen) Morgen nog
Pim ophalen en dan is alles weer bij het oude..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten